Róże piwonii lub róże Davida Austina stały się ostatnio coraz bardziej popularne wśród ogrodników, ponieważ są bardzo dekoracyjne i doskonale odporne na wpływy środowiska. Różnorodność odmian pozwala wybrać akceptowalną opcję dla każdego hodowcy. Aby roślina naprawdę zadowoliła się bujnym i stabilnym kwitnieniem, ważne jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania pielęgnacyjne, które zostaną omówione później.
Opis róż piwonii
Nikogo nie zaskoczysz standardowymi różowymi i czerwonymi różami, ale jeśli oprócz nich posadzisz jeszcze kilka krzaków o kontrastowym żółtym lub jasnym białym kolorze, możesz zauważalnie przekształcić cały ogród. Rozważ cechy kilku dobrze znanych odmian z każdej grupy „kolorów”.
Różowe odmiany
Różowe piwonie są zwykle kojarzone z nazwami odmianowymi, takimi jak Constance Spray, Miranda i Gertrude Jekyll. Różowy kolor kwiatów ma różne nasycenia. Wielkość pąków, gęstość płatków i ich frotte będą w każdym przypadku zależały od odmiany, więc każdy z nich zasługuje na szczególną uwagę:
- Constance Spray. Angielska odmiana wyhodowana w 1961 roku. Pędy wspinają się, dorastają do 180 cm wysokości i 180 cm szerokości. Liście są duże, trudne w dotyku, o matowej powierzchni. Kwiaty są gęsto podwojone, o średnicy do 14 cm każdy pączek. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest tylko częściowe otwarcie pąków, a w nieotwartej części nadal znajduje się wiele małych płatków.
Jeden kwiatostan jednoczy natychmiast 4-6 takich kwiatów, które pojawiają się wczesnym latem i pozostają na krzaku do pierwszej chłodnej pogody. Aromat odmiany Constance Spray jest jasny i dość nasycony, dlatego oprócz jasnego wyglądu odmiana przyciąga uwagę ogrodników swoim zapachem. Aby uzyskać lepszą odporność na rośliny i poprawić właściwości dekoracyjne, pożądane jest, aby wyhodować je za pomocą podpory.
Miranda. Odmiana jest w dużej mierze podobna do poprzedniej, jednak pojawiła się dopiero w 2005 roku. Kwiaty tej róży mogą łączyć jasne i jasne odcienie różu z szeroką gamą odcieni. Górne płatki często mają delikatną, prawie białą obwódkę, podczas gdy wewnętrzne płatki charakteryzują się bardziej nasyconym kolorem. Średnica każdego pąka nie przekracza 7 cm, a wysokość krzaków odmiany Miranda rośnie tylko do 70 cm, o szerokości 60 cm, co sprawia, że nie jest to najwyższy przedstawiciel pionowej odmiany róż.
Na pędach powstają pojedyncze kwiaty bez silnego aromatu, które są doskonałe do tworzenia bukietów, zwłaszcza, że okres kwitnienia jest podzielony na dwa etapy i trwa do końca października. Wśród innych odmian podobnych do Mirandy, Rosalind (z jasnoróżowymi pąkami) i William Morris są warte odnotowania.
- Gertrude Jekyll. Kwiaty tej odmiany są frotte, wyglądają jak płaska rozeta lub miska o nasyconym różowym kolorze ze słodkim aromatem olejku różanego. Bliżej środka pąka kolor jest bardziej nasycony. Wysokość pędów wynosi do 120 cm, szerokość krzewu wynosi 90 cm.
Z czasem płatki kwiatów mogą nieco wyblaknąć pod słońcem, ale ogólnie kolor pozostaje taki sam nasycony. Kiedy rośnie w zimnych regionach, róża wyrośnie, ale w ciepłych obszarach można ją odróżnić dzięki zwiększonemu tkaniu.
Czy wiesz Ekwador od dawna zajmuje się uprawą róż długowiecznych, które mogą wytrzymać cięcie przez 5 do 10 miesięcy. Rzecz jest w specjalnym leczeniu polegającym na użyciu naturalnych barwników na bazie olejku różanego.
