Trudno i ekscytująco jest radzić sobie z łapaniem leszcza w zimnych porach roku. Na sukces lekcji ma wpływ właściwy wybór narzędzi, przynęty i przynęty, lokalizacja i planowany czas połowu. Doświadczeni hodowcy znają wszystkie sekrety tego procesu, a początkujący rybak, zanim wyjdzie na lód, aby złapać upragnione trofeum, zaleca się korzystanie z podstawowej wiedzy związanej z dochodowym hobby. O tym, jaki sprzęt zimowy dla leszcza lepiej wybrać w zależności od warunków połowowych - w dalszej części artykułu.

Rodzaje sprzętu zimowego

Wędki, które pozwalają złapać leszcza, są warunkowo podzielone zgodnie z wyposażeniem i miejscem użytkowania na następujące kategorie:

• Mormuscular (kiwając głową) - do aktywnego gryzienia;
• pływaki - stosowany do połowów w zbiornikach wodnych ze stojącą wodą;
• karmniki zimowe lub Donki - przeznaczony do połowu ryb w trakcie.

Wędkowanie w zimnych porach roku pozwala łowić osobniki o wadze do 2 kg. Używanie zwykłej mormyshki nie zawsze może się udać, dlatego rybacy aktywnie korzystają z różnych sztuczek. Prostym, a jednocześnie skutecznym sposobem jest użycie klawisza.

• Zalety takiego sprzętu obejmują:
• „Polowanie” na leszcze na dole, gdzie przynęta lub ciężarek wpada głęboko w muł;
• rozładunek pręta;
• szansa na złapanie dużych i doświadczonych okazów.

Czy wiesz Leszcz ma delikatny słuch, co pozwala mu odróżnić wibracje dźwiękowe przenoszone wzdłuż żyłki, na przykład zwykłą rozmowę między rybakami.

Wędka

W chłodniejszych miesiącach można użyć wędki z pływakiem.

Jego komponenty to:

1. Wędka z korkowym lub piankowym uchwytem, ​​wbudowany kołowrotek, 15-centymetrowy bicz.
2. Lasy - monofilne, o ciemnym kolorze, o średnicy 0,14–0,16 mm, długości od 15 do 20 m.
3. Dwa mormyshki służą jako przystawka: dolna jest przywiązana do końca lasu, a górna znajduje się w odległości 15–20 cm od niego.
4. W trakcie połowów rzecznych ćwiczą zamianę dolnej przynęty na ciężarek ołowiany w kształcie kulki, a górnej na smycz o długości 30–40 cm na haczyk nr 12–14.
5. Zgryz zostanie zasygnalizowany przez synchroniczną zmianę pozycji skinienia i pływaka.

Łowienie za pomocą wędki wyposażonej w pływak różni się od użycia konstrukcji letniej i odbywa się w następujący sposób:

1. Najpierw wiercone są dwa otwory, których odległość wynosi 60–70 cm.
2. Następnie karmienie odbywa się za pomocą podajnika „wywrotki”.
3. Następnie zarzucili wędkę na przynętę.
4. Zgięcie skinienia lub pływaka „podnieść” lub „na dno” powiadamia o ugryzieniu.
5. Zamiataj szybki ruch.
6. Jeśli przez długi czas nie ma gryzienia, wykonaj dodatkowe karmienie we wnękach robakiem krwi w małych ilościach lub w małych kulkach z przygotowanej mieszanki.
7. Wyrywają dobrze karmione ryby, powstrzymując las między palcem wskazującym a kciukiem prawej ręki. Podczas silnych szarpnięć leszcz „przekazuje” trochę rozciągniętą nić.

Czy wiesz Małe figurki w postaci ryb wykonane przez prymitywnych ludzi z kamienia lub kości, archeolodzy początkowo uważali biżuterię lub przedmioty religijne. Później jednak naukowcy ustalili, że liczby te, z małymi dziurami, były wykorzystywane w połowach, zgodnie ze współczesną terminologią, woblerami i wyważarkami.

Donka lub podajnik

Wędkę tę stosuje się w zimnych porach roku. Metoda połowowa i skład są podobne do narzędzi letnich.

Główne części osła lub wędki używane od grudnia do lutego:

1. Pręt z włókna węglowego, którego długość wynosi 70–80 cm, z mocnymi i elastycznymi biczami wyposażonymi w pierścienie dostępu. Cewka bezwładnościowa jest przymocowana do korkowego uchwytu - jej rozmiar wynosi do 1500.
2. Średnica monofilnego lasu głównego wynosi 0,16–0,18 mm; na smyczy - 0,12 mm.
3. Wyposaż wędkę w „paternoster”.

