Ziemniaki od dawna są najpopularniejszym warzywem w Rosji i krajach sąsiednich, głównie ze względu na ich wyjątkową wartość odżywczą i doskonały smak, które również przejawiają się na bardzo różne sposoby, w zależności od sposobu gotowania warzyw korzeniowych.

Jednak mieszkańcy Syberii i innych regionów z krótkimi i raczej chłodnymi latami tradycyjnie mają duży problem z wyborem odmiany odpowiedniej do uprawy w tak niesprzyjających i trudnych warunkach. Na szczęście nauka hodowli nie stoi w miejscu i oferuje konsumentom coraz więcej nowych możliwości, z których jedną jest krajowa odmiana ziemniaków o łagodnej nazwie Hostessa, która jest przedmiotem niniejszej recenzji.

Historia uprawy odmiany i regiony jej uprawy

Gospodyni pojawiła się ostatnio na rynku. Prace nad uprawą tej odmiany zostały rozpoczęte przez naukowców z Syberyjskiego Instytutu Badawczego Rolnictwa (Omsk) nieco ponad 15 lat temu i miały na celu produkcję ziemniaków o wysokiej wydajności, odporności na nicienie złotych ziemniaków, średnim dojrzewaniu, dobrych właściwościach smakowych i dobrym wszystko to nadaje się do uprawy na Syberii.

W 2006 r. Nowa odmiana została przekazana do państwowych testów odmian, pomyślnie ją przeszła, po czym w 2009 r. Została wpisana do Krajowego Rejestru Osiągów Selekcyjnych Federacji Rosyjskiej, a jej inicjatorem została Federalna Instytucja Naukowa Budżetu Państwowego „Omsk Agrarian Scientific Centre”.

• Początkowo Hostessa była zalecana do uprawy w następujących regionach Rosji:
• Omsk;
• Tiumeń;
• Tomsk;
• Kemerowo;
• Nowosybirsk;
• Irkuck

Ponadto odmiana jest doskonale dostosowana do warunków klimatycznych w Jakucji, Buriacji, Terytorium Krasnojarskim, Tuwie, Chakasji, Ałtaju i Transbaikalii. Jednak ze względu na swoją bezpretensjonalność i doskonałe cechy handlowe, przez mniej niż 10 lat swojego istnienia Hostessa zdobyła zasłużoną popularność wśród rolników i właścicieli prywatnych działek domowych w prawie całej środkowej części europejskiej części Rosji, a nawet w krajach sąsiednich, głównie na Białorusi, Ukrainie i Mołdawii.

Charakterystyka i opis odmiany

Pełna charakterystyka każdej nowej odmiany jest niemożliwa bez opisu zarówno zewnętrznej struktury rośliny, jak i jej wskaźników produkcyjnych (towarowych).

Opis krzewów i roślin okopowych

Gospodyni tworzy średniej wielkości wyprostowany krzew, zwykle dorastający do około 60 cm. Roślina ma dobre liście, same liście mają ciemnozielony kolor i falisty obwód charakterystyczny dla wielu odmian ziemniaków. Gospodyni kwitnie bardzo pięknie, pokryta licznymi kwiatami o czerwonym lub fioletowym odcieniu.

Przy odpowiedniej uprawie każdy krzew tworzy od 12 do 18 dość dużych roślin okopowych o wadze 100-180 g (czasem do 200 g) każda. Charakterystycznymi cechami samych bulw są regularny okrągły owalny kształt, różowy kolor skórki, gładka struktura z niewielką liczbą małych oczu, kolor miąższu jest żółtawo-beżowy.

Walory smakowe odmiany

Gospodyni należy do odmian ziemniaków stołowych o dość wysokiej zawartości skrobi. Co więcej, odmiany zawierające więcej niż 18–20% tego węglowodanu są zwykle klasyfikowane jako techniczne, są zwykle używane do produkcji alkoholu i skrobi, podczas gdy hostessy Hostess są „z pogranicza” - 17–22%.

