Ten można naprawdę uznać za królową projektowania krajobrazu. Zimozielona roślina iglasta z rodziny Cypress jest doskonałym elementem dekoracyjnym i świetnie wygląda zarówno jako osobna roślina, jak i nasadzenia grupowe.

Czas hodowli

Na większości terytorium Rosji, Ukrainy i Białorusi najbardziej odpowiednim czasem na hodowlę tui są wiosna i lato. A najbardziej sprzyjającą czasami, bez wątpienia, można uznać za drugą lub trzecią dekadę czerwca. Faktem jest, że w tym czasie następuje druga fala wzrostu pędów, która daje silniejsze sadzonki niż można uzyskać wiosną. Należy jednak rozumieć, że będzie można użyć tych sadzonek do sadzenia tylko na następny sezon i będą musieli spędzić zimę w chłodnym miejscu.

Sadzonki można zbierać w środku wiosny, nie będą one tak silne jak czerwiec, ich odporność jest zwykle słabsza, a kiełkowanie jest gorsze, ale jeśli z jakiegoś powodu nie jesteś pewien, czy możesz przygotować materiał na początku lata, Możesz to zrobić w kwietniu

Istnieje opinia, że ​​lepiej jest rozmnażać tuję jesienią, ponieważ zimą aktywność rośliny wyraźnie spada, wpada w rodzaj zawieszonej animacji. W związku z tym potrzebuje znacznie mniej wilgoci niż podczas aktywnego okresu wzrostu, a ryzyko śmierci z powodu niedoboru wody podczas zimowych mrozów jest znacznie niższe.

Należy jednak wziąć pod uwagę, że rośliny zakorzeniają się dłużej jesienią niż wiosną jeśli chodzi o czas sadzenia, należy oprzeć się na tym, jak szybko trzeba wyhodować młodą odwilż.

Metody hodowlane

Istnieją 4 główne sposoby hodowli tui, które zostaną szczegółowo opisane poniżej.

Wideo: Jak hodować i uprawiać tuję

Nasiona

Jeśli jesteś gotowy czekać 4-6 lat, zanim twoje drzewo wyrosnie, możesz skorzystać z tej metody rozmnażania. Wśród niedociągnięć, oprócz długiego okresu wegetacyjnego, należy zauważyć, że w przypadku metody rozmnażania nasion rodzicielskie cechy dziedziczne nie mogą być przekazywane. Ale jeśli nie jesteś zaangażowany w rozmnażanie odmian, możesz spróbować wyhodować je metodą generatywną.

Z pozytywnych aspektów nie można nie powiedzieć, że rośliny posadzone w ten sposób mają silniejszą odporność niż wegetatywna tuja. Lepiej tolerują przeziębienie i choroby.

Proces sadzenia i dalsze kiełkowanie są następujące:

1. Późnym latem - wczesną jesienią musisz zebrać dojrzałe szyszki, które nie miały jeszcze czasu na otwarcie, umieść je w ciepłym miejscu. Po 2-3 dniach szyszki się otworzą, będziesz musiał wziąć z nich nasiona, usunąć z nich łuski i skrzydła.
2. Wlej te nasiona do płóciennej torby, a gdy spadnie śnieg, zakop go w zaspie. Ta operacja nazywa się stratyfikacją, jej celem jest stwardnienie nasion.
3. Wraz z nadejściem wiosny zaczynają kiełkować nasiona, trzeba je wyciągnąć ze śniegu i posadzić na wcześniej przygotowanej glebie. Powinieneś wybrać osłonięte przed wiatrem, dobrze oświetlone miejsce. Wykop w ziemi prostokątną działkę o wymiarach około 0,5 × 1 m; konkretne wymiary zależą od liczby sadzonych nasion. Głębokość wykopu wynosi 6–8 cm, objętość tę należy wypełnić mieszanką równych części torfu i piasku.
4. Wykonaj rowki w podłożu o głębokości około 2 cm. Przybliżona gęstość siewu wynosi 1 g / 0,5 m. Posyp posiane nasiona trocinami drzew iglastych i torfu, dobrze zwilż i regularnie.
5. Gdy nasiona wykiełkują, muszą stworzyć delikatny cień, bezpośrednie światło słoneczne jest wyjątkowo niepożądane. Kiedy pędy osiągną wysokość 5–7 cm, nurkują, pozostawiając najsilniejsze, starając się zachować między nimi odległość około 10–12 cm.

