Arbuz Ikar to średnio późna dojrzała jagoda, która wyróżnia się długim okresem przydatności do spożycia, dlatego jest tak uwielbiana przez letnich mieszkańców. Szczegółowy opis wszystkich zalet i cech kultury podano poniżej. Również w tym artykule przedstawiono technologię uprawy i późniejszej pielęgnacji arbuza.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Odmiana uprawiana jest od 1999 roku w regionie Północnego Kaukazu. Otrzymany w stacji eksperymentalnej Bykov, która specjalizuje się w uprawie tykwy. Prace zostały przeprowadzone w celu skonsolidowania oznak odporności na suszę i dobrej jakości utrzymania.

Czy wiesz Regularne spożywanie arbuza wzbogaca organizm w witaminy A, B6, C i kwas foliowy.

Roślinę reprezentują długie sploty z silnie rozciętymi środkowo-szarymi liśćmi. Pędy mają dużą liczbę procesów bocznych. Z kolei owoce mają kształt elipsy o szerokiej podstawie. Powierzchnia jest gładka, lekko segmentowana. Pokryty gęstą ciemnozieloną skórką z jasnymi paskami. Grubość skóry jest średnia. Miąższ jest czerwono-szkarłatny, jest niewiele nasion, tekstura jest ziarnista. Jest soczysty i słodki, z wyraźnym aromatem arbuza. Średnio jedna jagoda rośnie do 6 kg, maksymalna liczba to 16 kg. Sezon wegetacyjny trwa około 90-110 dni. Wydajność - 1,3–1,7 kg / m². Zebrane owoce są dobrze transportowane. Są używane do świeżej konsumpcji, a także do przetwarzania technicznego.

Plusy i minusy tej odmiany

• Główne zalety arbuza Icarus:
• mocna skórka, dzięki której jagoda dobrze znosi transport;
• odporność na suszę;
• dobra jakość utrzymania, może być przechowywany do 5 miesięcy;
• wysoki smak;
• niewielka liczba nasion.

• Wady:
• braki nie zostały jeszcze zidentyfikowane.

Optymalny czas uprawy

Arbuz sadzi się w otwartym terenie pod koniec maja - na początku czerwca. Ważne jest, aby górna warstwa gleby o grubości 10-15 cm ogrzała się do + 15 ° C. Jeśli chodzi o sadzonki, wysiewa się je w kwietniu.

Prace przygotowawcze

Aby uzyskać bogate zbiory, konieczne jest odpowiedzialne podejście do wyboru miejsca, a także przygotowania materiału do sadzenia.

Wideo: Przygotowanie ziemi pod sadzonki arbuzów i melonów

Wybór strony i przygotowanie

Do sadzenia arbuzów wyróżnia się sekcję z piaszczystymi i piaszczystymi gliniastymi glebami, które wyróżniają się lekkością i kruchością.

Ważne! Łóżka powinny być dobrze oświetlone, w przeciwnym razie owoce będą małe i nie będą słodkie.

Gleba po ziemniakach i wieloletnich ziołach jest idealna. Witrynę zaczyna się przygotowywać jesienią, kopiąc i stosując nawozy organiczne, w ilości 2,5 wiadra na 1 m².

Nadal przygotowują się wiosną, przed lądowaniem, na tym samym obszarze, używając:

• 25 g siarczanu amonu;
• 40 g superfosfatu;
• 15 g nawozów potasowych.

Przygotowanie nasion

Przygotowanie materiału do sadzenia składa się z następujących kroków:

1. Kalibracja Nasiona są sortowane według wielkości, co pozwala uzyskać te same sadzonki.
2. Rozgrzewka. Procedura jest przeprowadzana w celu przyspieszenia procesu kiełkowania nasion. Wybrany materiał umieszcza się na 30 minut. do wody o temperaturze 50 ° C.
3. Dezynfekcja Następnie nasiona wytrzymują 20 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu, który pozwala chronić pędy przed wieloma infekcjami i szkodnikami.
4. Kiełkowanie. Nasiona układa się na wilgotnej szmatce i umieszcza w ciepłym pomieszczeniu, aż zaczną dziobać.