Czerwone odmiany
Róże z czerwonymi kwiatami zawsze były uważane za symbol pasji i miłości, więc nie straciły na znaczeniu przez setki lat. Okazy w kształcie pionu nie są pod tym względem wyjątkiem, ponieważ oprócz nasyconego koloru przyciągają również uwagę dużymi i bujnymi kwiatami.
Następujące odmiany można uznać za najciekawsze i najbardziej atrakcyjne odmiany takich kwiatów:
- Szekspir. Pachnąca odmiana róż piwonii z krzaczastymi pąkami. Ich odcień często zależy od cech miejsca wzrostu, dlatego zmienia się od bardziej czerwonego do fioletowego. Na łodygach powstaje duża liczba kwiatów, które są łączone w kwiatostany po 3-5 sztuk. Średnica każdego pąka zwykle nie przekracza 8 cm.
Zwykle odmiana Szekspira reprezentowana jest przez duże krzewy dorastające do 2 m wysokości i 1,2 m szerokości. Wszystkie charakteryzują się doskonałymi właściwościami ochronnymi i nie są podatne na działanie wielu chorób. Blask kwitnienia tradycyjnie zależy od fali: drugi etap nie jest tak obfity jak pierwszy i trwa od końca lipca do początku pierwszych przymrozków.
Czy wiesz Według niektórych raportów pierwsze róże na naszej planecie pojawiły się ponad 35 milionów lat temu. Przynajmniej tyle lat przypisano różowej skamielinie odkrytej w Kolorado w USA.
Benjamin Britten Płatki tej odmiany, w porównaniu z innymi, są szczelnie zamknięte i pozostają takie przez cały sezon. Odcień czerwonych i bujnych pąków daje żółty lub pomarańczowy. Średnica każdego z nich nie przekracza 12 cm, a w jednym kwiatostanie znajduje się do 3 sztuk.
Na wysokości krzewy odmiany nie rosną powyżej znaku 1 m, a mają szerokość około 70 cm. Ponadto będą doskonałą ozdobą zarówno małego, jak i średniego ogrodu, korzystnie cieniując kwiaty innych odmian o delikatnym jasnym kolorze. W porównaniu z innymi odmianami róż piwonii ta opcja kwitnie dłużej, ale nie tak obficie.
- Munstead Wood. Bordowe róże o średnich pąkach. W jednym kwiatostanie znajduje się do 5 kwiatów o silnym aromacie, który nasila się po otwarciu.
Co więcej, im bardziej wspaniały staje się kwiat, tym ciemniejsze są jego płatki, aw stanie całkowicie otwartym nie można przeoczyć żółtych pręcików. Munster Wood jest rośliną niską, dlatego jego elastyczne pnie mają wysokość ponad 1 mi szerokość do 60 cm Odporność na choroby i szkodniki jest na wysokim poziomie, a biorąc pod uwagę obfite i długie kwitnienie rośliny, jest słusznie można uznać za doskonałą opcję do każdego ogrodu.
Oprócz opisanych odmian czerwonej róży warto przypomnieć odmianę Othello. Chociaż jest mniej powszechny, ma również wiele zalet, na przykład jego kwiaty często osiągają 15 cm średnicy, co w połączeniu z jasnym malinowym kolorem sprawia, że są bardzo widoczne w ogrodzie.
Żółte odmiany
Żółte róże mają kilkanaście odmian, wśród których wiele form w kształcie pionu zajmuje honorowe pierwsze miejsca. Na przykład przy wyborze takich kolorów zaleca się zwrócenie uwagi na następujące odmiany.
- Graham Thomas. Roślina została wyhodowana w 1983 roku i nadal nie straciła popularności. Wysokość krzewu wynosi 1,5 m. Kwiaty są frotte, średnie (do 10-12 cm), jasnożółte z brzoskwiniowym odcieniem.
Kwitnienie rozpoczyna się latem i trwa do późnej jesieni, czasem aż do samego mrozu (w tym czasie kwitnienie jest umiarkowane). Wszystkie kwiaty są połączone w kwiatostany po 3-5 sztuk i bardzo ładnie pachną. Odporność na szkodniki i dolegliwości jest średnia.
