Tsuga Canadian jest dekoracyjnym drzewem iglastymzyskał popularność ze względu na atrakcyjny wygląd. Oprócz estetycznego wyglądu roślina ta przyciąga ogrodników swoją bezpretensjonalnością i łatwością sadzenia. Drzewo to służy między innymi do sadzenia żywopłotów i innych konstrukcji dekoracyjnych.
Zobacz opis
Tsuga to rodzaj wiecznie zielonych drzew iglastych, które są szeroko rozpowszechnione we wschodniej części Ameryki Północnej w ich naturalnym środowisku. Roślina ma stożkową koronę, która składa się z wiszących gałęzi. Kora drzewa jest jasnobrązowa, a igły mają płaski wydłużony kształt do 1,5 cm długości i ciemny nasycony zielony kolor.
Czy wiesz Kanadyjska Tsuga jest stosowana nie tylko w przemyśle drzewnym, ale także w medycynie: wywary pomagają zatrzymać przepływ krwi, a olejki eteryczne często działają jako podstawa maści.
Opisując gatunek, warto zauważyć, że gdy roślina skończy 1 rok, mogą pojawić się łuszczące się szyszki. Rodzaj Tsug jest członkiem rodziny Sosnovy, który odziedziczył po nim wiele właściwości: metodę reprodukcji, rodzaj kory, wygląd igieł i inne cechy dekoracyjne.
Aplikacja do projektowania krajobrazu
Podobnie jak inne drzewa iglaste, tsuga może stać się zarówno centralnym elementem ekspozycji, jak i pomocniczą częścią innych większych zimozielonych. Najważniejsze przy tworzeniu własnego unikalnego projektu jest wzięcie pod uwagę wymagań dotyczących oświetlenia i zasobów mineralnych w glebie dla wszystkich roślin w ogrodzie.
- Z kanadyjską tsuga idzie dobrze:
- paprocie;
- gospodarze
- astilbe;
- aquilegia.
Dzięki tym krótkim, ale bujnym roślinom będzie można stworzyć ekspozycję, w której drzewo iglaste będzie centralnym obiektem. Kanadyjski Tsugu jest często używany do kształtowania ogrodu, w tym w sezonie zimowym, lub jako nokaut dla dużych jodeł.
Drzewa płaczące są często wykorzystywane jako główna dekoracja wybrzeża zbiorników wodnych, w tym sztucznych.
Popularne odmiany
W naturze istnieje ponad 60 odmian Tsugi. Jednak w szczególności w Europie i Rosji można znaleźć mniej niż 10 gatunków. Liczba ta obejmuje Jeddeloh, Nana i Pendula. Są to wszystkie drzewa karłowate z gałęziami zwisającymi z koron. To przedstawiciele tych odmian zdobią parki i ogrody ze względu na ich bezpretensjonalność i fakt, że wyglądają pięknie w klasycznym rosyjskim krajobrazie.
Nana
Nana to kanadyjska odmiana Tsuga. Gałęzie rosną prawie poziomo, co nie pozwala drzewu przekroczyć wysokości większej niż 1 m. Dzięki temu kształtowi szerokość korony może osiągnąć 2 m.
Ta odmiana ze względu na swój wygląd, gęste pokrycie drzew iglastych i poziome przęsło gałęzi doskonale nadaje się do sadzenia żywopłotów. Jednocześnie Nana jest odporna na mróz, może rosnąć w cieniu, roślina. Jedynym wymogiem drzewa jest regularne podlewanie w porze suchej.
Jeddelough
Odmiana Jeddeloh jest wyjątkowo niskim drzewem o gęstej koronie. Osobliwością tej rośliny jest spiralny układ gałęzi, a także atrakcyjny kolor kory z dekoracyjnego punktu widzenia: pędy mają ciemnofioletowy kolor, który kontrastuje z jasnozielonymi igłami.
Ze względu na swój rozmiar Jeddeloch na pierwszy rzut oka bardziej przypomina krzak niż drzewo. Wysokość i szerokość rośliny są takie same i sięgają tylko pół metra. Pomimo możliwości przetrwania w cieniu, Jeddelogh z trudem toleruje niską wilgotność zarówno w glebie, jak i powietrzu. Dla niektórych ogrodników spowolnienie wzrostu może być jeszcze większym problemem.
