Aby krajobraz w kraju został ukończony, zaleca się wyposażenie ścieżek. Jednym z najtrwalszych i najtańszych materiałów do układania jest kamień. Z tego artykułu dowiesz się, jak prawidłowo zainstalować żwir i ścieżki żwirowe, zalety i wady takiej powłoki.

Wybór materiału

Do budowy ścieżki ogrodowej odpowiednie są następujące rodzaje materiałów:

1. Kamyk (kamyk) - małe, średnie lub duże płaskie kamienie o zaokrąglonym kształcie, mogą być morskie (gładsze) lub rzeczne (nieco szorstkie). Nadaje się do każdego naturalnego rodzaju gleby. Szeroka paleta kolorów i niski koszt materiału przeciwstawiają się konieczności instalowania krawężników lub układania kamienia o warstwie nie większej niż 7 cm. Podczas chodzenia może „rozdzielić się” pod stopami.
2. Łupek - średniej wielkości kamień z ostrymi krawędziami, który otrzymuje się przez kruszenie dużych części tej samej skały na warstwy. Takie tory nie odkształcają się z powodu dobrej przyczepności, umożliwiają tworzenie unikalnych wzorów, ale taka powłoka jest traumatyczna i droga.
3. Żwir - skała złożona z fragmentów o wygładzonym kształcie, strukturze - luźna, niedroga opcja, szybko schnie po deszczu, różnorodne kolory. Istnieje możliwość dopasowania do każdego projektu domku. Można go jednak używać tylko do ścieżek spacerowych, as przy dużych obciążeniach pęka, powodując trudności w opiece. Niektóre rodzaje gleby nie są odpowiednie jako baza. W przypadku torów lepiej jest użyć kamienia o małej frakcji.
4. Kruszony kamień (granit, tradycyjny) - materiał o ostrych, nierównych krawędziach uzyskany w procesie mielenia skały. Takie gąsienice są trwałe, nie czołgają się, dobrze znoszą obciążenia, nie wymagają regulacji. Kamień nie ślizga się, nie ulega zmianom temperatury, nadaje się na wysokie nasypy. Może jednak utknąć w podeszwie, traumatycznie, a jeśli użyjesz dużych części - trudno będzie poruszać się wzdłuż ścieżki.
5. Cegła - do układania torów należy stosować różnorodne materiały klinkierowe. Szeroka gama kolorów, trwałość, możliwość tworzenia różnych wzorów wytrzymują wysokie koszty pozyskania materiału, potrzebę wypełnienia betonowej podstawy i zainstalowania granic.
6. Kostka brukowa (rozdrobniona lub przetarta) - prostokątny kamień o nierównych lub równych krawędziach i szorstkiej powierzchni. Wytrzymuje duże obciążenia, antypoślizgowe, niedrogie, pasuje do architektury krajobrazu w starym stylu.
7. Brukowiec - małe kamienie o gładkiej zaokrąglonej powierzchni, mogą być używane w połączeniu z dużymi (głazami). Nie poddawaj się wilgoci, mrozowi, zmianom temperatury, charakteryzują się trwałością. Jednak przesuwają się, potrzebują betonowego fundamentu, mają jednolitą paletę kolorów.
8. Kamieniołom (dziki) - płyty o nieregularnym kształcie uzyskane przez kruszenie dolomitu, wapienia, piaskowca. Charakteryzuje się trwałością, wodoodpornością, mrozoodpornością, niskim kosztem.
9. Piaskowiec - drogie warstwy gliny, rudy, piasku kwarcowego lub skalenia, pomalowane na jasnobrązowy kolor lub inne odcienie. Kształt jest nieregularny, powierzchnia jest z kroplami.
10. Granit z powierzchnią poddaną obróbce lub nieobrobioną - silna, droga rasa. Składa się z kwarcu, miki i skalenia, których stosunek określa kolor płyty. Kruszony kamień można z niego zrobić, krusząc. Odporny na brud, wilgoć, mróz.

Kroki konstrukcyjne DIY

Proces budowy ścieżki ogrodowej składa się z następujących kroków:

1. Wybór materiałów i narzędzi.
2. Oznaczanie konturów.
3. Kopanie rowu.
4. Instalacja granic.
5. Robienie poduszek.
6. Materiał wypełniający.

Ważne! Granit charakteryzuje się podwyższonym tłem promieniowania.

Niezbędne materiały i narzędzia

Technologia instalacji wymaga magazynowania takich materiałów:

• piasek;
• geowłókniny;
• granice
• rasa dla poduszek;
• plastikowy ruszt do trawnika (dla ścieżek, po których będzie jeździć samochód);
• beton (cement);
• kamień na lakier nawierzchniowy.

Mnożąc długość, szerokość i wysokość toru, możesz znaleźć ilość materiałów w metrach sześciennych, po których obliczana jest ich masa.

Aby wykonać pracę, potrzebne są narzędzia i zespoły:

• łopaty;
• prowizja;
• urządzenie do plombowania (możesz to zrobić samodzielnie);
• betoniarka;
• gumowy młotek do stylizacji;
• koło ruletki;
• stawki;
• lina lub elastyczny wąż.

Czy wiesz Żwir, kruszony kamień, piasek wraz z cementem i wodą zostały wykorzystane do produkcji „pływającego” betonu do budowy statków.

Znaczniki

Mierząc długość i szerokość za pomocą taśmy mierniczej, obrysuj ścieżki. Aby to zrobić, wbij kołki i przeciągnij między nimi sznurek. Jeśli planowany jest tor o złożonym kształcie, jego krawędzie można oznaczyć elastycznym wężem. Aby uniknąć przypadkowego przemieszczenia, zabezpiecz go, dociskając go do ziemi za pomocą półpierścieni z drutu.

