Różanecznik jest powszechnie znany wśród doświadczonych ogrodników. Jego krzewy mają naprawdę wspaniały widok, a wykwintne kwiatostany mogą ozdobić każdy ogród lub osobistą działkę. Jednak pomimo wielu nowo wyhodowanych bezpretensjonalnych odmian, roślina ta nadal charakteryzuje się pewnym nastrojem. Często zdarzają się przypadki prawie całkowitego braku wzrostu i kwitnienia. Aby poradzić sobie z takimi problemami, należy wcześniej zbadać przyczyny i metody ich rozwiązywania.
Dlaczego rośnie powoli
Przed oceną wzrostu rododendronu należy zrozumieć, że dla tej rośliny początkowo charakterystyczny jest powolny wzrost (nie więcej niż 4-5 cm rocznie). Jednak ze względu na jego kapryśność często niewłaściwe przestrzeganie procedur pielęgnacyjnych jest przyczyną braku wzrostu wysokości rośliny.
Czy wiesz W Nepalu różanecznik działa jako symbol narodowy, a jego kwiaty często można znaleźć jako główny składnik dań narodowych. —- marynowane, w cieście, a także suszone i posiekane (przyprawy).
Tak więc główne z nich to:
- naruszenie zalecanej procedury lądowania;
- zły wybór miejsca wzrostu roślin;
- niewłaściwa bliskość innych kultur.
Co zrobić, jeśli rododendron nie rośnie
Przede wszystkim, aby uniknąć dalszych problemów ze wzrostem rododendronu, musisz poprawnie określić miejsce jego lądowania. Ze względu na kochający wilgoć charakter rośliny najbardziej odpowiedni obszar znajduje się w pobliżu zbiorników wodnych (na przykład fontanny lub stawu), ale nie w obszarze bagiennym (należy wykluczyć zastój wody i bliski przepływ wód gruntowych). Różanecznik reaguje negatywnie na obecność bezpośredniego światła słonecznego, dlatego najlepszym rozwiązaniem byłoby sadzenie go w małej półcieni, na przykład w pobliżu drzew. Ponadto takie sąsiedztwo będzie również chronić krzew przed przeciągami i wiatrami północnymi, które są dla niego szkodliwe.
Ważne! Jeśli rododendron zostanie posadzony w pobliżu drzew, sadza do sadzenia jest wcześniej ogrodzona od strony systemu korzeniowego sąsiedniego drzewa za pomocą pokrycia dachowego lub łupka.
Po wybraniu miejsca należy zwrócić szczególną uwagę na samą procedurę lądowania, która składa się z kilku etapów:
- Otwór do sadzenia należy przygotować 10-14 dni przed sadzeniem, co pozwoli glebie się zwilżyć i równomiernie osiąść.
- Wymiary otworu wynoszą średnio 60 × 60 × 60 cm, ale mogą się nieco różnić (należy wziąć pod uwagę rozmiar systemu korzeniowego).
- Pierwszą warstwą w wykopie jest drenaż (kruszony kamień lub cegła), jego grubość powinna wynosić co najmniej 15 cm, a następnie otwór jest w połowie wypełniony torfem. A ostatnia warstwa to podłoże, które obejmuje 1 część gleby ogrodowej i 1 część próchnicy liściastej.
- Kłącze sadzonki jest wyprostowane, a sam krzew jest ustawiony pionowo, aby szyja korzenia nie była pogłębiona (zlokalizowana na poziomie gruntu).
- Po posadzeniu koło korzeniowe każdej rośliny obficie podlewa się roztworem wody z dodatkiem stymulatora wzrostu (1 wiadro wody na 1 krzak). Następnie gleba jest ściółkowana.
Lepiej nie sadzić różanecznika obok świerka zimozielonego, brzozy, lipy, kasztana, osiki, wiązu lub klonu.
Szczególną uwagę należy również zwrócić na sąsiadów buszu. Najlepsze z nich to drzewa owocowe (jabłko, śliwka, wiśnie, wiśnie, gruszki), a także sosny lub dęby. Jednak nawet w tym przypadku, aby uniknąć konkurencji o składniki odżywcze, rododendron należy sadzić w odległości około 2 m od pnia sąsiedniego drzewa (na obrzeżach korony). Sąsiedztwo niektórych roślin może niekorzystnie wpływać na wzrost krzewów.
Przyczyny braku kwitnienia
Istnieje wiele powodów, dla których różanecznik nie kwitnie w otwartym terenie.
Ważne! Kwiatostany powinny być usuwane przez zerwanie, a nie przycinanie, co jest mniej traumatyczną metodą, ponieważ imituje naturalny proces spadających kwiatów.
Wśród najczęstszych z nich:
- Brak wystarczającej ilości światła słonecznego. Pomimo faktu, że ten krzew może łatwo poparzyć liście na otwartym słońcu, pełny cień również negatywnie wpłynie na jego kwitnienie. Jednak dzisiaj istnieje wiele gatunków, które łatwo przenoszą otwarty teren. Wśród odmian o dużych kwiatach można zauważyć mieszańce Torrero i Katariny von Toll.