Czy wiesz Ziemniaki o wysokiej zawartości skrobi są słabo przystosowane do pełnego wrzenia, ponieważ w takich roślinach okopowych jest mało płynu, więc gdy dostanie się do wody, „łapczywie” zaczyna ją wchłaniać, a nieuchronnie się rozpada. Dlatego dobre gospodynie domowe wiedzą, że ziemniaki, w których jest dużo skrobi, muszą być smażone, a odmiany o zawartości skrobi mniejszej niż 15% muszą być gotowane.

Niemniej jednak bulwy Hostess mają doskonały smak, nie ciemnieją podczas obróbki cieplnej i, biorąc pod uwagę specyfikę ich składu chemicznego, dobrze nadają się do:

• smażenie (zwykłe lub smażone na głębokim tłuszczu);
• przecieranie (w tym przecier suchy);
• pieczenie;
• przygotowywanie gęstych zup (na przykład kapuśniak, w którym potrzebne są dobrze ugotowane ziemniaki, co zapewnia śmietanie niezbędną teksturę kremu).

Produktywność i terminy dojrzewania

Z dojrzałości Hostessa należy do odmian w połowie sezonu. W zależności od regionu uprawy bulw dojrzałość biologiczna osiąga 80–100 dni po posadzeniu. Jeśli chodzi o produktywność, jego wskaźniki również znacznie się różnią, a to zależy nie tylko od strefy uprawy, ale także od zgodności z technologią rolniczą.

Według oficjalnych danych inicjatora podczas testowania odmiany gospodyni wykazała otrzymywanie od 40,1 do 48,3 ton bulw na hektar, podczas gdy wyniki dla rolników nie są tak jednolite i wynoszą od bardzo skromnych 600 kg na hektar do rekordowej 60 ton .

Ponieważ trudno jest uwierzyć, że minimalne i maksymalne plony uzyskane przez uprawę tej samej odmiany mogą różnić się 100-krotnie, to jednak kierują się informacjami dostarczonymi przez twórców Hostessy.

Odporność na choroby

Według wyników testów państwowych, potwierdzonych przez recenzje tych, którzy mają praktyczne doświadczenie w hodowli Hostessy, odmiana wyróżnia się następującymi wskaźnikami odporności na główne choroby ziemniaków:

Nicienie ziemniaczane tworzące złotą torbielę w ciągu ostatnich kilku lat były bardzo aktywne na zachodniej Syberii i powodują nieodwracalne szkody na polach ziemniaczanych, dlatego odmiany odporne na tego szkodnika są szczególnie atrakcyjne dla tego regionu.

Plusy i możliwe wady odmiany

• Niewątpliwymi zaletami Hostessy są:
• zdolność do wzrostu w warunkach krótkiego lata i minimalnej ilości ciepła, zdolność do tolerowania nagłych zmian temperatury, w tym dziennej diety;
• bezpretensjonalność;
• tolerancja na suszę;
• odporność na wiele chorób i szkodników, w tym najbardziej niebezpiecznych dla ziemniaków;
• wysokie wydajności;
• dobry smak, brak tendencji do ciemnienia podczas gotowania;
• przydatność do długoterminowego przechowywania przy minimalnych stratach towarowych;
• wysoka przenośność.

• Jeśli mówimy o niedociągnięciach, ich lista czasami obejmuje:
• bardzo wysoka zawartość skrobi;
• utrata kształtu podczas gotowania (brak wszechstronności w użyciu);
• brak odporności na parcha, zarazy i niektórych innych chorób;
• niewystarczająca odporność na przymrozki powrotne;
• podatność na pękanie bulw;
• wysokie prawdopodobieństwo zanikania roślin okopowych z naruszeniem technik produkcji rolnej, co z kolei prowadzi do spadku plonu.

Technologia rolnicza do sadzenia ziemniaków

Gospodyni nadaje się do uprawy w dowolny sposób - zarówno na otwartym terenie, jak i pod filmem. Ponieważ jednak odmiana została pomyślana jako wysoce odporna, odpowiednia do uprawy w warunkach pogodowych zbliżonych do ekstremalnych, najczęściej jest uprawiana na zwykłych, niechronionych łóżkach, co wymaga znacznie mniejszych kosztów od ogrodnika.