Kopanie rowu

Na etapie prac przygotowawczych musisz wykopać rów zgodnie z oznaczeniem. Pozwoli to pozbyć się korzeni roślin i uniknąć zbyt wysokiego nasypu. Standardowa głębokość wykopu to bagnet łopaty. Dno wycięcia musi być wypoziomowane i ubite.

Instalacja granic

Montaż krawężników odbywa się po rozłożeniu poduszki. Jeśli jest wykonany z cementu i wylewany przez długi czas, zaleca się nałożenie na niego warstwy ziemi - dla lepszej przyczepności. Najpierw musisz wbić kołki w narożniki toru, zmierzyć wymaganą wysokość i pociągnąć sznurek osobno z każdej strony. Zazwyczaj krawężnik jest ustawiony nieco powyżej ścieżki. Przestrzegając proporcji wskazanych na opakowaniu, zagnieść roztwór piasku, cementu i wody. Ułóż beton grubą warstwą, aby był nieco szerszy niż krawężnik. Zainstaluj ogrodzenie, wyrównując je z rozciągniętą liną.

Obramowanie może służyć jako:

• specjalnie do tego zaprojektowany kamień;
• drewniane pręty;
• metalowe płyty;
• cegły;
• kamienie
• arkusze z tworzyw sztucznych;
• butelki

Poduszki

Układanie podstawy można wykonać w następujący sposób:

1. Geowłókniny układa się na spłaszczonym i ubitym dnie wykopu, tak aby jego krawędzie wystawały około 0,5 m nad powierzchnią. Jeśli podstawą jest ruszt do trawnika, przycina się go do wymaganego rozmiaru i układa na dnie.
2. Następnie za pomocą łopaty wylej dużą frakcję kamienia (możesz go wymieszać z gliną), wyrównaj za pomocą grabie i taranuj.
3. Wystające krawędzie geowłókniny są owinięte.
4. Następną warstwą (grubość - 10 cm) będzie piasek. Aby zagęścić było łatwiej, zaleca się napełnienie go wodą.
5. Jeśli planuje się cementować kamień za pomocą cementu, mieszany roztwór, zgodnie z proporcjami na opakowaniu, wylewa się na piasek.

Materiał wypełniający

Powłoka górnej warstwy dużych płyt jest wyrównana za pomocą gumowego młotka. Aby uzyskać przyczepność między poszczególnymi elementami, należy wlać piasek lub wlać roztwór jednej części cementu i trzech części piasku rozcieńczonego wodą do stanu gęstego. Możesz siać trawę. Gruz i żwir drobnych frakcji należy ubijać specjalnym urządzeniem.

Ważne! W przypadku dużych obciążeń tor będzie „gotowy” za 2 tygodnie.

Funkcje pielęgnacji i dekoracji toru

Ścieżka zbiorcza powinna być okresowo wyrównana i w razie potrzeby wylana z kompozytu. Jeśli chwasty zaczynają kiełkować między żwirem, są one chwastami. Za pomocą grabi wentylatora usuwane są śmieci, opadłe liście, gałęzie. Korzystając z kombinacji rodzajów, kształtów, kolorów i rozmiarów materiałów, możesz tworzyć unikalne wzory na ścieżkach. Rozmieść wąskie przejścia między łóżkami, wokół domu lub klombów. Duże płyty wyglądają pięknie w otoczeniu małych kamieni.

Możliwe są następujące opcje stylizacji:

• mieszkanie;
• na żebrze;
• łuk;
• w rzędach;
• zachwiał się;
• arbitralnie.

Kształt ścieżki może być prosty i zakrzywiony.

Zalety i wady ścieżek ogrodowych

Każdy rodzaj powłoki luzem ma swoje zalety i wady. Najczęściej używa się żwiru i żwiru, więc przeczytaj te materiały bardziej szczegółowo.

Czy wiesz Marmur charakteryzuje się niesamowitą odpornością na zużycie. Od 150 lat materiał zachowuje swój pierwotny wygląd pomimo zmian temperatury, opadów atmosferycznych i palącego słońca.

Kruszony kamień

• Pozytywne strony pokruszonego kamienia:
• Wygląda dobrze w różnych projektach;
• nadaje się do stosowania w różnych warunkach klimatycznych;
• taniość;
• stylizacja nie wymaga specjalnych umiejętności i kosztownego sprzętu;
• możesz urozmaicać krajobraz, tworząc wszelkiego rodzaju kompozycje;
• nie ślizga się;
• możesz poruszać się po terytorium po deszczu bez plamienia butów.

• Negatywne niuanse takiego zasięgu są następujące:
• konieczne jest okresowe wyrównanie powierzchni;
• może uszkodzić podeszwę;
• ostre krawędzie kruszonego kamienia są traumatyczne.

Żwir

• Zalety tej powłoki obejmują:
• łatwa metoda instalacji;
• nie wymaga dużych kosztów finansowych;
• wytrzymałość;
• brak brudu i kałuż;
• umiejętność wykorzystania w projektowaniu.

• Jego minusy obejmują:
• możliwość zranienia na skutek upadku;
• kiełkujące chwasty;
• potrzeba dostosowania;
• w takim zasięgu nie można prowadzić samochodu;
• monotonne projekty wyglądają zbyt prosto.

Tak więc, masowe ścieżki żwiru lub żwiru są niedrogą opcją do aranżacji domku letniskowego. Możesz zrobić je sam, używając minimalnego zestawu narzędzi i materiałów. Należy jednak uważać, aby nie zranić się taką powłoką i zachować piękny wygląd, nie zapomnij o nią zadbać.