Pteriozy są paprociowymi roślinami domowymi, chociaż mają zieleń o nie dość standardowej formie dla tej rodziny. Kwiaty są łatwe w pielęgnacji, dlatego są popularne w hodowli domowej. Przeczytaj więcej o cechach paproci pteris poniżej.
Opis zakładu
Gatunek paproci, który należy do rodziny pteris (Pteris). Naturalne siedlisko to tropik i subtropik, i są one najczęściej reprezentowane w Nowej Zelandii (prawie 250 gatunków), Japonii, Australii, Tasmanii, Azji Południowo-Wschodniej i USA. Ta naziemna roślina zielna może dziko rosnąć do 2–2,5 m wysokości.
Korzenie pteris są małe, powierzchowne. Pełzający kłącze jest pokryty łuskami, małymi brązowymi włosami. Płytki liściowe mają dobrą elastyczność, łuszczenie, mogą mieć małą linię włosów.Ich kształt jest rozcięty lub cirrus i rosną bezpośrednio z ziemi. Wiązka liści ma gęstą strukturę. Można znaleźć gatunki, które mając pełzające kłącza, rosną pionowo na skalistych obszarach i na skalistych skałach. Wygląd pteris jest atrakcyjny ze względu na liście rośliny, które mają różne długości i kontury. Kolor liści z reguły jest jasnozielony, ale są gatunki o zabarwieniu cirrus.
Czy wiesz Przetłumaczone z greckiego pteris oznacza „skrzydło”, ponieważ liście rośliny są podobne do skrzydeł ptaka. Inną roślinę można znaleźć pod nazwą „bracken” ze względu na korzenie utworzone przez pęczek i przypominające tego ptaka.
Na odwrotnej stronie liści są sory, wyglądają jak ciągła linia wzdłuż krawędzi. Nie można rozmnażać wszystkich typów w sztucznym środowisku, ale tylko kilka, które dostosowują się do warunków mieszkań miejskich, szklarni. Najważniejsze w hodowli pteris jest wysoki poziom wilgotności, co nie zawsze jest możliwe w sztucznym środowisku.
Gatunek pteris
Pteri są różnorodne, a wśród prawie trzystu gatunków reprezentowanych w środowisku naturalnym są one podzielone na grupy zgodnie z takimi zewnętrznymi cechami:
- variegata - rośliny, które mają jasnoszare łodygi wzdłuż ogonków na płycie liściowej;
- cristata - gatunek z zębami na płycie liścia;
- tenuifolia - rośliny o wąskich liściach, z wyciętą formą na końcu.
Do celów dekoracyjnych można hodować tylko kilka gatunków pteris, z których najbardziej znane to:
Kreteński (Pteris cretica)
Pteri można znaleźć częściej na parapecie w mieszkaniu lub w zielonym rogu biura. Jego liście mają średnio 25–30 cm, ale mogą dorastać do 50 cm, a szerokość blaszki liściowej wynosi 10–20 cm i jest pinno wycinana segmentami po 2–6 sztuk. Kolor liści jest jasnozielony. Nie mają włosów. Liście są gęste, ale jednocześnie delikatne i można je łatwo zranić. Wzrost pędów odbywa się równolegle do siebie, zapewniając ciągłą aktualizację i piękny wygląd rośliny. Ogonek w kolorze jasnobrązowym, wysokość 20-30 cm, prosty, lekko wygięty tył.
Ważne! Pterisy nie jest zalecane do umieszczania w pobliżu urządzeń grzewczych w sezonie grzewczym, ponieważ negatywnie reagują na gorące i suche powietrze.
Popularne odmiany kreteńskich pteris to:
W środowisku naturalnym rośnie w strefie przybrzeżnej, w pobliżu rzek. Gatunki tej rośliny można spotkać w zalesionych i skalistych regionach, na pagórkowatych zboczach. Rośnie na Kaukazie, na półwyspie krymskim, w Japonii. W sztucznych warunkach wymaga chłodnych lub umiarkowanie ciepłych pomieszczeń.