Wędka ta jest używana, pomimo podobieństwa konstrukcji i wyposażenia, inaczej niż urządzenie letnie.

Podczas planowania połowów należy wziąć pod uwagę specyfikę połowu leszcza za pomocą sprzętu do karmienia:

1. „Polowanie” odbywa się na słabym lub średnim kursie.
2. Aby zainstalować sprzęt, musisz wywiercić dwa wgłębienia. Powinny one znajdować się wzdłuż linii przepływu, w odległości od 1 do 1,5 m od siebie.
3. Podajnik „wywrotki” z dwiema lub trzema porcjami mieszanki jest opuszczany do wnęk.
4. Do karmienia używaj uformowanych kulek z masy przynęty gliną lub gliną.
5. Podajnik z podajnikiem jest zainstalowany we wnęce znajdującej się powyżej, a sprzęt z opadającym obciążnikiem jest instalowany w następnym. Śledź wagę przystawki, powinna być taka sama.
6. Zagięcie końcówki bata podajnika zasygnalizuje zgryz.
7. Cięcie i walka odbywa się za pomocą pręta i rolki.

Ważne! Opinie wędkarzy są zgodne, że najskuteczniejszym połowem w chłodniejszych miesiącach jest feeder z wybrzeża.

Wędka z ukłonem pod mormyshką

Projekt jest używany przez cały sezon bez lodu.

Jego komponenty to:

1. Wędka, której typem jest „bałałajka”.
2. Bicz elastyczny o długości 15–20 cm.
3. Las monofilny o ciemnym kolorze, o średnicy 0,1-0,12 mm.
4. Dziesięciocentymetrowy skinienie głowy z jasnoczerwonym wykończeniem i otworem do rusztowania.
5. Mormyshki to przynęta. Chwytliwe to: „Shot”, „Uralka”, „Ant”, „Drop”, „Banana”.

Łowienie prętem z ukłonem pod mormyshką odbywa się poprzez następujące sekwencyjne działania:

1. W przypadku współistnienia z mormyshką zakres oscylacji skinienia głowy powinien być większy, a częstotliwość powinna być mniejsza, w porównaniu z zachowaniem okonia, jazgarza lub płoci.
2. Dysza powinna być uniesiona od dołu, zatrzymując się na 2-3 sekundy po 15–20 cm.
3. Wysokość wznoszenia należy ustalić, biorąc pod uwagę zachowanie ryb - aktywnych lub ospałych oraz warunki pogodowe. Jeśli ciśnienie atmosferyczne jest niskie, a leszcze są ruchome, wówczas jego wartość będzie mniejsza, z przewagą antycyklonu i złego ukąszenia - więcej.
4. Mormyshek typu Diabeł używa dwóch kawałków: jednego na końcu lasu, a drugiego 20-30 cm wyżej. Połów odbywa się jak spinner - dysza jest spokojnie podnoszona 15–20 cm nad dnem, a następnie pod ciężarem spada na swoje pierwotne miejsce. W przypadku powolnego gryzienia sadzi się bloodworms.

Czy wiesz Sprzętem rybaka może być ... łuk i strzała. Chociaż takie „polowanie” na ryby jest zabronione w Rosji, jest bardzo popularne w USA - istnieją nawet specjalne zbiorniki, w których hodowane są specjalne gatunki ryb, które są wygodne do łowienia przez łucznictwo.

Jarzmo

Jest to modyfikacja wyposażenia do kiwnięcia głową lub pływaka. Rocker ze względu na swoją lekkość pomaga łowić na dnie dużą warstwą mułu. Konstrukcja pozwala przynęcie pozostać w dolnej warstwie, gdzie ryba jest bardzo zauważalna. Materiałem do produkcji takiego sprzętu może być rura i drut.

Podstawową zasadą projektowania jest podwójna smycz. Porusza się wewnątrz kanału lub przez pierścienie z drutu. Podczas gryzienia ryba połyka dyszę, nie rozpoznając oporu, ponieważ smycz ślizga się i daje pewien poziom swobody. Rocker z różnymi przynętami służy do łowienia z lodu. Dolną przynętą jest dżdżownica i jęczmień perłowy, pływająca - skorupa chleba.

