Na świecie istnieje ponad 130 gatunków sosny: drzewa iglaste rosną zarówno na północnych szerokościach geograficznych, jak i w pobliżu równika, a także są uważane za najczęstsze, zaraz po modrzewiu. Na wolności tworzą lasy sosnowe lub rosną w lasach mieszanych, dobrze zapuszczają korzenie w parkach miejskich i działkach ogrodowych, dlatego często są stosowane w projektowaniu krajobrazu. W tym artykule można znaleźć informacje o uprawie sosny Rumeliya lub bałkańskiej, macedońskiej (łac. Pinus peuce) i cechach tej rośliny.

Opis drzewa

Krótki opis sosny rumuńskiej:

• wąskie drzewo piramidalne o wysokości około 20 m;
• krone - cienki, gruby, w kształcie szpilki, rośnie prawie z ziemi. Roczny wzrost wynosi około 30 cm, w regionach górskich często się zmienia, przybierając krzaczasty kształt;
• tułów jest prosty, kora ma kolor brązowy lub czerwono-brązowy, może być również szaro-brązowy, łuszcząca się;
• gałęzie - krótkie, nagie, szaro-brązowe;
• młode pędy o średnicy około 3-4 mm, kolor zielony;
• nerki - wydłużone, do 1 cm długości, ze spiczastym końcem, żywiczne, brązowe;
• igły - proste, lite, trójdzielne, do 10 cm długości i 1 mm grubości, szaro-zielone, ostre, rosną 5 sztuk w pęczku;
• szyszki - cylindryczne, pojedyncze lub sparowane, jasnobrązowe, o długości około 10 cm i średnicy do 4 cm, płatki są twarde, dojrzewanie następuje w trzecim roku;
• nasiona są owalne, mają długość 5–7 mm, skrzydło 1,5 cm, mają wysoką zdolność kiełkowania do 90%;
• obfite kwitnienie występuje w maju;
• ma wysoką odporność na zimę;
• odporny na suszę.

Rosnące regiony

Sosna rumelska rośnie w górzystych regionach południowej i południowo-wschodniej Europy (na Półwyspie Bałkańskim), w Azji Mniejszej i Rosji.

Czy wiesz Najwyższe sosny odmiany Lamberta rosną w Ameryce Północnej: wysokość niektórych drzew sięga około 70–80 metrów.

Lądowanie

Ze względu na fakt, że ten typ sosny jest uważany za mrozoodporny i bezpretensjonalny, dobrze nadaje się do uprawy na działkach ogrodowych. Doświadczeni ogrodnicy powinni sadzić sosnę wiosną (kwiecień - maj) lub jesienią (wrzesień - październik). Najlepiej sadzić sadzonki trzyletnie lub pięcioletnie w pojemnikach z zamkniętym systemem korzeniowym, chociaż można wysiać roślinę za pomocą nasion.

Sadzenie sadzonek odbywa się w następujący sposób:

1. Konieczne jest wybranie przestronnego jasnego miejsca, usunięcie wszystkich chwastów wraz z korzeniami.
2. Gleba powinna być dobrze osuszona, lekka, z dobrą przepuszczalnością powietrza i umiarkowaną wilgotnością, z lustrem wody nieprzekraczającym 1,5 m, ponieważ gdy woda stagnuje, system korzeniowy rośliny gnije.
3. Wykop dziurę w wybranym miejscu o głębokości 80-100 cm i szerokości 60 cm, między otworami powinna być odległość 4 m.
4. Konieczne jest wykonanie drenażu o grubości około 20 cm, dodanie żwiru i pokruszonego kamienia do dna wnęki, a następnie dodanie żyznej gleby z kompostem (15–20 kg), superfosfatem (150 g), zalanie dużą ilością wody (10 l).
5. Opuść drzewko z kawałkiem ziemi do otworu (szyjka korzenia powinna znajdować się na poziomie gruntu), posyp go wykopaną ziemią, lekko ubijając ją, ponownie podlewaj. Gdy płyn zostanie wchłonięty, możesz przykryć krąg ściółki blisko pnia (trociny, siano, kora).

Ważne! Nie zaleca się kupowania sadzonek sosny z otwartym systemem korzeniowym (ACS), ponieważ umiera w ciągu 15–20 minut. Najlepiej kupować sadzonki w sprawdzonych szkółkach ogrodniczych z odpowiednimi certyfikatami jakości.

