Kurczaki Leghorn są popularną rasą, często nazywaną liderem wśród kur niosek. Można je znaleźć na dziedzińcach wielu hodowców drobiu. Rasa ma wiele zalet i jest łatwa w pielęgnacji. Znanych jest ponad 20 kolorów upierzenia tej rasy, ale najczęściej występuje biel.

Historia pochodzenia

Leggory zostały wyhodowane w XIX wieku we Włoszech i wzięły swoją nazwę od miasta Livorno (w angielskiej wymowie). Na początku rozwoju rasa nie miała dużo jaj.

Czy wiesz Oficjalny rekord wydajności Leghorn odnotowano w 1979 r. W USA i wyniósł 371 jaj w 364 dni.

Na początku XIX wieku Leghorn sprowadzono do Stanów Zjednoczonych, gdzie następnie skrzyżowano je z białymi małoletnimi, hiszpańskimi i walczącymi kurczakami oraz dekoracyjnymi japońskimi odmianami. Selekcję przeprowadzono z selekcją pod kątem wstępności i produkcji jaj. Zaawansowane ptaki wyjechały do ​​Europy, gdzie każdy kraj prowadził hodowlę i hodowlę oraz tworzył własne populacje.W ZSRR rasa ta została po raz pierwszy odnotowana w latach dwudziestych XX wieku, a kolejna fala dostaw miała miejsce w latach sześćdziesiątych XX wieku, kiedy hodowla drobiu stała się przemysłowa.

Opis rasy White Leghorn

Ciało ptaka jest lekkie, ma kształt klina i szeroką klatkę piersiową, co odpowiada klasycznej formie kurczaków składających jaja. Tęczówka dorosłych jest jasnożółta, a młode ciemnopomarańczowe.

Wygląd

Zewnętrzna część białego leghorn ma następujące cechy:

Ogon koguta jest lekko uniesiony, a ogon kury jest nieco obniżony.

Charakter

Leghorn - aktywny i wytrzymały, nie nieśmiały. Ptaki szybko dostosowują się do nowego siedliska i żyją w regionach południowych i północnych. Rasa nie wykazuje agresji i przyzwyczaja się do osoby, która przynosi jedzenie. Dobrze dogaduj się w tej samej przestrzeni z innymi kurczakami.

Czy wiesz W USA i ZSRR zarejestrowano jaja Leghorn z dziewięcioma żółtkami.

Zalety i wady

Rasa ma następujące zalety:

• wysoka produkcja jaj;
• mała potrzeba jedzenia;
• wczesna dojrzałość i wysoki wskaźnik przeżywalności młodych zwierząt;
• spokojna natura.

Wady leggornu można rozważyć:

• utrata instynktu do jaj wylęgowych;
• znaczny spadek produkcji jaj od drugiego roku.

Zalety rasy są konsekwencją dużej selekcji specjalistów z różnych krajów.

Inne odmiany

Oprócz białych leghornów istnieje kilka innych gatunków tej rasy, które mają swoje własne cechy.

1. Kurczaki Leghorn lub kuropatwy. Ptaki te charakteryzują się różnymi kolorami piór u koguta i kurczaka. Warstwy są pomalowane w skromnym, ochronnym kolorze, a kogut pokazuje odcienie złotej czerwieni i czerni ze srebrnym i zielonym odcieniem.
2. Leghorn z kukułką. Koguty i kury różnią się kolorem natychmiast po urodzeniu. Łatwy w utrzymaniu, aktywny i przyjazny. Składają średnie jajka z białą skorupą.
3. Złote Leghorny Wyróżniają się pięknym kolorem i przenoszą do 260–265 jaj rocznie.
4. Leggorn zauważył („Dalmatyńczyk”) - dość rzadki gatunek przypadkowo wykluły się w Szkocji. Pióra ptaków są czarno-białe, z przewagą bieli. Kurczaki dają białe jajka.
5. Dwarf lub Mini Leghorn mają gen karła, a zatem małe rozmiary (do 1, 7 kg koguta i do 1,4 kg kur niosek). Zachowaj wszystkie zalety głównej rasy.

Jajka z brązową skorupą noszone przez brązowych legendarnych są popularne na rynku. Takie ptaki często żyją w prywatnych gospodarstwach, jednak są bardziej kapryśne przy wyjeździe. Zaobserwowano spadek liczby jaj z powodu problemów z dietą i długiego okresu rekonwalescencji.