Longleaf (Pteris longifolia)
Liście tego pteris mają pierzasty wygląd, ponieważ każdy liść ma 20–30 par piór tworzących bujną koronę. Liście są pomalowane na ciemnozielony. Ogonek jest krótszy niż ogonek liściowy. Może mieć 40–50 cm długości i szerokości 8–25 cm, a sama ogonka jest długa i pokryta wąskimi, podłużnymi liśćmi, których powierzchnia jest błyszcząca.Kłącze jest pełzające, z reguły jest pomalowane na brązowy kolor jasnych tonów i jest pokryte beżowymi i pomarańczowymi łuskami. W naturze liście długolistne rosną w lesie, na klifach i skalistych zboczach. To jest powszechne w Azji Południowo-Wschodniej. Dzięki sztucznej hodowli, roślina może być uprawiana osobno iw składzie grupowym.
Xiphoid (Pteris ensif ormis)
To pteris łatwo pomylić z kreteńskim, ale jego liście mają ciemniejszy, nasycony kolor. Osiągają długość 20-30 cm, a górną część liścia to cirrus.
Najpopularniejsze odmiany to:
Xiphoid jest szeroko rozpowszechniony w krajach Azji, Polinezji i Australii.Drżenie (Pteris tremula)
Liście tego pteri są wycinane, pierzaste i osiągają metr długości, każdy z nich rośnie na prostym ogonku, który jest dość delikatny. Krzew jest duży i szybko rośnie. Kolor liści jest jasnozielony.
Warunki uprawy
Ponieważ pteris rośnie w strefie ciepłego klimatu o wysokiej wilgotności w środowisku, potrzebują wilgotnego powietrza - głównego warunku podczas uprawy tych roślin w domu. Możesz zaaranżować mały kwiatowy kącik, umieszczając paproć obok innych upraw domowych kochających wilgoć i kontrolując poziom wilgotności.
Oświetlenie, temperatura i wilgotność
Te główne parametry odpowiadają za wzrost i rozwój roślin w warunkach wewnętrznych:
- Oświetlenie Zwykły pteris jest wygodny w cieniu lub półcieniu, różnorodne gatunki potrzebują więcej światła. Pamiętaj, aby przestrzegać warunków zacienienia i unikać bezpośredniego światła słonecznego. Do tego idealnie nadają się wschodnia i zachodnia strona. Latem rośliny można wynieść na otwarty balkon lub do ogrodu, nie zapominając o konieczności wyposażenia ochrony przeciwsłonecznej. Zimą brak naturalnego światła i krótkie godziny dzienne można zrekompensować instalując świetlówkę lub fitolamp w odległości pół metra lub nieco więcej. Paproć wewnętrzna potrzebuje do wzrostu co najmniej 8 godzin świetlnych.
- Warunki temperaturowe. Gdy na zewnątrz jest ciepło, pomieszczenie powinno mieć +20 ... + 22 ° C, jeśli te normy zostaną przekroczone, konieczne jest zwiększenie wilgotności powietrza. W chłodnym sezonie minimalna wartość może wynosić +10 ... + 13 ° C. Należy zauważyć, że różnorodne formy pteris nie wytrzymują spadków temperatury poniżej + 16 ° C. Formy pokojowe nie tolerują przeciągów, ale nie zapominaj o dostępie świeżego powietrza i potrzebie wentylacji, szczególnie w sezonie grzewczym.
- Wilgotność Paprocie, charakterystyczne dla paproci, uwielbiają wysoką wilgotność, należy je regularnie nawadniać miękką i ciepłą wodą. Do tych celów jest on podtrzymywany lub zmiękczany przez filtrację. Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest przesuszone z powodu użycia klimatyzatora lub grzejników, natryskiwanie wykonuje się 1-2 razy dziennie. Możesz umieścić doniczkę obok akwarium lub fontanny wewnętrznej. Stosowana jest również paleta z mokrymi kamykami, mchem lub ekspandowaną gliną, jednak doniczka musi być zainstalowana, aby jej dolna część nie miała stałego kontaktu z wodą.
