Podczas wędkowania musisz wiedzieć jak najwięcej o wyglądzie ryby, jej zwyczajach i metodach połowowych, aby poprawnie sklasyfikować trofeum. Z artykułu dowiesz się wszystkiego o klenie - jak to wygląda, jego opis i cechy, charakterystyka połowów.

Co to jest klenie

Kleń (łac. Leuciscus cephalus) - jeden z gatunków ryb słodkowodnych, szkolący ryby w młodym wieku z rodziny Karpov (Cyprinidae). W miarę wzrostu większe osobniki zwykle prowadzą samotny tryb życia. Nie jest drapieżnikiem w dosłownym tego słowa znaczeniu, takim jak szczupak, sandacz, boleń, sum, ponieważ należy do rodziny karpiowatych. Kleń jest klasyfikowany jako warunkowo drapieżna ryba - czasami może jeść narybek i małe młode osobniki, ale jest wszystkożerny.

Opis i pochodzenie gatunku

Jest to płytka ryba o ciemnym srebrnym kolorze, często z brązowym lub brązowym połyskiem. Ma charakterystyczną masywną i matową głowę (szerokie czoło ma czwartą wysokość), bardzo duże usta i zaokrąglone ciało, dla tych znaków ma swoją nazwę - klenie.

Synonimy mogą być nazwami buntów, buntów używanych w życiu codziennym. Gatunek zawdzięcza swoje pochodzenie selekcji naturalnej i dalszemu przetrwaniu gatunku w walce o życie.

Charakterystyka

Cechy morfologiczne tego gatunku można sprowadzić do następujących cech, co pozwala zidentyfikować klenie:

• korpus lekko wydłużony cylindryczny, lekko spłaszczony z boku. Dorośli są szersi ze względu na fakt, że wzrost długości zwalnia i rośnie;
• łuski pokrywające ciało, duże, zielonkawo-brązowe, gęsto umiejscowione bezpośrednio za skrzelami, otoczone na wolnej krawędzi ciemnymi kropkami pigmentu. Kierunek linii bocznej, która zawiera łuski 43–53, jest zakrzywiony łukowato do brzucha;
• grzbiet jest jasnobrązowy lub ciemnozielony, u góry zmienia się w prawie czarny, boki są złocistożółty lub srebrnoszary, brzuch jasny z bladoróżowym odcieniem;
• płetwy grzbietowe i symetryczne płetwy ogonowe krótkie, szaro-zielone z czerwoną powłoką, zaokrąglone płetwy odbytu i podłużne brzuszne - czerwone, piersiowe - pomarańczowe. Płetwa grzbietowa w projekcji znajduje się przed odbytem i zaczyna się powyżej podstawy brzucha;
• głowa jest duża, opadająca w dół;
• wysuwane usta, szerokie, bez anten, usta czerwonawo grube i miękkie, szczęki tej samej długości;
• oczy są duże z zielonkawą plamką na górze, umieszczoną poniżej środkowej osi tułowia, tęczówka jest szara;
• policzki i płytki skrzelowe różowawe ze złotym odcieniem;
• potężne zęby gardła z haczykiem na górze, zagięte do wewnątrz, siedzące na kościach gardła, dwurzędowe;
• grzbiet składa się z 42–46 kręgów w zależności od wielkości ryby.

Ile lat żyje

Uzyskanie takich informacji w Internecie nie jest takie proste, najczęściej można znaleźć tylko maksymalne rozmiary i wskazania na okres, w którym zbliża się wiek ryb.

Nikt nie może dokładnie określić, jak długo żyją, ale ostrożność i czujność pozwalają kleniemu żyć stosunkowo długo - do 8-15 lat, a nawet dłużej. Wpadają w przypadek i można do nich dotrzeć tylko podczas tarła, ponieważ pozostają w grupach na rzece w celu rozmnażania lub mają duże doświadczenie w łowieniu ryb i znają nawyki tej ryby.

Czy wiesz Aby ustalić wiek ryb, można zbadać łuski pobrane z różnych miejsc, najlepiej z obszaru powyżej linii bocznej. Widoczne będą koncentryczne linie, które tworzą się co roku i są dostosowane do wieku.

Ile rośnie i do jakich rozmiarów rośnie

Wiek klenia można z grubsza określić na podstawie wielkości, jaką osiąga na podstawie ustalonej stopy wzrostu i zarejestrowanych połowów trofeów.

Sądząc po tym, że osiąga maksymalnie około 60 cm, a obecne zapisy wskazują na duże rozmiary (63,2 cm), możesz oszacować rozmiar według wieku w następujący sposób:

• pierwszy rok - około 5-7 cm;
• drugi - około 10 cm;
• trzeci ma około 15 cm;
• czwarty ma około 17 cm.

