Na świecie istnieje około 4 tysięcy odmian ziemniaków hodowanych przez hodowców zagranicznych i krajowych. Zwykle nowe hybrydy są bardzo popularne. W przypadku ziemniaków Sineglazka wszystko jest inne: ta odmiana jest stara, ale wciąż kochana przez ludzi, jak za czasów Związku Radzieckiego. Nasz artykuł ujawni sekret popularności tej odmiany, jej godności i cech uprawy.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Naukowa nazwa odmiany to Hannibal, prawdopodobnie uzyskana na cześć słynnego pradziadka A.S. Puszkina. Niebieskookie ziemniaki nazwano od niebiesko-fioletowych oczu na jasnych bulwach. Hybryda pojawiła się w okresie powojennym na podstawie Instytutu Wyrobów Skrobiowych.

Sowiecki hodowca S.I. Dominik skrzyżował dziko rosnące ziemniaki z uprawnymi, uzyskując niezwykły wynik. Nowa odmiana otrzymała numer 15555. Hybryda została przetestowana na stacjach doświadczalnych VNIISP w różnych częściach ZSRR. Chociaż nowy ziemniak miał wiele zalet, otrzymał niskie oceny ze względu na to, że jest źle przechowywany w dużych ilościach.

Czy wiesz Pod koniec XVII wieku. ziemniaki zostały przywiezione przez Piotra I z Holandii. Pierwsze pola ziemniaczane w Imperium Rosyjskim pojawiły się u Katarzyny II w majątku A.P. Hannibala, ciemnoskórego przodka Puszkina.

Taki produkt nie nadaje się do uprawy przemysłowej, dlatego nie jest zarejestrowany w rejestrze stanu. Niemniej jednak odmiana dobrze zapuściła korzenie w domkach letniskowych u ludzi i nadal jest aktywnie uprawiana w różnych regionach.

Niebieskie oko wygląda inaczej niż inne odmiany: jego krzewy są mocne, rozłożyste, z gęstymi ciemnozielonymi liśćmi. Kilka kwiatostanów składa się z kilku niebieskich kwiatów. Po kwitnieniu jagody prawie się nie pojawiają. System korzeniowy został opracowany i jednocześnie zwarty, co ułatwia kopanie bez powodowania uszkodzeń roślin okopowych.

Bulwy Sineglazo są owalne, o regularnym kształcie, średnich i dużych rozmiarach (70–200 g). Skórka jest beżowa lub jasnofiliowa, a oczy i pędy są niebiesko-fioletowe. Miąższ jest gęsty, ma piękny kremowy biały odcień.

Z powodu słabej pojemności magazynowej do celów przemysłowych Sineglazka nie jest uprawiana: do 75% plonów ulega pogorszeniu. Jednak w małych ilościach i w dobrych warunkach ten ziemniak jest doskonale przechowywany, dlatego w daczy i ogrodach warzywnych odmiana nadal zajmuje znaczące obszary.

Czy wiesz W ziemniakach jest dużo witaminy C: z 1 tony początkowego produktu można uzyskać 1 kg kwasu cytrynowego, a porcja 300 g tego warzywa uzupełnia ludzkie ciało codzienną dawką witaminy C.

Walory smakowe

Świetny smak to główna pozytywna właściwość Sineglazki. A jeśli różne odmiany ziemniaków nadają się do gotowania tylko określonego rodzaju potraw, to opisany ziemniak jest uniwersalny.

Z niego możesz ugotować absolutnie wszystko: gotowane, duszone, smażone i pieczone potrawy. Ze względu na to, że zawiera średnią ilość skrobi (15%), w gotowej formie jest bardzo krucha. Uważa się, że z tych roślin okopowych uzyskuje się najbardziej delikatny przecier.

Odmiany ziemniaków w połowie sezonu obejmują również:

Przydatne właściwości

Niebieskie oko jest nie tylko doskonałe w smaku - jest bardziej przydatne niż niektóre inne odmiany. Jest to niska zawartość skrobi, która sprawia, że ​​warzywo jest lekkostrawne i dietetyczne, a także nadaje się do jedzenia dla niemowląt.

