Istnieje kilka rodzajów jodeł, które mogą wytrzymać trudne warunki miejskie: zanieczyszczone powietrze, sztuczna gleba i niestabilna opieka. Jednym z nich jest świerk Belobok - z bujnymi niebieskimi igłami i stożkową koroną. Z tego artykułu dowiesz się, jak prawidłowo sadzić i wykonywać podstawowe procedury technologii rolniczej do wykorzystania drewna w projektowaniu krajobrazu.
Opis drzewa botanicznego
Świerk należy do rodzaju wiecznie zielonych drzew iglastych z rodziny Pine. W sumie istnieje około 40 ich gatunków o różnych wysokościach, kolorach i kształtach koron. Odmiana Belobok lub Bialobok (Picea pungens Bialobok) to wolno rosnące ozdobne drzewo z niebieskimi igłami.
Średnio w wieku dziesięciu lat szerokość świerka sięga 2 m, a wysokość 2,5 m.
Drzewo otrzymuje specjalny efekt dekoracyjny wczesną wiosną, gdy młode jasne końcówki pojawiają się na starych ciemnych pędach. Młode pędy najpierw nabierają kremowego, a następnie jasnego kremowego koloru, a po 5 tygodniach „wyrównują” kolor z zeszłorocznymi gałęziami.
Kontrast błękitu i światła jest „kartą atutową” odmiany. Kształt korony może zmieniać się podczas wzrostu z półkulistego na stożkowy. Szyszki z męskim początkiem są duże ciemnobrązowe, a żeńskie - brązowe lub czerwono-brązowe do 10 cm długości.
Igły są gęste i kłujące, osiągając rozmiar 3 cm. Drzewo ma szeroki system korzeniowy z rozmieszczeniem powierzchni. Świerk Belobok jest bezpretensjonalny w utrzymaniu i cierpliwy w warunkach miejskich, dlatego projektanci preferują go ze względu na zwartość, spektakularne połączenie niebieskiego koloru z innymi roślinami i mrozoodporność.
Nazwa pochodzenia
Istnieje błędna opinia, że nazwa „Belobok” pochodzi od słowa „belobok” w związku z niezwykłym kolorem drzewa. Fakty wskazują jednak na coś przeciwnego. Prawie sto lat temu, w latach 30. ubiegłego wieku, polski ogrodnik Jan Białobok odkrył zmutowany okaz igieł.
Ozdobny wygląd i kompaktowy rozmiar odcisnęły swoje piętno, więc ogrodnik postanowił zachować odmianę do użytku w projektowaniu krajobrazu, po czym zaczął nazywać się hodowcą. Dalsze badania i rozmnażanie kolczastego świerka przeprowadzono na terenie polskiego miasta Kournik.
Czy wiesz Świerk jest głównym dostawcą lotnej produkcji - substancji biologicznie czynnych, które mogą niszczyć bakterie chorobotwórcze w powietrzu, w tym Bacillus gruźlicy. Dlatego buduje się wyspecjalizowane sanatoria otoczone drzewami iglastymi.
Lądowanie
Do sadzenia młodej rośliny należy wybrać obszary słoneczne lub średnio zacienione o niskiej wodzie gruntowej. Pomimo tego, że drzewo jest odporne na cień, przy stale napływającym świetle, kolor jego igieł staje się jaśniejszy. Jednak podczas obfitego wiosennego słońca młode drzewo musi być chronione, ponieważ wciąż jest wrażliwe na obfitość jasnego światła.
Najlepszą glebą byłaby gleba gliniasta lub piaszczysta gliniasta z reakcją kwasową.
Zaleca się lądowanie wiosną, na początku lata lub jesienią, ponieważ w tym czasie system korzeniowy rozwija się szczególnie aktywnie, ale w razie potrzeby procedura jest również możliwa zimą. Podczas sadzenia grupowego odległość między drzewami powinna wynosić co najmniej 2 m.
Opis krok po kroku procedury sadzenia świerku Belobok:
- Przygotowanie drenażu, dla którego można wziąć piasek, pękniętą cegłę, ekspandowaną glinę, węgiel drzewny.
- Przygotowanie mieszanki gleby z liści, torfu i darni.
- Kopanie dziury o średnicy wielkości korzenia i głębokości 50-60 cm.
