Białoruska odmiana ziemniaków Scarb jest bardzo popularna w swojej ojczyźnie. Wśród Białorusinów zajmuje do 30% wszystkich obszarów z tą kulturą. Zapoznamy się z opisem i cechami odmiany Scarb, w jaki sposób należy ją sadzić i uprawiać, zbierać i przechowywać.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Odmiana została uzyskana przez hodowców w Centrum Naukowo-Praktycznym Narodowej Akademii Nauk Białorusi ds. Ziemniaków i Ogrodnictwa w 1997 r. Po 5 latach został wpisany do Krajowego Rejestru Federacji Rosyjskiej. Odmianę można uprawiać zarówno w prywatnych gospodarstwach domowych, jak i na skalę przemysłową.

Ma średnią dojrzałość zbiorów. Tworzy krzewy średniej wielkości o ciemnozielonych liściach, kwitnących białymi kwiatami. Liście średniej wielkości, prawie bez falowania.

Czy wiesz Dokładna data wynalezienia chipsów ziemniaczanych jest znana - 24 sierpnia 1853 r. Wybredny klient skarżył się na gotowanie George'a Kruma, że ​​pokroił frytki za grubo. Oburzony Krum ponownie przygotował to danie, krojąc ziemniaki tak cienko, jak to możliwe.

Pod każdym krzakiem powstaje od 10 do 14 owalnych lub zaokrąglonych owalnych ziemniaków o wadze 90-200 g. Mają gęstą żółtą skórkę i żółty miąższ. Powierzchnia roślin okopowych jest gładka z małymi oczami. Zbywalność roślin okopowych wynosi średnio 91%. Bulwy mają długi okres trwałości i są dobrze przechowywane.

Walory smakowe

Ziemniaki Skarb są smaczne i dobrze obrane. Miąższ nie ciemnieje, co sprawia, że ​​odmiana nadaje się do mrożenia. Bulwy są słabo gotowane podczas gotowania, odpowiednie do sałatek, frytek, frytek, doskonale smażone. Zawartość skrobi wynosi 10,8-17,7%.

Termin dojrzewania i wydajność

Czas od wschodu do zbioru wynosi 80–95 dni. Wydajność zadeklarowana przez producentów wynosi 650 centów na hektar, ale największa zarejestrowana uprawa wyniosła 508 centów na hektar (Obwód Wołogski). Średnio wynosi zwykle od 250 do 410 kg / ha.

Zalety i wady

• Odmiana ziemniaków Scarb jest popularna ze względu na następujące zalety:
• wysoka wydajność;
• dobry smak;
• prezentacja roślin okopowych;
• z możliwością przechowywania;
• odporność na wiele chorób;
• bezpretensjonalność.

• Wady obejmują:
• niestabilność na zarazę i szkodniki;
• nierówne sadzonki;
• potrzeba uniknięcia wiosennego podlewania;
• średnia tolerancja na suszę.

Sadzenie i uprawa odmian

Należy zwrócić uwagę na właściwe sadzenie ziemniaków i przygotowanie dla niego miejsca.

Optymalne czasy lądowania

Podczas lądowania powinieneś skupić się na pogodzie. Glebę należy rozgrzać co najmniej +7 ... + 9 ° С na głębokości 10–12 cm, a średnia dzienna temperatura powietrza nie powinna być niższa niż + 8 ° С. Zazwyczaj te warunki pogodowe są ustalane na początku maja.

Bulwy Skarb nie tolerują wiosennych podmoków ziemi. Jeśli pada deszcz, a gleba nie ogrzała się wystarczająco, lepiej nie spieszyć się z sadzeniem.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Bulwy ziemniaka należy zacząć przygotowywać do sadzenia na 25 dni przed planowanym sadzeniem w ziemi. W tym celu wybiera się materiał do sadzenia i wybiera się zdrowe i nienaruszone okazy do sadzenia. 3)

Ważne! Cechą bulw ziemniaka Skarb jest to, że nie można ich przeciąć na pół do uprawy. Wydajność takich połówek będzie niska.