Siew odbywa się w następujący sposób:

1. Przede wszystkim nasiona muszą być przygotowane (rozwarstwione). Aby to zrobić, należy je namoczyć w wodzie o temperaturze pokojowej, przechowywać w nim przez około 3 dni, po czym płyn należy spuścić, pozwolić mu lekko wyschnąć (aby ułatwić siew). Zmieszaj piasek, ziemię dla drzew iglastych, torf w równych proporcjach, umieść nasiona w pojemniku, posyp ziemią (około 1 cm), zwilż, przykryj plastikową torbą, włóż do lodówki lub piwnicy z reżimem temperaturowym od 0 ° do + 5 ° С na dwa miesiące . Od czasu do czasu musisz wyjąć torbę, trochę przewietrzyć i zwilżyć glebę.
2. Wiosną nasiona można wysiać.
3. W otwartym terenie musisz wykonać rów w przygotowanym miejscu na głębokości półtora łopaty bagnetowej, wypełnić mieszanką żyznej gleby i piasku (2: 1), zrobić mały rowek o głębokości 3-4 cm, wysiać nasiona, wypełnić piaskiem i wodą. Konieczne jest częste nawadnianie siewu przez pierwsze 7–10 dni, aby uniknąć wysuszenia gleby;
4. Młode pędy należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych: mogą być lekko sztucznie zacienione lub pokryte agrowłóknem.
5. Po dwóch latach sosny można sadzić w stałym miejscu.

Zasady opieki

Aby zapewnić prawidłowy rozwój sosny i wyhodować zdrowe, piękne drzewo, konieczne jest przeprowadzenie prac profilaktycznych, podlewanie, ściółkowanie i poluzowanie gleby, przycinanie i karmienie upraw.

Podlewanie

Początkowo po posadzeniu roślina wymaga regularnego podlewania, następnie nawadnianie należy przeprowadzać latem, gdy jest bardzo gorąco lub jeśli sezon okazał się suchy. Dorosłe drzewa można podlewać 1-2 razy w miesiącu, młode drzewa - co tydzień. Konieczne jest nalewanie wody do pnia, na jedno drzewo wystarczy 15–20 l.

Najlepszy opatrunek

Pierwsze dwa do trzech lat po posadzeniu zaleca się nawożenie młodych sadzonek. Wiosną (na przełomie kwietnia i maja) nawóz mineralny (40 g na m²) rozprowadza się po strefie sosnowej w pobliżu pnia, a gleba jest wykopywana i podlewana. Latem, dla dobrego rozwoju, drzewo jest podlewane wiadrem z nawozem i wodą (1: 8). W przyszłości będzie tęsknił za materią organiczną nagromadzoną w glebie.

Ściółkowanie i spulchnianie gleby

Gleba w kręgu blisko łodygi musi zostać poluzowana, szczególnie po podlewaniu - aby uniknąć tworzenia się skorupy, która zapobiega odparowaniu wilgoci i przenikaniu tlenu do korzeni, a także usunąć chwasty wraz z korzeniami.

Ważnym czynnikiem jest ściółkowanie gleby warstwą około 5 cm: pomaga zatrzymać wilgoć w ziemi, wzbogaca ją w składniki odżywcze i zapobiega kiełkowaniu chwastów i trawy. W przypadku ściółki odpowiednie są takie materiały, jak siano, trociny, torf, kompost.

Strzyżenie i przycinanie

Innym ważnym czynnikiem w opiece nad sosną bałkańską jest przycinanie: przycinane są głównie suche i uszkodzone gałęzie. Warunki sanitarne należy przeprowadzać od wczesnej wiosny do jesieni. Ponadto gatunek ten można ukształtować w określony sposób, dobrze nadaje się do nivaki (japoński styl przycinania ogrodu).

Aby to zrobić, musisz oderwać młode pędy o dwie trzecie każdego roku pod koniec maja lub na początku czerwca - w miejscach cięcia powstają nowe pąki, które dadzą nowe pędy w przyszłym sezonie, a zatem z roku na rok możesz stworzyć pożądany kształt.

Zimowe przygotowania

Dorosłe drzewa tego gatunku są uważane za odporne na zimę, dlatego nie wymagają specjalnego przygotowania na zimę, ale młode sosny - wręcz przeciwnie, zaleca się przykryć je na zimę, aby uniknąć oparzeń słonecznych i chronić je przed mrozem.

Ważne! Młode sadzonki muszą być okresowo leczone za pomocą środków grzybobójczych i szkodników.

W tym celu użyj gałęzi świerkowych (zebranych gałęzi drzew iglastych) lub owinąć drzewo rzadkim płótnem lub agrofibrą. Przed przystąpieniem do schronienia sadzonki musisz najpierw przetworzyć okrąg okostnowy i ściółkować go.