- Zasyp drenażu o grubości 20 cm.
- Nawadnianie miejsca lądowania 5 litrami wody.
- Drzewo umieszcza się w dole tak, aby szyja korzenia znajdowała się na poziomie gruntu, a pień był skierowany pionowo.
- Wypełnianie mieszanki gleby i jej luźne zagęszczanie.
- Kopanie ostrza wodnego wzdłuż średnicy korzenia o szerokości 10 cm.
- Podlewanie 40 litrów wody, co odpowiada 5-6 wiaderkom.
- Nawożenie w postaci 100 g Nitroammofoski lub 10 g Kornevina rozcieńczonego w 10 litrach wody.
Zrzut wody jest tak skonstruowany, aby woda utrzymywała się jak najdłużej w górnej warstwie ziemi. Pomoże to glebie wypełnić wszystkie puste przestrzenie w systemie korzeniowym drzewa.
Ważne! Koło w pobliżu pnia należy z czasem ściółkować kompostem w gęstej warstwie. To nie tylko wzbogaci ziemię i wypełni ją przydatnymi elementami, ale także pozwoli w pełni wchłonąć wilgoć i utrzymać optymalną temperaturę.
Pielęgnacja świerka
Świerk Belobok nie należy do wymagających drzew, wymaga jednak terminowej opieki, która polega na przestrzeganiu zasad techniki rolniczej (na przykład przy nadmiernym podlewaniu igły mogą stać się ofiarą gnicia korzeni, które następnie rozprzestrzenią się na sąsiednie rośliny, a jeśli witaminy nie zostaną dostatecznie pobrane, osłabią się i utracą odporność przeciwko szkodnikom).
Ważne jest, aby stale monitorować stan ziemnej śpiączki, która nie powinna być mokra i sucha. Dlatego planując zastosowanie świerka niebieskiego w projektowaniu krajobrazu domu, lepiej kupić sadzonki w centrum ogrodniczym lub w wyspecjalizowanych sklepach, w których dbałość o rośliny jest uważna i terminowa.
W warunkach miejskich opieka nad drzewem i stworzenie systemu nawadniania odbywa się z wyprzedzeniem, a w przypadku odchylenia stanu roślin od normy pracownicy serwisowi otrzymują zalecenia dotyczące resuscytacji.
Podlewanie i karmienie
Świerk niebieski preferuje umiarkowane podlewanie, które nie powoduje stagnacji wody w systemie korzeniowym i nie tworzy glinianego kamienia z brakiem wilgoci. W okresach suszy ważne jest podlewanie drzewa raz w tygodniu, dodając około 10 litrów wody. Podlewanie odbywa się nie pod korzeniem, ale wokół śpiączki korzeniowej, w odległości 30 cm od pnia.
Aby określić potrzebę wilgoci, weź garść ziemi spod drzewa i ściśnij ją pięścią, jeśli jest sucha i luźna - potrzebujesz podlewania, mokro - należy ją odłożyć, aż wyschnie. Woda powinna być ciepła., ponieważ w temperaturze poniżej +12 ° C niekorzystnie wpływa na mikroorganizmy glebowe, a z czasem lepiej wybrać poranek lub wieczór. W warunkach miejskich igły wymagają okresowego mycia.
Świerkowy Belobok boi się nadmiaru nawozów, co może prowadzić do:
- szybki wzrost przekraczający normę;
- lignifikacja niższych gałęzi;
- rozwój nie jest przyspieszony, ale szeroki.
Dlatego nawozy stosuje się tylko przez pierwsze 5 lat w okresie „dorastania”. Następnie górny opatrunek zatrzymuje się wraz ze wzrostem drzewa, w wyniku czego na działce pozostaje ozdobny zwarty świerk. Nawozić roślinę dwa razy w sezonie (wczesną wiosną i w połowie lata), bez użycia składników obornika i azotu. Nawozy złożone i mineralne, superfosfat będą miały najkorzystniejszy efekt.
Ważne! Wybierz najlepszy opatrunek z zawartością magnezu, ponieważ to ten składnik jest odpowiedzialny za fotosyntezę igieł i ich nasycony kolor.
