Cordilina to popularna roślina ozdobna i liściasta, która zdobi mieszkania, biura, szklarnie. Kwiaciarnie doceniają to ze względu na jego egzotyczny wygląd, bezpretensjonalność, szybki wzrost i duży wybór gatunków różniących się wielkością, kształtem i kolorem liści oraz kolorem kwiatów.

Główne rodzaje cordiliny

Cordilin jest klasyfikowany jako rodzina szparagów. Może rosnąć w postaci drzew, krzewów i krzewów. Ojczyzna kultury - tropikalne i subtropikalne obszary Azji, Australii i Ameryki.

Zewnętrzne dane Cordilina są bardzo podobne do innego krytego kwiatu - draceny tak bardzo, że są często mylone, a nawet sprzedawane pod tą samą nazwą. Jednak morfologia tych dwóch roślin jest inna.

Cordilina rośnie do dużych rozmiarów. Jest bardzo podobny do palmy, dlatego często nazywa się go fałszywą palmą. Kultura tworzy wysoki pień z pięknymi wąskimi liśćmi. W warunkach wewnętrznych może osiągnąć wysokość 1,5 m, na wolności - 15 m. W miarę wzrostu liście niższego poziomu spadają, a spód pnia jest odsłonięty.

Roślina ma potężny system korzeniowy w postaci białych bulw. Jego kwitnienie jest niepozorne - małe kwiaty zebrane w wiechy. Kolor kwiatów zależy od gatunku - może być czerwony, biały, fioletowy.

Dzisiaj rodzaj cordilin ma 26 gatunków. Zapraszamy do zapoznania się z tymi, które są uprawiane w pomieszczeniach.

Australijski lub południowy

Gatunek ten pochodzi z Nowej Zelandii. W środowisku naturalnym osiąga wysokość 15 m. Pień pogrubia się do podstawy, liście są zbierane w pęczek u góry. Ulotki w postaci mieczy o długości 40–90 cm i szerokości 3–7 cm są zielone. Istnieją odmiany, które mają wzdłużne czerwone lub żółte paski na liściach.

Australijska cordilina kwitnie kwiatostanami w postaci wiech o długości 0,5–1 m. Kwiaty są białe, osiągają 1 cm średnicy, a po kwitnieniu powstają owoce - białe jagody o średnicy 0,5–0,7 cm.

W kulturze pokojowej południowa Cordilina była używana od dawna - od lat 60. XIX wieku. Gdy rośnie w domu, jego wysokość nie przekracza 3 m. Kwitnienia nie ma lub obserwuje się go bardzo rzadko.

Czy wiesz Liście południowej Cordiliny w ojczyźnie przez 8 wieków z rzędu były używane przez rdzennych mieszkańców Nowej Zelandii. Podczas wykopalisk archeologicznych znaleziono specjalne piece, w których przygotowano zakład.

Benksa

Kolejny gatunek żyjący wzdłuż wybrzeży i wyżyn Nowej Zelandii. Roślina ma cienki wysoki pień. Długie liście lancetowate - 0,6–1,5 m, ostre na końcach, zielone. Rosną na ogonkach o długości 15–20 cm, skierowanych w górę. Twórz pęczki. Kwitnienie białe. Kwiatostany w postaci długich mioteł o długości 1–1,5 m. Podczas kwitnienia roślina emanuje przyjemnym aromatem.

Kwiat dobrze dopasowuje się do wzrostu w pomieszczeniach, zimą wymaga obniżenia temperatury, dlatego idealnie nadaje się do uprawy w ogrodach zimowych.

Szczytowy lub krzewiasty

Gatunek tropikalny, którego pień z natury rośnie do 4 m wysokości i 1,5 cm średnicy. Rośnie w Azji Południowo-Wschodniej, w Nowej Gwinei w Australii, na wyspach na Oceanie Spokojnym.

Roślina ma duże długie jajowate liście, 30-60 cm długości i 5-10 cm szerokości. Większość odmian ma zielone liście. Ale krzewiaste cordilines z czerwonymi i żółtymi liśćmi wyglądają spektakularnie.

Czy wiesz Hawajczycy nazywają Cordilinę drzewem fortuny i mając nadzieję na znalezienie go do dziś posadzić roślinę w pobliżu domu. W czasach starożytnych uczyniono ich lei dla arcykapłanów i przywódców, umieszczonych w kącie mieszkania, aby odstraszyć nieczyste duchy.

Podczas kwitnienia na roślinie pojawiają się długie wiechy o długości do pół metra. Kwitną w nich żółte kwiaty. Po kwitnieniu czerwone jagody dojrzewają.

Kłącza i liście krzewu cordilina nadają się do jedzenia. Dzisiaj na Hawajach robią deser o nazwie culolo.