Choroby i szkodniki

Sosna rumuńska jest odporna na choroby grzybowe i szkodniki, ale nadal istnieje ryzyko porażki takich przedstawicieli:

1. Rdza - choroba grzybicza, która objawia się na koronie w postaci pomarańczowych pęcherzyków (zawierają zarodniki grzyba). Aby go zwalczyć, użyj preparatów „Tsineb”, „Nitrafen”, płyn Bordeaux.
2. Rak smoły (rak rdzy) jest niebezpieczną chorobą, w której na pniu pojawiają się wrzecionowate obrzęki, kora pęka i odsłania drewno, żywica stale wyłania się z pęknięć, rany rozprzestrzeniają się dalej wzdłuż pnia. Korona staje się cieńsza, rozwój drzewa zatrzymuje się i ginie. Możesz przezwyciężyć tę dolegliwość na początkowym etapie za pomocą leków „Alirin”, „Gamair”, „Bayleton”, „Fitosporin-M”. Ale przed przetwarzaniem należy oczyścić dotknięte obszary nożem, zdezynfekować sekcje i pomalować farbą na bazie suszącego oleju. Odcięte części należy spalić.
3. Pająk sosny - przejawia się w postaci pękających żółtych obrzęków. Zarodniki tej choroby rozprzestrzeniają się na wiatr, atakując młode pędy sosny, które ostatecznie wyginają się, umierają i wysychają, igły żółkną, blakną i opadają. Często młode sadzonki giną. Pęknięcia powstałe na gałęziach są wypełnione żywicą. Możesz zwalczyć tę chorobę, opryskując rośliny roztworami chemicznymi - płyn Bordeaux 1%, polikarbacyna, Tsineb. Musisz również użyć immunostymulantów i nawozów mikroelementowych. Zainfekowane igły muszą zostać spalone.
4. Tarcza sosnowa - Są to małe owady o długości ciała około 2 mm. Kobiety są pokryte wydłużoną białą tarczą: prowadzą nieruchome życie, wysysają soki roślinne i składają jaja. Larwy pojawiają się w maju, są bardzo ruchliwe, rozprzestrzeniają się po całym drzewie. W dotkniętych obszarach igły żółkną, wysychają i opadają, co prowadzi do osłabienia i spowolnienia wzrostu sosny. Aby pozbyć się tych szkodników, konieczne jest przeprowadzenie leczenia preparatami „Calypso”, „Confidor Maxi”, „Mospilan”.
5. Mealybug (hermes) - owad ssący o długości około 4 mm, owalny kształt, pokryty białym proszkowym woskiem, o żywotności od 3 do 6 miesięcy, samica składa 300–800 jaj. Rośliny żywią się sokiem, zimą w szczelinach kory i zatokach igieł. W wyniku karmienia robaków dochodzi do żółknięcia i zrzucania igieł. W przypadku poważnej porażki możliwa jest śmierć młodych sadzonek. Aby je zniszczyć, stosuje się preparaty owadobójcze Confidor, Calypso, Aktara, Biotlin, Tarek, Mospilan i inne.

Aby chronić sosnę przed szkodnikami, infekcjami, konieczne jest terminowe wykonywanie prac zapobiegawczych, usuwanie opadłych igieł, wycinanie suchych, uszkodzonych gałęzi i traktowanie jej roztworami medycznymi.

Czy wiesz Do produkcji sztucznego jedwabiu i sztucznej skóry przy użyciu drewna sosnowego. Bursztynowy kamień pozyskiwany jest ze skamieniałej skamieniałej żywicy sosnowej: z niego wykonana jest nie tylko biżuteria, ale także przemysł farmaceutyczny, perfumeryjny, spożywczy i chemiczny.

Aplikacja do projektowania krajobrazu

Ponieważ rumuńska sosna jest wiecznie zielonym drzewem iglastym, wielu ogrodników zaleca sadzenie go jako ogrodnictwa na placach, w parkach, na plantacjach leśnych, w alejkach, na działkach ogrodowych i wykorzystywanie go jako żywopłotu. Ponadto za pomocą tej sosny zdobią alpejskie wzgórza, stawy i kwietniki, tworząc bonsai i nivaki.

Aby wyhodować sosnę Rumeliya, musisz zapewnić jej odpowiednią pielęgnację i zrobić bardzo mało wysiłku, a następnie zachwyci Cię pięknym i zdrowym wyglądem o każdej porze roku. Można go również ozdobić girlandami elektrycznymi i zabawkami na Nowy Rok, co podkreśli piękno drzewa iglastego i zachwyci dzieci i dorosłych.