Miłośnicy roślin domowych z jasnymi i pięknymi kwiatami zdecydowanie powinni zwrócić uwagę na wspaniały wallot. Ten kwiat nie jest tak sławny jak szlachetne i delikatne orchidee, ale wygląda nie mniej spektakularnie. Jak wybrać wallot bez utraty ogromnej różnorodności gatunków, a także zapewnić mu warunki do długiego i wspaniałego kwitnienia, opisano w tej recenzji.

Ojczyzna rośliny

Vallota, znana również jako cirtanthus, to rodzaj bulwiastych bylin, jeden z 66 przedstawicieli rodziny Amaryllis. W przeciwieństwie do wielu innych mieszkańców tropików, roślina ta ma bardzo wąski obszar dystrybucji: na wolności wallota można znaleźć tylko w subtropikalnym pasie południowo-zachodniego wybrzeża Afryki - niedaleko Cape of Good Hope, w regionie Cape, który reprezentuje unikalny naturalny ekosystem, w którym wiele prawdziwe cuda florystyki.Roślina termofilna może być uprawiana na otwartym terenie, głównie tylko w strefach tropikalnych i subtropikalnych, dlatego jest bardziej znana i lubiana jako kwiat szklarniowy lub wewnętrzny.

Czy wiesz Cirtanthus został po raz pierwszy odkryty i opisany przez francuskiego botanika Pierre'a Vallota, który umieścił nowy gatunek w swoim katalogu roślin ogrodowych, ale ta praca naukowa, stworzona w 1623 roku, nigdy nie została opublikowana. Jednak Wallot, który otrzymał nazwę swojego odkrywcy, niemal natychmiast zdobył wielu fanów i uzyskał status rośliny uprawnej.

Botaniczny opis gatunków Wallota

Cirtanthus ma następujące cechy botaniczne:

Z punktu widzenia współczesnej nauki istnieją 3 główne typy portfeli:

• piękna wallota (Vallota speciosa);
• purpurowy wallot (Vallota purpurea);
• cynober clivia (Vallota miniata)

Jednak obecnie istnieje znacznie więcej odmian i mieszańców roślin domowych. Na przykład takie odmiany są popularne:

Należy jednak zrozumieć, że zdecydowana większość tych gatunków nie jest cirtanthus w ścisłym tego słowa znaczeniu. Z reguły te formy uprawne uzyskuje się przez krzyżowanie Wallots z innymi roślinami, takimi jak na przykład lodgesianus, sanguineus lub montanus.

Rozważmy bardziej szczegółowo niektóre odmiany rośliny.

Czy wiesz W połowie ubiegłego wieku wiele roślin z regionu Cape, w tym Wallot i jej najbliższa krewna Clivia (nazwana na cześć Charlotte Clive, księżnej z Northumberland i guwernantki angielskiej królowej Wiktorii), została przystosowana do niektórych nadmorskich regionów ZSRR. W szczególności dzisiaj można je znaleźć w ogrodach botanicznych na Krymie i na Kaukazie.

Vallota jest piękna

Vallota Magenta

White Cream Beauty

„Różowy diament”

Opieka i warunki do uprawy w domu

Ogólnie rzecz biorąc, wallota nie można nazwać bardzo kapryśną rośliną, ale częstotliwość, czas trwania i intensywność kwitnienia zależy bezpośrednio od tego, jak się o to troszczysz. Dlatego podstawowe wymagania dotyczące środowiska cirtanthus należy dokładnie przestudiować przed pozyskaniem kwiatu.

Wybór lokalizacji

Dobrą wiadomością jest to, że garnek w portfelu można bezpiecznie zainstalować niemal z każdej strony, z wyjątkiem być może północy. Najważniejszą rzeczą, którą należy dostarczyć południowoafrykańskiej roślinie, jest obecność wystarczającej ilości słońca, szczególnie rano. Reszta cirtanthus umie dobrze dostosować się do proponowanych warunków i może równie dobrze kwitnąć zarówno w oknie południowym, jak i na zachodzie lub wschodzie.

Ważne! Optymalne ustawienie doniczki z portfelem to wschodnie lub zachodnie okno w lecie i północ w zimie.

Z wielką wdzięcznością roślina zareaguje, jeśli w ciepłym sezonie zostanie wyniesiona na otwarty balkon lub nawet zabrana do domku. Jednak chociaż wallota powinna pozostać w doniczce, nie powinna być sadzona w otwartym terenie, ponieważ przesadzanie na początku i na końcu sezonu jest zbyt stresujące dla żarówki.