Golden Celebration. Jedna z popularnych odmian żółtej róży, która wynika głównie z obecności dużych podwójnych kwiatów o średnicy do 16 cm, płatki mają miodowo-żółty odcień. W każdym kwiatostanie znajduje się 3-5 pąków o silnym przyjemnym aromacie.
Liście są standardowe, ciemnozielone. Na wysokości krzewy odmiany nie przekraczają 1,5 m, o szerokości do 120 cm. Pędy są wysklepione, z dużą liczbą cierni. Kwitnienie rozpoczyna się wraz z nadejściem stałego ciepła i trwa przez cały okres letni.
Białe odmiany
Róże piwonii z białym kolorem kwiatów nie są tak liczne, jak poprzednie opcje, ale są również powszechnie znane wśród hodowców kwiatów z różnych krajów. Do najczęstszych przedstawicieli tej grupy często należą:
- Spokój. Stosunkowo nowa odmiana wyhodowana przez angielskich hodowców dopiero w 2012 roku. W ciągu ostatnich kilku lat udało mu się zdobyć powszechne uznanie, które w dużej mierze jest zasługą dużych białych pąków o średnicy do 12 cm. Płatki charakteryzują się lekko żółtawym odcieniem, ale podczas otwierania pąka biały kolor staje się bardziej nasycony. W pełni otwarte kwiaty mają bardzo przyjemny aromat, podobny do jabłka, dzięki czemu idealnie nadają się do sadzenia w ogrodzie, a także do krojenia bukietów.
Spokój to potężny krzew o wysokości do 120 cm (pędy rosną na szerokość o tej samej wartości). Dane zewnętrzne i cechy krzewu pozwalają na rysowanie pionowych zielonych żywopłotów lub po prostu uzupełnienie klombów, zwłaszcza że ta odmiana praktycznie nie ma kolców.
Claire Astin. Róża w kształcie piwonii z kwiatami w kształcie kubka o kremowym odcieniu. W porównaniu z poprzednimi wersjami roślina ta ma małe pąki o średnicy 8-10 cm, ale na każdym pędzie nie formuje się 1 kwiatek, ale 2–3 jednocześnie, co sprawia, że krzew jest znacznie bogatszy i wygląda bardziej okazale. Wszystkie kwiaty rośliny emanują przyjemnym słodkawym aromatem.
Na wysokości pędy odmiany nie przekraczają 150 cm, a na szerokości mają co najmniej 100 cm Odporność na dolegliwości jest na średnim poziomie, roślina kwitnie 2 razy w sezonie.
- Alabaster. Odmiana o grubych podwójnych kwiatach o przyjemnym aromatycznym zapachu. Jeden kwiatostan zawiera do 5-6 pąków, które są umieszczone na wysokich łodygach i świetnie nadają się do tworzenia bukietów.
Same krzewy są zwarte, nie rosną więcej niż 90 cm, o szerokości 50 cm. Kwitnienie odbywa się w 2 etapach.
Ważne! Róże białych odmian nie są tak naprawdę białe, ale mają pewne odcienie: różowawy, żółtawy kremowy
Daty i technologia sadzenia róż
Najlepszy czas na sadzenie sadzonek tej odmiany róż jest w połowie wiosny, kiedy temperatura gleby w wybranym miejscu osiąga + 8 ... + 10 ° C. W północnych częściach Rosji, które charakteryzują się wydłużonymi i wilgotnymi źródłami, zaleca się lądowanie nie wcześniej niż w połowie maja lub na początku czerwca.
Przed przystąpieniem do sadzenia zakupionej sadzonki powinieneś wiedzieć o zasadach jej przygotowania. Aby wzmocnić system korzeniowy, konieczne jest utrzymywanie rośliny w ciepłej wodzie z dodatkiem stymulatora wzrostu przez co najmniej jeden dzień. Podczas uprawy sadzonki nadszedł czas, aby zacząć przygotowywać sadzonkę, której wymiary powinny być nieco większe niż rozmiary kłącza róży. Na dnie otworu pożądane jest ułożenie małego pokruszonego kamienia, spienionej gliny, łamanej cegły lub innego materiału, który może służyć jako drenaż.