Najlepsze miejsce do lądowania

Lądowanie hostessy jest konieczne w otwartym i dobrze oświetlonym miejscu, w którym nie ma bagien lub blisko leżącej powierzchni wód gruntowych. Najbardziej udaną opcją jest obecność łagodnego stoku po stronie południowej lub południowo-zachodniej, a następnie od północy łóżko będzie niezawodnie chronione.

Jeśli nie ma zbocza, zamiast naturalnej ochrony reliefowej, można zastosować wysokie rośliny, na przykład gęste krzewy lub drzewa owocowe.

Czy wiesz Omen ludowy pozwala określić początek sadzenia ziemniaków poprzez pojawienie się małych, ale w pełni otwartych liści w brzozie lub, jeśli czeremcha rośnie w pobliżu miejsca, na początku kwitnienia.

Czas lądowania

Ponieważ gospodyni początkowo zajmowała się hodowlą na Syberii, miała być sadzona pod koniec wiosny lub nawet na początku lata.

Jednak bardziej słuszne jest skupienie się w tej sprawie nie na kalendarzu, ale na stopniu ogrzewania powietrza i gleby: średnią dzienną temperaturę należy ustawić na + 8 ... + 10 ° С, pożądane jest oczekiwanie takich samych parametrów od gleby na głębokości układania bulw (10–15 cm).

Daty sadzenia można również dostosować w zależności od struktury gleby - im lżejsze, tym szybciej się nagrzeje.

Wymagania dotyczące przygotowania i gleby

Do uprawy ziemniaków żyzna i niezbyt ciężka gleba najlepiej nadaje się z dobrą przepuszczalnością wilgoci i powietrza (najlepiej suszonego torfu lub czarnoziemu) i reakcją neutralną - poziom pH mieści się w zakresie 5,1–6.

Jeśli gleba jest zbyt lekka, szybko wyschnie, tracąc jednocześnie minerały z powodu wymywania, a ciężka gleba jest niebezpieczna z powodu stagnacji wody w korzeniach, co jest absolutnie nie do przyjęcia dla roślin okopowych.

Niemniej jednak przy odpowiednim przygotowaniu gleby, które najlepiej przeprowadzić jesienią, sytuację można poprawić:

• do piaskowców lub piaskowców - wprowadzenie kompostu lub obornika w ilości od 1,5 do 3 kg na 1 kwadrat. m do głębokiego kopania;
• dla tlenku glinu lub iłu - wprowadzenie torfu, piasku lub trocin w ilości od 2 do 20 kg na 1 kwadrat. m (w zależności od składu gleby).

Płodozmian

Płodozmian odnosi się do określonej sekwencji uprawy różnych upraw w tym samym miejscu, co sugeruje ich zdolność do wywierania na siebie różnych skutków. W szczególności, jeśli rośliny mają wspólne szkodniki lub potrzebują tych samych składników odżywczych, które aktywnie wydobywają z gleby, sadzenie takich roślin jedna po drugiej doprowadzi do znacznych strat w plonach.

I odwrotnie, niektóre rośliny uwalniają do gleby pewne substancje, które są szczególnie potrzebne innym uprawom, w którym to przypadku sadzenie drugiego po pierwszym zapewni maksymalną wydajność nawet bez użycia dodatkowych nawozów.

Jeśli chodzi o ziemniaka (niezależnie od odmiany), jego ewentualnym poprzednikom, zgodnie z zasadami płodozmianu, można poddać następującą ocenę:

Kiełki sadzenia

Lądowanie hostessy najlepiej przeprowadzić po wstępnym kiełkowaniu. Ta procedura może trwać od 10 do 30 dni. Przede wszystkim bulwy należy dokładnie sprawdzić, posortować, usunąć wszystkie kopie uszkodzone przez choroby lub gryzonie i skalibrować, aby pasowały.

Kiełkowane bulwy należy starać się nie uszkodzić, wszystkie inne można umieścić w dobrze oświetlonym miejscu o temperaturze powietrza + 20 ... + 25 ° С, przykrytym wilgotną szmatką o jasnym kolorze. Szybszemu kiełkowaniu bulw pomoże leczenie (opryskiwanie) stymulantami wzrostu, na przykład Epin, Regoplant, Kornevin, Bioglobina lub Poteytin.

