Angielskie róże, przyciągające uwagę misterną strukturą ich pięknych kwiatów i imponującego aromatu, przez pół wieku istnienia ugruntowały swoją pozycję w ogrodach różanych i działkach domowych na całym świecie. O cechach tych róż i opiece nad nimi - dalej.
Historia pochodzenia
Róże angielskie w języku angielskim były pierwotnie niczym innym jak imieniem ich autora - rolnika Davida Austina. Zostały zainspirowane wyglądem starych francuskich róż, a pierwsza słynna odmiana została również wyhodowana przez Austin na podstawie starej odmiany galijskiej (ponownie z Francji).
Pomysł kwiaciarni, aby ożywić piękno i urok róż z poprzednich stuleci, dając im możliwość kwitnienia dwukrotnie nieodłącznego w nowoczesnych odmianach, okazał się owocny. Tak więc „pierworodny” z serii angielskich róż urodził się nieco ponad pół wieku temu - odmiana Constance Spry.
Czy wiesz Olejek różany przewyższa pod względem wartości nie tylko złoto, ale także platynę. Aby uzyskać cały litr tego produktu, potrzebujesz 3 ton najlżejszych płatków.
Opis zakładu
Angielskiej kwiaciarni udało się uzyskać nowe odcienie imponujących aromatów, a nawet żółte i pomarańczowe kwiaty, które nie były charakterystyczne dla starych odmian. Juliet David Austin, jedna z najpopularniejszych odmian róży na świecie, ma delikatny odcień moreli. Jeszcze bardziej popularna odmiana - Graham Thomas - ma radykalnie żółty kolor.Aby sobie wyobrazić, jakie są dziś róże angielskie, powinieneś wiedzieć, że dziś kolekcja płodnego hodowcy Davida Austina ma prawie 200 odmian róż, które są sprzedawane rocznie na świecie z prawie 4 milionami krzewów.
Wszystkie różnią się między sobą kolorami, aromatami, strukturą krzewów, jednak mają również wiele wspólnego, co wyraża się w:
- kwiaty w kształcie miseczki;
- harmonia krzaków;
- szeroka paleta atrakcyjnych aromatów;
- długie kwitnienie;
- odporność na większość chorób;
- bezpretensjonalność;
- odporność na zimno;
- tolerancja odcienia;
- równomierny rozkład pąków na krzakach.
Angielski hodowca nagradza wszystkie swoje odmiany wspaniałymi nazwami wpisanymi do katalogu, wśród których dziś najlepsze i najpopularniejsze to:
Chociaż te kwiaty są odporne na zimno i wolą umiarkowane chłodzenie od ciepła, w naszych warunkach, w których zimy są bardziej mroźne niż na Wyspach Brytyjskich, nie wszystkie są równie odpowiednie.
Najbardziej odporne na zimę odmiany zwykle obejmują:
- William Shakespeare;
- Graham Thomas;
- Benjamin Britten
Warunki uprawy
Jak wspomniano powyżej, angielskie róże wolą umiarkowane temperatury, nie lubią ciepła, a zimą potrzebują schronienia przed mrozem. Są dość odporne na cień, wystarczą na cztery godziny światła słonecznego.
Chociaż hodowcy kwiatów podkreślają, że w bardziej oświetlonych obszarach pędy nie są rysowane tak intensywnie. Te róże, pochodzące z mglistego Albionu, łatwo tolerują wilgotne powietrze, to samo dotyczy gleby.
Ważne! Rośliny te nie tolerują podlewania gleby, dlatego terytorium, na którym rosną, w żadnym wypadku nie powinno być zalane stopioną wodą.
Róże angielskie nie mają wysokich wymagań co do jakości gleby, ale lepiej rosną na glebach oddychających bogatych w próchnicę o wartości kwasowej do 6,5 pH.