Zasiane nasiona należy karmić słabym roztworem dobrze zepsutego obornika lub uniwersalnych nawozów mineralnych dla roślin iglastych. Nie zapomnij poluzować gleby, szczególnie po podlaniu. W razie potrzeby należy wykonać pielenie.

Zimą młody wzrost pokryty jest świerkowymi gałęziami świerkowymi, a gleba wokół jest ściółkowana torfem i trocinami, jeśli temperatura spadnie poniżej -10 ° C, nasadzenia pokryte są ogrodową włókniną. Po osiągnięciu wieku trzech lat wykonują kolejny zbiór (w razie potrzeby), a po kolejnych 1-2 latach możesz sadzić rośliny w stałych miejscach.

Czy wiesz Zapach arborvitae, niektórzy włoscy producenci butów premium, są używane do aromatyzowania męskich butów. Co ciekawe, zapach ten łączy się z tymi samymi nutami, które stosowane są przy przygotowywaniu perfum przez takie firmy jak Hugo Boss i Ralph Lauren.

Sadzonki

Propagacja rozmrożona przez sadzonki jest najbardziej popularna i, jak większość ogrodników uważa, za skuteczną metodę hodowli drzew iglastych. Cięcie krzewu jest dość proste, najważniejsze jest odpowiednie przygotowanie materiału do sadzenia i działanie zgodnie z technologią sprawdzoną przez wiele dziesięcioleci.

Wideo: rozmnażanie tui przez sadzonki

Instrukcje krok po kroku dotyczące wegetatywnego rozmnażania tui:

1. Wybierz pęd na szczycie tui, która ma 2-3 lata, i oderwij od niego pęd o długości około 20 cm. Konieczne jest oderwanie wypustki w kierunku ziemi, nie można użyć narzędzi tnących. Miejsce, w którym proces podłączony do gałęzi matki nazywa się piętą, jego obecność przyczynia się do wczesnego ukorzeniania. Jeśli to miejsce zostanie gładko przycięte, łodyga może w ogóle nie zapuścić korzeni.
2. Dobrze szlifowany nóż przezroczysta pięta do białego drewnausuwając wszystkie resztki kory i igieł. Pozostałości mogą w przyszłości wywoływać procesy gnicia, dlatego należy je ostrożnie usuwać.
3. Gotuj roztwór stymulujący wzrost, heteroauxin, kwas bursztynowy, Epin, Kornevin itp. są odpowiednie, zgodnie z instrukcjami na opakowaniu. Umieść łodygę w stymulatorze na 12–20 godzin.
4. W międzyczasie przygotuj mieszaninę gleby do sadzenia sadzonek. Robią to z równego udziału ziemi, darni i suchego piasku rzecznego. Piasek należy najpierw kalcynować w piecu przez pół godziny w temperaturze + 250 ° C. Następnie pozwól mu całkowicie ostygnąć bez wyjmowania go z piekarnika. Jest to środek obowiązkowy, ponieważ piasek jest korzystnym środowiskiem dla bakterii, w tym patogenów. Jeśli masz taką możliwość, opisaną procedurę kalcynacji piasku należy wykonać 4-5 tygodni przed sadzeniem sadzonek, a mieszaninę gleby należy przygotować na tydzień przed wydarzeniem. Faktem jest, że wielu doświadczonych ogrodników uważa, że ​​jest to minimalny czas na przywrócenie naturalnej mikroflory piasku.
5. Następnie musisz wybrać pojemnik do uprawy sadzonek. Lepiej jest, jeśli jest to plastikowy pojemnik o średnicy większej niż 14 cm Odpowiednie są plastikowe wiadra spod produktów mlecznych. W plastiku łatwiej jest wykonać otwory drenażowe, w tym celu wystarczy użyć dobrze ogrzanego gwoździa o odpowiedniej średnicy. Otwory są wymagane do odwodnienia i napowietrzenia.
6. Umieść drenaż na dnie pojemnika (glina ekspandowana lub jej mieszanina z kalcynowanym piaskiem, pokruszonymi płytkami i kamykami). Na drenażu ułóż mieszaninę gleby i dobrze rozlej ją roztworem nadmanganianu potasu we wrzącej wodzie (2%). Opisaną procedurę należy przeprowadzić 2-3 dni przed posadzeniem sadzonek, aby podłoże miało czas na drenaż i wyschnięcie.
7. W odkażonym podłożu za pomocą cienkiego patyczka robić dziury o głębokości 3-4 cmw którym zainstalować ogonki. Upewnij się, że tylko obrane drewno znajduje się w ziemi, a igły nie dotykają podłoża. Ubij glebę wokół sadzonek i zalej ciepłą wodą.
8. Przykryj pojemnik sadzonkami folią i umieścić w miejscu o wilgotności powietrza 85–90% i temperaturze +18 ... + 23 ° С. Taki mikroklimat jest najbardziej korzystny dla szybkiego ukorzeniania sadzonek. Unikaj dostania się do pojemnika z sadzonkami bezpośredniego światła słonecznego, na tym etapie są one szkodliwe dla rośliny.
9. Gleba wokół uchwytu jest codziennie nawilżana sprayem.. Jeśli pogoda jest gorąca przez długi czas, to dwa razy dziennie. Należy to zrobić ostrożnie, starając się nie dopuścić do przedostania się wody do igieł, aby uniknąć wystąpienia procesów gnilnych.
10. Po 8-9 tygodniach będzie jasne, które sadzonki były w stanie zapuścić korzenie, a które nie zapuściły korzeni, można je wyrzucić. Jeśli procedura lądowania została przeprowadzona na wiosnę, to do tego czasu powinna nadejść druga połowa czerwca. W takim przypadku sadzonki, które zapuściły korzenie, można sadzić pod gołym niebem w listopadzie. Materiał letni należy sadzić w otwartym terenie tylko na następny rok. Powinien spędzić zimę w domu, w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, w temperaturze +9 ... + 15 ° С. Gdy tylko nadejdzie wiosenne ciepło i pozwalają na to warunki pogodowe - sadzić na otwartym terenie.