Wilgotność i temperatura

Klimat w ojczyźnie Walloty jest podobny do klimatu śródziemnomorskiego. Tutaj reżim temperaturowy przez większą część roku zawiera się w przedziale od 0 do +12 ° C, a wilgotność względna nie przekracza 70%. Przy takim siedlisku w dzikich warunkach wallot nie jest wymagający ani w reżimie temperaturowym, ani w wilgotności. Roślina może kwitnąć w wystarczająco suchym pomieszczeniu, jeśli zostanie odpowiednio nawodniona.Optymalna temperatura dla zawartości cirtanthus jako rośliny doniczkowej wynosi od +23 do +24 ° C. Ale zimą lepiej jest, aby kwiat był w chłodniejszych warunkach, co w jak największym stopniu zaspokaja jego naturalne potrzeby i pozwala liczyć na intensywniejsze kwitnienie w przyszłym roku.

Dobrze jest, jeśli wallota zimował w temperaturach od +7 do +10 ° C (w celu przechowywania zebranych żarówek zaleca się zmniejszenie tej liczby o kolejne kilka stopni). Jeśli jednak zostawisz doniczkę w tym samym miejscu w zimie, nie będzie to miało krytycznych konsekwencji dla rośliny. Ale minimalny próg temperatury, który może wytrzymać kwiat, wynosi około +5 ° C.

Ważne! Cirtantus może dostosować się do zadanych warunków temperaturowych i wilgotności, ale bardzo słabo reaguje na dobowe zmiany tych parametrów. Ponadto roślina nie toleruje przeciągów.

Oświetlenie

Vallota jest swiatlolubna, ale bezpośrednie światło słoneczne ma fatalny wpływ na jej delikatne płatki. Oświetlenie Cirtanthus wymaga naturalnego, jasnego, ale jednocześnie rozproszonego światła. Wschodnie i zachodnie okna są preferowane do instalowania doniczki właśnie dlatego, że kwiat musi być zacieniony przed południowym upałem.Brak oświetlenia wpływa również niekorzystnie na kwitnienie, a także na jego nadmiar, dlatego w oknach północnych, zwłaszcza w długie pochmurne dni, kwiat musi być dodatkowo oświetlony. Wyjątkiem jest okres, w którym roślina jest w spoczynku, i wtedy będzie dobrze czuć się w półcieniu.

Pogłębianie i wybór pojemników do sadzenia

Vallota woli neutralną glebę: pH w zakresie 6,5–7,0. W takim przypadku gleba musi koniecznie być wystarczająco lekka (luźna) i pożywna, dobrze jest przewodzić powietrze i wilgoć. Możesz wybrać takie podłoże w dowolnej kwiaciarni (w rzeczywistości odpowiednia jest uniwersalna mieszanka dla roślin domowych), jednak w razie potrzeby możesz zrobić to sam. Podstawą jest wzięcie gleby arkuszowej lub błotnistej (3 części), do której należy dodać 1 część próchnicy, torfu i piasku rzecznego dużej frakcji.

Ważne! Warunkiem dobrego kwitnienia wallota jest szczelny pojemnik. W przestronnej doniczce roślina zaczyna intensywnie formować młode cebule, „odwracając uwagę” od głównego zadania dekoracyjnego - aby zachwycić właściciela luksusowymi kwiatami.

Niezbędnym wymogiem do sadzenia jest warstwa drenażowa o objętości co najmniej 1/3 doniczki, aby zapobiec stagnacji wody w doniczce. Roślina bulwiasta również nie potrzebuje dużej głębokości doniczki. Lepiej jest zbierać szerokie doniczki o średnicy około 10 cm, ale można wziąć szerszy pojemnik i posadzić w nim kilka cebul, aby między każdą cebulką a krawędzią doniczki pozostało odległość 4-6 cm.Każda roślina doniczkowa jest wygodniejsza w doniczkach wykonanych z naturalnych materiałów, takich jak glina. Odpowiedni jest również ceramiczny pojemnik bez szkliwa. Niepożądane jest stosowanie plastiku, w takiej doniczce powietrze krąży bardzo słabo, co oznacza, że ​​ryzyko rozwoju patogenów jest wysokie.

Podlewanie i nawóz

Prawidłowe podlewanie jest być może najważniejszym sekretem uprawy cirtanthus. Obfitość wilgoci wpływa bardzo niekorzystnie na żarówkę, dlatego nawet w lecie nie należy wylewać wallot. Podlewanie odbywa się w miarę wysychania górnej warstwy gleby. Powyższe oczywiście nie oznacza, że ​​możesz zapomnieć o roślinie i pozwolić, by ziemna śpiączka w doniczce zmieniła się w solidny kamień. Najlepiej podlewać kwiat często, ale stopniowo. Ważne jest, aby używać miękkiej (osiadłej) wody o temperaturze pokojowej, kwiatu nie należy podlewać zimną wodą.