Podczas sadzenia na warstwie drenażowej konieczne jest rozłożenie gleby za pomocą wzgórza z dodatkiem złożonych nawozów i umieszczenie na niej sadzonki, delikatnie rozprowadzając jej korzenie. Miejsce szczepienia powinno wystawać ponad powierzchnię gleby o około 8-10 cm (o rozmnażaniu róż przez szczepienie zostanie opisane poniżej).
Lepiej jest wypełnić dziurę rośliną małymi porcjami podłoża, lekko zagęszczając każdą warstwę. Pod koniec zabiegu posadzoną różę należy podlać, a powierzchnię gleby ściółkować warstwą trocin lub słomy, co zapobiegnie nadmiernemu odparowaniu wilgoci.
Uprawa i pielęgnacja
Teoretycznie opieka nad różą w kształcie pionu rozpoczyna się jeszcze przed jej posadzeniem na miejscu, a raczej w momencie wyboru najbardziej odpowiedniego terytorium dla rośliny. W przyszłości plantatorzy kwiatów powinni również zrozumieć niuanse podlewania, nawożenia, przycinania i przygotowania rośliny do zimowania.
Optymalne warunki i lokalizacja
Bez względu na kolor i różnorodność róże piwonii można sadzić zarówno w pojedynczych nasadzeniach, jak iw połączeniu z innymi kwiatami na stronie. Dobrze oświetlone i wentylowane obszary bez przeciągów i możliwej stagnacji wilgoci są dla nich odpowiednie, dlatego lepiej jest sadzić krzewy różane na wzgórzu - takie ustawienie zapobiega rozkładowi systemu korzeniowego rośliny.
Nie zapominaj również, że te kwiaty nie tolerują akumulacji azotu i wapienia w glebie, dlatego zaleca się wybieranie miejsc o neutralnej lub lekko kwaśnej glebie. Podczas sadzenia na nizinach, na gęstych i podmokłych glebach, dobry drenaż jest warunkiem różanym.
Podlewanie i karmienie
Podlewanie krzewów róży opisywanej odmiany należy przeprowadzać tylko w razie potrzeby, to znaczy, gdy wyschnie wierzchnia warstwa gleby. Częstotliwość tego procesu zależy bezpośrednio od opadów, dlatego podczas długich deszczy kwiaty nie mogą być podlewane przez tygodnie - suszenie gleby nie jest dla nich tak niebezpieczne, jak podmokłe.
Średnio zużywa się około 5 litrów wody na dorosłego krzaka - oczywiście, jeśli nie mówimy o odmianach wspinaczkowych, które zużywają 10-15 litrów. Wskazane jest podlewanie wieczorem, aby pod palącym słońcem wilgotna ziemia nie pokryła się skorupą.
Nawożenie róż jest możliwe dopiero w następnym roku po posadzeniu na stronie, ponieważ do tego czasu kwiaty mają wystarczającą ilość składników odżywczych wprowadzonych do dziury podczas sadzenia.
W przyszłości, wraz z nadejściem wiosny, rośliny należy karmić co miesiąc, stosując następujące składniki odżywcze:
- zgniły obornik krowy lub koński lub odchody kurczaka - rozmnażaj się w stosunku 1 szklanki na 1 wiadro wody;
- zgniły kompost;
- popiół drzewny;
- gotowe nawozy mineralne do róż zakupione w dowolnej kwiaciarni.
Przed kwitnieniem wskazane jest spryskanie krzewów róży roztworem kwasu borowego, do którego przygotowania 1 g leku należy rozpuścić w 1 litrze wody i dokładnie wymieszać. Bor jest również doskonałym stymulatorem tworzenia pąków.
Od połowy sierpnia do bardzo chłodnej pogody róże w kształcie pionu nie są już potrzebne, ponieważ rośliny muszą zatrzymać wzrost i zbudować system korzeniowy. Pamiętaj, że pędy, które nie są zdrewniałe przed zimą, mogą zamarznąć.
Ważne! Żółknięcie i skręcanie liści na krzakach będzie świadczyć o przesyceniu róż nawozami. Jeśli tak się stanie, wszelkie opatrunki będą musiały zostać na jakiś czas zatrzymane.