Nakładanie warstw

Hodowanie rozmrożonych warstw jest prostą i dość skuteczną metodą rozmnażania.. Jego główną zaletą jest szybkość, z jaką można zdobyć nową roślinę.

Istota metody jest następująca: dolna gałąź tui jest dociskana do gleby, a za pomocą zszywki lub kawałka drutu jest przymocowana. Gałąź dość szybko się zakorzenia, a po kilku tygodniach można spodziewać się pojawienia się pewnej liczby sadzonek. Po tym, jak młode pędy mają prawdziwe pełne korzenie, można je sadzić.

Podział korzeni

Odwilż może być rozmnażana tą metodą za pomocą młodych roślin, ponieważ ich korzeń jest łatwiejszy do oddzielenia niż u dorosłych krzewów.

Procedura uzyskiwania nowych roślin jest następująca:

1. Na początku czerwca wykop młodego zdrowego tuja i przeszczep go na żyzny substrat (równe części darni, torfu, piasku i próchnicy). Tui należy ukorzenić na głębokość nie większą niż 15-17 cm. Dzięki temu sadzeniu korzenie zaczną szybko rosnąć i z jednej rośliny można uzyskać kilka młodych.
2. Na początku jesieni wykop roślinę i ostrożnie oddziel kilka procesów od wspólnego korzenia. Przeszczep uzyskane procesy natychmiast do stałego miejsca i wyrastaj jak normalne drzewo.

Stałe lądowanie

Musisz przeszczepić tuję w miejsce stałego wzrostu przy dobrej pogodzie, gdy istnieje pewność, że nie wystąpią powrotne przymrozki. Najkorzystniejszy okres to od późnej wiosny do wczesnego lata. Pamiętaj, że rośliny starsze niż trzy lata mogą lepiej zapuszczać korzenie w nowym miejscu.

Chociaż tuja nie jest kapryśna, miejsce dla niej lepiej wybrać dobrze oświetlone słońcem. Promienie słoneczne przyczyniają się do szybkiego wzrostu zielonej masy i lepszego formowania korony.