Czy wiesz Paprocie są używane nie tylko jako dekoracja, ale także do celów leczniczych. W medycynie ludowej wywary z tych roślin stosuje się, gdy pojawiają się czyraki, infekcje układu moczowo-płciowego, zatrucie i czerwonka.
Wymagania dotyczące gleby i sadzenia
Aby wyhodować pteris w domu, gleba musi mieć następujące cechy:
- obojętna kwasowość lub lekko kwaśna reakcja o pH 6,6–7,2;
- lekki, luźny, oddychający;
- pożywne.
Takie podłoże można przygotować własnymi rękami. Aby to zrobić, w równych proporcjach weź:
- darń;
- arkusz ziemi;
- torf;
- piasek;
- próchnica
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2684/image_faap8nyxz1p6sTT02o0.jpg)
Na dnie zbiornika do sadzenia układany jest drenaż, w tym celu pasują:
- ekspandowana glina;
- kamyki;
- okruchy cegły.
Ważne! Dzielenie buszu nie jest zalecane dla początkujących hodowców, ponieważ tylko uważna i doświadczona osoba może poprawnie wykryć i podzielić punkty wzrostu.
Funkcje pielęgnacji paproci w domu
Aby roślina była wygodna w domu, potrzebuje odpowiednich warunków i nieistotnej opieki, ponieważ jest bezpretensjonalna. Przycinanie liści odbywa się u samej podstawy, gdy ogonki stają się suche. Ta procedura jest wykonywana wiosną, podczas przesadzania roślin, a powtarzanie w ciągu roku nie jest wymagane. Pteris reaguje negatywnie na przeciągi i nie lubi być narażony na chłodne powietrze.Paproć można wykonać latem, kiedy będzie świetnie czuć się na balkonie. Należy jednak zadbać o to, aby bezpośrednie światło słoneczne nie padało na liście. Kąpiel rośliny domowej można wykonać pod prysznicem, kierując strumień wody, aby woda nie wpadła do doniczki z glebą. Takie procedury wodne pomogą pozbyć się pyłu z liści i stworzyć optymalne warunki wilgotności.
Częstotliwość i zasady nawadniania
Do nawadniania zaleca się stosowanie tylko osiadłej lub przefiltrowanej wody, która jest bardziej miękka. Jest produkowany często latem, zimą w umiarkowanej objętości, kontrolując suchość górnej warstwy gleby. Ważne jest, aby pamiętać, że nadmierna wilgoć i stagnacja wody z powodu braku drenażu mogą powodować próchnicę. Patelni nie należy również wypełniać wodą, po podlaniu nadmiaru wody, która wylewa się z garnka przez otwory drenażowe, należy spuścić wodę.
Najlepszy opatrunek
Do karmienia pteris zaleca się stosowanie nawozów w postaci płynnej. Może być najlepszym opatrunkiem do ozdobnych i liściastych roślin doniczkowych, paproci. Nawożenie należy wykonywać dwa razy w miesiącu wiosną i latem. W przypadku pteris dawkę wskazaną na opakowaniu takich górnych opatrunków należy zmniejszyć dwukrotnie. W pozostałym czasie roślina nie potrzebuje dodatkowego odżywiania.
Przeszczep
Zaleca się zajmowanie się przeszczepem, gdy kłącze rośliny urosło wystarczająco i nie ma wystarczającej ilości miejsca w starej doniczce. Wykonaj procedurę na wiosnę. Podczas przesadzania rośliny należy sprawdzić jej wygląd i, jeśli to konieczne, usunąć liście, które:
- zwiędły;
- mieć obrażenia;
- nabyte brązowe plamy lub całkowicie zmieniony kolor.