Ważne! Vallota, jak orchidea, może wybaczyć właścicielowi niewystarczające podlewanie, ale nie nadmierne.

Zimą roślina potrzebuje jeszcze bardziej umiarkowanego podlewania niż latem - ważne jest wyraźne obserwowanie tego sezonowego kontrastu. Cirtanthus należy karmić około 1 raz w ciągu 2 tygodni w okresie aktywnej wegetacji (od końca zimy do zatrzymania kwitnienia i zatrzymania wzrostu). Zarówno mieszanki organiczne, jak i mineralne nadają się jako nawozy, jednak podczas układania pąków i ich kwitnienia lepiej zmniejszyć zawartość azotu w górnym opatrunku.Aby zapewnić przydziałowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych, najlepiej jest kupować złożone suplementy do roślin cebulowych lub kwiatowych. Wiosną i latem kwiat jest karmiony 2 razy w miesiącu specjalnymi nawozami dla roślin cebulowych zgodnie z instrukcjami producenta.

Przeszczep i przycinanie

Ponieważ cirtanthus kwitnie lepiej, im bliżej znajduje się w doniczce, zbyt częste przeszczepy do dekoracyjnych właściwości rośliny szkodzą tylko. Aby utrzymać kwiat, wystarczy co 3 lata odnawiać wierzchnią warstwę gleby w doniczce z mniej więcej taką samą częstotliwością, aby oddzielić młode cebulki od matki.

Jeśli przeszczep jest już zaplanowany, tę procedurę należy przeprowadzić w fazie uśpienia - nie można zakłócać kwitnienia wallot.

Możesz także poczekać, aż zacznie się wegetacja, a po przesadzeniu kwiatu natychmiast rozpocznij nawadnianie „przebudzające”, ale dopóki roślina nie stwardnieje, ilość wilgoci wchodzącej do doniczki powinna być ściśle ograniczona.

Cirtanthus nie wymaga przycinania, ponieważ składa się z jednego trzonu szypułki. Nie można go jednak odciąć po pełnym kwitnieniu.

Po chwili łodyga wyschnie i stanie się martwa, i tylko w tym momencie można ją ostrożnie wyciąć z podstawy żarówki. To samo dotyczy liści: zielone płytki powinny pozostać nienaruszone, pożółkłe i całkowicie zwiędłe - są usuwane.

Hodowla

Pomimo tego, że teoretycznie wallota może być rozmnażana przez nasiona i dzielenie krzaka (odcinanie fragmentu cebulki), najprostszym i najskuteczniejszym sposobem uzyskania nowych roślin jest użycie młodych cebul - dzieci. Jest to tym bardziej wygodne, że cirtanthus ma jedną interesującą cechę: żarówka macierzysta wypycha swoje małe potomstwo na powierzchnię, więc czasami nie trzeba nawet wykopać całego korzenia, aby je rozdzielić.

Ważne! Nie kwitnącą roślinę najlepiej zostawić w spokoju i nie przesadzać, dopóki nie będzie wystarczająco silna i nie zapełni miejsca w doniczce nowymi dziećmi.

Znajomość tej funkcji jest bardzo ważna dla prawidłowego lądowania rzutów. Młode cebule zebrane z powierzchni doniczki lub pobrane z górnej części bulwy dorosłej rośliny nigdy nie powinny być całkowicie zakopane w glebie. Nowe dziecko będzie miało nie więcej niż połowę w ziemi, a potem samo zacznie „osiadać” w doniczce. W pierwszym etapie głównym elementem żywienia młodego Wallota jest azot, który zapewnia najszybszy możliwy zestaw zielonej masy - liści i łodygi. Nowa roślina zaczyna kwitnąć około 3 lub 4 roku po posadzeniu.Optymalny wiek cebulki do sadzenia wynosi 4–5 miesięcy, małe dzieci słabo ukorzenione. Ponieważ pojawiające się nowe żarówki stopniowo zaczynają przeszkadzać matce, zaleca się ich coroczne wybieranie. Mimo tak długiego oczekiwania na długo wyczekiwane kwiaty bulwiaste wyhodowane z cebul, inne metody rozmnażania roślin dają jeszcze dłuższy okres wzrostu.