Dziesięcioletni klenie w takim tempie powinien mieć około 30–33 cm, a nawet 39 cm, a piętnastoletnie klenie - około 50 cm. Wymiary to 30–40 cm, a waga to około 1 kg. Wśród zarejestrowanych trofeów wymienia się kleń o masie 1,14 kg o wielkości ciała bez ogona - 38 cm i ogonem (od głowy do czubka) - 44 cm.

Czy wiesz Kolorowanie ryby od ciemnego koloru na górze i stopniowe przejście do jasnego tonu na brzuchu służy jako przebranie. Taki wzór sprawia, że ​​są mniej zauważalne w słupie wody.

Klenie złowione na Białorusi uważane jest za rekord świata - 8 kg i 80 cm, niestety miejsce i autor połowu nie są znane (być może jest to kolejny rower rybacki). W Anglii rekord 2,27 kg był przechowywany przez 55 lat, aż w 2010 roku przyłapano go na standardowym sprzęcie z akcesoriami do włosów o próbce 3,29 kg (rzeka Trent).

W Rosji nikt nie widział w klenie więcej niż 6 kg i długości większej niż 60 cm, ale nie można argumentować, że jest to ostateczna prawda, ponieważ połowy trwają i możliwe są nowe rekordy.

Liczby można uznać za bardzo przybliżone, ponieważ wielkość ryb w stanie dzikim, a nie tucz, zależy od wielu czynników środowiskowych - warunków w zbiorniku i od tego, jakie jedzenie jest dostępne i w jakiej ilości.

Dystrybucja i siedliska

Kleń występuje w rzekach górskich i środkowych w całej Europie, z wyjątkiem wysp Morza Śródziemnego, Portugalii, Irlandii, Islandii i Północnej Szkocji, Azji Mniejszej, Kaukazu, Iranu i Iraku, i występuje w dorzeczach Wołgi, Uralu, Tygrysu i Eufratu. Są to głównie ryby rzeczne, ale rzadko występują w jeziorach, w pobliżu zbiorników zaporowych i zatok morskich.

Ważne! Spadek populacji kleni w ostatnich latach jest spowodowany niekontrolowanymi zrzutami, ściekami przemysłowymi i zanieczyszczeniem rzek.

Gatunek jest bardzo odporny na zmiany temperatury i nie podejmuje dużych migracji. Na wschodzie i północnym zachodzie Rosji klenie żyje w tych samych miejscach co pstrąg, łosoś, lipień i często tam, gdzie z powodu niskich temperatur nie ma innych ryb z rodziny karpiowatych.

Jest to szeroko rozpowszechniony, a czasem liczny gatunek, ale nie ma on wartości handlowej. Najczęściej jest to przedmiot wędkarstwa amatorskiego lub sportowego.

Ważne! Wolno płynąca woda unika i najchętniej osiada w czystych, dość zimnych rzekach o kamienisto-kamienistym dnie i prędkości przepływu 0,2–1,6 m / s, ale może pokonać przepływy do 2,7 m / s, dlatego prawie nigdy nie występuje w dolnych partiach i ujścia rzek, ale w górnym biegu - liczne.

Ulubione siedliska znajdują się pod zwisającymi gałęziami i wśród gęstych podwodnych zaczepów, na stromych brzegach i na szczelinach, gdzie ryby mogą polegać na cieniu, pożywieniu i ochronie. Często spotykany na płyciznach i wirach na granicy mieszania szybkich przepływów, w bocznych gałęziach dużych rzek, gdzie przepływ jest bardziej spokojny.

Wideo: Gdzie mieszka klenie

Co je

Kleń jest euripage, czyli wszystkożerną i żarłokową rybą, w swojej diecie zawiera wiele pokarmów roślinnych i zwierzęcych. W przeciwieństwie do innych ryb będzie jeł przez cały rok - zarówno w gorące letnie dni, jak i w mroźny zimowy poranek.

Czy wiesz Niektóre afrykańskie ryby zakopują się w błocie, gdy zbiorniki wysychają i mogą tam żyć przez lata, czekając na deszcze, więc miejscowi łowią ryby łopatą, a nie wędką.

Od urodzenia narybek żywi się głównie stawonogami i widłonogami - planktonem, skorupiakami morskimi i słodkowodnymi. Osobniki o długości 10 cm żywią się bezkręgowcami, robakami, mięczakami, latającymi owadami, wpadającymi do wody, roślin naczyniowych i młodocianych ryb (karp słodkowodny, kiełb, płoć, ponury i małe okazy ich gatunków). Połowy drapieżne częściej występują w miesiącach zimowych.

