Dekorując swoją działkę ogrodową roślinami iglastymi, właściciele domów zwykle wolą jałowce i inne niewymiarowe gatunki, biorąc pod uwagę, że wzrost świerka lub sosny jest złożonym i kłopotliwym zadaniem, a także wymaga dużej przestrzeni. W rzeczywistości, jeśli wybierzesz odpowiednią odmianę, do drzew iglastych można doskonale wejść nawet w bardzo ograniczonym obszarze krajobrazowym, a opieka nad taką rośliną jest znacznie łatwiejsza niż się wydaje. Przykładem tego jest bardzo dekoracyjny świerk Froburg, który zostanie omówiony poniżej.

Opis klasy

Picea abies Frohburg to gatunek świerka pospolitego. Ta ogólna przynależność określa zarówno podstawowe cechy zewnętrzne drzewa, jak i terytorialne granice jego uprawy.

Główną cechą w opisie odmiany Froburg jest niezwykły kształt korony: gałęzie tego drzewa wyrastają w dół z pnia, nadając mu „płaczący” wygląd. Zgodnie z obrysem sylwetki można to porównać z dzwonkiem lub puszystą spódnicą, która rozciąga się w dół, która praktycznie rozprzestrzenia się po ziemi.

Ważne! Naturalny obszar występowania Picea abies (świerk pospolity) to północno-wschodnia część Europy, w tym strefa leśna Rosji aż do początku regionu Czarnej Ziemi.

Należy również zauważyć, że mówimy o raczej małym i zwartym drzewie: dziesięciolatek, czyli w pełni ukształtowany Froburg, ma wysokość nie większą niż 2 m (starsze okazy czasami rosną do 5 m, ale zajmuje to wiele dziesięcioleci), a średnica u podstawy wynosi około 1 m. Symetryczna, jednolita i wąska korona to kolejna charakterystyczna cecha odmiany.

Główne cechy botaniczne Picea abies Frohburg podano w tabeli:

Aplikacja do projektowania krajobrazu

Płacząca forma korony Froburga wygląda tak niecodziennie i spektakularnie, że projektanci krajobrazu zwykle starają się ją podkreślić, umieszczając drzewo jako tasiemca (termin ten pochodzi od francuskiego „pasjansa” lub łacińskiego „pasjansa”, to znaczy samotnego i oznacza brak bezpośredniego bliskość roślin innych sąsiadów).

Czy wiesz Najstarszym żywym organizmem na Ziemi, którego wiek wynosi prawie 10 tysięcy lat, jest zwykły świerk „Old Tjikko”, rosnący w Szwecji, Fulufjellet Park. To prawda, że ​​nie chodzi o konkretne drzewo, ale o stopniowe zmienianie „klonów”, które rosły w różnych okresach od jednego korzenia, zastępując umierającą górną część.

W takim przypadku możesz przywiązać główny pień do podpory i pozwolić rosnącym długim pędom swobodnie rozprzestrzeniać się po ziemi, tworząc bardzo egzotyczny iglasty „dywan” wokół drzewa. Ta wersja formacji korony jest zwykle nazywana „parasolką”.

Czasami taka choinka jest również zawarta w kompozycjach grupowych, takich jak alpejskie wzgórze, skalisty ogród, japoński sekitei lub ogród wrzosowy, ale w tym przypadku Froburg jest wyraźnie używany jako akcent, główny uczestnik takiego zakątka w krajobrazie.

Istnieje inna forma sadzenia Froburga, polegająca na stworzeniu grupy drzew płaczących. Wśród takich sąsiadów drzewa iglaste zawsze wyglądają naprawdę ekskluzywnie.

Kompaktowy rozmiar Froburga sprawia, że ​​jest bardzo wygodny do dekoracji małych obszarów terytorium. Co więcej, nawet jeśli przestrzeń jest bardzo ograniczona, drzewo nadal może znaleźć odpowiednie miejsce. Aby to zrobić, wystarczy nie sadzić go na otwartym terenie, pozostawiając go do wzrostu w pojemniku, a zatem uzyskać możliwość według własnego uznania, aby regulować wzrost świerka.

Lądowanie

Decydując się na wylądowanie Picea abies Frohburg, należy wziąć pod uwagę trzy podstawowe zasady:

• wybór dobrego miejsca na stronie;
• przygotowanie odpowiedniego składu gleby;
• ścisłe przestrzeganie technologii sadzenia drzew.

Czwarta zasada dotyczy pozyskiwania wysokiej jakości materiału do sadzenia. Najlepiej jest kupić sadzonkę dowolnej odmiany wieloletniej w specjalistycznym szkółce i bardzo pożądane jest, aby znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca, w którym to przypadku proces ukorzeniania będzie znacznie łatwiejszy. Optymalny wiek do przesadzania jodły wynosi 3-4 lata.

