Obecnie dostępnych jest tak wiele różnorodnych drzew iglastych, że łatwo jest się pomylić z niedoświadczonym właścicielem domu, wybierając rośliny do dekoracji jego witryny. Jeśli na dziedzińcu można umieścić nie tylko jałowce karłowate, ale także dorosłe wysokie drzewo, właściciel powinien zwrócić uwagę na bardzo piękną i bezpretensjonalną koreańską choinkę z eleganckimi stożkami w kolorze niebieskim lub fioletowym. Szczegółowy opis tej zimozielonej rośliny, a także wskazówki dotyczące jej pielęgnacji znajdują się poniżej w recenzji.

Nazwa świerka z fioletowymi szyszkami

Mówiąc ściślej, drzewo, o którym mowa (łacińska nazwa to Abies koreana) nie jest jodłą, ale jodłą. W życiu codziennym można go inaczej nazywać - jodła koreańska, świerk koreański, a nawet sosna koreańska, ponadto czasami słowo „koreański” we wszystkich trzech odmianach nazwy zastępuje się słowem „chiński” lub „karelski”. Jednak, aby nie popełnić błędu przy wyborze, musisz pamiętać, że z całej różnorodności nazw, tylko dwie są poprawne - Abies koreana lub koreańska jodła.

Są to synonimy i oznaczają tę samą roślinę. W wersji rosyjskiej dozwolone jest nazywanie drzewa tylko koreańską (w skrajnym przypadku chińskim, ze względu na bliskość geograficzną tych krajów) jodły, tak ścisłe udoskonalenie nie jest przypadkowe. Faktem jest, że wśród odmian jodły i sosny występują gatunki o nazwie „koreański”, ale mówimy o zupełnie innych roślinach z botanicznego punktu widzenia, a szyszki tych drzew mają zwykły brązowy, a nie wykwintny liliowy kolor.

Tak więc łacińska nazwa świerka koreańskiego to Picea koraiensis, koreańska sosna (znana również jako cedr koreański lub mandżurski lub koreańska sosna cedrowa) - Pinus koraiensis. Ale sosna karelska, z którą ze względu na spójność nazwy można ją również pomylić z Abies koreana, jest w rzeczywistości gatunkiem sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris).

Czy wiesz Etymologia łacińskiego imienia jodły - „Abies” - zakorzeniona jest w indo-aryjskim słowie „abh”, które można tłumaczyć jako „obfitość”, „obficie”. Naukowcy sugerują, że można to wyjaśnić gęstymi igłami drzewa lub jego silnymi rozgałęzieniami, a być może jednym i drugim.

Wreszcie zewnętrznie Abies koreana jest bardzo podobna do innej jodły - Abies veitchii (jodła Vicha). To drzewo jest również bardzo dekoracyjne, a nawet ma fioletowe szyszki, ale opieka nad nim jest nieco inna, więc mylące rośliny są nadal niepożądane.

Opis zakładu

Miejscem narodzin Abies koreana, jak sama nazwa wskazuje, jest Półwysep Koreański, a ściślej jego południowa część, jak również przylegająca wyspa Jeju. W naturalnych warunkach drzewo woli rosnąć na zboczach górskich, na wysokości od 1 do 1,8 km, w lasach mieszanych. Naturalnymi sąsiadami są drobnoziarniste świerki i brzozy kamienne. Od początku ubiegłego wieku jest aktywnie uprawiany w Europie.

Opis drzewa botanicznego:

Pojawianie się szyszek na jodle koreańskiej rozpoczyna się w wieku siedmiu lat, w przyszłości powstają co roku, ale w różnej liczbie. Drzewo wchodzi w fazę pełnego owocowania, począwszy od 17 roku życia, zrzut nasion następuje jesienią.

Czy wiesz Jeśli chodzi o pochodzenie rosyjskiego słowa „jodła”, istnieją dwie wersje: jedna na raz — nazwa pochodzi od karelskiej „pihki”, to znaczy „żywicy”, i jest związana z wysoką zawartością żywicy w drewnie, na pąkach i szyszkach drzewa, z drugiej strony - słowo zapożyczone jest z niemieckiego i pochodzi od „fichte”, czyli „świerk”.

Obecnie hodowcy wyhodowali kilka odmian jodły koreańskiej, które różnią się między sobą rozmiarem i niektórymi cechami zewnętrznymi. Wśród nowych produktów znajdują się drzewa karłowate (na przykład Diament, Kompakt lub Krasnoludek), które są odpowiednie nawet dla właścicieli małych obszarów i, w razie potrzeby, można je sadzić w tubach.