Powyższe czynności są przeprowadzane dowolną metodą uprawy.

Metody uprawy

Istnieją dwa sposoby uprawy arbuzów. Pierwszą są sadzonki, młode pędy, wcześniej uprawiane w warunkach szklarniowych, sadzi się na otwartym terenie. Drugi - poprzez siew nasion bezpośrednio na stronie. Bardziej szczegółowy opis każdego z nich znajduje się poniżej.

Metoda sadzonkowa

Ta metoda ma kilka zalet. Przede wszystkim jest to wysoki poziom adaptacji sadzonek, łatwiej jest zapuścić korzenie i nie jest narażony na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych: niską temperaturę, wysoką gęstość gleby itp.

Czas lądowania

Aby uzyskać sadzonki odpowiednie do przesadzenia, potrzeba średnio około 30-40 dni. Na tej podstawie siew odbywa się w kwietniu.

Czy wiesz Dzięki likopenowi pigmentu karotenoidowego miąższ arbuza jest czerwony, ponadto substancja ma właściwości przeciwutleniające, przeciwnowotworowe, a także spowalnia starzenie się organizmu.

Technologia lądowania

Do sadzenia sadzonek zaleca się stosowanie oddzielnych pojemników. Garncarze o średnicy 10 cm, w których można uprawiać 1-2 rośliny, są idealne. W pojemniku wypełnionym do połowy podłożem wysiewa się 1-2 nasiona na głębokość 4-5 cm, a przed sadzeniem glebę zwilża się. Równolegle do wzrostu pędów dodają ziemię do doniczki. Pojemniki są przykryte folią i umieszczone w ciemnym miejscu o temperaturze +23 ... + 25 ° С.

Pielęgnacja sadzonek

Po wykiełkowaniu sadzonek wystawiają je na działanie światła i obniżają próg temperatur dziennych i nocnych odpowiednio do +20 ... + 22 ° С i +18 ... + 20 ° С. Film jest usuwany i usuwany przez słabe kiełki. Tydzień później, po ugryzieniu, stosuje się złożone nawozy azotowo-fosforowe w ilości 25 g na 5 l wody. Następnie po tygodniu glebę nawozi się dziewanny rozcieńczonej w wodzie, obliczonej na 10: 1. Przed sadzeniem w otwartym terenie, w ciągu około 7 dni sadzonki są „wygaszane” przez obniżenie temperatury do +15 ... + 17 ° С.

Sadzenie sadzonek w ziemi

Kiełkujące sadzonki sadzi się, gdy gleba ogrzeje się do +15 ... + 16 ° C na głębokości 10-15 cm Zasadniczo jest to koniec maja - początek czerwca.

Za odpowiednie sadzonki uważa się takie sadzonki:

• z łodygą o grubości 1 cm;
• ma krótkie międzywęźle;
• z 2-3 uformowanymi arkuszami.

Hodowlę sadzi się w rzędach, między którymi zachowują odległość 1,8–2 m. Same rośliny umieszcza się w odległości 60–80 cm.Otwory są uformowane w taki sposób, że pasują do całej ziemskiej bryły, usuwanej z tymczasowej doniczki. Pozostała przestrzeń jest pokryta ziemią i podlewana.

Ważne! Aby uniknąć uszkodzenia szyi przez wiatry, sadzonki sadzi się w glebie znacznie głębiej niż w doniczce.

Nasiona bezpośrednio w ziemię

W otwartym terenie nasiona wysiewa się w drugiej połowie maja. Gleba jest wstępnie wykopana, rzędy są formowane według tego samego wzoru, jak wskazano powyżej. Nasiona sadzi się z głębokością 5-6 cm w otworach, które tworzą się w odległości 60-80 cm od siebie. Gleba jest wstępnie zwilżona. Kilka nasion umieszcza się w każdej studzience. Po wykluciu sadzonek drzewostany są przerzedzone.