Nawiasem mówiąc, te same preparaty można stosować do opryskiwania krzewów przed kwitnieniem, co poprawi jakość plonu i zapewni roślinie dodatkową ochronę przed zarazą, a także chrząszcza ziemniaczanego i inne szkodniki.

Ważne! Najlepiej jest sadzić gospodynię w całości, bez dzielenia bulwy na części, dlatego do sadzenia należy wybrać średnie ziemniaki (małe przyniosą słabe zbiory, a użycie dużych nie jest ekonomicznie wykonalne).

Technologia lądowania

Pod względem technologii sadzenia Hostessa niewiele różni się od innych odmian ziemniaków. Głębokość układania bulw powinna wynosić od 10 do 15 cm, tradycyjny układ krzewów - 35 x 60 cm. Prace sadzenia rozpoczynają się od oznaczenia miejsca - przyszłe rzędy są oznaczone kołkami, a następnie miejsce układania bulw jest oznaczone w każdym rzędzie.Następnie, zgodnie ze schematem, kopią otwory o wymaganej głębokości, dodają 2-3 łyżki do każdej do dezynfekcji i górnego opatrunku potasowego. l popiół drzewny, połóż bulwę i wypełnij dół ziemią.

Istnieją jednak niezwykłe sposoby sadzenia ziemniaków, które mogą znacznie ułatwić pracę ogrodnika lub uzyskać wysokie plony w warunkach, które początkowo były nieodpowiednie dla uprawy tej rośliny.

W szczególności obejmują one:

1. Metoda grzebieniowa, polegający na wykopaniu rowów na dnie z umieszczeniem wykopanej ziemi równolegle do takiego wykopu w formie pewnego rodzaju kalenicy. Doły do ​​bulw są wykopywane dokładnie w grzebieniu, uniesione około 15 cm nad ziemią, co pomaga chronić rośliny okopowe przed wysokimi wodami gruntowymi i ułatwia cyrkulację powietrza w zbyt ciężkich glebach.
2. Metoda okopowapolegający na tym, że układanie bulw odbywa się nie w osobno wykopanych otworach, ale w okopach z ich późniejszym zakończeniem za pomocą ciągnika jednoosiowego. Jest stosowany na dużych obszarach przy użyciu specjalnego sprzętu.
3. Pod słomą - w tym przypadku bulwy są po prostu układane na ziemi i pokryte słomą, a gdy rośnie krzak, warstwa słomy jest stale aktualizowana. Pozwala pozbyć się potrzeby kopania ziemi zarówno przed sadzeniem, jak i podczas zbioru.
4. Pod czarnym filmem. Metoda jest dość czasochłonna, ale pozwala całkowicie rozwiązać problem późniejszej pielęgnacji gleby. Miejsce przyszłego łóżka należy przykryć ciemnym włóknem agrotechnicznym, a następnie wykonać w nim nacięcia w kształcie krzyża zgodnie ze zwykłym wzorem sadzenia, wykopać otwór w nacięciach, umieścić w nim bulwę i zakopać ją. Chwasty nie kiełkują przez taką tkaninę, a materiał pokrywający, doskonale przepuszczając wodę do nawadniania, nie pozwala jej szybko odparować, tworząc gęstą skorupę, którą należy stale poluzować.

Funkcje opieki

Opieka nad gospodynią nie jest szczególnie trudna i obejmuje takie czynności, jak pielenie, hilling, podlewanie, górny ubieranie, a także, w razie potrzeby, leczenie chorób i szkodników.

Zwalczanie chwastów

Jeśli gospodyni posadzi się tradycyjną metodą, nie używając czarnego włókna agrotechnicznego pokrywającego łóżko, aby uzyskać dobre zbiory przez cały sezon wegetacyjny, ogrodnik musi regularnie usuwać wszystkie chwasty rosnące na działce, a także poluzować glebę po każdym podlewaniu. Problem ten można rozwiązać przez ściółkowanie, do którego można użyć słomy, trocin, torfu lub innych materiałów organicznych.

Inną szczególną techniką uprawy ziemniaków jest hilling. Zgrabianie dużej ilości ziemi pod krzakiem w postaci wysokiego wzgórza, do 5 cm, pozwala na intensywniejszy wzrost systemu korzeniowego, a to z kolei prowadzi do powstania większej liczby bulw i zapobiega ich blaknięciu.