- Nie usunięto kwiatostanów. Wyblakłe kwiatostany muszą zostać usunięte, w przeciwnym razie wszystkie siły krzaka przejdą do tworzenia nasion.
- Zamrożenie nerek w zimie. Ze względu na wiązanie pąków kwiatowych w lecie i ich dalsze kwitnienie następnej wiosny, w warunkach mroźnej, bezśnieżnej i wietrznej zimy, pąki mogą zamarzać i ulegać pogorszeniu. Aby uniknąć takich sytuacji, podczas zimowania roślina jest pokryta agrowłókniną lub pokryta iglastymi łapami.
- Choroby grzybicze. Grzyby często wpływają na rododendron, niekorzystnie wpływając zarówno na rozwój całej rośliny, jak i na jej potencjał kwitnienia. Aby uniknąć choroby, profilaktyka powinna być przeprowadzana regularnie - aby zapobiec wysokiej krzaczkowości krzewu, nie przekraczać szybkości nawadniania i przeprowadzić wiosenne leczenie preparatami grzybobójczymi. W przypadku infekcji usuń wszystkie dotknięte obszary rośliny i spal je.
- Atak szkodników. Ma to negatywne konsekwencje dla rośliny. Walka polega na mechanicznym zbieraniu owadów z krzaka (ręcznie), a także przetwarzaniu środków owadobójczych.
Lepiej nie sadzić różanecznika obok świerka zimozielonego, brzozy, lipy, kasztana, osiki, wiązu lub klonu.
Oprócz podanych powodów istnieje kilka innych czynników, które uniemożliwiają kwitnienie i rozwój rośliny.
Zbyt zasadowa gleba
Optymalną glebą dla zdrowego wzrostu rododendronu jest gleba lekko kwaśna i kwaśna. Wysokie pH (wskaźnik powyżej 7) wskazuje na wysoką zawartość alkaliów, co negatywnie wpłynie na stan rośliny (zły wygląd, słaby rozwój, brak kwitnienia).
W przypadku braku kwaśnej gleby na stronie, jej strukturę można poprawić niezależnie, dodając:
- kwaśny torf ogrodniczy;
- kompostowana kora sosny;
- specjalne preparaty do zakwaszenia podłoża.
Za optymalny poziom uważa się pH od 4 do 4,5, co zapewnia dobre przyswajanie składników pokarmowych z gleby przez krzew.
Nadmiar nawozu
Wielu niedoświadczonych ogrodników, próbując poprawić stan rododendronu, wnosi zbyt dużo nawozu do ziemi. Jednak pomimo oczekiwań efekt jest zasadniczo odwrotny - stan rośliny tylko się pogarsza.
Dlatego nawóz należy stosować nie częściej niż dwa razy w roku:
- wiosną, w sezonie wegetacyjnym, przed okulizacją, przy użyciu nawozów mineralnych (2 łyżki stołowe na 1 m²);
- jesienią, przed rozpoczęciem mrozów, przy użyciu nawozów potasowo-fosforowych (zgodnie z instrukcjami).
Kategorycznie nie zaleca się nawożenia krzaków w okresie tworzenia pąków, ponieważ takie podejście może wywołać opadające kwiaty.
Powinieneś również zrezygnować z częstego stosowania azotu w glebie, co wpłynie na szybki wzrost i rozwój zielonej masy rośliny, ale zapobiegnie tworzeniu się pąków. Superfosforany będą najlepszą opcją.
Krzew rośnie na niewłaściwym podłożu
Nieodpowiednie podłoże może powodować słaby wzrost, brak kwitnienia i rozwój chorób grzybiczych. Należy unikać wapiennych, suchych lub zbyt wilgotnych, ciężkich, gliniastych i nieprzepuszczalnych gleb. Przydatne procedury, które pomagają zachować wszystkie ważne cechy gleby, to ściółkowanie.
Czy wiesz Wiadomo, że niektóre odmiany rododendronu zawierają andromedotoksynę, która ma ekscytujący wpływ na ludzki układ nerwowy. Ten stan jest często opisywany jako „łagodne zatrucie”.
Zapewnia:
- utrzymywanie wilgotności podłoża na wymaganym poziomie;
- utrzymywanie pożądanego poziomu pH;
- ochrona kłączy przed negatywnymi skutkami mrozu i suszy;
- ochrona przed trawą chwastów.
Jako optymalną ściółkę stosuje się rozdrobnioną korę drzew iglastych.
Większość ogrodników nie powstrzymuje drobnych trudności w opiece nad rododendronem, dlatego ten krzew można coraz częściej znaleźć na osobistych działkach. Podziwiając jego wspaniałe kwiatostany, wszelkie wysiłki zmierzające do jego uprawy są uzasadnione. Rzeczywiście, roślina ta zasługuje na szczególną uwagę, zwłaszcza że przestrzeganie wszystkich zasad środków agrotechnicznych zapewni jej zdrowy wzrost i rozwój.