Takie liście są cięte na sam dół ogonka. Następnie musisz monitorować roślinę, dokonując lekkiego spulchnienia gleby, co będzie wspierać napowietrzanie gleby.
Rozmnażanie roślin
Roślina rozmnaża się w następujący sposób:
- samosiew;
- dzielenie buszu;
- spory
Samosev
Jest to najłatwiejszy i najbardziej naturalny sposób na zwiększenie populacji pteris, która występuje spontanicznie. Podczas uprawy rośliny w doniczce wolumetrycznej z czasem można zauważyć pojawienie się nowych młodych pędów, które pojawiają się w wyniku opadania zarodników w wilgotnej i pożywnej glebie.
Spory
Podobnie jak wszystkie paprocie, pteri mają zarodniki, które znajdują się z tyłu liścia wzdłuż krawędzi. W naturalnym środowisku samodzielnie je wyrzucają, w domu osoba może je odebrać ręcznie lub kupić. Zarodniki wysiewa się na początku marca w temperaturze pokojowej + 13 ° C, taki reżim termiczny przyczyni się do ich kiełkowania. Aby to zrobić, możesz użyć przygotowanego podłoża, składającego się z piasku i torfu w równych proporcjach, które wypełniają płaską i szeroką doniczkę. Gleba przed sadzeniem jest dobrze nawilżona, a zarodniki rozprzestrzeniają się na jej powierzchni.Ponadto, aby utrzymać niezbędną wilgotność, pojemnik jest przykryty folią lub szkłem. Do czasu pojawienia się sadzonek lepiej jest trzymać doniczkę w chłodnym i ciemnym miejscu, a następnie przenieść do bardziej oświetlonego pokoju, ale bez bezpośredniego dostępu do słońca. Sadzonki muszą być codziennie wietrzone i nawadniane, a kiedy dorosną, wykonują procedurę przerzedzania, a następnie przeszczepiają do oddzielnych pojemników dla dorosłych dorosłych.
Dzielenie buszu
Ta metoda reprodukcji jest bardziej skomplikowana. Polega na podziale punktów wzrostu, które znajdują się w ziemi, dlatego procedura jest przeprowadzana z reguły wiosną podczas przesadzania zarośniętej rośliny. Duże krzewy można podzielić na 2-3 małe. Przycinanie odbywa się ostrym nożem, a cięcie jest przetwarzane posiekanym węglem drzewnym. Następnie oddzielone krzewy sadzi się w glebie, aby zapobiec ich wysuszeniu. Adaptacja Pteris jest wystarczająco szybka.
Rosnące problemy Pteris
W procesie hodowli tej rośliny ogrodniczej ogrodnicy mogą napotkać takie trudności:
- liście pteris są bardzo delikatne i mogą zostać uszkodzone po dotknięciu lub przeszczepieniu;
- płytki liściowe mogą zmieniać kolor i żółknąć, zwijać się i przestać rosnąć w wyniku wysokiej temperatury pokojowej i niskiej wilgotności;
- może wystąpić letarg liści i ich uciskany wygląd z powodu nadmiaru światła słonecznego;
- pojawienie się brązowych plam może wystąpić w wyniku zbyt chłodnego powietrza w pomieszczeniu lub nawadniania zimną wodą;
- Nadmierne rozciąganie buszu może wystąpić z powodu braku światła słonecznego.
Ponadto rośliny mogą spaść pod negatywny wpływ takich szkodników:
Aby zwalczać szkodniki, stosuje się nawadnianie środkami owadobójczymi, na przykład opryskują one roślinę wodnym roztworem Actellik. Hodowla pteris w domu pod silą początkującego hodowcy. Rośliny te są bezpretensjonalne w pielęgnacji, szybko rosną i mogą być stosowane do dekoracji zarówno pomieszczeń mieszkalnych, jak i biurowych.