Funkcje i technologia lądowania
Sadzonki sadzi się wiosną lub jesienią. Wiosną temperatura gleby powinna się ogrzać do + 15 ° C.Proces sadzenia rośliny w samej ziemi jest następujący:
- Korzenie sadzonki należy przyciąć i zanurzyć w wodzie z dodatkiem stymulantów korzeniowych na dzień przed posadzeniem.
- Wykop dziurę 0,5 x 0,5 x 0,5 m. Podczas sadzenia kilku sadzonek odległość między nimi powinna wynosić co najmniej pół metra.
- Wyprostowane korzenie sadzonek umieszcza się w jamie i przykrywa wstępnie przygotowaną mieszanką gleby ogrodowej, próchnicy i torfu (z dodatkiem niewielkiej ilości złożonych nawozów mineralnych). Upewnij się, że miejsce przeszczepu na pniu znajduje się 0,1 m poniżej poziomu gruntu.
- Sadzonka jest podlewana osiadłą wodą z takich obliczeń: pół wiadra na roślinę.
- Po podlaniu gleba jest lekko ubita, a krzew zostaje posypany, aby stymulować proces ukorzeniania.
Rośnie i opiekuje się w domu
Opieka nad tą dość bezpretensjonalną rośliną to:
- podlewanie;
- górny sos z nawozami organicznymi i mineralnymi;
- przycinanie
- pielenie;
- rozluźnienie gleby;
- zapobieganie chorobom i ochrona przed szkodnikami;
- przygotowanie do zimowania.
Nawożenie i podlewanie
Jeśli gleba wokół rośliny wyschła na głębokość 3 cm, wymagane jest podlewanie, które najlepiej jest przeprowadzać wieczorem. Prosty krzew róży wymaga przynajmniej wiadra z bronioną wodą (a jeśli róża należy do odmian pnących, to potrzebuje półtora wiadra). Pod koniec sierpnia podlewanie ustaje, a jeśli lato jest mokre, należy to zrobić pod koniec lipca.Ponieważ różowa sadzonka jest umieszczana w dobrze nawożonej glebie, nie ma potrzeby karmienia jej w pierwszym roku życia. W następnym roku, wiosną, pod roślinę stosuje się bogate w azot nawozy organiczne w postaci roztworu dziewanny lub odchodów ptaków, aby stymulować wzrost zielonej masy.
Dziewanna jest hodowana w wodzie w proporcji 1: 10, a ściółka - 1: 20. Podczas pączkowania róża już potrzebuje więcej nawozów wapniowych i fosforanowych, a jesienią górny sos potasowy będzie jeszcze bardziej przydatny, pomagając roślinie bezpiecznie zimować.
Ważne! Podczas stosowania nawozów nie przesadzaj, ponieważ ich nadmiar może powodować zażółcenie i opadanie liści.
Przycinanie
Angielska róża jest przycinana na wiosnę przed pęcznieniem pąków i jesienią, aby uwolnić je od zbyt cienkich, wysuszonych, niezdrowo wyglądających i słabo rozwiniętych pędów. Jesienne przycinanie pozwala również na lepsze schronienie rośliny na zimę.
Stopień przycięcia zależy również od jego celów. Aby wyhodować krzak o małej wysokości, ale z dużymi kwiatami, pędy należy przyciąć do połowy ich długości, a do uprawy rozłożystego krzaka z licznymi pąkami wystarczy skrócenie gałęzi o jedną trzecią.
Kręcone róże z długimi rzęsami sprawiają, że tylko jedna piąta oryginalnej długości jest krótsza. Najpopularniejszą formą krzewów tych różowych roślin jest półkula.
Pielenie
Pielenie w połączeniu z rozluźnieniem gleby wokół krzaka nie tylko uwalnia różę od chwastów, które kradną z niej składniki odżywcze, ale także ułatwia dostęp powietrza i wilgoci do jej korzeni. Nie poluzuj zbyt głęboko, aby nie uszkodzić cienkiego systemu korzeniowego rośliny.