Hodowla
Róże piwonii rozmnażają się w taki sam sposób, jak inne odmiany tych kwiatów, to znaczy sadzonki, nakładanie warstw lub szczepienie. Rozważmy każdą metodę bardziej szczegółowo.
- Najlepszy czas na szczepienie to sierpieńkiedy można już uzyskać odpowiednie zdrewniałe pędy z dorosłych krzaków. To z nich wycina się sadzonki z 3 parami liści - jednak przed sadzeniem w glebie należy usunąć dolną parę.
Materiał do sadzenia należy umieścić na nawożonym przez próchnicę obszarze, w odległości 20 cm od siebie, i przykryć pokrojonymi plastikowymi butelkami (korek z szyjki należy usunąć). Po posadzeniu pędy należy podlać, a następnie pozostawić w spokoju do wiosny. Wraz z nadejściem pierwszych ciepłych dni sadzonki będą rosły i zaczną rosnąć nowe pędy. W razie potrzeby sadzonki można sadzić w celu dalszej uprawy na innym terytorium.
- Rozmnażanie przez warstwowanie odbyła się w drugiej połowie sezonu letniego przy użyciu długich i całkowicie zdrowych pędów rośliny matecznej. Po wygięciu wybranej części na jej końcu musisz wykonać małe cięcie, a po ustaleniu pędu na powierzchni gleby posyp ją ziemią.
Jeśli do następnego sezonu wszystkie czynności zostaną wykonane poprawnie, z sekcji pojawi się nowa roślina z własnymi korzeniami. Musi być oddzielony od krzewu macierzystego i posadzony w pożądanym miejscu.
- Rozmnażanie róż przez szczepienie - najbardziej czasochłonna metoda spośród wszystkich powyższych, ponieważ wymaga precyzji.Jego istotą jest wykonanie kilku prostych kroków: najpierw musisz wykonać nacięcie w kształcie litery T w korze na gałęzi, włóż do niej oko nerką wybranej odmiany róży, a następnie przymocuj je miękką szmatką.
Przy odpowiednim umieszczeniu zaszczepiona część natychmiast zaczyna być podawana z głównego krzaka. Zwykle krzewy róży rozmnaża się przez szczepienie tylko w wyspecjalizowanych gospodarstwach, w których specjalnie przeszkoleni ludzie biorą udział w procedurze.
Przycinanie i osłanianie róż na zimę
Prawidłowe przycinanie jest wymagane w prawie każdej odmianie róż, ponieważ nie tylko przyczynia się do tworzenia bujnych pąków, ale także zapobiega rozwojowi różnych dolegliwości związanych z pogrubieniem nasadzeń.
Po raz pierwszy przycinanie należy wykonać po usunięciu schronienia: ostrożnie usuń wszystkie wysuszone i zepsute pędy z róży i pokrój zdrowe gałęzie na jedną trzecią ich długości. Jeśli krzewy są uprawiane jako żywa granica, można je przyciąć do wysokości 60 cm.
Ważne! Pierwszego lata po posadzeniu sadzonek róży zaleca się usunięcie z nich wszystkich uformowanych pąków, aby ich rozwój nie odebrał witalności pozostałej części rośliny.
W przyszłości procedurę przycinania należy powtarzać 2 razy w roku: wiosną (ze względów sanitarnych) i jesienią (w ramach przygotowań do zimowania). W obu przypadkach słabe, niezdrowe, połamane, a czasem tylko dodatkowe pędy są usuwane z krzaków, aby nie hamowały rozwoju róży.
Po jesiennym przycinaniu większość odmian róż piwonii musi być odpowiednio zakryta na zimę. Po usunięciu rośliny z pozostałych liści i odcięciu zielonych i niedojrzałych gałęzi, łodygi należy najpierw zgiąć do ziemi i przymocować, lub natychmiast przykryć warstwą trocin i słomy, w razie potrzeby dodatkowo przykrywając je świerkowymi gałęziami, plastikowymi nasadkami lub włókniną.