Konserwacja i pielęgnacja

Rasa jest przystosowana do konserwacji przemysłowej i domowej. Legginsy nie wymagają szczególnych środków opieki, a do mieszkania będą potrzebować najprostszej struktury.

Kurczak

Obliczenie powierzchni kurnika opiera się na normie 2-3 ptaków na 1 metr kwadratowy. Aby ułatwić czyszczenie, kształt konstrukcji powinien być prostokątny, na przykład 3 x 1,5 metra. Letnia kurnik dla 10 kurczaków może być podawany z ulicy, a zimowy budynek dla większej liczby ptaków już sugeruje możliwość wejścia. Wysokość będzie zależeć od wysokości osoby, dzięki czemu nie będziesz musiał zginać się w środku.

Ważne! Okno jest konieczne nawet w minimalnej kurniku, najlepiej z okiennicami, aby dostosować długość godzin dziennych.

Aby zapewnić normalną wilgotność, należy zapewnić wentylację. Okonie znajdują się na wysokości 80 cm naprzeciwko okna. Tyczkę należy łatwo chwycić łapami kury. Ściółka na podłodze składa się z trocin lub siana i służy do utrzymania kurnika w czystości. Warstwa ściółki - od 50 cm W celu szybkiej wymiany dodatkowe drzwi są wykonane w kurniku w tylnej ścianie.

Zwiedzanie patio

Do spacerów potrzebujesz ogrodzonego terenu z trawą po stronie południowej. Wysokość ogrodzenia wynosi co najmniej 150 cm, ptaki potrzebują słońca, więc główna przestrzeń powinna być jasno oświetlona przez większość dnia. Obowiązkowa strefa cienia, prawdopodobnie z baldachimem. Powierzchnia dziedzińca powinna być 1,5–2 razy większa niż powierzchnia kurnika.

Karmienie koryt i poideł

Głównym wymaganiem dla wysokiej jakości sprzętu jest łatwość czyszczenia i możliwość dezynfekcji. Najlepszy podajnik mokrego jedzenia jest z metalu lub tworzywa sztucznego, a do suchego jedzenia nadaje się drewniane.

Podajnik można zawiesić na ścianie (do 50 cm od podłogi). Pijący powinien znajdować się zarówno w kurniku, jak i na ulicy. Istnieją automatyczne miski do picia i karmniki, które zapewniają karmę kurczętom pod nieobecność właściciela.

Sezonowe molt

Molt Leghorn jest identyczny z innymi rasami. Pierwsza zmiana piór występuje u kurczaków w ciągu 4-8 tygodni. Sezonowanie linienia rozpoczyna się w październiku i trwa do 8 tygodni. Pióra ptaka spadają z góry na dół, zaczynając od szyi. Aby przyspieszyć i ułatwić proces, do paszy dodaje się jod, mangan i witaminy.

Planowana wymiana stada

Produkcja jaj Leghorn po roku znacznie spada, a hodowla ptaków może być niekorzystna dla hodowli. Takie kurczaki są często poddawane ubojowi, ale nie jest to konieczne do użytku osobistego. Wylęgają się nowe ptaki z jaj w inkubatorze lub umieszcza się na nich potomstwo odpowiedniej rasy.

Co karmić

Trzy posiłki dziennie powinny składać się ze świeżej żywności, zrównoważonej w białkach i minerałach. Każda grupa wiekowa ma własne cechy dietetyczne.

Dorosłe kury

Na śniadanie i kolację możesz podać jęczmień leggorn lub pszenicę z niewielkim dodatkiem witamin, soli i kredy. Obiad składa się z mieszanki warzyw (marchewki, ziemniaków, cukinii, kapusty), ziół i otrębów. Dla pełnego rozwoju warto uzupełnić dietę leggornu o mączkę kostną. Kury nioski potrzebują wapnia i witamin, które latem można uzyskać ze świeżych ziół, a przy chłodnej pogodzie z suplementów i warzyw.

Kurczaki

Dla szybkiego wzrostu dzieci potrzebują więcej białka. Po wykluciu otrzymują żółtko i twarożek, następnego dnia karmią się proso. Od piątego dnia dodaje się kredę i warzywa.

Ważne! Nowonarodzone kurczaki jedzą sześć razy dziennie przez 10 dni.

Po trzech tygodniach pisklęta mogą jeść pokarm dla dorosłych kur, a liczba posiłków spada o połowę. Leghorny świetnie nadają się do tworzenia opłacalnej farmy kurczaków, ponieważ łączą imponującą produkcję jaj z umiarkowanymi kosztami żywienia i pielęgnacji.