W omawianej uprawie korzeniowej znajduje się wiele przydatnych substancji, a mianowicie:

• białka ważne dla ludzkiego ciała;
• witaminy C, grupa B, prowitamina A;
• sole mineralne (potas, fosfor, sód, wapń, żelazo, magnez itp.).

Termin dojrzewania i wydajność

Odmiana Sineglazka w połowie sezonu: od pojawienia się sadzonek do pełnego dojrzewania roślin okopowych, minęło 90-110 dni. Jednak bulwy powstają dość wcześnie - dzięki temu w czerwcu i lipcu można cieszyć się młodymi ziemniakami. Warzywa stają się smaczniejsze w sierpniu, ale w pełni dojrzewają dopiero pod koniec września.

Niebieskookie ziemniaki są również uwielbiane ze względu na ich wydajność: z jednego krzaka można zebrać 10-12 dużych ziemniaków, a ze sto części - około 500 kg. Wydajność jest wysoka, a odmiana nie jest podatna na wiele chorób ziemniaka (parch, zgnilizna, zaraza, rak i wirusy). Jakość i ilość plonów zależy w dużej mierze od warunków pogodowych w sezonie wegetacyjnym, składu gleby i jakości nasion.

Niestety utrzymanie dużej uprawy jest bardzo trudne. Do przechowywania potrzebujesz przestronnego, chłodnego i suchego pokoju (piwnica) i drewnianych skrzynek o małej objętości. Jeśli warunki przechowywania nie są idealne, bulwy więdną, gniją i pleśnią. Z tego powodu Sineglazka jest często uprawiana do spożycia w młodej formie.

Wideo: zbiory ziemniaków Sineglaz

Zalety i wady odmiany

• Zalety Sineglazy obejmują:
• dobre plony;
• doskonały smak owoców;
• użyteczne właściwości ziemniaków;
• uniwersalne zastosowanie w gotowaniu;
• cienka skóra i niewielka liczba powierzchownych oczu;
• dobra prezentacja bulw;
• odporność na wiele chorób;
• łatwa pielęgnacja.

Czy wiesz W ziemniakach jest dużo witaminy C: z 1 tony początkowego produktu można uzyskać 1 kg kwasu cytrynowego, a porcja 300 g tego warzywa uzupełnia ludzkie ciało codzienną dawką witaminy C.

• Jest mniej wad, ale są one znaczące:
• nie można utrzymać dużej uprawy;
• co 4-5 lat odmiana ulega degeneracji i wymaga aktualizacji;
• ponieważ odmiana jest stara i nie jest wpisana do rejestru państwowego, trudno jest uzyskać nasiona;
• rośliny okopowe są podatne na ataki wireworm.

Sadzenie i uprawa odmian

Niebieskie oko jest bezpretensjonalne: przyniesie plon nawet w niesprzyjających warunkach pogodowych i nie zapewni pełnej opieki. Ale aby uzyskać dobrą i wysokiej jakości plon, powinieneś nadal przestrzegać zasad techniki rolniczej, wspólnych dla wszystkich odmian ziemniaków.

Optymalne czasy lądowania

Czas sadzenia różni się w zależności od regionu: w regionach centralnych jest maj, a na południu - kwiecień. Pogoda wprowadza również zmiany i może przesunąć termin o 1-2 tygodnie.

Istnieją pewne znaki, za pomocą których można określić, że nadszedł czas, aby sadzić ziemniaki:

• temperatura powietrza nie spada poniżej + 10 ° C;
• temperatura gleby na głębokości 10 cm - + 6 ... + 8 ° C (przy niższych stawkach wzrost i rozwój ziemniaków spowalnia);
• młode liście powinny już kwitnąć na brzozach (popularny znak).

Przygotowanie Ziemniaków

W południowych regionach na żyznej glebie ziemniaki przyniosą dobre plony nawet bez wstępnego przygotowania, ale na środkowym pasie nie można się bez tego obejść.

