Ziemniak Nikulinski zyskał popularność wśród ogrodników z dobrą równowagą smaku i odporności na choroby. Z tego artykułu dowiesz się o charakterystycznych cechach odmiany i podstawach jej technologii rolniczej.

Historia pochodzenia odmiany

Ziemniak Nikulinski to rosyjska odmiana uzyskana w Moskiewskim Instytucie Badań nad Gospodarką Ziemniaczką, nazwana na cześć A. G. Lorcha na początku lat 90. XX wieku przez skrzyżowanie odmian Mavka i Peresvet. Już w 1996 r. Został wpisany do rejestru państwowego.

Czy wiesz Uważa się, że czas starożytnych Inków był okresem, który zajmował gotowanie ziemniaków.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Nikulinsky należy do grupy średnio późnych odmian ziemniaka, których sezon wegetacyjny wynosi od 115 do 120 dni.

Opis rośliny i owocu

Krzew i bulwa tej odmiany wykazują takie cechy:

• wysokość krzewu - do 80 cm;
• arkusz jest wydłużony, postrzępiony;
• wyprostowana łodyga, wiele bocznych gałęzi;
• masa bulwy - 70–135 g, na 1 krzaku - 8–12 szt .;
• okrągłe bulwy;
• skórka o fakturze siatki, jasny, żółtawo-beżowy kolor;
• miąższ jest biały, nie ciemnieje;
• małe oczy, w dużych ilościach;
• smak jest dobry, typ gotowany.

Ziemniak Nikulinski nadaje się do uprawy w różnych warunkach i nie jest szczególnie wymagający na glebach. Ten ziemniak stołowy może być używany do gotowania, pieczenia i przygotowywania wysokiej jakości tłuczonych ziemniaków. Bulwy zawierają 16–21% skrobi, co jest standardem. Możliwe jest przetwarzanie mąki, skrobi i suchych tłuczonych ziemniaków. Według rejestru maksymalny wskaźnik plonu wynosi 410 kg / ha, a plon handlowy wynosi od 170 do 294 kg / ha. Ponadto autorzy odmiany obiecują od 310 do 450 kg / ha. Jednocześnie roślina osiąga wysoką wydajność na żyznej glebie.

Ważne! Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie ziemniaków dopiero po otwarciu pąków brzozy.

Stabilność kultury pozwala uzyskać wystarczającą masę bulw nawet w niesprzyjającym sezonie. Odmiana jest odporna na raka, ale wpływa na nią czarna noga i strup. Warzywo ma średnią podatność na zarazę (choroba ma silniejszy wpływ na bulwy), odporność na wirusy i odporność na wirus Y. Twórcy obiecują względną odporność na stonki ziemniaczanej. Atrakcyjność tej odmiany dodaje dobra zbywalność (71–95%) i doskonała jakość utrzymania (95%).

Zalety i wady odmiany

• Opisana odmiana ma następujące zalety:
• stabilna wydajność;
• dobry smak;
• bezpretensjonalność wobec warunków uprawy;
• doskonała jakość utrzymania.

• Czasami wśród wad odmiany wskazuje:
• świeży smak i problemy podczas uprawy w porze deszczowej.

Lądowanie i opieka

Aby uzyskać maksymalną wydajność odmiany, konieczne jest prawidłowe sadzenie bulw i dbanie o roślinę przez cały sezon wegetacyjny.

Czas lądowania

Dokładny termin lądowania Nikulińskiego różni się w zależności od klimatu regionu i konkretnej pogody w sezonie wiosennym. Do kiełkowania ziemniaki potrzebują temperatury gleby + 8 ... + 10 ° C na głębokości 10 cm, średnio takie warunki występują pod koniec kwietnia.Podczas uprawy ziemniaków Nikulinsky konieczne jest ścisłe przestrzeganie optymalnych dat sadzenia, biorąc pod uwagę warunki klimatyczne, aby jakościowo przygotować materiał do sadzenia

Jednak dla tej kultury szkodliwe jest nie tylko zbyt wczesne lądowanie, ale także opóźnianie. Jeśli temperatura w glebie wzrośnie do + 28 ° C, a nocą powietrze nie ochładza się poniżej + 20 ° C, układanie bulw zostaje zatrzymane.

Wybór miejsca i przygotowanie ogrodu

Łóżko ziemniaczane powinno znajdować się na słonecznym i suchym miejscu, gdzie nie ma zimnego porywistego wiatru. Zgodność z zasadą płodozmianu stanowi zapobieganie różnym chorobom:

• najlepiej sadzić rośliny po kapuście, dyni i roślinach strączkowych, czosnku i cebuli;
• nie sadzić ziemniaków po psiankowatych - pomidorach, papryce i bakłażanie.