Wybór miejsca

Lokalizacja Picea abies Frohburg musi spełniać następujące podstawowe wymagania:

Przygotowanie gleby

Błędem byłoby twierdzenie, że Picea abies Frohburg stawia wysokie wymagania dotyczące składu gleby, ale mimo to dla dobrego wzrostu i maksymalnej dekoracyjności drzewo potrzebuje podłoża do:

• łatwe;
• Świeże
• płodny;
• kwaśny lub lekko kwaśny;
• wilgotny, ale nie podmokły;
• niesolone;
• dobrze osuszone.

Najlepszą opcją na choinkę tej odmiany jest piaskowiec lub ił. Drzewo nie będzie rosło na gęstym i ciężkim tlenku glinu. Jeśli skład gleby na terenie nie spełnia powyższych kryteriów, do wykopu należy dodać specjalnie przygotowane podłoże dla roślin iglastych lub dostosować dostępną ziemię, dodając torf i piasek (do 50%), a także nawozy organiczne i mineralne.

Czy wiesz W dawnych czasach wino iglaste przygotowywano z igieł świerkowych. Ten pijany napój został szczególnie doceniony przez żeglarzy, ponieważ nie tylko pomógł im podczas długich dni pływania, ale także, dzięki wysokiej zawartości witaminy C, służył jako doskonałe zapobieganie szkorbutowi.

Algorytm lądowania

Jeśli świerk jest kupowany w pojemniku, a jego system korzeniowy jest zamknięty przez glinianą bryłę, sadzenie, a raczej przeładunek takiej sadzonki w otwartym terenie, można przeprowadzić o każdej porze roku, nawet w zimie (podczas odwilży) i w gorące lato.

Na dnie wykopu należy położyć warstwę drenażową (żwir, łamaną cegłę lub spienioną glinę) o grubości co najmniej 15–20 cm, co należy również wziąć pod uwagę przy określaniu głębokości otworu. Z reguły w przypadku sadzonki w wieku 3-4 lat parametr ten wynosi od 50 do 70 cm.

Wymiary dołu są obliczane tak, aby jego objętość była co najmniej dwa razy większa niż wymiary systemu korzeniowego sadzonki (pojemność pojemnika). Ważne jest, aby pamiętać, że po zamknięciu dołu szyjka świerka powinna pozostać na poziomie powierzchni ziemi - nadmierne pogłębienie doprowadzi do rozkładu drewna, a jeśli jest zbyt wysokie, korzenie, wręcz przeciwnie, wyschną.

Postęp:

1. Na wierzchu warstwy drenażowej należy wylać trochę przygotowanej żyznej gleby.
2. Następnie ostrożnie wyjmij z pojemnika i zainstaluj sadzonkę w wykopie.
3. Dodaj mieszankę gleby po bokach ziemnej śpiączki i ostrożnie zapakuj.
4. Kiedy dół jest całkowicie zamknięty, świerk należy obficie podlać.
5. Po odczekaniu, aż woda dostanie się do ziemi, konieczne jest ściółkowanie kręgu prawie łodygi torfem lub inną materią organiczną.

Care

Świerk pospolity Froburg jest stosunkowo bezpretensjonalnym drzewem, więc opieka nad nim nie jest bardzo trudna. Wyjątkiem może być młoda sadzonka, która potrzebuje dodatkowej ochrony zarówno przed mrozem, jak i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych (aby igły nie żółkły, drzewo musi być zacienione).

Czy wiesz Rezonansowe właściwości drewna świerkowego od dawna doceniają producenci instrumentów muzycznych. Wielcy włoscy mistrzowie Stradivari i Amati wykonali górne pokłady skrzypiec z tego konkretnego gatunku drewna.

Czasami drzewo jest atakowane przez szkodniki, w szczególności mszyce świerkowe, ćmy, dudy, dżdżownice, motyle, ryjkowce, korniki. Ważne jest, aby wykryć problem na czas, aby można go było rozwiązać za pomocą alternatywnych metod lub produktów biologicznych.

Ta sama zasada dotyczy głównych chorób świerka - fuzariozy, przędziorków, brązowej szyjki, martwicy kory, różnych zgnilizny i rdzy. Inne metody agrotechniczne pielęgnacji świerka Froburg są standardowe - podlewanie, górny sos, przycinanie sanitarne.

Podlewanie

Świerk pospolity - roślina leśna. Oznacza to, że w naturalnych warunkach takie drzewo zwykle rośnie na gęstych plantacjach, gdzie pod gęstymi koronami woda w glebie trwa dłużej, a zmierzch zapewnia stałą i dość wysoką wilgotność.

Taki efekt trudno uzyskać na działce ogrodowej, dlatego świerki często wysychają i tracą swój efekt dekoracyjny. Aby tego uniknąć, trzeba nie tylko podlewać drzewo wystarczająco często (w okresie suchym - co najmniej raz w tygodniu przy użyciu 1–1,5 wiadra wody na każdą roślinę), ale także regularnie spryskiwać igły.

Po podlaniu gleba powinna być zawsze poluzowana, ale rób to bardzo ostrożnie, ponieważ system korzeniowy drzewa jest dość blisko powierzchni. Optymalna grubość kopania wynosi 5-6 cm.