Organiczny jest również przydatny dla młodego drzewa, które wprowadza się w postaci kompostu, biohumus. Odżywiają glebę przydatnymi składnikami i przyczyniają się do ich lepszego wchłaniania przez korzenie rośliny. W nasadzeniach miejskich trudno jest zwrócić uwagę na każde drzewo, wprowadzając nawożenie organiczne, dlatego do leczenia nasadzeń na dużą skalę lub w grupach stosuje się specjalistyczny kompleksowy dodatek w postaci „Kalimagnesia”.
Rozluźnienie i ściółkowanie
Poluzowanie jest niezbędnym elementem w pielęgnacji każdego świerka. Ze względu na fakt, że ma powierzchowny system korzeniowy, wilgoć i witaminy nie pozostają w korzeniach i nie trafiają do gleby. Aby drzewo otrzymało maksimum przydatnych substancji, przez pierwsze 2-3 lata, dwa razy w sezonie, wykopuje się powierzchnię wzdłuż średnicy śpiączki korzeniowej na głębokości 10 cm.
Sprawdź
Ten rodzaj leczenia zwiększa przepływ powietrza do gleby bez przewracania ziemi i niszczy skorupę gleby zawierającą korzenie chwastów. Niezależnie od wieku corocznie wykonuje się ściółkowanie powierzchni korzenia pnia grubą warstwą w odległości 50–80 cm.
Procedura stworzy optymalną temperaturę dla korzeni, wzbogaci glebę w minerały, zatrzyma wilgoć i stworzy sprzyjające środowisko dla rozwoju pożytecznych mikroorganizmów.
Chochoł, ułożony wczesną wiosną, przygotowuje się z:
- mech torfowy - poprawia strukturę gleby, pozwalając na długie mycie nawozów mineralnych;
- kompost - wspiera mikroflorę glebową, zwiększa aktywność enzymów;
- posiekana kora drzewa - zmniejsza szybkość parowania wody, hamuje wzrost chwastów.
Ta ostatnia opcja jest często stosowana w lądowaniach miejskich, ponieważ ma również efekt projektowy. W przypadku wykorzystania torfu jego pozostałości nie są usuwane w następnym roku, ale są mieszane z ziemią i dodawane są świeże.
Przycinanie
W naturalnych warunkach świerk Belobok nie wymaga przycinania, ale jeśli mówimy o klombach, tarasach, miejskich plantacjach i żywopłotach, konieczne jest obserwowanie formowania się korony i terminowa opieka sanitarna.
Sprawdź
Zaleca się to robić przez pierwsze 8 lat, a następnie drzewo „zapamiętuje” kształt i wymaga przycinania tylko w przypadku inwazji szkodników.
Procedura jest wykonywana za pomocą narzędzi przetwarzanych w Bacillol lub Farmayode późną wiosną lub wczesnym latem, po okresie aktywnego przepływu soków.
Aby to zrobić, weź sekator, nożyczki (do żywopłotu) lub podkaszarkę. Najpierw usuwane są suche i pożółkłe części, a następnie odcinane są żywe gałęzie, tworząc koronę.
Wskazane jest unikanie zagnieceń igieł, które po uszkodzeniu stają się brązowe, wpływając na wygląd drzewa. Plastry są traktowane roztworem węgla, var var, nadmanganianu potasu lub innymi zamierzonymi preparatami. Zabieg aktywuje boczne odgałęzienie, sprawia, że korona jest bujna i gęsta, zwiększając jej dekoracyjność.
Nawet nieznaczne przycinanie jest stresem dla drzewa, ponieważ po zabiegu osłabia i traci odporność. Z tego powodu po kilku dniach zaleca się spryskiwanie lekami od szkodników i chorób, a także za pomocą złożonych środków o wysokiej zawartości pierwiastków śladowych dla zdrowia roślin.
Ważne! Głębokie przycinanie i usuwanie ponad jednej trzeciej wzrostu młodych gałęzi może być boleśnie tolerowane przez świerk Belobok.
Możliwe choroby i szkodniki
Sok z igieł jest smaczny i słodki, dzięki czemu staje się pożądanym środowiskiem dla owadów, z których wiele szkodzi. Świerkowy Belobok może łatwo stracić swój atrakcyjny wygląd, gdy zostanie pokonany przez szkodniki, które należy natychmiast zwalczać.