Wideo: Jak sadzić rośliny iglaste

Uważa się, że lepiej jest sadzić sadzonki jesienią i wiosną w szkołach - na wspólnych obszarach, gdzie rosną sadzonki tui i rosną w sposób generatywny, dopóki nie osiągną wieku 3 lat. To znaczy sadzonki jesienne są wysyłane do uprawy wiosną w szkole, a wiosną - jesienią bieżącego sezonu.

Istnieje pięć głównych rodzajów arborvitae, z których dwa, zachodni i wschodni, najczęściej w byłym ZSRR. Odmiany tui zachodniej uwielbiają lekko kwaśną glebę; dla wschodniej gleba lekko wapienna jest bardziej akceptowalna. W każdym razie ziemia musi dobrze przewodzić wilgoć. Podczas kopania wiadra torfu na 1 m² należy go dodać do rzadkiej gleby.

Drzewa sadzi się w odległości 40-50 cm od siebie. Tuje są ostatecznie osadzone w miejscach wzrostu, w czwartym lub piątym roku życia.

Procedura przeszczepu krok po kroku wygląda następująco:

1. Kora roślinna jest znakowana kredą z pewnej strony świata, na przykład ze wschodu. W odległości 40 cm od tułowia wykopuje się koło. Należy uzyskać okrągły wykop o głębokości 25-30 cm. Wykopana ziemia nie jest wyrzucana, będzie potrzebna w przyszłości.
2. Używając łopaty jako dźwigni, thuja wraz z bryłą korzeniową strąkują i trzymając pień rękami, ostrożnie usuwają go z ziemi, starając się stracić jak najmniej ziemi z korzeni. Roślina jest ładowana na taczkę i transportowana do uprzednio przygotowanego wykopu (60–70 cm głębokości i 80–90 średnicy). Dno wykopu jest pokryte drenażem (glina ekspandowana lub jej mieszanina z cegłą, kamykami i piaskiem). Nakłada się na nią warstwę mieszanki gleby z gleby wybranej z poprzedniego miejsca wzrostu tui i torfu, z dodatkiem uniwersalnych nawozów dla drzew iglastych.
3. Żywotnik z guzem korzeniowym umieszcza się w jamie, tak aby znak na korze był skierowany w tym samym kierunku, co w tym samym miejscu. Drzewo jest posypane ziemią, obserwując położenie szyi korzenia - powinno wystawać 3-5 cm od ziemi.

Dalsza opieka

Należy pamiętać, że tuja jest przede wszystkim rośliną ozdobną, a jej główną funkcją jest estetyka. Drzewo powinno być przyjemne dla oka i do tego musi dobrze wyglądać. Aby tuja miała piękne zielone igły i pełen wdzięku kształt, potrzebuje odpowiedniej opieki.

Podlewanie

Po wylądowaniu tui w stałym miejscu, na początku należy go obficie podlewać. W zależności od wielkości rośliny - od 10 do 40 litrów wody tygodniowo.

Młode drzewo najlepiej podlewać przez zraszanie wodą chronioną przed słońcem. Dzięki temu nawadnianiu woda dobrze odżywia system korzeniowy i glebę w pobliżu drzewa. Ponadto wilgoć usuwa brud z igieł, co ułatwia oddychanie i sprzyja lepszemu wzrostowi tui.

Najlepszy opatrunek

Jeśli użyłeś nawozów podczas sadzenia drzewa, nie musisz karmić rośliny przez pierwsze kilka sezonów. W przeciwnym razie schemat nawożenia jest następujący:

• wczesną wiosną, przed obrzękiem nerek, 20 g nitroammofoski dla każdej rośliny. Od połowy wiosny do końca czerwca wprowadzane są uniwersalne opatrunki dla drzew iglastych, takie jak Fertika Lux, Aquarin, MicroMix, Green Needle itp., Zgodnie z instrukcją;
• nawozy uniwersalne należy stosować średnio dwa razy w miesiącu. Na przykład dobrym narzędziem jest Kemira Universal (50 g / 1 m²);
• przy stosowaniu nawozu należy położyć nacisk na potas i magnez, mniej fosforu i zwracaj bardzo mało uwagi na azot;
• w sierpniu i wrześniu wytwarzaj tylko magnezję (1 łyżka. l. na 1 drzewo), sól potasową lub saletra w tej samej objętości. Zrób to w dowolnym momencie, raz w określonym okresie;
• magnez odpowiada za to, że igły są piękne i zdrowe. Jeśli nie chcesz, aby korona miała zardzewiały kolor, ale ciesz się pięknym szmaragdowym odcieniem, zastosuj pojedynczą dawkę 20 g siarczanu magnezu na 1 m² gleby.