Następnie wybrane bulwy są kiełkowane - umieszczane w drewnianych skrzyniach i przenoszone do ciepłego pomieszczenia. Zaleca się okresowe spryskiwanie ich wodą. Temperaturę można obniżyć do + 10 ° C. Dzień przed sadzeniem nasiona dezynfekuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi w celu zapobiegania chorobom.

Przygotowanie strony

Do sadzenia ziemniaków powinieneś wybrać miejsce dobrze oświetlone słońcem, gdzie wcześniej nie rosły ziemniaki i inne rośliny psiankowate. Od jesieni usunięto z niej całą trawę chwastów, wprowadzono materię organiczną (nawóz, próchnicę, odchody), a przed zamrożeniem wykopano łopaty na bagnecie.

Wraz z nawozami organicznymi można dodać nawozy mineralne - 40 g superfosfatu i 15 g siarczanu potasu na każdy 1 m² łóżek. Wiosną wystarczy wykopać glebę w połowie bagnet łopaty. Dobrze przepuszczalne luźne gleby można po prostu poluzować widłami. Alternatywnie można sadzić zielony nawóz, a wiosną można je kosić i posypywać glebą.

Lekkie gleby pożywne o lekko kwaśnej lub obojętnej reakcji są dobre dla ziemniaków. Odpowiednie są gliniaste, gliniaste, czernozemy i torf. Zbyt kwaśne gleby są alkalizowane mączką kostną lub popiołem, gleby alkaliczne są zakwaszane przez dodanie torfu lub obornika. Torf, próchnica ze słomy, darń, piasek przyczyniają się do ciężkiej gleby gliniastej.

Zasady lądowania

Wzór sadzenia zależy w dużej mierze od jakości gleby. Ziemniaki są zakopywane w lekkich żyznych glebach o 10–12 cm z odległością między otworami 60 × 25–30 cm, na glinach i ciężkich żyznych glebach sadzone są na głębokość 8–10 cm.

Nie zakopują więcej niż 5–6 cm gliniastej gleby, a odległość między dziurami wynosi 70 × 30–35 cm.

Funkcje opieki

Jak tylko pojawią się pędy, konieczne jest hilling krzaków i poluzowanie przejść. W ziemniakach Skarb rośliny okopowe powstają blisko powierzchni, więc roślina musi być obsadzona co najmniej trzy razy w ciągu całego okresu wegetacyjnego. Okresowo konieczne jest pielenie, łącząc ten proces z rozluźnieniem.

Podlewanie odbywa się w zależności od warunków pogodowych. Podczas formowania bulw wykonuje się je co 10 dni, a jeśli jest gorąco, to co 3-5 dni. 2-3 tygodnie przed kopaniem bulw podlewanie jest zatrzymane. Odmiana ziemniaka Skarb bardzo dobrze reaguje na wysokie tło rolnicze.

Ważne! Gleba musi być uziemiona i spulchniona do płytkiej głębokości, ponieważ odmiana Skarb ma niewielkie pogłębienie systemu korzeniowego.

Najlepsze opatrunki wykonuje się 3 razy w sezonie wegetacyjnym:

• kiedy pojawiają się pędy;
• podczas pączkowania;
• kiedy roślina zakwitła.

Najlepiej przedstawić je przed hillingiem. Podczas pierwszego karmienia stosuje się nawozy zawierające azot. Na przykład możesz zrobić takie rozwiązanie: w 10 litrach wody dodaj 0,5 litra dziewanny i 15 g mocznika.Przy drugim zastosowaniu należy zwrócić uwagę na górny opatrunek fosforowo-potasowy - rozpuścić 15 g siarczanu potasu, 15 g superfosfatu i ½ szklanki popiołu w 10-litrowym wiadrze z wodą. Podczas trzeciego karmienia sporządza się roztwór 30 g superfosfatu i szklanki dziewanny w 10-litrowym pojemniku z wodą. Pod każdym krzakiem wlewa się 0,5 litra tych górnych opatrunków.