Dobry plon można uzyskać na każdej glebie, ale zaleca się sadzenie ziemniaków na żyznej glebie o kwasowości 5,1-6 pH. Istnieje kilka sposobów na zwiększenie płodności łóżka ziemniaczanego:

• podczas jesiennego kopania nawóz należy zastosować na głębokość łopaty (potrzeba 7 kg gnijącego obornika, 35 g superfosfatu i 15 g siarczanu potasu na 1 m²);
• zasiać jesienią rząd zielonego obornika, którego sadzonki po wiosennym koszeniu należy posadzić na głębokości 10 cm.

Nawożenie w glebie zwiększa produktywność 1,5 raza, bez utraty zachowania roślin okopowych i jakości stołu w przypadku bulw

Zaleca się również dalszą dezynfekcję gleby przy użyciu jednego z następujących przepisów:

• wstępnie spryskać (jesienią) glebę wybielaczem (100-200 g na 1 m²);
• bezpośrednio przed sadzeniem rozlać ogród formaliną (1 szklanka 40% roztworu na 10 l wody);
• podczas sadzenia każdej bulwy w otworze dodaj 40-60 g Iprodionu.

Istnieją biologiczne metody dezynfekcji, w których stosuje się leki „Trichodermin” lub „Fitosporin”, a także wstępne wysiewanie gorczycy białej (jako kultury siderate).

Ważne! Aby chronić bulwy przed gniciem, zaleca się posypanie ich wapnem, kredą lub zeolitem w ilości 2 kg na 1 t.

Wstępne leczenie bulw

Aby uzyskać silne sadzonki i zdrowe rośliny, materiał do sadzenia musi być starannie wybrany i poddany specjalnym zabiegom. Przede wszystkim ziemniaki są starannie sortowane, a tylko w pełni zdrowe okazy są uznawane za odpowiednie. Następnie wykonuje się kiełkowanie, które można połączyć z użyciem stymulantów wzrostu:

• umieścić bulwy w jasnym miejscu w + 12 ... + 15 ° C i pozostawić na 2–4 ​​tygodnie;
• jeśli nie ma takiego czasu w magazynie, należy poczekać na pojawienie się pierwszych zdjęć, co potrwa około 5-6 dni.

Po wykiełkowaniu sortowanie powtarza się ponownie, wybierając bulwy o najsilniejszych pędach. Teraz materiał do sadzenia należy zdezynfekować przez zanurzenie w roztworze popiołu (rozpuścić 1 kg popiołu drzewnego w 1 wiadrze wody), roztworze nadmanganianu potasu lub przy użyciu specjalnych preparatów (Fitosporin, Prestige itp., Zgodnie z instrukcjami). Cięcie bulw przed sadzeniem jest powszechne, w wyniku czego otrzymuje się kawałki około 40 g, które powinny mieć tę samą liczbę oczu.Ukończone odcinki należy pokryć popiołem

Technologia i wzór lądowania

Optymalny schemat sadzenia uważa się za 25-30 × 60–70 cm, a głębokość sadzenia będzie zależeć od rodzaju gleby:

• na łóżku z ciężką ziemią bulwy powinny zejść 5-7 cm pod ziemię;
• w przypadku gleb lekkich należy zachować głębokość 8–10 cm.

Schemat sadzenia ziemniaków: a - w zwykły sposób; b - metodą grzbietową W przypadku bliskiego poziomu występowania wód gruntowych można zastosować lądowanie za pomocą „grzbietów”. W takim przypadku bulwy należy ułożyć w rzędzie i wylać „grzebień” z gleby na wierzch. W podobnej sytuacji odpowiednia jest również metoda „pod słomą”, gdy zamiast warstwy ziemi wykonuje się wysoką warstwę słomy (od 30 cm). Ponieważ kiełkowanie i zagęszczanie ściółki są dodawane do słomy.

Częstotliwość nawadniania

Roślina powinna otrzymać pierwszą wilgoć, gdy tylko wysokość pędów wyniesie 10 cm (jeśli gleba jest sucha). Podlewanie jest konieczne w przypadku ziemniaków, gdy pojawiają się takie znaki:

• rozjaśnienie i letarg liści i łodyg;
• obumieranie małych łodyg;
• krzew zmniejsza tempo wzrostu, a pąki kwiatowe nie otwierają się.

Przy braku naturalnych opadów, szczególnie na glebach piaszczystych, każda roślina będzie wymagała co najmniej 4 litrów wody podgrzewanej na słońcu.

Nadmierne zwilżanie szkodzi kulturze, a jej znakami są:

• gnicie małych bulw;
• liście na krzaku ciemnieją, a następnie zaczynają blaknąć;
• w dolnej części łodygi tworzą się miejsca płaczu i płytki nazębnej.