Podlewanie i nawóz

Gospodyni charakteryzuje się wysoką tolerancją na suszę i dlatego nie potrzebuje regularnego podlewania. Konieczne jest zwilżanie gleby tylko wtedy, gdy przy bardzo wysokich temperaturach powietrza ilość opadów jest minimalna. Fakt, że ziemniaki wymagają podlewania, można domyślić się na podstawie zmiany torsji liści (z powodu braku wilgoci stają się miękkie i opadają).

Czy wiesz Niesamowity Francuz zaszczepił miłość do ziemniaków słynnemu agronomowi z XVIII wieku Antoine-Auguste Parmantier. Wystarczyło, że po prostu postawił strażnika uzbrojonego do zębów wokół ogrodu o nieznanej kulturze, a nocą „lekko” go usunął - a miejscowi natychmiast skorzystali z okazji, aby ukraść i wypróbować dziwne warzywo, które starannie strzegli.

Podczas nawadniania należy użyć wody dobrze rozgrzanej na słońcu i obliczyć jej objętość, aby nie tylko zwilżyć powierzchnię gleby, ale także jej głębsze warstwy (woda powinna osiągnąć głębokość około 50 cm, co całkowicie zapewni wilgoć systemowi korzeniowemu krzaka).

W sezonie wegetacyjnym wystarczy karmić gospodynię dwa razy i oba razy - przed kwitnieniem (gwarantuje to brak azotanów niebezpiecznych dla zdrowia w roślinach okopowych).

Pierwszy górny opatrunek można przeprowadzić przy użyciu substancji organicznych, na przykład odchodów kurczaka, kompostu lub dziewanny zmieszanej z ziemią ogrodową. W tej samej mieszance można dodać trochę popiołu drzewnego, co karmi krzak potasem. Drugi górny opatrunek może składać się z kompleksu nawozów mineralnych.

Więc za 1 kwadrat. m łóżek można używać:

• nitrofosco - 1 łyżka. l.;
• superfosfat - 2 łyżki. l

Preparaty miesza się z wodą (około 5 l) i nanosi pod krzakiem zwykłą metodą podlewania.

Ważne! Przed zastosowaniem nawozów, niezależnie od ich składu, łóżko musi być obficie podlewane, w przeciwnym razie składniki odżywcze będą słabo wchłaniane, a jeśli zostaną zastosowane w postaci płynnej, mogą nawet spalić system korzeniowy.

Zwalczanie szkodników i chorób

Choroby, na które gospodyni wykazuje minimalny opór, zaczynają objawiać się w bardzo wysokich temperaturach, dlatego odmiana koncentruje się na uprawie w regionach o chłodnych latach letnich.

Jeśli ta zasada nie zostanie spełniona, w celach zapobiegawczych zaleca się traktować złoże preparatami grzybobójczymi zawierającymi miedź (siarczan miedzi, siarczan miedzi, płyn Bordeaux) lub siarczan manganu.

Jeśli chodzi o szkodniki, Hostessa, podobnie jak inne odmiany ziemniaków, może stać się celem ataku stonki ziemniaczanej, wireworm, niedźwiedzia, czerpaka gąsienicowego, ćmy ziemniaczanej, pcheł ziemniaczanych, cykad i innych pasożytów.

Aby je zwalczać, stosuje się preparaty owadobójcze, jednak przy wyborze konkretnego środka ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy szkodnika, w szczególności tam, gdzie żyje - w glebie lub na powierzchni ziemi.

Tak więc z chrząszcza ziemniaczanego i innych „naziemnych” pasożytów możesz użyć:

• „Anti-Colorado”;
• Calypso
• Confidor
• „Bombardier”;
• Łowca
• „Połącz”;
• Stop Beetle itp.

Lepiej walczyć z niedźwiedziem, drutowcem i innymi szkodnikami glebowymi za pomocą:

• „Piorun”;
• „Medvetoksa U”;
• „Bazudina”;
• „Antichrob”
• „Anti-Medvedka”;
• „Skorpion”;
• „Antichrush” i inni.