Kompletny sprzęt z takimi elementami:

• najprostsza wędka z krótkim uchwytem z pianki, batem z skinieniem lavsan i stojakiem na dwóch nogach;
• zimowa żyłka monofilamentowa o grubości 0,14-0,16 mm lub sznurek pleciony o średnicy 0,06-0,08 mm.

Możesz załadować sprzęt granulkami ołowiu lub kawałkami ołowianych płytek, których masa zależy od głębokości połowu i siły prądu.

Proces łowienia pod lodem za pomocą wahacza przebiega następująco:

1. Wiercenie wierconych wgłębień odbywa się: część mieszanki przynęty jest opuszczana na spód każdego z nich.
2. Po pół godzinie zaczynają badać wgłębienia: 5-7 larw bloodworm sadzi się na ostrym haczyku, jedną z nich miażdży się palcami. Zapach powinien przyciągać ryby, a wcześniej zauważy przynętę.
3. Podczas gryzienia kij pręta wyprostuje się, jedno ramię wiązki podniesie się, a pływak pojawi się na wodzie. Należy natychmiast zaczepić.
4. Pożądane jest polowanie na duże ryby za pomocą prostego haka. Pozwala wciągnąć leszcza na lód i odczepić haczyki od dolnej krawędzi lodu.

Wideo: rocker na wędkarstwo zimowe

Mormyshki i kiwnięcie głową

Wybór chwytliwego sprzętu określonego typu i malowanie na leszczu jest dość trudne. Nie ma całkowitej pewności, który z nich przyniesie zysk w postaci cennego trofeum. Niektórzy rybacy z powodzeniem używają mormyshki w postaci kropli lub piłki, inni wolą „diabła” i „kozę”, a trzeci to „uralka”, „nimfa”, „kobra”.

Drążek skinienia to „bałałajka” lub „klaczka”. Kołowrotek jest wbudowany w uchwyt - przechowuje żyłkę. Wędka jest wyposażona w bicz o długości 15–25 cm i ukłon, który pozwala mormyshce na spokojną grę. Lasy są wytwarzane z monofilów o średnicy 0,12–0,14 mm. Pod koniec żyły przymocowana jest mormyshka z dyszą lub szpulą, a także można użyć haczyka.

Rybakom udaje się wyposażyć wędkę w dwa elementy - na przykład poniżej dzbanka przymocuj hak z krótką smyczą o długości 5-10 cm, dzięki czemu ryba na początku zgryzu nie rozpoznaje oporu i nie wypluwa dyszy. Pożądane jest łapanie leszcza lekkim sprzętem, a także powinno być dogodnie umiejscowione w dłoni. Taka wędka zapewni płynną grę i nie pozwoli na drżenie, drobne wibracje.

Ważne! Domowa, lekka, wolna od kołowrotka wędka pozwala zachować rytm podczas gry z mormyshką.

Rodzaje Snap

W zimnych porach leszcze łapane są różnymi metodami. Ich podstawą jest ta sama wędka.

Jest podobny do wędki, ale różni się pewnymi cechami:

• długość bata wynosi 25-30 cm;
• Skinienie jest jasne i miękkie;
• użyj grubszej żyłki o wymiarach 0,16–0,18 mm;
• uchwyt jest dodatkowo obciążony, aby się nie przewrócił.

Struktury rybackie na kursie są bardzo zróżnicowane, na ich strukturę wpływa metoda połowu, na przykład:

1. Paternoster jest używany w pręcie podajnika.
2. Zjeżdżalnia wyposażona w „inline”.
3. Do podciągania stosuje się zarówno „paternoster”, jak i „helikopter”. Na wybór wpływa horyzont delegowania.

Zimowy sprzęt leśny jest krótszy niż letni.

Paternoster

Technologia instalacji sprzętu:

1. Na końcu działającego rusztowania wykonać na drutach pętlę o długości 40 cm.
2. Następnie jest cięty na kawałki: 15 i 25 cm.
3. Karabińczyk jest przywiązany do końca krótkiego elementu, aby przymocować ładunek lub podajnik.
4. Część o długości 25 cm powinna kończyć się pętlą, do której zaczepiona jest smycz żyłki żyłkowej o wymiarach 0,12–0,14 mm i długości 10–70 cm.

Inline

Ten sprzęt jest najłatwiejszy dla osła używanego zimą:

1. Pracujące drewno jest przewleczone przez ruchomy obciążnik.
2. Umieść korek wykonany z silikonu.
3. Następnie robią na drutach pętlę lub przyczepiają pierścień do smyczy.