Spośród innych odmian Abies koreana warto wymienić następujące:

• Adelba;
• Alpin jest stary;
• Aurea;
• Blau Zu;
• Blau Eskimo;
• Blau Piff;
• Niebieskie Wady (Niebieskie Stożki - Niebieskie Stożki);
• Bonsai Niebieski;
• Brevifolia;
• Blue Standard
• Blue Magic (Blue Magic);
• Molly
• Pikkalo;
• Silberlock;
• Silverberg

Aplikacja do projektowania krajobrazu

Ze względu na zwartą koronę jodła koreańska jest często używana przez projektantów krajobrazu do ozdabiania obszarów o stosunkowo małej powierzchni. Drzewo wygląda równie dobrze jak centralny element w grupie lub pojedynczej roślinie. W tym drugim przypadku wielu właścicieli domów sadzi jodłę koreańską w taki sposób, aby przed Nowym Rokiem i Bożym Narodzeniem mieć prawdziwą „choinkę” na żywo na dziedzińcu, którą można udekorować na wakacje na ulicy bez ścinania drzewa.

Ważne! Im lepsze warunki zostaną stworzone dla drzewa, tym bardziej dekoracyjny będzie wyglądał na stronie.

Jedynym problemem związanym ze stosowaniem Abies koreana w projektowaniu krajobrazu jest to, że bezpretensjonalne drzewo jako całość rośnie bardzo słabo w warunkach miejskiego zanieczyszczenia gazem, więc można pod nim kształtować tylko obszary podmiejskie, w których powietrze jest stosunkowo czyste.

Warunki wzrostu

Aby jodła koreańska dobrze się rozwijała, musi stworzyć odpowiednie warunki. Na szczęście w przypadku większości wymagań rolniczych to drzewo iglaste jest tolerancyjne.

Wszystko, co musisz wiedzieć przed podjęciem decyzji o sadzeniu Abies koreana, pokazano w tabeli:

Zasady lądowania

Jodła koreańska jest rozmnażana przez sadzonki, sadzonki, nasiona lub pąki, jednak najłatwiej jest sadzić już wyhodowaną sadzonkę w specjalistycznym pokoju dziecięcym do sadzenia w specjalistycznym pokoju dziecinnym. Idealny wiek rośliny to od dwóch do czterech lat, takie drzewo jest łatwiejsze do tolerowania przeszczepu niż dorosły lub odwrotnie, bardzo mała jodła. Drzewa starsze niż 10 lat, zgodnie z ogólnie przyjętą praktyką, nie są przesadzane w nowe miejsce, ponieważ nie zapuszczają korzeni.

Ważne! Najlepszy czas na sadzenie sadzonki jodły koreańskiej to początek wiosny (jeśli mówimy o środkowej strefie europejskiej części Rosji, a następnie około kwietnia), ale w przypadku drzewa z zamkniętym systemem korzeniowym dozwolone są również opcje letnie i jesienne - procedurę można przeprowadzić od końca sierpnia do końca września.

Eksperci zalecają zakup sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemniku), a następnie w pierwszych latach nie można się martwić o nawozy, ponieważ w „rodzimej” glebie drzewa wszystko jest już obecne, aw szkółkach w takich przypadkach stosuje się długo działające mieszanki składników odżywczych.

Jeśli masz pojemnik, sam proces przeszczepu jest wygodniejszy do przeprowadzenia: drzewo jest ostrożnie usuwane z pojemnika wraz z glinianą bryłą, system korzeniowy nie jest uszkodzony, a przenoszone naprężenie jest zminimalizowane. Rozmiar dołu do lądowania powinien być co najmniej dwa razy większy niż objętość ziemnej bryły jodły.

Ważne! Szyjka korzenia jodły koreańskiej powinna pozostać na powierzchni ziemi, w przeciwnym razie drzewo nie zapuści korzenia i zgnije.

Minimalne wymiary to 60 cm głębokości i 50 cm średnicy. Na dnie wykopu układany jest drenaż w postaci kruszonego kamienia, przesiewania lub łamanej cegły. W przypadku tlenku glinu i innych ciężkich rodzajów gleby takie środki ostrożności są konieczne, w innych przypadkach są pożądane.