Nawożenie i Hilling

Jeśli łóżko jest odpowiednio przygotowane do sadzenia jesienią lub do otworu dla każdej bulwy dodano mieszankę nawozów, dodatkowe karmienie może nie być konieczne. W przeciwnym razie powinieneś użyć jednego z proponowanych przepisów:

1. W przypadku zaprawiania korzeni zmieszaj 1 część potasu i fosforu i 2 części azotu, a następnie rozcieńcz 25 g mieszanki w 10 l wody. Możesz wziąć roztwór mocznika (1 łyżka. Łyżka na każde 10 litrów wody, wlać 0,5 l pod 1 krzakiem).
2. Do rozpylania odpowiedni jest humusowy roztwór (2 g na 10 l wody, w przeliczeniu na 3 l mieszaniny na sto metrów kwadratowych ziemi) lub mieszanina na bazie mocznika (100 g mocznika, 150 g monofosforanu i 5 g kwasu borowego należy rozcieńczyć w 5 l wody). Przetwarzanie ostatniej mieszaniny odbywa się dwukrotnie i po raz pierwszy należy ją rozcieńczyć na pół.

Agrochemikalia można zastąpić dziewanny, ptasimi odchodami i skutecznymi naparami ziołowymi. Hooking to technika agrotechniczna, która przede wszystkim pomaga uniknąć wpływu przymrozków wiosennych na sadzone bulwy. Jego kolejną funkcją jest wzmocnienie tworzenia bulw, a także zniszczenie pewnej liczby jaj stonki ziemniaczanej.Powtarzające się sadzenie powinno odbywać się po tym, jak krzak urosnie do 20 cm, pokrywając roślinę na połowie wysokości. Równolegle z uziemieniem wygodnie jest wykonać opatrunek z korzenia.

Ważne! Jeśli roślina była narażona na mróz, opatrunek dolistny należy opóźnić o 2-3 dni.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Pierwszym etapem ochrony roślin jest sadzenie przed sadzeniem. Do najniebezpieczniejszych szkodników czekających na łóżko ziemniaczane w sezonie wegetacyjnym należą:

1. Stonka ziemniaczana, z którą można walczyć na niewielkim obszarze uprawnym do zbierania i niszczenia chrząszczy i larw. Skuteczne może być opryskiwanie krzaków naparem z piołunu, glistnika, gorzkiej papryki i innych środków ludowej. Jeśli na dużym obszarze jest już więcej niż 5 larw na krzak, konieczne jest użycie środków owadobójczych.
2. Drutowe i pseudodruty wpływają na łodygi i bulwy. Płodozmian i wczesne sadzenie są uważane za najlepsze zapobieganie.
3. Najmniejsze robaki nicienia żyją w glebie i bulwach, a zainfekowane rośliny są nie do odróżnienia od zdrowych roślin. W celu ochrony bulwy nasienne powinny być dokładnie monitorowane, jesienią kopać w ogrodzie, a resztki roślin i chwasty niszczone.

Jak wspomniano powyżej, odmiana Nikulinsky jest wrażliwa na zarazę, która prowadzi do gnicia bulw zarówno podczas wzrostu, jak i podczas dalszego przechowywania. Choroba jest szczególnie powszechna w mokrych i ciepłych warunkach pogodowych. W celu zapobiegania można stosować napary zgodnie z popularnymi recepturami, mieszankami przeciwgrzybiczymi, a także wysokimi dawkami. Jeśli lądowanie jest zainfekowane stonką ziemniaczaną, możesz przygotować mieszankę zbiornikową z dodatkiem insektycydów, aby zapewnić kompleksową ochronę dla 1 zabiegu.

Czy wiesz Po wykryciu niebezpieczeństwa chrząszcze Colorado upadają i udają, że nie żyją.

Aby zapobiec infekcji bulw późną zarazą i czarną nogą, szczyty należy kosić i usuwać z powierzchni 7-10 dni przed zbiorem. Ta odmiana jest podatna na infekcję strupem, który tworzy się na skórze bulwy i powoduje wzrost podobny do brodawek. Możliwe jest zmniejszenie zjadliwości patogenu przez podawanie siarczanu manganu (w przeliczeniu na 6 g na 1 m²).

Zbiór i przechowywanie

Podczas kopania bulw należy zachować ostrożność, aby ich nie uszkodzić. Ziemniaki suszy się przez 3-4 godziny na wolnym powietrzu przy suchej pogodzie. Jeśli dni będą deszczowe, zapewnią tymczasowe schronienie i suszą tam warzywa przez 2-3 tygodnie. Następnie należy posortować plony i usunąć ziemniaki najlepszej jakości do długotrwałego przechowywania.

Przechowywanie odbywa się w temperaturze + 1 ... + 5 ° C i wilgotności powietrza 85–90%, a pomieszczenie musi być wyposażone w wentylację wyciągową. Ziemniaki można przechowywać w workach wykonanych z naturalnych materiałów, które pozwolą na przepływ powietrza lub w drewnianych skrzyniach. Często rośliny są po prostu składane w zjeżdżalni na podłodze, zawsze pozostawiając wolną przestrzeń do sufitu (co najmniej 0,5 m).Tak więc odmiana ziemniaków Nikulinsky nadaje się do uprawy na działkach domowych i w gospodarstwach w większości regionów. To warzywo łączy bezpretensjonalność z warunkami uprawy i dobrymi właściwościami handlowymi.