Ważne! Podczas stosowania nawożenia dla wszystkich drzew iglastych pamiętaj: nie potrzebują nawozów w ilościach niezbędnych do liściastych. Rośliny te nie upuszczają liści, nie wydają owoców, biorą azotu z atmosfery, a nadmiar nawozu może spalić korzenie i spowodować zażółcenie igieł.

Najlepszy opatrunek jest bardzo ważny, jeśli gleba w Twojej okolicy jest dość uboga.. Sposób, w jaki tuja zakorzeni się w nowym miejscu w ciągu pierwszych dwóch do trzech lat, ma kluczowe znaczenie dla dalszego stanu drzewa. Jeśli jest zmuszony rosnąć na rzadkich glebach, Twoim zadaniem jest ułatwienie adaptacji rośliny w jak największym stopniu i odżywianie ją przydatnymi substancjami i minerałami, ale nie przesadzanie.

Również nie powinny być ignorowane i organiczne: wczesną wiosną, co 2 lata, można karmić tuję dobrze zepsutą dziewicą, kurczakiem lub gołębiem lub humusem. W przypadku roślin typu zachodniego konieczne jest corocznie, podczas jesiennego kopania, dodać 0,5 l popiołu drzewnego na 1 m². Możesz również rozpuścić ten popiół w wiadrze z wodą i podlać prawie pień drzewa.

Ważne! Rośliny iglaste nie potrzebują azotu w takich ilościach, jak liściaste, a nawet szkodliwe po początku lipca. Ten minerał przyczynia się do wzrostu zielonej masy i aktywnego wzrostu pędów, które nie mają czasu na wzmocnienie przed nadejściem zimy i mogą zamarznąć.

Rozluźnienie i ściółkowanie

Jak wiecie, korzenie tui rosną bezpośrednio pod powierzchnią ziemi, więc po podlaniu delikatnie poluzuj glebę i nie głębiej niż 5–7 cm. Poluzowanie obszaru okostnej jest konieczne po każdym podlewaniu, aby uniknąć tworzenia się skorupy, która zakłóca normalne napowietrzanie korzeni.

Po orce glebę należy ściółkować korą sosny, trocinami i torfem. Środek ten zapobiega odparowaniu wilgoci.

Szczególną uwagę należy zwrócić na zimowe i pierwsze wiosenne podlewanie.. Powinny być wystarczająco obfite, jesienią - aby nasycić korzenie wilgocią na przyszłość, jeśli to możliwe, po drugie - aby zaspokoić pragnienie po zimie. Powinien być podlewany zimą, podczas odwilży.

Zimowe przygotowania

Dopóki tuja nie skończy 5 lat, powinna koniecznie stworzyć schronienie zimowe. Świerk sosnowy najlepiej nadaje się do tych celów. Ale jedno schronienie od gałęzi sosny nie wystarczy, aby właściwie przygotować drzewo na zimę, konieczne jest wykonanie szeregu następujących działań:

1. Krótko przed nadejściem pierwszych przymrozków - obfite podlewanie przed zimą. Gleba wokół arborvitae i przestrzeń między sąsiednimi roślinami (jeśli masz kilka drzew), przykryj nową ściółką składającą się z trocin sosnowych i kory, torfu i słomy.
2. Korona drzewa jest przywiązana miękką, mocną liną, ciągnąc gałęzie do pnia. Należy to zrobić, aby masa śniegu ich nie złamała.
3. Weź świerkowe gałęzie, najlepiej sosnę, i zamknij nim drzewo. Zacznij od dołu, dobrze zakrywając pień, i zbuduj schronienie tak wysoko, jak to możliwe, dla młodych roślin - do czubka głowy. Dorosła tuja nie może być przykryta, chyba że lekko zaizoluje tułów w pobliżu ziemi. Ale musisz ściółkować glebę.
4. Jeśli temperatura powietrza spadnie poniżej -13 ° C, młode drzewo powinno zostać pokryte materiałem takim jak spunbond, a także przykryć rośliny wraz z nadejściem wiosny, aby zapobiec oparzeniom słonecznym igieł.