Wszystkie pasożyty można podzielić na kilka rodzajów:
- ssanie;
- gryząc;
- trzon.
Te pierwsze, jak sama nazwa wskazuje, żywią się sokiem z igieł, wysysając z niego życiodajną wilgoć i przydatne substancje. Należą do nich przędziorków, tarcze, hermes, mszyce i robaki. Porażkę można rozpoznać po ssaniu szkodników przez małą lepką sieć otaczającą gałęzie, żółty odcień igieł i ich zrzucanie, zginanie igieł, pogrubienie pędów, nieprawidłowe wzrosty.
Druga grupa pasożytów jest przenoszona przez nadgryzione miejsca, zjedzone nerki, pomalowane na ciemnobrązowy kolor boku. Reprezentuje ją fioletowa mucha, gąsienice, motyle, kret. Jeśli na pniu świerka Belobok widoczna jest sieć małych dziur, jest to pierwsza oznaka uszkodzenia pasożyta łodygi. Mogą być brzana, korniki, krakersy. Szybko się rozmnażają, a w wyniku działania igły stają się matowe, żółkną i szybko spadają.
Środki owadobójcze stosuje się do zwalczania owadów. („Actofit”, „Entocide”), środki grzybobójcze stosuje się w zakażeniach grzybiczych („Topaz”, „Fital”), i przeciwko roztoczom należy wybrać roztwory roztoczobójcze („Blaster”, „Vertimek”). W przypadku gryzących szkodników konieczne jest wykopanie obszaru wokół pnia, usunięcie gniazd larw.
Zastosowanie drewna w projektowaniu krajobrazu
W urbanistyce świerk Belobok jest stosowany w klombach, kompozycjach alpejskich, żywopłotach w połączeniu z kamieniami i stawami. Ta odmiana wygląda spektakularnie o każdej porze roku i kontrastuje z innymi roślinami.. Wiosną białe pędzle wyglądają pięknie na tle pierwszej zieleni, a niebieskie gałęzie zimą są co ciekawe w harmonii ze śniegiem.
Drzewo to jest popularne wśród projektantów i ogrodników ze względu na jego zwartość, zdolność do kontrolowania wzrostu, formowania korony i kombinacji różnych odcieni iglastych podczas tworzenia mixborderów. W ogrodach skalnych i skalniakach niebieskie igły są często łączone z jasnymi kolorami: delfin, irys, piwonie, cyklameny, barwinek, armeria.
Na tle świerku Belobok korzystne są dzwonki, przebiśniegi, konwalie, tulipany i krokusy. Z ozdobnych roślin liściastych wybierz volzhanka, hosta, coleus i inne. W kompozycji krajobrazu świerk jest podstawą pomysłu, dla którego wybierana jest pozycja, a następnie cieniowania roślin.
Pozycja drzewa może być:
- z przodu - łączą się z wysokimi bylinami;
- w środku - dla mieszanych niewymiarowych stojaków;
- z tyłu - obok sadzić kwiaty cebuli, tkackie krzewy i rośliny o jasnym kolorze.
Zboża pięknie harmonizują z niebieskimi igłami, a lilie lub lilie wodne można umieścić w zbiorniku. Z innych drzew lepiej sadzić jodły w innych odcieniach, klon, kasztan. Rośliny, które nie tolerują wysokiej kwasowości wynikającej ze spadających igieł, nie są zalecane do sadzenia w pobliżu.
Czy wiesz Ameryka Północna jest uważana za miejsce narodzin świerka niebieskiego, gdzie rośnie na zboczach gór. Stamtąd został sprowadzony do Imperium Rosyjskiego w połowie XIX wieku, po czym szyszki męskie i żeńskie zostały przetransportowane do różnych części państwa.
Oprócz tego, że drzewa iglaste mają unikalne właściwości, będąc głównymi generatorami czystego powietrza, tak niezbędnego w warunkach miejskich, dzięki ich spektakularnemu wyglądowi zajmują centralne miejsce w arboretach krajobrazowych. Świerk niebieski, w tym odmiana Belobok, jest szczególnie ceniony ze względu na bezpretensjonalność w pielęgnacji i zdolność do tworzenia oryginalnych barwionych kompozycji.