„Helikopter”

Użyj tego sprzętu, jeśli to konieczne, aby zmienić horyzont połowu.

Technologia dziania:

1. Główny las jest wyposażony w korek.
2. Podwójny krętlik jest przymocowany do sznurka do jednego pierścienia, a metoda pętli do pętli jest używana na drugim.
3. Potem kładą kolejny korek.
4. Pod koniec przymocowany jest karabińczyk, aby zabezpieczyć ciężarek lub podajnik.

Ważne! Jeśli „helikopter” nie jest planowany główną metodą połowową, nadal zabierz ten sprzęt do połowów - za jego pomocą możesz łatwo określić głębokość siedliska leszcza.

Istota złapania helikoptera jest prosta. Ciężarek powinien opadać na dno, a haki na smyczy są porywane przez prąd i oscylują w wodzie, przyciągając leszcza do dysz.

Cechy łowienia na leszcze zimą

Wędkarstwo podlodowe ma swoją specyfikę:

1. Zajmują się „polowaniem” przez wszystkie trzy miesiące zimowe. Ryba charakteryzuje się ruchliwością w kontynuacji pierwszego lodu i ostatniej zamarzniętej wody. Jego aktywność maleje tylko w niesłyszącym sezonie zimowym.
2. Zachowanie młodych i dorosłych osobników jest dynamiczne zarówno w rzekach o silnym nurcie, jak i w zbiornikach wodnych ze stojącą wodą. Łowią je w średnio płynących jeziorach i dużych zbiornikach.
3. Zimą stada leszcza żerują na głębokości 5–7 m, gdzie znajduje się twarde błotniste dno, przy nawadnianiu stopniowo zamienia się w kanał blokowanej zapory rzecznej, w pobliżu stromych brzegów i na zakrętach.
4. Przypadki średnich i małych rozmiarów pojawiają się na początku okresu wolnego od lodu lub jeśli zbiornik nie jest pokryty lodową skorupą przez długi czas.
5. W nocy zimą dochodzi do aktywnego ugryzienia dużego leszcza. W przypadku innych gatunków ryb zachowanie to nie jest charakterystyczne.

W okresie bez lodu, aby nie przestraszyć leszcza, zaleca się, aby nie generować zbyt dużego hałasu: głośne kroki, wiercenie.

Najlepszy czas na łowienie ryb

Zimą „polowanie” na leszcze charakteryzuje się pewnymi cechami. Wskazane jest zapoznanie się z nimi, aby wybrać najlepszy czas na planowanie połowów. Wraz z nadejściem grudnia rozpoczyna się sezon bez lodu. Zachowanie ryb zmienia się odpowiednio.

Funkcje połowu w tym okresie obejmują:

1. Gdy tylko staw zamarznie, ryba pędzi do dolnych warstw, gdzie temperatura wynosi około +3 ... + 4 ° С. Po aklimatyzacji w nowych warunkach leszcz przechodzi w intensywne gryzienie.
2. Pierwsza skorupa lodowa zostaje złapana na głębokim odcinku wodnym, podwodnym płaskowyżu i na górnej krawędzi kanału.
3. Podczas aktywnego gryzienia używają kiwania i pływających wędek na zbiorniku i jeziorze oraz karmników na rzece. Przy złym karmieniu ćwiczy się bieganie. W tym przypadku stosuje się sprzęt z dużymi, ołowianymi, złotymi mormyshki.
4. Mały bloodworm służy jako przynęta, a duży - jako przynęta.
5. W ciągu dnia oszuści są bardziej aktywni. Szanse na złapanie leszcza trofeum znacznie wzrastają w nocy.

Drugi miesiąc zimy charakteryzuje się niskim poziomem tlenu i niewielką ilością światła pod skorupą lodu, dlatego ryby są pasywne.

Te cechy słupa wody wpływają na jego nawyki:

1. Głuchy sezon zimowy charakteryzuje się siedliskiem leszcza w głębokich miejscach - rowy kanałowe, doły, nawadnianie zbiorników.
2. Do łowienia używają podajnika, wędki, w stojącej wodzie ćwiczy się używanie sprzętu do kiwania.
3. Użyj przynęty ciemnego lub brązowego koloru. W takim przypadku należy dodać plamę paszową i środki aromatyzujące.
4. Po południu młode okazy jedzą. Drugi miesiąc zimowy jest najbardziej chwytliwy w nocy.
5. W okresie głuchej zimy używają małych wolframowych mormyshki.
6. Krwawe robaki, larwy i larwa ćmy łopianowej są przydatne jako przynęta.