Przycinanie i modelowanie

Po raz pierwszy rozmrażanie jest ścinane natychmiast po przesadzeniu w nowe miejsce. To sadzonki sanitarne należy przeprowadzać regularnie, z nadejściem wiosny i kształtowaniem - o każdej porze roku. Celem skrawków sanitarnych jest usunięcie zamrożonych igieł zimą i przerzedzenie nadmiaru zielonej masy.

Cięcia formujące są wykonywane w celu ukształtowania korony. Thuya uwielbia takie wydarzenia i odpowiada im grubą i wspaniałą koroną. Ten rodzaj przycinania zaczyna się wiosną i trwa do jesieni, a latem jest tylko nieznacznie dostosowywany, wprowadzając lekkie poprawki do ogólnego obrazu.

Istnieje kilka rodzajów koron:

• piramidalny;
• kolumnowy;
• sferyczny.

Aby roślina była bardziej krzaczasta, powinna uszczypnij najlepsze pędy.

Formowanie przycinanie po raz pierwszy robią to w czwartym roku życia tui. W sezonie wykonaj jedno modelowanie i 2-3 przycinanie korekcyjne.

W odniesieniu do przycinanie sanitarneTa procedura wymaga uwagi, a nie smaku estetycznego. Wiosną głównym zadaniem jest usunięcie zamrożonych i suchych pędów.

Ważne! Nie powinieneś wykonywać poważniejszych przycinania później niż w drugiej połowie lipca, tylko korekcyjne. Poważne przycinanie stymuluje wzrost młodych pędów, które mogą nie wytrzymać mrozu.

Kilka wskazówek pomoże ci prawidłowo przyciąć:

• Przed rozpoczęciem procedury rozejrzyj się po roślinie, mentalnie nadaj jej formę, którą chcesz zobaczyć;
• przycinanie powinno odbywać się w suchy, pochmurny dzień, aby uniknąć tworzenia się zardzewiałych plam na igłach, które mogą pojawić się w wyniku nadmiernego odparowania wilgoci;
• nie ograniczaj rozmrażania po opadach deszczu, może to prowadzić do szkodników i powodować choroby;
• podczas przycinania użyj specjalnych wzorów, pomogą one nadać drzewu pożądany kształt. Ponadto istnieje sznurek tworzący koronę;
• Do przycinania używaj tylko zaostrzonego sekatora.

Wideo: wykończenie Thuja

Zapobieganie chorobom i szkodnikom

Żywotnik jest dość odporny na choroby i szkodniki, zwłaszcza jeśli przestrzegasz norm sanitarnych, wykonujesz koronę na czas i karmisz.

W celu zapobiegania chorobom należy podjąć następujące środki:

• nasadzenia tui nie powinny być zbyt gęste, na przykład w żywopłocie odległość między sąsiednimi drzewami wynosi co najmniej 0,5 m;
• regularnie przycinaj i modeluj koronę - jej nadmierne pogrubienie jest sprzyjającym środowiskiem dla rozwoju chorób i szkodników;
• stosuj nawozy na czas, górny opatrunek ma korzystny wpływ na stan układu odpornościowego, co zapobiega zachorowaniu rośliny;
• sprzyjającymi warunkami do rozwoju grzyba są wysoka temperatura i wilgotność. Jeśli trudno jest zrobić coś z temperaturą, możesz wpłynąć na poziom wilgoci - nie wlewaj dużo stopionej wody pod irygacją;
• dobrze zdezynfekuj narzędzie ogrodowe i poddaj kwarantannie nowo pozyskane rośliny.

Czy wiesz Obecnie w dzikiej przyrodzie żyją tuja w wieku powyżej 10 wieków. Oznacza to, że drzewa te są w tym samym wieku co chrzest Rosji (988).