Używając nasion do uzyskania nowej generacji cirtanthus, należy je ostrożnie usunąć z wysuszonej kapsułki i natychmiast zasiać, unikając głębokiej penetracji gleby. Najlepiej jest wypełnić doniczkę lub pudełko podłożem do połowy, spryskać nasiona od góry, a następnie delikatnie przykryć cienką warstwą gleby.

Z góry szuflada jest zaciśnięta folią i poddana kiełkowaniu w chłodnym (tryb temperaturowy - od +16 do + 18 ° C), dobrze oświetlonym miejscu. Po pojawieniu się sadzonek film jest usuwany, kiełki są podlewane przez oprysk ze wszystkimi możliwymi środkami ostrożności. Po tym, jak młode rośliny dorastają do 4–5 cm, zbierają, a po kolejnych 1,5–2 miesiącach sadzi się je w osobnych małych doniczkach.

Czy wiesz Na wolności młode cebulki z rodziny amarylisów stopniowo zaczynają być wciągane w glebę za pomocą specjalnie ułożonych korzeni, a podczas takiego ruchu dzieci mogą znacznie oddzielić się od rośliny macierzystej, zdobywając coraz więcej nowych terytoriów.

Być może najbardziej ekstremalnym sposobem propagowania wallotów jest dzielenie żarówek. Po kwitnieniu roślina jest usuwana z doniczki, żarówka jest oddzielana i wysyłana do zimowania w chłodne miejsce. Wiosną należy go pokroić na 4 części bardzo ostrym i czystym nożem, umieścić na kilka minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie zakopać w 2/3 w podłożu składającym się z torfu i piasku w równych proporcjach.Rootowanie odbywa się pod folią w temperaturze pokojowej (powyżej +20 ° C).

Należy zauważyć, że rozmnażanie Wallota przez nasiona i dzielenie krzewu wymaga poważnych umiejętności i wiąże się z dużym prawdopodobieństwem niepowodzenia, podczas gdy nawet osoba, która nie ma dużego doświadczenia w uprawie kwiatów, może ukorzenić cebulki cebuli, przestrzegając wymogu stosunkowo małej głębokości.

Okres odpoczynku

Rośliny bulwiaste nie mogą stale kwitnąć, ponadto po zakończeniu okresu kwitnienia należy przywrócić roślinę. Vallota nie jest wyjątkiem. Ten kwiat charakteryzuje się sezonowym rytmem życia - przemianą fazy wzrostu i fazy spoczynku. Zadaniem hodowcy w tej sytuacji jest prawidłowe zrozumienie potrzeb rośliny i zapewnienie mu optymalnych warunków odpowiadających każdej fazie.Faza spoczynku rozpoczyna się niemal natychmiast po upuszczeniu ostatniego kwiatu. Ale warto się na to przygotować z wyprzedzeniem, po około 2 tygodniach, zaczynając stopniowo zmieniać reżim nawadniania i karmienia, aby aby do końca tego okresu zapewnić kwiatowi taką ostrożność, w której:

• podlewanie - ograniczony, ale nie całkowicie zakończony; roślina powinna otrzymać minimum wilgoci, zapobiegając całkowitemu wyschnięciu żarówki, ale nie dając jej siły do ​​wzrostu;
• górny opatrunek - zakończone;
• temperatura - obniżony do + 12–15 ° C (niektóre gatunki wymagają jeszcze chłodniejszego powietrza).

Jednak zmiana reżimu temperatury w fazie spoczynku nie jest krytyczna dla wallota, o wiele ważniejsze jest zmniejszenie intensywności nawadniania i karmienia. Warto jednak postawić doniczkę w ciemniejszym i chłodniejszym miejscu, choćby dlatego, że w tej fazie kwiat całkowicie traci efekt dekoracyjny i jest całkowicie przyjemny dla oka.

Na początku sezonu wegetacyjnego (w zależności od gatunku, od końca zimy do połowy wiosny, gdy tylko pojawią się pierwsze zielone pędy na powierzchni gleby), doniczka jest zwracana po słonecznej stronie i zaczyna się podlewać, w tym przypadku nie trzeba przestrzegać okresu adaptacyjnego. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy wallot został przeszczepiony przed rozpoczęciem przebudzenia.

Czy wiesz Niektóre odmiany wallot, zwłaszcza te uzyskane przez krzyżowanie z innymi roślinami, mają swoje własne „poglądy” na sezonową zmianę faz życia. Na przykład istnieją hybrydy, które kwitną zimą i odpowiednio wpadają w stan hibernacji latem. Ale najbardziej niezwykła może być tak zwana „lilia ognista”, która kwitnie dopiero wtedy, gdy dojdzie do silnego pożaru, a w powietrzu unosi się duża ilość dymu.