Luty charakteryzuje się wyraźną aktywacją leszcza ze względu na nasycenie wody tlenem, penetrującym pod lodem rozmrożonym śniegiem.

Funkcje połowu w tym zimowym miesiącu są następujące:

1. Młode i dorosłe osobniki są łapane nie w dolnej warstwie, jak w sezonie głuchoniemym, ale półtora metra od niej.
2. Zwabiaj ryby, otwierając podajnik w odległości 2-3 m od dna. Tak więc spadająca masa przyciągnie leszcza, który jest niższy.
3. W tym okresie ryby opuszczają doły i rowy kanałowe, idąc do nawadniania, których głębokość wynosi około 4-6 m. Znajdują się w pobliżu miejsc, w których płytkie strumienie, szybkie rzeki wpływają do akwenu.
4. Jeśli ocieplenie jest długie, ugryzienie leszcza trwa cały dzień.
5. Przynęta jest przygotowywana samodzielnie lub nabyta, i dodaje się dżdżownice.
6. Łowienie w tym okresie, a także w pierwszej skorupie lodowej, odbywa się za pomocą mamutowego sprzętu. Jeśli możliwe jest znalezienie obiecującego miejsca, wówczas bieżący haczyk wyszukiwania jest zastępowany statycznym. W tym przypadku stosuje się od dwóch do trzech prętów pływakowych.

W zimowe dni zachowanie leszcza charakteryzuje się takimi cechami:

• w ciągu dnia przy stabilnej, stabilnej pogodzie gryzienie trwa od 10-11 godzin do 14-15 godzin;
• w nocy najłatwiej jest łowić ryby od 1-2 godzin do 4-5 godzin rano.

Warunki pogodowe

Na nawyki ryb wpływają zmiany ciśnienia atmosferycznego:

1. Dobry kęs obserwuje się w środku uporczywej odwilży. W tym okresie panuje obniżone ciśnienie atmosferyczne.
2. Kiedy mrozy zastępują ocieplenie, ryby zaczynają jeść mniej. Dopiero po kilku dniach, dostosowując się do wysokiego ciśnienia, znów zaczyna się karmić.
3. Wietrzna pogoda w towarzystwie opadów śniegu jest niekorzystna dla gryzienia ryb.
4. W nocy dobrze jest łowić przez 3-4 dni w stabilnej atmosferze.

Przynęta i przynęta

Dzięki kompetentnemu przygotowaniu i użyciu mieszanki przynęty można osiągnąć doskonały połów.

Masa składa się z następujących części:

1. Podstawa może być lekka i powodująca zmętnienie po rozpuszczeniu w wodzie, składnikach (bułka tarta, kasza manna, mielona mączka słonecznikowa).
2. Żywność - pożywne grube zboża z prosa, kukurydzy, kaszy jęczmiennej i otrębów.
3. Mieszanka jest aromatyzowana wanilią, ważoną gliną.
4. Do masy dodaje się małe krwawe robaki pastewne - powinno to stanowić jedną piątą objętości przynęty.

Mieszanka powinna być zrównoważona.

Przygotowanie standardowej przynęty na zimny okres składa się z następujących kroków:

• równą ilość składników bazy w suchej postaci należy zmieszać, aby uzyskać jednorodną masę;
• gotowana owsianka jest chłodzona;
• połączyć suchą masę z owsianką w stosunku 3: 1;
• uzyskaną przynętę należy przechowywać w polietylenie w dolnej części lodówki.

Przed rozpoczęciem połowów dokonują karmienia, ponieważ bez niego ugryzienie leszcza będzie losowe. Ta technika jest prosta, a jednocześnie skuteczna.

Aby to zrobić, wymagane są następujące kroki:

• do mieszanki przynęty przed karmieniem zagłębień dodaj małe dżdżownice paszowe;
• posmakuj masę miodem, melasą;
• aby przynęta była bardziej lepka, zaleca się dodanie odrobiny wody z wnęki.

Wymieszaj masę w szczelnej i masowej plastikowej torbie. Rybakom udaje się nie dotykać skóry dłoni zimną wodą przy mroźnej pogodzie.

Do karmienia użyj podajnika - „wywrotki”, która:

• szczelnie wypełniona gotowaną masą;
• schludnie i łagodniej niżej na dole;
• następnie podnoszą go do góry o 20-30 cm i otwierają ostrym ruchem, w wyniku czego mieszanina wylewa się, tworząc rufę.