W lecie kleń nie może obejść się bez pokarmu roślinnego, który stanowi do połowy objętości jego naturalnego pokarmu (nasiona, łodygi, korzenie, liście roślin, małe glony, ziarna owsa, pszenicy, jęczmienia, groszku, który wpadł do wody). Lubi owoce, a na południu często łapią go wiśnie lub śliwki. Duże okazy są w stanie polować na żaby i pływające myszy.

Często dieta zależy od pory roku. Wiosną topniejąca woda jest spłukiwana przez rzeki robaków, podczas lotu chrząszczy wczesnym latem nieostrożne owady stają się smacznym pożywieniem. W lipcu, podczas topienia skorupiaków, klenie często strzeże upragnionej ofiary przy norach. W oparciu o takie preferencje ryb wędkarze wybierają przynęty na klenie w różnych porach roku.

Hodowla

Samce osiągają dojrzałość płciową w wieku 3-4 lat, dorastając około 15-17 cm długości, kobiety w wieku 6-7 lat i 20 cm długości. Tarło rozpoczyna się w kwietniu - maju przy temperaturze wody powyżej + 18 ° C i zwykle występuje w południe. W południowych regionach Rosji proces hodowli odbywa się wcześniej - pod koniec marca.

Samica składa około 60 tysięcy jaj na porcję na kilogram masy ciała. Dno kawioru, pędzi na kamienistych i piaszczystych glebach na głębokości 1,8–3 m, pomarańczowy, ma średnicę 1,5–2 mm i przylega do dna rzeki za pomocą lepkich skorup. Inkubacja trwa 3-6 dni. Narybek ma około 5,5 mm długości i na początku ukrywa się w schronie z kamieni i zaczepów. W pierwszym roku życia osiągają 5–7 cm, płetwy rozwijają się o 1,5 cm, a ciało pokryte jest łuskami o 3 cm.

Rozmnażanie kleni jest stymulowane przez bieżącą wodę, więc nie opuszczają odpowiedniego kanału rzeki, chociaż mogą również szukać innych cichych miejsc - w głębokiej zatoce za ostrogą, w cieniu i za kamieniami, gdzie mogą się schować i odpocząć po męczących czynnościach.

Funkcje wędkowania

Nie każdy może złapać klenie - ta niesamowita ryba jest silna, ostrożna i przebiegła, zawsze czujna jako myśliwy. Choć kulinarna w wielu recenzjach, nie jest najatrakcyjniejszą rybą, ale w walczących walorach, dynamice i odwadze nie jest jej równa.

Ważne! Ustaw się jak najdalej od brzegu, spróbuj się ukryć i ukryć - wibracje, które wytwarzasz w pobliżu wody, a twój cień na powierzchni może odstraszyć ryby, a to opuści to miejsce.

Ryba, która poczuła, że ​​haczyk w jej ustach odrywa się od brzegu, odwijając metry żyłki sprzęgła ciernego wirującej lub cewki podajnika, płynie z prądem, próbuje ukryć się w głębinach i zostaje wyrzucona na powierzchnię. Istnieją dowody na to, że klenie, próbując się uwolnić, przecięło linię płetwą grzbietową.

Klenie można uznać za uniwersalną rybę, ponieważ doskonale łapią wszystkie rodzaje sprzętu - spinning, feeder, denne wędki, pół-łódź z pływakiem, w okablowaniu z brzegu lub łodzi. Wybór narzędzi zależy całkowicie od preferencji rybaka. Najważniejszy jest zestaw przynęt, a dobry sprzęt w tym zakresie jest kluczem do sukcesu.

Różnorodność przynęt spinningowych jest bardzo duża - spinningi i oscylujące błystki, woblery, których rozmiary wahają się od 2 do 5 cm, twistery, wibro-ogony o długości 4–5 cm. Naturalne kolory pokrywają się z gatunkami zwykłych zawiesin i roślinności występujących w tej wodzie. Warto kupować przynęty pływające, neutralne i tonące.

Łowią je stopowe pływające woblery - są obniżane w dół rzeki do miejsca prawdopodobnego umieszczenia ryb w zwisających krzewach, podwodnych zaczepach, czyli w obszarach, w których trudno jest rzucić sprzęt. Następnie przynęta jest delikatnie wyciągana. Tonący wobler: działa dobrze podczas łowienia pod prąd i szybko prowadzi do pożądanej głębokości.

Taki sprzęt jak karmnik pozwala wyciągnąć duże okazy na miejsce połowu i skutecznie łowić ryby, a ciągłe karmienie przyciąga duży klenie. Metoda polega na użyciu kosza na przynęty i wibrującej przynęty. Zamiast tego możesz użyć specjalnych drobiazgów zawieszonych na żyłce między prowadnicami.