Po tej procedurze przydatne jest ściółkowanie gleby wokół krzaka torfem lub próchnicą (do 0,1 m wysokości). Poprawi to strukturę gleby i ułatwi różom wchłanianie składników odżywczych.
Zwalczanie szkodników i chorób
Jeśli stworzysz optymalne warunki dla angielskiej róży, będzie ona mogła rosnąć w tym samym miejscu przez ponad 20 lat.
Mimo całej swojej odporności na większość chorób i szkodników roślina ta może ulegać chorobom grzybiczym i wirusowym, najczęściej reprezentowanym:
- mączniak prawdziwy;
- rdza;
- szara zgnilizna;
- mozaika wirusowa;
- czarne plamienie;
- peronosporoza.
Chorobom tym zapobiega skrupulatne przestrzeganie zasad agrotechnicznych, a także środki zapobiegawcze w postaci spryskiwania krzewów wodnymi roztworami popiołu drzewnego w proporcji 1:10, dziewanny w tej samej proporcji lub nadmanganianu potasu, którego 2,5 g rozcieńcza się w wiadrze z wodą.
Zapylanie krzaków i posypywanie ziemi popiołem drzewnym jest bardzo skuteczne dwa razy w sezonie.
A jeśli na krzaki zaczęły już wpływać grzyby lub wirusy, konieczne jest spryskiwanie ich 5% płynem Bordeaux lub roztworem mydła i miedzi co 5 dni, przygotowanym z 300 g mydła do prania i 20 g siarczanu miedzi, rozcieńczonego w wiadrze z wodą.
Rośliny te mogą być atakowane przez szkodniki reprezentowane przez:
- zielone mszyce;
- ulotka;
- przędziorek;
- wciornastki;
- sawfly.
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/3923/image_bc9q7uDUfm4Zk1x.jpg)
Czy wiesz Dziki krzew róży rosnący w Niemczech w pobliżu katedry w Hildesheim wciąż kwitnie do dziś, choć ma już prawie 1000 lat. Wyrósł tak bardzo, że dotarł już do dachu budynku.
Jaki jest okres kwitnienia
Kwitnąca pierwsza i kwitnąca już pod koniec czerwca, na naszych szerokościach geograficznych ta różowa grupa wyprzedza wszystkie inne kwitnące. Następnie rozwijają świeże pędy i kwitną ponownie w sierpniu i na początku września.
Tak więc ta różowa grupa w sezonie daje 2 fale kwiatowe, podczas których zadziwia skomplikowaną strukturą podwójnych kwiatów. Tak więc odmiana Williama Szekspira ma około 120 płatków w każdym ze swoich kwiatów, co sprawia wrażenie, że są wykonane z aksamitu.
Aplikacja do projektowania krajobrazu
Charakterystyczną cechą tego krzewiastego rodzaju róż jest gałąź malowniczo schodząca do samej ziemi, nad którą wznosi się gęsty krzak o półkulistym kształcie. Jest to klasyczna wersja odmian stworzonych przez Davida Austina, która służy jako element dekoracyjny w krajobrazie.
Różowe krzewy świetnie wyglądają zarówno jako samotne stojące przedmioty, jak i jako tło dla niższych roślin. Żywopłot, malownicze rzęsy wspinające się po ścianie i jak standardowe drzewo (z pniem prosto do określonego miejsca, bez bocznych gałęzi) - to kilka innych opcji projektowania krajobrazu.
Wiele odmian może służyć jako elementy ogrodnictwa w pojemnikach (a także z powodzeniem rosnąć w doniczkach i doniczkach).Wizja autora sugeruje grupowy układ krzewów róży. David Austin uważa, że gama odcieni róż jest wystarczająca do ich harmonijnego połączenia w tak malowniczych grupach.
Angielski hodowca wpadł na szczęśliwy pomysł połączenia blasku starych róż z długim kwitnieniem nowoczesnych róż przez pół wieku i rozkwitł mnóstwem spektakularnych i pachnących pąków w ogrodach różanych, ogrodach, parkach, domkach i ogrodach na całym świecie.