Na drenażu należy wylać trochę żyznej gleby zmieszanej z nawozami w tej kompozycji:

• ziemia z blachy - 2 części;
• próchnica lub kompost - 3 części;
• torf - 1 część;
• piasek - 2 części;
• glina - 1 część;
• trociny - 3 części;
• „Nitroammofoska” (złożony nawóz mineralny azot-fosfor-potas) - 250–300 g na drzewo.

Na warstwie takiej mieszanki gleby należy zainstalować sadzonkę ostrożnie usuniętą z doniczki, a następnie dodawać podłoże na obwodzie dołu z okresowym ubijaniem, aż wszystkie puste przestrzenie zostaną wyeliminowane. Po posadzeniu musisz obficie podlać ziemię, zaczekać, aż woda zostanie wchłonięta, i ściółkować koło pnia trocinami lub torfem. Jodła koreańska może być również uprawiana z nasion. Ważne jest tylko, aby zebrać je w tym samym regionie, w którym będzie rosło drzewo, w przeciwnym razie już i tak niska (do 30%) szybkość kiełkowania spada jeszcze bardziej.

Po pierwsze, nasiona kiełkują w domu, nie będą rosły w otwartym terenie. Najlepiej zrobić to w drewnianych skrzyniach. Pojemnik jest wypełniony mieszaniną glebową skompilowaną zgodnie z powyższym wzorem (proporcję piasku można zwiększyć), po czym układa się świeżo zebrane nasiona i posypuje je warstwą podłoża odżywczego o grubości nie większej niż 2 cm, gdy sadzonki osiągają wysokość 5 cm, zbiera się - rośliny sadzi się w osobnych doniczkach o średnicy nie więcej niż 7 cm, w przyszłości co roku przeprowadzany jest przeszczep w większe doniczki.

Tak więc młode jodły są uprawiane, aż osiągną 3-5 lat. Wiosną doniczki są przenoszone na świeże powietrze (na przykład na balkon), aby drzewo było hartowane, ale w upale muszą być ukryte w cieniu. Młode sadzonki powinny zimować w temperaturze co najmniej 0 ° C. Wreszcie, gdy jodła osiągnie wiek niezbędny do przesadzenia w otwartym terenie, sadzi się ją w stałym miejscu zgodnie z technologią opisaną powyżej.

Sadzonki - Kolejny możliwy sposób uprawy drzew iglastych, jednak jodła koreańska bardzo słabo poddaje się takiej procedurze, więc w domu prawie niemożliwe jest ukorzenienie łodygi. Tym, którzy nadal decydują się na eksperyment, eksperci powinni aktywnie korzystać z nowoczesnych stymulantów do rootowania.

Funkcje opieki

Dokładna pielęgnacja jodły koreańskiej jest wymagana tylko przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu, w przyszłości drzewo rośnie prawie bez dodatkowej pomocy.

Podstawową działalność rolniczą należy ograniczyć do następujących procedur:

1. Podlewanie. Konieczne jest obfite, ale niezbyt często nawilżanie gleby, aby z jednej strony zapobiec stagnacji wody, az drugiej strony wysuszyć korzenie z powodu podlewania powierzchniowego i płytkiego. Częstotliwość zabiegu zależy od początkowego stanu ziemi (im cięższa gleba, tym rzadziej trzeba ją podlewać) i aktualnych warunków pogodowych. Nawadnianie można prowadzić jednocześnie z nawadnianiem i bardzo przydatne jest dodanie do wody odrobiny chelatiny - specjalnego płynnego nawozu do roślin iglastych, z którego igły nabierają bardziej nasyconego koloru i zdrowego blasku.
2. Ściółkowanie gleby. Ta technika natychmiast zastępuje dwie nieprzyjemne prace - poluzowanie i pielenie. Ponadto odpowiednio dobrana ściółka jest nawozem organicznym o przedłużonym działaniu, ponieważ wraz z rozkładem zmienia się w czysty humat. W przypadku jodły koreańskiej w tej jakości idealne są ściółki iglaste, nogi sosny lub torf. Wszystkie te rodzaje związków organicznych zwiększają kwasowość gleby, co ma dobry wpływ na rozwój Abies koreana, ale w przypadku dwóch pierwszych zachodzi dodatkowe wzbogacenie gleby grzybnią specjalnych grzybów, tworząc naturalną symbiozę z systemem korzeniowym drzew iglastych i chroniąc ją przed różnymi szkodnikami (połączenie to nazywa się „mikoryryzą”). „).
3. Najlepszy opatrunek. Nie trzeba nadużywać nawozów, wystarczy 1-2 procedury w sezonie. Aby nie pomylić dawkowania, najlepiej stosować złożone nawozy mineralne do drzew iglastych. Takie leki są w linii wielu producentów, na przykład można je kupić pod znakami towarowymi Agricole, Yara Vila, Kemira, Gilea, Helprost, Vila Sprint, Plantafol, Master, „Biopon”, „Planta”, „Planton”, „Green Field” i wiele innych. inne
4. Przycinanie. Jodła nie bardzo lubi przycinanie kardynalne, a potem może bardzo długo wracać do zdrowia, co, biorąc pod uwagę już niezbyt szybkie tempo wzrostu drzewa, nie jest bardzo pożądane. Jednak wiosną roślinę należy uwolnić od uszkodzonych, połamanych i zamrożonych gałęzi, to znaczy konieczne jest przycinanie sanitarne.
5. Zimowe przygotowania. Dorosłe drzewa Abies koreana mają wysoką odporność na zimę i mróz i nie potrzebują schronienia na zimę. Późną jesienią wystarczy obfite podlewanie, aby zapobiec zamarzaniu systemu korzeniowego w suchej glebie, a także odnowić warstwę ściółki. Młodym sadzonkom, szczególnie w regionach z zimnymi, wietrznymi i bezśnieżnymi zimami, zaleca się dokładniejszą ochronę - owinąć spunbond, konopiami, włóknem agrotechnicznym lub papierem, ważne jest tylko, aby materiał był koniecznie lekki, w przeciwnym razie drzewo przegrzeje się i rozproszy na słońcu.