Przynęta na wędkowanie w okablowaniu jest dość różnorodna ze względu na wszystkożerne klenie. Mogą to być robaki, czerwone i białe robaki, kukurydza w puszkach, która pomaga nawet przy najbardziej powolnym gryzieniu, ser, kiełbaski, jagody, skórki chleba, muchy caddis, algi, pijawki, chrząszcze, ślimaki, muchy, motyle.

Miejsce połowów powinno być karmione niewielką ilością płatków zbożowych (jęczmień, proso, kukurydza, groszek) z dodatkiem makuchu, posiekanych robaków, rozpraszając pływaka przed pływaniem, co pozwala przyciągać ryby. Oczywiście każdy wędkarz ma swoje sekrety w przygotowaniu roboczej mieszanki i metod przynęty. W różnych regionach zależy od pożywienia, które kleń karmi w stawie.

W maju i czerwcu można łowić naprawdę duże okazy, ponieważ gdy tylko brzegi zaczną zmieniać kolor na zielony, klenie atakują roślinność przybrzeżną w poszukiwaniu pożywienia. Zwykle możesz polegać na gryzieniu przez cały rok - wiosną, latem i jesienią, ale najlepszy i najskuteczniejszy sezon połowowy przypada na miesiące letnie, a początek jesieni to lipiec, sierpień i wrzesień.

Ważne! Zimą aktywność życiowa klenia maleje, dochodzi do dna i praktycznie hibernuje, więc można go zaczepić tylko podczas odwilży.

Jesienny sezon wędkarski trwa zwykle od września do końca listopada, aw tym czasie nawet przy deszczowej pogodzie istnieje szansa na złapanie pożądanego wzoru, chociaż klenie nie jest tak aktywne jesienią, jak latem. Wędkowanie w sezonie jesiennym wymaga znalezienia dobrego miejsca, ponieważ ryby opuszczają letnie siedliska (przelewy i kanały rzeczne) i trafiają do nowych cichych obszarów, gdzie mogą z powodzeniem przetrwać zimę.

Jeśli chodzi o porę dnia, rano warunki są bardziej sprzyjające, aw ciągu dnia można spodziewać się tylko małych ryb. Najlepszy moment to wieczór, kiedy duże osoby pokazują swoją aktywność. Ale w nocy, będąc rybą w ciągu dnia, nie wykazuje żadnych oznak aktywności.

Trudno pomylić ugryzienie klenia - spienioną falę, silny plusk, pchnięcie i ostry cios, który może złamać sprzęt i wytrącić wędkę z ręki. W przypadku złego haka ryba często zrywa hak, ponieważ ma mocne usta. Wymaga to od rybaka nie tylko umiejętności, ale także zrozumienia biologicznych cech, cech i nawyków ryb.

Kleń Ryba

Od najbliższych krewnych z rodziny Karpov - dace i ide - kleń wyróżnia się dużą głową z opadającym dużym pyskiem, szerokim czołem. W dace płetwy są niższe żółtawe, reszta jest szara, otoczona białym, odbytu ma profil cięty, w przeciwieństwie do klenia, w której jest prosty lub wypukły.

Tylko podczas sezonu tarła płetwy karłowate przybierają czerwonawo-pomarańczowy kolor. W tym czasie trudno było odróżnić dojrzałą koźlę i młode klenie, ponieważ były one podobne w budowie ciała i ubarwieniu.

Ważne! Według zeznań doświadczonych rybaków, w miejscach, w których gromadzi się ide, nie należy liczyć na klenie - tam go nie ma.

Mniej doświadczeni wędkarze mają trudności z rozpoznaniem klenia i jazu - mają bardzo podobny wygląd i kształt ciała, ale można je odróżnić rozmiarem i kolorem ich oczu - w klenie są duże i lekkie, aw jazie - małe i żółtawo-zielone. Oba gatunki żyją w jeziorach, rzekach górskich i nizinnych, są niemal wszystkożerne i osiągają ten sam rozmiar. Dorośli mogą osiągnąć długość do 70 cm i ważyć około 6 kg.

W małych rozmiarach klenie są czasem mylone z płocią, ponieważ mają ten sam kolor ciała i płetwy. Identyfikację należy przeprowadzić zgodnie z kształtem płetwy grzbietowej i odbytu - są wypukłe w klenie i wklęsłe w płocie.

Kleń jest wszystkożerny i potrafi rosnąć w szybkim tempie, jest przebiegłym i ostrożnym drapieżnikiem, nie pozwala mu się zamknąć i jest odporny na ostatnie - te cechy sprawiają, że łowienie na nim jest ekscytującą czynnością i pozwala zasłużyć na trofeum.