Funkcje opieki

Po pojawieniu się materiału do sadzenia w otwartym terenie pozostaje tylko podążać za technologią rolniczą tej odmiany.

Podlewanie i karmienie

Podlewaj plony około 8 razy w sezonie. Procedura jest uważana za najważniejszą na następujących etapach wzrostu:

• w fazie 5-7 arkuszy;
• podczas kwitnienia;
• podczas powstawania jajników.

Zużycie wilgoci wynosi 3 wiadra na 1 m². Używaj ciepłej wody o temperaturze nie niższej niż + 15 ° С.

Ważne! W okresie dojrzewania podlewanie jest zatrzymywane, ponieważ zmniejsza to jakość jagód.

Tydzień po posadzeniu rośliny podlewa się roztworem:

• azotan amonu - 20 g;
• woda - 10 l.

Podczas tworzenia rzęs stosuje się nawozy organiczne rozcieńczone w wodzie. Może to być dziewanna, w przeliczeniu 1: 8 lub odchody kurczaka, w stosunku 1:20.

Formacja krzewów

Aby owoce były duże i szybko rosły, konieczne jest uformowanie bata. W momencie, gdy jajniki osiągają wielkość jabłka, jałowe pędy są cięte. Na jednym krzaku pozostało około 5-6 owoców, a bicze, na których rosną, szczypią nad piątym liściem nad arbuzem.

Szkodniki i choroby

Melony, w tym Ikar, są podatne na następujące choroby:

1. Biała zgnilizna. Powierzchnia rośliny pokryta jest białą powłoką, w przyszłości miejsca te zaczynają gnić. Dotknięte pędy i owoce są usuwane i spalane. Następnie rośliny opryskuje się 0,5% roztworem siarczanu miedzi.
2. Czarna zgnilizna. Objawy są takie same jak powyższa dolegliwość. Jednak kolor płytki jest szarawy z czarną sklerotią grzyba. Dotknięte części rośliny są niszczone, przeprowadza się pielenie i leczenie 0,5% roztworem chlorku miedzi.
3. Mączniak prawdziwy. Liście z tą chorobą pokrywają się białymi plamami z pudrową powłoką i z czasem giną. Po wykryciu pierwszych oznak dolegliwości uszkodzone części usuwa się, a roślinę traktuje się 25% zawiesiną karatana.

Ze szkodników - mszyca melonowa. Zwykle znajduje się z tyłu listowia, które zwija się i opada. Z czasem roślina umiera całkowicie. Aby zapobiec występowaniu owadów, ważne jest, aby usunąć chwasty i oczyścić teren, obserwować płodozmian i przeprowadzić jesienne kopanie gleby.

Aby walczyć, użyj naparu z popiołu:

• 200 g popiołu drzewnego;
• 50 g wiórków mydlanych;
• 10 litrów wody.

Ważne! Spryskaj nasadzenia od dołu do góry, aby jak najbardziej zwilżyć spód liści.

Zasady zbioru i przechowywania

Zbierz owoce we wrześniu, wyprodukuj procedurę jako dojrzałą. Używając nożyczek ogrodowych lub noża, kroją jagody, pozostawiając „ogon” o długości 2-3 cm, a do przechowywania przeznaczono ciemny, dobrze wentylowany pokój o temperaturze +5 ... + 8 ° C i wilgotności nie większej niż 80%. Jagody układa się w skrzyniach pokrytych słomą, pergaminem lub suchym piaskiem. Arbuz Ikar jest przechowywany przez około 5 miesięcy.

Każdy, kto chce jeść arbuzy zimą, powinien zwrócić uwagę na odmianę Icarus. Jagody te wyróżniają się dobrą jakością utrzymania. Są dość bezpretensjonalne dla warunków uprawy i łatwe w pielęgnacji, co pozwala uprawiać owoce w dowolnym związku.