Pożądane jest przykrywanie kwiatów do momentu, gdy temperatura spadnie do –2 ... –5 ° С, ponieważ zamrożone róże nie kwitną tak aktywnie w przyszłości, jeśli w ogóle mogą przetrwać zimę. Schronienie może być również wykonane z drewnianych lub plastikowych łuków, z przymocowanym do nich gęstym agrofibrem lub do pokrycia roślin specjalnymi osłonami-domami, które są łatwe do znalezienia w kwiaciarniach. Możesz usunąć schron, gdy temperatura ustabilizuje się na poziomie około 0 ° C, po czym warto również usunąć warstwę ściółki z systemu korzeniowego.
Funkcje okresu kwitnienia
Prawie wszystkie odmiany róż piwonii charakteryzują się wczesnym początkiem kwitnienia, a niektóre z nich kwitną dwukrotnie w okresie letnim. Oczywiście za drugim razem kwiaty nie będą tak duże, ale krzew będzie miał czas na pełne dojrzewanie przed nadejściem chłodu, co znacznie ułatwi przygotowanie do zimy.
Wadą odmian w kształcie pionu pod względem kwitnienia jest wysoka wrażliwość kwiatów na wysoką wilgotność, która często prowadzi do rozpadu pąków. Ponadto letnie upały nie wpływają na nie w najlepszy sposób, przez co kwiaty stają się mniejsze, a okres kwitnienia skraca się o prawie połowę.
Możliwe rosnące trudności
Przy odpowiedniej organizacji opieki nad różami nie powinno być z nimi żadnych problemów, jednak nie można całkowicie wykluczyć możliwości rozwoju chorób lub uszkodzenia przez szkodniki.
Wśród najczęstszych tego rodzaju problemów można wyróżnić pojawienie się mączniaka rzekomego, plamienia czarnego lub zgnilizny korzeni na róży, przy czym czasami trzeba radzić sobie z mszycami lub owadami łusek.W pierwszym przypadku potrójne spryskanie krzaków związkami grzybobójczymi (na przykład mieszaniną Bordeaux, siarką koloidalną, Fitosporin, Skor lub Oksikhom) pomoże rozwiązać problem, aw drugim będzie konieczne użycie ogólnoustrojowych środków owadobójczych, takich jak Fitoverm, Aktara lub Błyskawica. ”
W chłodnym czasie, ze zwiększonym prawdopodobieństwem rozwoju dolegliwości grzybiczych, w celach profilaktycznych krzewy są traktowane preparatami zawierającymi miedź.Ważne! Nie można przetwarzać róż za pomocą tych samych leków przez długi czas, ponieważ wszystkie one uzależniają, dlatego pozbądź się kwiatu szkodników lub chorób będzie trudniej.
Jak są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu
W okresie kwitnienia róż piwonii cały ogród nabiera jasnych kolorów i nie ma znaczenia, czy kwiaty te są uprawiane jako pojedyncze rośliny, czy też są zawarte w różańcach lub zjeżdżalniach alpejskich wraz z innymi roślinami wieloletnimi i jednorocznymi.
Wysokie odmiany można sadzić w celu tworzenia żywych ogrodzeń lub pionowego kształtowania krajobrazu za pomocą metalowych podpór. Te odmiany świetnie wyglądają wraz z kwiatami, takimi jak naparstnica lub delphinium.
Średniej wielkości odmiany róż w kształcie piwonii będą wyglądać korzystnie wraz z akonitem, floksem, Weroniką lub szałwią, a dla uzyskania najlepszego efektu, niewymiarowe odmiany można dodatkowo sadzić na pierwszym planie, nie tylko róże piwonii, ale także hybrydowe herbaty (na przykład Augustine Louise).
Wiosną, zanim pąki się otworzą, sadzenie można urozmaicić za pomocą kwitnących wiosną roślin bulwiastych, takich jak krokusy, hiacynty, żonkile, tulipany i klasyczne piwonie, które można sadzić obok krzewów róż, aby ozdobić to miejsce w sezonie jesiennym.
Róże piwonii są doskonałą opcją zarówno do uprawy w ogrodzie, jak i do sadzenia w pojemniku, dzięki czemu każdy hodowca będzie w stanie zorganizować wysoce dekoracyjny kącik na swoim terytorium. Szeroka gama odmian odmian pozwala łączyć najróżniejsze kolory i odcienie, a względna łatwość pielęgnacji będzie dodatkową zaletą przy uprawie takich róż.