Wahadło
Odmiany Tsuga Pendula ma płaczącą formę wzrostu gałęzi. Osobliwością tego rodzaju drzewa jest wiele różnych podgatunków, które różnią się między sobą rozmiarem, a nawet kolorem igieł.
Jest to Pendulu, które jest często stosowane w projektowaniu krajobrazu jako dodatek dla większych przedstawicieli sosen ze względu na gęstość gałęzi i atrakcyjne cienkie pędy.
Jako niezależne drzewo Tsugi tej odmiany może osiągnąć wysokość 1,5 m. Warto zauważyć, że nadaje się do wzrostu w zimnym klimacie ze względu na jego ekstremalną odporność na mróz i preferencję dla cienia.
Lądowanie
Udany wybór gleby, jej wzbogacenie i terminowe sadzenie jako całości pomoże ogrodnikowi w zapewnieniu dekoracyjnych właściwości kanadyjskiej Tsugi przez cały rok. Główne warunki to łatwe nawilżanie, obecność drenażu, a także neutralny skład gleby. Najlepszy czas na posadzenie drzewa to środek wiosny lub jesieni.
Ważne! Canadian Tsuga nie jest rośliną odporną na wiatr. Nie można go sadzić w miejscu, w którym często obserwuje się suchy wiatr.
Kwiecień i wrzesień w Rosji odpowiadają idealnym warunkom, w których drzewo może się zakorzenić i aktywnie rosnąć. Sadzenie w pobliżu stawu zapewni drzewu wystarczający poziom wilgoci. Półcienisty obszar jest świetny dla rośliny ze względu na zamiłowanie do umiarkowanego oświetlenia bez dużej ilości bezpośredniego światła słonecznego.
Przygotowanie strony
Przede wszystkim sprawdź pH gleby: jeśli kwasowość jest wysoka, zneutralizuj ją. Następnie musisz wykopać otwór do lądowania o głębokości 80 cm. Szerokość może się różnić w zależności od odmiany, ale powinna być o 20 cm większa niż system korzeniowy Tsugi. Umieść drenaż na dole.
Zaleca się dodanie górnego sosu, który obejmuje torf i kompost.
Wybór sadzonki
Biorąc pod uwagę fakt, że w środowisku naturalnym znalezienie kanadyjskich holowników, a zatem szyszek z nasionami, jest problematyczne - ogrodnicy kupują sadzonki. Muszą być w pojemnikach.
Dokładnie sprawdź sadzonkę przed zakupem: wysokość największych odmian nie powinna przekraczać pół metra. Zobacz i gałęzie: powinny mieć jasny kolor z kolorem właściwym dla określonego rodzaju Tsugi. System korzeniowy powinien być wykiełkowany, a nie zmięty w jedną kulkę.
Instrukcje krok po kroku
Proces sadzenia sadzonki Tsugi powinien rozpocząć się od zamkniętego korzenia.
Konieczne jest działanie zgodnie z następującym algorytmem:
- Rozwiń system root.
- Umieść sadzonkę na środku sadzonki.
- Dodaj górny opatrunek do ziemi.
- Podlej 1 wiadro wody na jednostkę materiału do sadzenia.
- Na przykład ściółkę ziemię skoszoną trawą.
Sadząc kilka drzew, weź pod uwagę odległość między nimi. Odstęp powinien wynosić około 2 m, aby obie rośliny nie zakłócały się nawzajem, a także rosły dobrze na szerokość.
Ważne! Nie można wyhodować tsugu pod Moskwą. Wynika to z faktu, że roślina nie może rosnąć w zanieczyszczonym środowisku, którego źródłem jest metropolia.
Cechy opieki na przedmieściach
Region moskiewski to region o dość chłodnym klimacie, który jest idealny dla kanadyjskich Tsugi. Jednak susze są często obserwowane w lecie, co wymaga dodatkowej pielęgnacji drzew o tej porze roku.
Ważne jest utrzymanie normalnej wartości pH. Jeśli kwasowość jest nieznacznie zwiększona lub neutralna, wówczas wszystko mieści się w normalnych granicach. Jednak silnie kwaśna lub zasadowa gleba może nie tylko zahamować wzrost drzewa, ale także uniemożliwić mu długie życie.