Opatrunek dolistny daje dobry efekt. Pierwszy górny opatrunek przeprowadza się 14 dni po pojawieniu się sadzonek. Następnie nawozy stosuje się w odstępach 2 tygodni. Roztwór do opryskiwania składa się z 5 g kwasu borowego, 100 g mocznika, 150 g monofosforanu potasu rozpuszczonego w 5 l płynu. Wskaźnik zużycia wynosi 1 litr na 1 m².

Choroby i szkodniki odmiany

Odmiana jest odporna na wiele chorób ziemniaków, ale może być dotknięta zarazą późną. Gdy krzewy dotknięte są zarazą, na liściach i łodygach pojawiają się brązowe plamy.

Jak tylko zauważone zostaną pierwsze oznaki tej choroby, konieczne jest spryskanie roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux. Aby zapobiec późnej zarazie, krzewy można posypać popiołem.

Na rośliny okopowe tej odmiany może mieć wpływ zgnilizna pierścienia. Objawami choroby są żółknięcie i skręcanie liści. Gdy przycina się korzenie, brązowawe i żółte pierścieniowe zmiany są widoczne bliżej skóry. Nie ma konkretnych środków do walki z tą dolegliwością.

Czy wiesz Ziemniaki zaczęły być uprawiane około 9 tysięcy lat temu na terytorium współczesnego południowoamerykańskiego stanu Boliwii. Wciąż rosną dzikie odmiany tej kultury.

Zapobieganie pojawieniu się takiego problemu polega na przestrzeganiu płodozmianu, przetwarzaniu i podgrzewaniu materiału sadzeniowego, a także wprowadzaniu nawozów azotowo-potasowych w celu zwiększenia odporności systemu upraw okopowych.

Na szkodniki ziemniaczane mogą mieć wpływ następujące szkodniki:

1. Wireworm.Są to żółtawe robaki o długości do 5 cm. Aby zapobiec ich pojawieniu się, konieczne jest wykopanie gleby na zimę, pielenie i wapnowanie. Dobry efekt uzyskuje się przez obróbkę preparatami chemicznymi typu Prestige, karate.
2. Stonka ziemniaczana. Podczas sadzenia w małych domkach letniskowych możesz zbierać chrząszcze i ich larwy ręcznie. W przypadku dużych nasadzeń stosuje się opryskiwanie środkami chemicznymi i biologicznymi: „Prestige”, „Tabu”, „Boverin”. 20 dni przed zbiorem roślin okopowych należy przerwać stosowanie chemikaliów do przetwarzania.
3. Niedźwiedź Aby wykluczyć pojawienie się tych owadów, stosuje się Medvetox. Granulki takiego środka chemicznego podczas sadzenia roślin okopowych posypuje się dziurami, a następnie całą działką. Po wykryciu tego szkodnika latem granulki są ponownie wykorzystywane.

Zbieranie i przechowywanie ziemniaków Scarb

Kopanie ziemniaków tej odmiany rozpoczyna się w drugiej połowie września. 14 dni przed tym procesem należy usunąć szczyty i przestać podlewać. Po zebraniu roślin okopowych należy je wysuszyć, a następnie posortować.

Czy wiesz Europejczycy nie rozpoznali od razu jadalnych roślin okopowych w ziemniakach. Jego doskonałe walory smakowe i odżywcze zostały naukowo udowodnione przez Francuza Parmantiera. Niektóre francuskie potrawy ziemniaczane noszą imię tego agronoma.

Uszkodzone owoce (zgniłe, z pęknięciami i uszkodzeniami) należy wyrzucić, dobre okazy należy wybrać do sadzenia na wiosnę i umieścić w osobnym pojemniku. Zaleca się przechowywanie warzyw korzeniowych w skrzynkach wykonanych z drewna i plastiku. Najlepiej wybrać piwnicę, która jest wentylowana jako miejsce przechowywania.

Zalecany reżim temperaturowy przechowywania wynosi + 2 ... + 5 ° С. Ta odmiana ma doskonałą jakość utrzymania. Jest dobrze zachowany przez cały rok. Odmiana ziemniaków Scarb może produkować bardzo wysokie plony, jest odporna na wiele chorób ziemniaka i jest dobrze przechowywana.