Kiwi

Kiwi Cordilina to jedna z najpiękniejszych odmian. Jej ojczyzną jest Australia. Roślina rośnie w małym krzaku, w domu - do 1-1,5 m wysokości. Ma bardzo piękne liście. Na tle głównego ciemnozielonego koloru znajdują się podłużne szerokie żółte paski i malinowe frędzle. Im starsza roślina, tym jaśniejszy kolor liści.

Podczas kwitnienia cordilina kiwi wytwarza długie kwiatostany wiechowe z małymi fioletowymi kwiatami.

Czerwony

Podobnie jak poprzednia odmiana, cordilina red pochodzi również z Australii. W środowisku naturalnym osiąga wysokość 3 m. Nazwany tak kolorem liści - mają ją jaskrawoczerwoną. Kształt liści jest lancetowaty. Ich długość rośnie do pół metra, szerokość - do 3,5–4,5 cm, kolor liści jest ciemnozielony, z dobrze widocznymi żyłkami.

Roślina kwitnie z wieńcami pachowymi o długości 30 cm, w których zbierane są małe kwiaty bzu.

Cordilin jesienią i zimą musi być uprawiany w chłodnych warunkach. Latem będzie się świetnie czuła na świeżym powietrzu - balkon, loggia, taras.

Niepodzielny

Niepodzielona kordilina występuje naturalnie w Nowej Zelandii. Rośnie w postaci drzewa o wysokości do 12 m. Ma cienką, ale mocną beczkę. Liście wyglądają jak pasy o szerokości 13-15 cm i długości do półtora metra. Górna płyta jest pomalowana na ciemnozielony. Pośrodku niej leży czerwona żyła. Dolna płyta ma niebieskawy odcień.

Podczas kwitnienia roślina uwalnia opadające rozgałęzione kwiatostany o białych kwiatach. Podczas uprawy tej odmiany w środowisku pokojowym konieczne jest obniżenie temperatury w zimie.

Bezpośredni

Bezpośrednia kordilina pochodzi z Australii. To jest wysokie drzewo z cienkim bolcem. Na wolności jego wzrost dochodzi do 5 m. Na pniu tworzą się cienkie i długie liście. Ich długość wynosi do pół metra, szerokość - do 2 cm Ta odmiana kwitnie w delikatnym fioletu z różowym odcieniem. Szypułki osiągają długość 15 cm, a po kwitnieniu powstają ciemnofioletowe lub czarne jagody.

Nawiasem mówiąc, kilka odmian można sadzić w jednej doniczce, tworząc w ten sposób mieszankę. Kompozycje Cordilin o różnych kolorach liści wyglądają bardzo pięknie.

Inne odmiany zasługują na uwagę ogrodników. Na przykład niewymiarowe: cordilina compacta, która przy uprawie w doniczce nie przekracza 90 cm, a tango do 70 cm wysokości Cordilina mambo jest bardzo skuteczna - jej ciemne liście buraków z malinowymi obrzeżami raczej nie pozostawiają nikogo obojętnym.

Rośnie i opiekuje się w domu

Jedną z głównych zalet Cordiliny jest jej prostota sadzenia i pielęgnacji. Jak każda roślina tropikalna, ten kwiat uwielbia ciepło, wilgoć i światło, nie toleruje przeciągów i nagłych zmian temperatury, dlatego wybierając miejsce do uprawy, należy wybrać miejsce w pobliżu okna, w którym rozproszone światło słoneczne dobrze przenika. Od marca do sierpnia roślina rośnie najlepiej i rozwija się w pobliżu okien wychodzących na wschód i zachód. Zimą w pobliżu południowych otworów.

Reżim temperaturowy w ciepłym sezonie będzie taki sam dla gatunków tropikalnych i subtropikalnych. Optymalna temperatura kwiatu w tym okresie wynosi od + 20 ° С do + 25 ° С. Zimą gatunki tropikalne dobrze rosną w temperaturze +18 ... + 20 ° С. Ale dla tych roślin, które pochodziły z podzwrotnikowych, musisz zorganizować okres odpoczynku ze stopniowym spadkiem temperatury do +5 ... + 10 ° С.

Środki pielęgnacyjne obejmują standardowe procedury dla roślin domowych: podlewanie, opryskiwanie, górny opatrunek, przycinanie, przesadzanie.

Podlewanie można wykonać w tradycyjny sposób - u góry lub u dołu - na patelni. Preferowana jest druga metoda.

Nawilżyć glebę, gdy tylko jej warstwa powierzchniowa wyschnie, około 1-2 razy w ciągu 7 dni w okresie gorącym i raz w ciągu 7-10 dni w chłodzie. Wraz ze spadkiem temperatury w zimie ilość i objętość nawadniania zostaje zmniejszona do minimum.

Zalecamy również przeczytanie o innych ozdobnych roślinach liściowych:

Aby nawilżyć, weź wodę ogrzaną do temperatury pokojowej, stojąc przez co najmniej 1 dzień.