Przygotowanie materiału do sadzenia odbywa się w kilku etapach:

1. Jesienią natychmiast po zbiorach należy wybrać materiał siewny. Do tego celu najlepiej nadają się bulwy średniej wielkości (około jaja kurzego) o wadze około 50 g. Takie próbki szybko dostosowują się do nowych warunków w ziemi, tworząc silny system korzeniowy i uwalniając zdrowe kiełki. Ale w celu uzyskania wczesnych młodych ziemniaków można wybrać większe rośliny okopowe (do 90 g). Małe okazy do sadzenia nie są odpowiednie - będą powoli rosły, rozwijały się i raczej nie zapewnią dobrych zbiorów.
2. Na wiosnę około 2–4 tygodnie przed sadzeniem zaleca się podgrzanie i kiełkowanie materiału wybranego do sadzenia. Aby to zrobić, pudełka z ziemniakami należy umieścić w jasnym i suchym pomieszczeniu w temperaturze + 10 ... + 15 ° C lub rozrzucić je bezpośrednio na podłodze. Jeśli jest cieplej, kiełki pojawią się szybciej.
3. Tuż przed lądowaniem bulwy należy zdezynfekować w glebie specjalnymi środkami, aby chronić je przed chorobami i szkodnikami. Popiół drzewny jest dobrym lekarstwem, ponieważ zawiera wiele korzystnych substancji.

Przygotowanie gleby

Ziemniak uwielbia luźną, żyzną glebę, która pozwala dobrze przepływać wodzie i powietrzu. Dobre wyniki uzyskuje się sadząc w glebie piaszczystej, piaszczystej gliniastej lub gliniastej o neutralnej kwasowości.

Działka na ziemniaki jest przygotowywana w 2 etapach:

1. Jesienią wykonuje się głębokie kopanie (25–30 cm) wraz z gnijącym obornikiem wcześniej rozrzuconym na powierzchni.
2. Wiosną, miesiąc przed sadzeniem, ziemia jest ponownie wykopana kompostem, ale nie tak głęboko - o 15 cm.

Jeśli ziemia nie została nawożona ani jesienią, ani wiosną, górny opatrunek można zastosować bezpośrednio do studni podczas sadzenia, lekko zmieszany z ziemią. Nawóz organiczny zastąpiono minerałem: nitroammofos, siarczan potasu lub superfosfat.

Ważne! Obszar ziemniaków powinien być wybrany otwarty, dobrze oświetlony, ale chroniony przed silnymi wiatrami — może krzaki.

Schemat sadzenia i płodozmian

Podczas lądowania Sineglazki należy wziąć pod uwagę takie punkty:

• głębokość otworów zależy od składu gleby (w luźnej glebie - głębiej, w gęstej - bliżej powierzchni);
• na odległość między dołami i rzędami wpływ mają cechy odmiany - szczyty rosną wysoko i rozprzestrzeniają się, więc dla każdego krzaka jest wystarczająco dużo miejsca.

Pod tym względem schemat lądowania Hannibala wygląda następująco:

• odległość między wgłębieniami w rzędzie wynosi 40-50 cm;
• odstęp między rzędami - 60–70 cm;
• głębokość wykopu w glebie piaszczysto-gliniastej wynosi 10–12 cm, w glebie gliniastej - 7–8 cm

W tym schemacie korzenie i część naziemna mają wystarczająco dużo miejsca do pełnego rozwoju. Każdy krzak jest dobrze wentylowany i oświetlony przez słońce. Ponadto rośliny są łatwe w pielęgnacji.

Poprzednicy ziemniaków na działce bardzo wpływają na zdrowie krzewów i jakość plonu, dlatego ważne jest przestrzeganie zasad płodozmianu:

• dobrzy poprzednicy - ogórki, kapusta, rośliny strączkowe, dynia, marchew i buraki;
• odpowiedni sąsiedzi - fasola, cebula, kapusta, ogórki, mięta;
• źli poprzednicy i sąsiedzi - uprawy psiankowatych (bakłażan, pomidory, papryka i ziemniaki). Wszystkie cierpią na te same choroby i przyciągają te same szkodniki.