W przeciwieństwie do wielu innych roślin kwitnących, w fazie uśpienia cirtanthus nie powinien całkowicie odrzucać liści. Co więcej, jeśli go przycinasz, kwiat bardzo boleśnie zareaguje na tę procedurę. Jednak lekko obwisłe i wysuszone liście w tym okresie są uważane za normalne, nie należy się tym martwić.

Ważne jest również, aby wiedzieć, że wyżej opisane naprzemienne okresy wzrostu i uśpienia są typowe tylko dla osobników dorosłych. Młode cebule należy podlewać i karmić przez cały rok bez przerwy, aby uformowały się szybciej i osiągnęły rozmiar niezbędny do rozpoczęcia kwitnienia.

Możliwe rosnące problemy

Oczywiście największym problemem, który może powstać podczas uprawy wallots, jest to, że roślina nie kwitnie. Jest kilka powodów, dla których tak się dzieje. Wspomnieliśmy już o niektórych, ale nadal streszczamy:

1. Garnek za duży (cirtanthus kieruje siły do ​​wzrostu, a nie do kwitnienia).
2. Garnek za ciasny (przesycenie rośliny młodymi cebulami prowadzi do zubożenia gleby i braku w niej składników odżywczych).
3. Przegrzanie lub niewystarczające podlewanie (pąki wysychają i opadają, dodatkowym objawem w tym przypadku są pożółkłe liście).
4. Podlewanie (zgnilizny korzeni, które przeszkadzają w kwitnieniu).
5. Roślina nie ma okresu odpoczynku (aktywność życiowa nie wystarcza do kwitnienia).

Ponadto normalnemu rozwojowi i obfitemu kwitnieniu wallot można również zapobiegać chorobami i szkodnikami tradycyjnymi dla roślin domowych.

Choroba

Cirtanthus, podobnie jak inne bulwiaste, cierpi przede wszystkim na różnego rodzaju zgniliznę korzeni (na przykład fuzariozę), której rozwój może wywołać:

• nadmierne podlewanie;
• brak drenażu (stagnacja wody w doniczce);
• niewłaściwie dobrana mieszanka gleby lub materiał, z którego wykonana jest doniczka, w wyniku czego nie dochodzi do normalnego krążenia tlenu w glebie;
• przegrzanie lub hipotermia, w tym w wyniku irygacji zimną wodą.

Charakterystycznymi objawami zgnilizny korzeni są suszone liście, a także pojawienie się ciemnych pasków na szypułce. W celu rozwiązania problemu stosuje się różne preparaty grzybobójcze, ale oprócz tego błędy, które doprowadziły do ​​rozwoju grzyba, należy natychmiast naprawić.

Szkodniki

Rośliny domowe często nie padają ofiarą niebezpiecznych owadów - z reguły dzieje się tak, gdy doniczkę wyniesiono na świeże powietrze lub zetknięto z zainfekowanym osobnikiem. Najczęściej na pasożytach przędziorek, czasami kwiat może zaatakować tarcza skali.

Pierwszy z tych szkodników jest bardzo łatwy do rozpoznania: oprócz faktu, że wewnętrzna część liścia jest pokryta małymi jasnymi kropkami, między poszczególnymi liśćmi pojawiają się charakterystyczne nici podobne do pajęczyn (sam kleszcz jest zbyt mały, ale ślady jego żywotnej aktywności są bardzo zauważalne).

Osłonę przed owadami łatwiej rozpoznać po zmianach w wyglądzie rośliny, ponieważ owad ten jest również niewielki i porusza się bardzo szybko, aby zostać zauważonym. Kwiaty dotknięte świerzbem pokryte są obrzydliwą lepką substancją, która może nawet spłynąć na parapet.Nowoczesne środki owadobójcze zwykle pomagają skutecznie zwalczać dowolne z najczęstszych szkodników, więc nie ma szczególnej potrzeby ustalenia dokładnej diagnozy i identyfikacji pasożyta. Ale jeśli problem zostanie zidentyfikowany na wczesnym etapie, możesz spróbować nie sięgać po pestycydy, ale po prostu dokładnie umyj łodygę i liście zainfekowanej rośliny roztworem mydła, a następnie spłucz pod bieżącą (najlepiej gorącą) wodą.

Vallota nie jest bardzo znaną rośliną pokojową w naszym kraju, która w rzeczywistości może stać się prawdziwą ozdobą każdego parapetu. Ten kwiat jest mniej wymagający pod względem warunków środowiskowych niż wielu innych przedstawicieli fauny tropikalnej, a rozmnażanie go przez proste przesadzanie młodych cebul nie stanowi żadnego problemu.]