Do ściółkowania najlepiej użyć kory sosnowej, igieł sosnowych (możesz specjalnie przynieść takie podłoże z lasu) lub, jeśli takiego materiału nie można znaleźć - torfu lub piasku.Jeśli gleba wokół tułowia jest ściółkowana, rozluźnianie odbywa się kilka razy w ciągu sezonu i towarzyszy mu ściółkowanie ściółki w glebie, a następnie odnowienie warstwy pokrywającej.

Najlepszy opatrunek

Świerk nie wymaga częstego ubierania się - wystarczy zrobić złożony nawóz dla roślin iglastych dwa razy w sezonie. Można je kupić w wyspecjalizowanych sklepach, na przykład pod takimi znakami towarowymi, jak:

• „Pusty arkusz”;
• „Nowe biotechnologie”;
• „Gilea”;
• „Master”;
• „Dzherelo”;
• „Agronomist Profi”;
• „Vila”;
• „Agrecol”;
• Brexil
• „Biopon” i wiele innych inne

Nawozy organiczne są dostarczane przez stopniowy rozkład ściółki. Aby przyspieszyć ten proces, do gleby można wprowadzić specjalne stymulanty, na przykład kwasy humusowe (humat).

Ważne! Główną zasadą przy przygotowywaniu złożonych nawozów mineralnych dla drzew iglastych jest minimalna zawartość azotu i obecność magnezu w specjalnej, łatwo przyswajalnej formie przez roślinę.

Oprócz zaprawiania korzeni nawóz należy również stosować podczas opryskiwania. Istnieją również specjalne związki do tego, na przykład „Wspaniałe igły”, „Fertis”, „Ferrilen”, „Helatin” itp. Takie preparaty zwykle zawierają chelat żelaza, dzięki czemu igły jodły nabierają nasyconego zielonego koloru i zdrowego połysku.

Przycinanie sanitarne

Przycinanie nie jest potrzebne w przypadku jodeł; ponadto ten rodzaj drzewa jako całości jest trudny do zniesienia i źle przywrócony po takiej procedurze. Dlatego konieczne jest usunięcie tylko chorych, wysuszonych i uszkodzonych gałęzi (przycinanie sanitarne).

W przeciwieństwie do większości drzew owocowych, które są ścinane pod koniec zimy lub późnej jesieni, linia między wiosną a latem jest uważana za optymalną dla roślin zimozielonych - okres, w którym procesy wegetatywne są w fazie aktywnej, ale pierwszy wiosenny „zryw” wzrostu już się skończył.

Schronienie na zimę

Podobnie jak wszyscy przedstawiciele świerka pospolitego, odmiana Froburg ma wysoką odporność na zimę i mróz. Obniżając temperaturę do -35 ° C drzewo toleruje absolutnie normalne, co pozwala na przypisanie go do 4. strefy USDA. Dlatego, jeśli warunki klimatyczne do sadzenia świerka zostaną odpowiednio wybrane, Froburg nie potrzebuje dodatkowej ochrony na zimę.

W większym stopniu niż silne mrozy choinka, zwłaszcza młoda, może cierpieć z powodu mrozów powrotnych na wiosnę, gdy po ogrzaniu, które wywołało początek przepływu soków, temperatura ponownie gwałtownie spada.

Ważne! Podczas hibernacji, gdy procesy wegetacji w tkankach roślin są spowolnione, silne mrozy nie są przerażające dla drzewa, ale po przebudzeniu odmrożenie może nawet spowodować względnie niewielkie ochłodzenie.

Z tego powodu tłumaczy się paradoksalną sytuację, w której te same gatunki drzew posadzone w cieplejszych regionach tolerują zimę gorzej niż ich „krewniacy” rosnący na północ, gdzie przymrozki ustępują znacznie później.

Aby chronić sadzonki przed takim niebezpieczeństwem, to na obszarach, które charakteryzują się nieoczekiwanymi odwilżyami pod koniec zimy i wczesnej wiosny, zaleca się pokrycie młodych drzew od jesieni jutą, białym włóknem agrotechnicznym lub innym materiałem oddychającym. Zasadniczo ważne jest, aby był jasny, w przeciwnym razie na słońcu kora pod schronieniem może zacząć gnić.

Obszar koła tułowia do zamocowania zabezpieczenia można przykryć lapnikiem. Wiosną dodatkowo posłuży do zatrzymania wilgoci w glebie, a ponadto będzie stopniowo gnić, wzbogacając ją materią organiczną przydatną i naturalną dla drzew iglastych.

Świerk na stronie zawsze wygląda bardzo pięknie, ale Froburg to specjalna choinka. Nietypowe jest drzewo spadające z gałęzi i brak wyraźnego wierzchołka, dzięki czemu ma najbardziej podobny kształt do wierzby płaczącej. Mały rozmiar i stosunkowo prosta pielęgnacja pozwalają wyhodować tak wiecznie zielone drzewo w prawie każdym obszarze, który od dawna doceniają specjaliści od projektowania krajobrazu.