Jednak środki zapobiegawcze nie zawsze są wystarczające, aby uniknąć wybuchu lub inwazji szkodników. Największym zagrożeniem są choroby wirusowe. Objawy i leczenie najczęstszych opisano poniżej.

Fusarium Grzyb najpierw wpływa na wierzchołki pędów, co wyraża się ich żółknięciem do pojawienia się pomarańczowej płytki nazębnej - są to spory.W przypadku wykrycia takich objawów, za pomocą ostrych sekatorów, wszystkie pędy i igły z objawami choroby są usuwane.

Po przycięciu chorych obszarów, tuja powinna być leczona lekami przeciwgrzybiczymiNa przykład Topsin M 500 SC. Należy przeprowadzić profilaktyczne leczenie tym samym preparatem i roślinami w pobliżu, a także na przyległym terytorium. Środek ten ma na celu zapobieganie wybuchowi choroby w całym ogrodzie. Ponowne przetwarzanie odbywa się po 10-14 dniach.

Plamienie Fakt, że tuja zachorował na plamienie, będzie oznaczony żółtą powłoką na igłach i pędach. Najpierw pojawiają się małe plamki, które ostatecznie powiększają się i łączą w jedną dużą tablicę żółci, kolor igieł staje się brązowawy.

W celu leczenia najpierw usuń dotknięte obszary, a następnie nałóż „Abiga-Peak”, „HOM” w sposób opisany w instrukcji.

Szara pleśń. Choroba jest trudna do wykrycia na początkowym etapie, gdy wykazuje charakterystyczne objawy, najczęściej jest za późno na leczenie drzewa - należy go usunąć i wypalić z miejsca, a miejsce, w którym rosła tuja, jest dobrze leczone preparatami grzybobójczymi. Oznaki pleśni - pierwsze widziały wodniste formacje na pędach, które wkrótce nabierają zardzewiałego odcienia, a później stają się białe.

Zgnilizna korzeni. W pierwszych stadiach choroby płatki tui zmieniają kolor na żółty, następnie kora pęka, od dołu do góry, zaczynając od podstawy pnia. Niestety, najskuteczniejszą metodą leczenia jest zniszczenie chorej arborvitae (oparzenie poza ogrodem) i dokładne leczenie grzybobójcze pobliskich roślin i gleby. Ponadto musisz usunąć wszystkie organiczne pozostałości chorego drzewa.

Późna zaraza. Być może najniebezpieczniejsza choroba grzybicza. Jest trudny do wykrycia na samym początku rozwoju, ponieważ pierwsza choroba dotyka dolnych gałęzi znajdujących się na samym dole. Ta gałąź wysycha i wkrótce ginie, a zaraza późna atakuje całe drzewo. Na tym etapie kora i łuski stają się brązowe, szyja korzeniowa zaczyna gnić, co prowadzi do wczesnej śmierci rośliny.

Ten, który cierpi z powodu zarazy, zostaje wykorzeniony i zniszczony z letniego domku. Gleba w ogrodzie, rosnące w pobliżu drzewa i krzewy są traktowane preparatami, takimi jak „Bosept” lub „Bravo”, zgodnie z instrukcjami.

Do leczenia większości chorób grzybiczych używaj takich leków jak Topsin, Sarfun, Rovral FLO itp.

Wideo: Choroby tui: przyczyny i leczenie

Spośród szkodników, które stanowią największe zagrożenie dla tui, możemy wyróżnić mszyce iglaste i fałszywe tarcze. Fakt, że owady wybrały drzewo, można rozpoznać po rozpadających się pożółkłych igłach.

Przeciw szkodnikom preparaty „Karbofos”, „Rogor”, „Decis” są dość skuteczne, które należy potraktować drzewem wczesną wiosną, zanim zacznie się aktywny przepływ soku. Użyj do tego samego celu „Actellik”, „Chlorophos”. Leczenie lekami przeprowadza się w trzeciej dekadzie czerwca i powtarza po 15 dniach.

Thuja jest w stanie ozdobić każdą osobistą działkę, świetnie wygląda jako element dekoracyjny w projektowaniu krajobrazu ulic, bulwarów, placów i parków. Pomimo tego, że drzewo ma wspaniały wdzięczny wygląd, ma dość umiarkowane wymagania pod względem opieki.