Dodatkowe podawanie dziur jest konieczne w przypadku wiotkiego gryzienia lub jego całkowitego braku. W tym celu kulki są formowane z przynęty, podobnej wielkości do jaj kurzych. Powinny być bardziej gęste w porównaniu z masą w podajniku, co pozwoli im, opadając na głębokość, nie rozpuścić się w słupie wody. Podczas kursu zaleca się dodanie odrobiny gliny lub gliny do mieszanki przynęty, która, gdy jest mokra, zapobiega natychmiastowemu wypłukiwaniu masy i usuwaniu jej cząstek z obszaru znajdującego się na dnie otworu.

Czy wiesz Stojąca woda ma pozytywny wpływ na długość życia leszcza: w takim zbiorniku przedstawiciel tego gatunku może istnieć przez 20 lat, aw rzekach tylko 10.

W zimnych porach leszcze jedzą pokarm dla zwierząt, więc najbardziej preferowaną przynętą są dżdżownice, które sadzi się w pęczkach, gdy ryby podążają za wolumetryczną przynętą. Na drugim miejscu - robak i robak. Przynęta warzywna w zimie może być kielnią.

Ta przynęta nie może być przechowywana przez długi czas, dlatego zaleca się zabranie jej niewielkiej ilości. Jest przygotowywany przy użyciu różnych przepisów, ale groch, kasza manna, mąka pszenna i woda są zawsze brane za podstawę. Dodatkowe składniki: miód, olej słonecznikowy, cukier granulowany, białko i żółtko jaja kurzego, tłuczone tabletki witamin „Hexavit” lub „Revit”.

Instrukcja gotowania jest następująca:

1. Mocz groszek przez noc, a następnie gotuj do miękkości.
2. Następnie zmiażdż go i dodaj semolinę i mąkę w stosunku 1: 1.
3. Nie zapomnij o zaróbkach, które pozwalają przyciągnąć leszcza.
4. Zagniataj rękami, aż ciasto przestanie się kleić.

Wideo: zimowa przynęta na leszczu

Taktyka wędkarska

Zimą leszcz nie jest bardzo aktywny, więc jego połów jest raczej trudnym zadaniem. Aby zwiększyć szanse połowu ryb, zaleca się skorzystanie z doświadczeń rybaków zdobytych przez lata.

Możesz złapać te taktyki:

1. Wędrowny. Ta nazwa wynika z faktu, że wędkarz często przekracza lód zbiornika w poszukiwaniu chwytliwego miejsca. Wierci wiele otworów, badając topografię dna i głębokość stawu, używa różnych przynęt, metod i technik połowowych.
2. Strefowe. Ta taktyka polega przede wszystkim na znalezieniu odpowiedniego miejsca. Następnie na akceptowalnym miejscu do połowów rybak wierci 2-3 otwory w odległości 10–20 m od siebie i rozpoczyna się proces ich karmienia. Następnie określa się najbardziej chwytliwy z nich. Gdy gryzący kończy się otwór, rybak przechodzi do drugiego, aż wróci do pierwszego. Jeśli leszcz gryzie idealnie, to warto zatrzymać się przy jednym wgłębieniu.
3. Stacjonarne. Taka taktyka jest odpowiednia, jeśli rybak zna się na zbiorniku i używa już odżywionego miejsca z dwoma lub trzema blisko rozmieszczonymi otworami. Główną zaletą jest to, że można wyposażyć punkt długoterminowy, chronić przed zimnem i wietrzną pogodą, co jest niemożliwe, często poruszając się po lodowej skorupie. Nocne leszcze są nieruchome, ponieważ w ciemności niebezpieczne jest przemieszczanie się wzdłuż stawu w poszukiwaniu nowych miejsc. W pobliżu dziury rybak w ciepłym ubraniu rozbija namiot, który chroni go przed wiatrem. Wewnątrz możesz umieścić przenośną latarkę, kuchenkę gazową na obozowisko, a także wyposażyć miejsce do spania lub siedzenia.

Ważne! Leszcz jest łatwy do przestraszenia, więc nie wierć rowków blisko siebie, zachowaj odległość 6-7 m.

Skuteczne łowienie zależy nie tylko od prawidłowo zamontowanej wędki, ale także od położenia, rodzaju przynęty i uwodzicielstwa przynęty. Sprzęt do chwytania charakteryzuje się subtelnością i wrażliwością. Nagrodą za cierpliwość i pomysłowość dla rybaka będzie doskonały połów dużego leszcza.