Zasady ochrony różnorodności

Niebieskie oko, podobnie jak inne odmiany ziemniaków, jest bezpretensjonalne i nie wymaga szczególnej uwagi. Konieczne jest jedynie przestrzeganie podstawowych zasad opieki - jest to podlewanie, nawożenie, uprawa i hilling.

Ziemniaki nie lubią częstego podlewania, ale także ciężko znoszą suszę: ziemia powinna być umiarkowanie wilgotna. W normalną wiosnę i lato przy zwykłej ilości deszczu wystarczy podlewać rośliny 3 razy w sezonie, nie więcej niż 1 raz w ciągu 1,5–2 tygodni. Jeśli jest mało opadów i suchych lat, konieczne może być pięciokrotne lub nawet częstsze podlewanie.

System nawadniania odpowiada sezonowi wegetacyjnemu:

• po pojawieniu się kiełków;
• na początku kwitnienia;
• po kwitnieniu.

W procesie wzrostu ziemniaki aktywnie pochłaniają azot, fosfor i potas z gleby, więc musisz uzupełnić zapasy tych pierwiastków, aby roślina mogła coś zjeść. W ten sposób krzaki wzmacniają i zwiększają swoją odporność na choroby.

Skład nawozu zależy od etapu rozwoju:

1. Po wzejściu roślina potrzebuje azotu do uprawy wierzchołków i liści. Pomoże to nawozowi organicznemu - odchodom z kurczaka, zmieszanym z wodą (1:15) i podawanym przez jeden dzień. Można go zastąpić mineralnym opatrunkiem górnym - 20 g mocznika na 10 litrów wody. Dawkowanie - 1 litr roztworu na 1 krzak.
2. Przed kwitnieniem krzew potrzebuje więcej fosforu i potasu. Odpowiedni górny opatrunek - wymieszać 20 g siarczanu potasu i 60 g popiołu w 10 l wody; rozpuść 60 g superfosfatu w 1 wiadrze wody.

W lecie można również karmić ziemniaki w sposób inny niż korzeniowy. Aby to zrobić, użyj specjalnego nawozu zgodnie z instrukcją.

Ważne! W drugim etapie sezonu wegetacyjnego powinieneś przestać karmić azotem, w przeciwnym razie krzew nie będzie miał siły do ​​kwitnienia i rozwoju bulw, ale tylko do rozwoju zielonych części.

• Hilling jako niezbędna procedura ma swoje zalety:
• promuje rozwój bulw;
• otwiera im dostęp do powietrza;
• chroni przed możliwymi mrozami;
• sprawia, że ​​krzew jest silny i zdrowy.

Sadzenie krzaków natychmiast po zastosowaniu nawożenia ma dobry efekt.

Procedura jest przeprowadzana 2 razy w sezonie:

• gdy sadzonki osiągną wysokość 20 cm, a nawozy zostały już zastosowane, rośliny są pokryte ziemią przez jedną trzecią;
• po 2-3 tygodniach, czyli przed rozpoczęciem kwitnienia.

Gleba musi być poluzowana po każdym podlewaniu i deszczu.

Ta procedura zapewnia następujące korzyści:

• skorupa jest zniszczona, przywracając w ten sposób wymianę powietrza w systemie korzeniowym;
• chwast jest zniszczony.

Choroby i szkodniki

Niebieskie oko jest odporne na poważne choroby ziemniaka. Istnieją jednak choroby i owady, na które ta odmiana jest bardzo wrażliwa. Zakażenie występuje tylko z powodu niewłaściwej technologii rolniczej.

Choroby

1. Fomoz - Choroba grzybicza, która podczas kwitnienia najpierw atakuje ogonki liściowe, łodygi, a następnie rośliny okopowe. Metody walki - fungicydy „Thanos”, „Shirlan”, „Ridomil Gold”.
2. Mozaika w paski - infekcja wirusowa, w której liście pokrywają się ciemnymi plamami i paskami wzdłuż żył, umierają i spadają, a następnie umiera cały krzak. Roślina musi zostać wykopana i spalona, ​​aby chronić innych.