Choroby i szkodniki

Abies koreana ma dość silną odporność na choroby i szkodniki, ale czasami, zwłaszcza na tle niewłaściwej pielęgnacji i niekorzystnych warunków klimatycznych, mogą wciąż pojawiać się problemy. Tak więc od infekcji grzybiczych na drzewo najczęściej wpływają różne rodzaje rdzy, fusarium i brązowa szyja.

Czy wiesz Nieprzepuszczalne lasy jodłowe, wciąż zachowane na południowej Syberii i Ałtaju, są czasem nazywane czarną lub czarną tajgą.Ze względu na gęsty układ drzew światło słoneczne nie przechodzi przez ich zamknięte korony, dlatego pod taką osłoną mogą rosnąć tylko mchy i niektóre paprocie - nawet własny wzrost jodły nie ma szans na przetrwanie pod presją „rodziców”.

Do leczenia zaleca się stosowanie fungicydów, najlepiej biologicznych, a nie chemicznych. Spośród szkodników największym zagrożeniem dla Abies koreana są hermes - szczególny rodzaj mszycy.

Aby uniknąć uszkodzenia, pożądane jest przeprowadzenie leczenia zapobiegawczego wąsko ukierunkowanymi środkami owadobójczymi, takimi jak na przykład:

• „Actellicus”;
• „Aktara”;
• Angio
• Confidor
• Decis Profi.

Oprócz mszyc, jodła koreańska może również pasożytować:

• fałszywa tarcza świerkowa;
• przędziorek;
• ćmy jodłowe i sosnowe;
• liść jodły;
• szyszka;
• chrząszcz dziadek do orzechów;
• brzana z czarnej jodły;
• korniki.

Przy odpowiedniej pielęgnacji silne drzewo jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z takimi szkodnikami, więc wszystko, czego wymaga się od właściciela domu, to zapewnienie jodły sprzyjających warunków do wzrostu i rozwoju. Jeśli problem nadal występuje, do leczenia stosuje się preparaty owadobójcze i roztoczobójcze, wybrane w zależności od konkretnego pasożyta.

Jodła koreańska jest wiecznie zielonym drzewem, samo w sobie bardzo dekoracyjnym, ale jasne fioletowe szyszki, które zaczynają pojawiać się w sadzonkach od siódmego roku życia, nadają mu szczególną elegancję i niezwykłość. Po posadzeniu takiego drzewa iglastego na swojej stronie właściciel domu może rozwiązać kilka problemów - stworzyć żywą kompozycję krajobrazową, rozwiązać problem corocznego pozyskiwania choinki i jej późniejszej utylizacji, a także wypełnić dziedziniec przyjemnym i bardzo zdrowym zapachem świeżych igieł. Dodatkową zaletą Abies koreana jest jego bezpretensjonalność i zdolność do wzrostu w prawie każdych warunkach, tylko nieznacznie tracąc dekoracyjność przy szczerze niewłaściwej pielęgnacji.