Częstotliwość opryskiwania będzie zależeć od rodzaju cordiliny. Jeśli roślina, którą uprawiasz, pochodzi z tropików, to od maja do sierpnia musisz codziennie spryskiwać ją lub układać na palecie zwilżonymi kamykami, ekspandowaną gliną. Przez resztę okresu procedura jest przeprowadzana okresowo lub w razie potrzeby. Przydatne jest również wycieranie arkuszy wilgotną szmatką.

Gatunki subtropikalne są rzadko spryskiwane. Podobnie jak w przypadku nawadniania, wodę pobiera się tylko ciepłą i osadzoną.

Od marca do września Cordillin należy karmić co 2 tygodnie. Gatunki tropikalne również zapładniają się jesienią i zimą, ale tylko 1 raz w miesiącu. Pozyskują złożone nawozy mineralne, które nadają się do upraw dekoracyjnych i liściastych w pomieszczeniach.

Skrawki formacyjne tej rośliny nie są produkowane. Musi być cięty tylko w celach sanitarnych na wiosnę lub przy silnym naciągnięciu łodygi.

Młode osobniki w wieku poniżej 4 lat przesadzane są co roku do nowej gleby i doniczki, dojrzałe - raz na 2-3 lata. Procedura jest wykonywana w marcu. Podłoże glebowe pozyskuje się lub miesza z 3 części gleby ogrodowej, 1 części piasku i 1 części torfu. Podczas przesadzania doniczka musi być wypełniona w 1/3 drenażem.

Funkcje rozmnażania

Cordilina można rozmnażać, dzieląc kłącze, ukorzeniając sadzonki i wysiewając nasiona. W domu stosuje się tylko dwie pierwsze metody. Metoda nasienna jest bardzo kłopotliwa i czasochłonna.

Aby rozmnażać się przez podział, konieczne jest usunięcie kwiatu z doniczki i oczyszczenie korzeni ziemi. Następnie odetnij część bulwy, odetnij od niej wszystkie korzenie i pokrój na kilka części. Podzielone korzenie w luźnej lekkiej glebie pod folią. Podczas rootowania wymagana jest regularna wentylacja i podlewanie. Po miesiącu, gdy korzenie pojawiają się na działach, są przenoszone do doniczek.

Sadzonki do rozmnażania są zbierane na wiosnę. Pobiera się wierzchołkowe lub środkowe sadzonki z 1–4 węzłami lub segmentami łodygi o długości 10 cm, sadzi się je w wilgotnym podłożu lub wodzie i umieszcza w temperaturze +25 ... + 30 ° C lub w szklarni, folii i plastikowym pojemniku umieszcza się mini-szklarnię. . Korzenie powinny pojawić się po miesiącu. Ukorzenione sadzonki są umieszczane w doniczkach.

Wideo: Powielanie Cordiliny

Choroby i szkodniki

Jeśli stworzysz sprzyjające warunki dla rośliny i zapewnisz jej wysokiej jakości opiekę, wówczas najprawdopodobniej da się uniknąć procedur takich jak leczenie chorób i usuwanie szkodliwych owadów. Ale ignorowanie środków pielęgnacyjnych, przeprowadzanie ich nieregularnie i niepoprawnie prowadzi do tego, że kwiat zaczyna boleć. Głównymi objawami złego stanu zdrowia Cordiliny są jej przygnębiony wygląd, żółknięcie i opadanie liści, brązowe plamy na liściach, karłowacenie.

Najczęściej roślina wpływa na zgniliznę korzeni. Rozwój choroby występuje, ponieważ kwiat rośnie przy stałym podlewaniu i w niskich temperaturach. W takich warunkach zaczyna słabnąć, przestaje rosnąć, liście wysychają. W takim przypadku suszenie gleby i ponowne sadzenie w nowej doniczce i glebie może pomóc. Chore korzenie należy przyciąć, a zdrowe należy leczyć ogólnoustrojowym środkiem grzybobójczym.

Ważne! Jeśli dotyczy to większości korzeni, rośliny nie można uratować. Konieczne jest odciąć górę, ukorzenić ją i wyhodować nowy kwiat.

Spośród szkodników mączlik zwyczajny, przędziorek, łutowiec i mączlik mogą atakować cordilin. Jeśli obrażenia owadów nie są silne, możesz z nimi walczyć środkami ludowymi. W przypadku poważnych uszkodzeń wymagane jest leczenie chemikaliami. W tabeli zebraliśmy fundusze, które pomagają w uszkodzeniu pasożyta.

Ważne! Rośliny chemiczne opryskuje się na rośliny domowe tylko w przypadku poważnej infekcji. Spędź 2-3 zabiegi w odstępach tygodnia. Jednocześnie nie zapomnij używać osobistego wyposażenia ochronnego.

Tak więc, jeśli wybierasz egzotyczną roślinę w pokoju lub biurze, powinieneś bez wątpienia rozważyć opcję nabycia cordiliny. Nadaje się do prawie każdego wnętrza, ma wysokie tempo wzrostu i nie wymaga wiele uwagi.