Zalecenia dotyczące zbiorów

Podobnie jak inne odmiany ziemniaków o średnim i późnym dojrzewaniu, gospodyni może utrzymać swoje cechy przez długi czas, ale w tym celu plony muszą być zebrane na czas i odpowiednio przygotowane do przechowywania.

Ważne! Bulwy do długiego przechowywania należy usunąć z ziemi po osiągnięciu pełnej dojrzałości biologicznej. Dla gospodyni okres ten rozpoczyna się około 80-100 dni po posadzeniu, a im chłodniejszy klimat, w którym uprawiana była roślina, tym okres ten jest bliższy górnej granicy.

Jednak nie jest również konieczne nadmierne wycinanie roślin okopowych w ziemi: jak tylko suszone są wierzchołki, możesz zacząć zbierać. Pomimo faktu, że bulwy hostess mają dość dobrą odporność na różne choroby, które objawiają się podczas długotrwałego przechowywania, a straty w tym okresie zwykle nie przekraczają 5%, więc wskaźniki te pokazują ich wartość, Konieczne jest kierowanie się takimi podstawowymi zasadami:

1. Nie kopać ziemniaków w deszczu lub bezpośrednio po nim. Wskazane jest, aby ziemia w okresie żniw była sucha.
2. Uprawy korzeniowe wydobyte z gleby należy najpierw sprawdzić i podzielić na dwie grupy: przeznaczone do natychmiastowego spożycia i te, które można wykorzystać jako zapasy na zimę. Druga grupa obejmuje tylko nieskazitelne (całe i absolutnie zdrowe) bulwy o regularnym kształcie i średniej wielkości.
3. Przed ułożeniem w piwnicy ziemniaki muszą być suszone w ciemnym, suchym i dobrze wentylowanym miejscu przez 1,5–2 tygodnie, a niektórzy ogrodnicy zalecają wcześniejsze mycie bulw, aby usunąć potencjalnie niebezpieczną mikroflorę z ich powierzchni.
4. Podczas gdy bulwy suszą się, powinieneś przygotować piwnicę. Z pomieszczeń należy usunąć wszystkie resztki poprzedniej uprawy, brudny sprzęt i inne śmieci, a następnie potraktować wapnem lub płynem Bordeaux.
5. Wysuszony plon należy ponownie sprawdzić, jeśli to konieczne, powtórzyć i dopiero wtedy umieścić w piwnicy.

Aby bulwy pozostały na miejscu przez 8–9 miesięcy (te okresy przechowywania są typowe dla hostessy), muszą stworzyć następujące warunki:

Niektórzy rolnicy przechowują ziemniaki w niższych temperaturach, upewniając się, że znak termometru nie spadnie poniżej zera, ale w takich warunkach istnieje ryzyko, że bulwy zaczną ciemnieć.

Ponadto, aby nie stracić plonu przed czasem, należy okresowo go sprawdzać i sortować: jeśli niektóre okazy są pomarszczone, przyciemnione, a tym bardziej spleśniałe lub mają inne oznaki zepsucia, nawet na wczesnym etapie, powinny być natychmiast usuń, w przeciwnym razie infekcja rozprzestrzeni się bardzo szybko na sąsiednie rośliny okopowe.

Czy wiesz Wszyscy wiedzą, że kopanie ziemniaków jest procesem czasochłonnym, a jednak konkretne liczby wyrażone przez naukowców są imponujące: okazuje się, że zbiory roślin okopowych z łóżka o powierzchni 100 metrów kwadratowych. m, tylko jeśli obliczysz masę ziemi podniesioną na łopatę, wiąże się to z podniesieniem około 10 ton masy całkowitej.

Gospodyni jest młoda, ale, jak można śmiało powiedzieć, bardzo udana odmiana ziemniaków, idealna do uprawy na Syberii i innych terytoriach w zimnych warunkach klimatycznych. Takie ziemniaki są dość odpowiednie do uprawy na południu, w tym przypadku pełną plon można zebrać 2-3 tygodnie wcześniej.

Oprócz bezpretensjonalności, doskonałej wydajności, a także wysokiej odporności na suszę, choroby i inne negatywne zjawiska, ta odmiana wyróżnia się doskonałymi właściwościami smakowymi, co w pełni uzasadnia jej nazwę.