Szkodniki:

1. Wireworm - larwa dziadka do orzechów w twardej skorupce uszkadza bulwy, po czym nie są przechowywane. Środki kontroli - sucha musztarda lub insektycydy zmieszane z piaskiem, włożone do otworu podczas sadzenia.
2. Ćma ziemniaczana - sprawia, że ​​jaja leżą na grzbiecie liścia, następnie gąsienice zjadają roślinę od wewnątrz i uszkadzają bulwy powierzchniowe. Metody kontroli - opryskiwanie środkami owadobójczymi i stosowanie pułapek feromonowych.

Środki zapobiegawcze:

• Jesienne kopanie terenu;
• zgodność z płodozmianem;
• wybór wysokiej jakości materiału do sadzenia;
• marynowanie ziemniaków przed sadzeniem;
• terminowe pielenie i niszczenie chwastów;
• nagietki zasiane obok ziemniaków odstraszą szkodniki (dziadek do orzechów).

Jak zbierać i przechowywać uprawy

Daty zbiorów różnią się w zależności od regionu i czasu sadzenia. Ziemniaki posadzone w kwietniu w regionach południowych są gotowe do zbioru w sierpniu. Na środkowym pasie najlepiej wykopać bulwy we wrześniu, chociaż młode ziemniaki nieprzeznaczone do przechowywania można jeść od czerwca do lipca.

Co należy wziąć pod uwagę podczas kopania ziemniaków:

• kopać tylko przy suchej pogodzie;
• jeśli wierzchołki nie zdążyły wyschnąć, należy je kosić na wysokości 10 cm od ziemi na 1-2 tygodnie przed zbiorem, aby nie zabierały składników odżywczych bulwom;
• lepiej kopać nie łopatą, ale widłami - aby uniknąć uszkodzenia roślin okopowych;
• wykopane bulwy powinny pozostać na wolnym powietrzu przez kilka godzin do wyschnięcia.

Ponieważ Sineglazka jest źle przechowywana, konieczne jest stworzenie dla niej najbardziej optymalnych warunków, a następnie dania z niej zachwycą całą zimę.

Aby owoce rośliny były jak najdłużej, musisz przestrzegać następujących zaleceń:

1. Natychmiast po kopaniu i suszeniu ziemniaki należy posortować według wielkości i umieścić w pudełkach. Uszkodzone okazy są przechowywane do przechowywania żywności. Do przyszłego sadzenia wybiera się najlepsze ziemniaki.
2. W pierwszym miesiącu po zbiorach pudełka do ziemniaków powinny znajdować się w ciemnym i ciepłym pomieszczeniu o średniej temperaturze + 15 ... + 18 ° С. W tym czasie skóra na bulwach stanie się twardsza, a smak poprawi się.
3. Skrzynie są czyszczone na zimę w piwnicy lub piwnicy o przybliżonej temperaturze powietrza + 2 ... + 5 ° C i niskiej wilgotności. Pomieszczenie musi mieć dobrą cyrkulację powietrza.
4. W trakcie przechowywania od czasu do czasu należy uporządkować bulwy - oderwać pędy i odrzucić nietrwałe okazy.

Różnorodne analogi

Nie ma jednej odmiany ziemniaka, która byłaby absolutnym analogiem Sineglazki. Ale istnieją podobne odmiany: wśród nich można nazwać Dubravka i Blue. Są to odmiany w połowie sezonu.

Mają wspólne pozytywne cechy z Sineglazką:

• kwitnienie w niebieskich kwiatach;
• wysoka wydajność;
• smaczne bulwy o uniwersalnym zastosowaniu;
• odporność na niektóre choroby.

Brak tych odmian w wysokiej zawartości skrobi w roślinach okopowych. Ale przewyższyli Sineglazkę, ponieważ jest dobrze i długo przechowywana. Przez 70 lat istnienia ziemniak Sineglazka sprawdził się dobrze, dlatego nadal jest popularny. Jedyną poważną wadą tej odmiany jest niski upór, ale można ją również skorygować, jeśli przestrzegane są wszystkie zasady przechowywania.