Wideo: kanadyjska Tsuga na przedmieściach
Podlewanie i karmienie
Tsuga wymaga regularnego podlewania. Ta właściwość jest nieodłączną cechą prawie wszystkich roślin iglastych. Raz w tygodniu iryguj w tempie 10 litrów wody na 1 m² roślinności. Warto spryskać korony drzewa co miesiąc. To działanie pomoże utrzymać wilgoć, którą kanadyjska Tsuga uwielbia.
Dla ogrodników wygodne jest to, że aktywny wzrost nie wymaga corocznego stosowania specjalnych nawozów na glebę: wystarczy wiosną lub jesienią dodać do gleby kompost lub mieszankę paszową zawierającą fosfor. Wystarczy tylko 200 g na 10 litrowe wiadro wody.
Rozluźnienie i ściółkowanie
Aby zachować wilgoć u nasady i zapobiec jej przegrzaniu w gorącym sezonie, Tsugu musi być ściółkowany. Jesienią warstwa ściółki jest pogrubiona. 
Najlepiej nadaje się do tej kory lub zrębków jako głównego materiału, chociaż w rzeczywistości wystarczy jakakolwiek resztkowa roślinność inna niż chwasty. Sama trawa chwastów musi zostać zniszczona przez pielenie i spulchnienie otaczającego drzewa glebowego wiosną.
Przycinanie
Tsuga, ze względu na niewielką wysokość, w rzadkich przypadkach wymaga przycinania gałęzi. Ze względu na walory dekoracyjne korony większości odmian nie zaleca się naruszania jej integralności. Ogrodnik może przycinać już wyhodowane drzewo tylko wtedy, gdy potrzebny jest całkowicie równy żywopłot.
Aby to zrobić, skróć pędy, które nie pasują do granic konturów ogrodzenia iglastego. Strzyżenie jest również konieczne, gdy gałęzie dotykają gleby - bez przycinania mogą zacząć gnić, osłabiając zdrowie Tsugi i pogarszając jej wygląd.
Schronienie na zimę
Chociaż roślina ta jest mrozoodporna, należy ją przykryć przed zimnem, biorąc pod uwagę silne mrozy w regionie moskiewskim. Aby to zrobić, musisz dobrze podlać drzewo w połowie jesieni, ale jednocześnie zapobiec stagnacji wody. Pod koniec sezonu jesiennego, na krótko przed nadejściem chłodu, tsugu jest pokryte świerkiem.
Do tej procedury odpowiednie są również specjalne polimery, takie jak spanbond.
Choroby i szkodniki
Wśród dolegliwości najczęstsze choroby grzybowe. Głównym jest zgnilizna korzeni. Początkowo choroba spowalnia wzrost Tsugi, co nie jest natychmiast zauważalne z powodu jego naturalnie niskiego tempa rozwoju. Następnie może doprowadzić do śmierci drzewa z powodu uszkodzenia jego korzeni. Aby zwalczyć zgniliznę, wystarczy zmniejszyć ilość podlewania, a także potraktować roślinę specjalnym lekiem, takim jak Fundazol.
Czy wiesz Ze względu na cienkie pędy i elastyczność gałęzi Hindusi używali Tsugu w życiu codziennym. Z tego rdzenni Amerykanie utkali kosze, a nawet zrobili zabawki dla dzieci.
Wśród głównych szkodników jest niewielka liczba owadów i niektóre gryzonie. Drugi, głównie zając amerykański, szkodzi drzewu tylko w naturalnych warunkach na rozległym obszarze Ameryki Północnej. Szkodniki owadów występują również w bezmiaru Rosji.
Należą do nich:
Wszystkie z nich pochłaniają kanadyjskie soki Tsugi: jedząc igły roślin lub niszcząc system korzeniowy. Aby z nimi walczyć, wystarczy potraktować roślinę jadem owadów.
Tsuga Canadian to cudowne małe drzewo karłowate, które dobrze się zakorzenia na przedmieściach. Wygląda pięknie i pomaga zazielenić ogród na zimę, a także może stanowić dobrą podstawę do stworzenia żywopłotu. Chociaż roślina jest rzadko używana w projektowaniu krajobrazu, nie lekceważ jej: nadaje się do roli centralnego obiektu ekspozycji i jako dodatkowy element w pobliżu dużych drzew.
