Spośród wszystkich produktów leśnych żywica świerkowa zajmuje szczególne miejsce dla ludzi. Substancja ta ma zwiększone właściwości aromatyczne, a także określone związki, których umiarkowane stosowanie pozwala zachować zdrowie w wielu dolegliwościach. Artykuł szczegółowo opisuje właściwości i cechy żywicy świerkowej, a także opisuje wszystkie subtelności jej przygotowania i zastosowania.

Opis żywicy

Żywica jest jednym z najważniejszych związków w życiu każdej rośliny iglastej. Wyróżnia się od wszelkiego rodzaju pęknięć, wad i innych uszkodzeń drewna, a przede wszystkim chroni. To wyjaśnia jego zalety dla zakładu. Wypełniając różne obrażenia, substancja otacza zniszczoną tkankę, tworząc gęstą skorupę. Z tego powodu szkodniki i grzyby nie mogą zarazić drzewa, które czasami trwa przez całe życie.

W swoim składzie substancja jest gęstą cieczą, która twardnieje w kontakcie z powietrzem. Jest to mieszanina lotnych substancji typu terpentyny (terpeny i terpenoidy), a także kwasów tłuszczowych (w tym ich estrów), alkoholi, wosków, resenów i steroli. Ta kombinacja pozwala mieszaninie pozostać nierozpuszczalna w kontakcie z wodą, ale jednocześnie łatwo przenosi się do fazy ciekłej podczas interakcji z dowolnym rozpuszczalnikiem organicznym.

W substancji znajdują się również takie składniki przydatne dla ludzi, jak:

• witaminy - A, C, D, E, K, PP;
• minerały - jod, mangan, kobalt, wanad, fosfor, cynk, krzem.

Czy wiesz W parku narodowym Fulufialt, który znajduje się w Szwecja rośnie najstarszy świerk na świecie. Drzewo ma około 9,5 tysiąca lat, co czyni go najstarszym żywym organizmem na planecie.

WSekret ten powstaje w zewnętrznych tkankach drewna, tzw. Bieli. Jest to najmłodsza i fizjologicznie aktywna warstwa tkanki, w której zachodzi większość wszelkiego rodzaju procesów metabolicznych. Zewnętrzna żywica wyróżnia się dzięki specjalnym kanałom z drutu łączącym biel z otoczeniem. Takie ruchy są zlokalizowane zarówno pionowo, jak i poziomo, a długość jednej formacji może dochodzić do 80 cm.

Jak zbierać

Po znanej sosnie drzewo jest uważane za jedną z najczęstszych roślin. Można go znaleźć dość szeroko, zarówno na południowych szerokościach geograficznych, jak i na północnej strefie klimatycznej. Nic dziwnego, że popularność wszelkiego rodzaju ekstraktów z tej rośliny, w tym żywicy, powstała dość dawno temu. Dlatego amatorskie i przemysłowe pozyskiwanie żywicy świerkowej jest uważane za jedno z tradycyjnych zawodów każdego leśnictwa. Jednocześnie samoorganizacja produktu jest uważana za niezwykle popularną.

Aby to zrobić, potrzebujesz następującego zestawu zapasów:

• ostry nóż;
• mały ręcznik nasączony olejem roślinnym;
• dwa metry napiętej liny (najlepszą opcją jest paracord);
• pojemnik z uchwytem i szczelną pokrywką.

Istnieje kilka sposobów przeprowadzenia takiej procedury, wszystko zależy od ostatecznych celów zgromadzenia. Jeśli potrzebujesz utwardzonej żywicy, jej zakup można przeprowadzić przez cały rok, ale jej największą ilość obserwuje się późną jesienią. Opłaty jesienne często nie wyrządzają żadnej szkody roślinie, ponieważ w rzeczywistości samooddzieloną żywicę usuwa się z porów lub naturalnych pęknięć i wad.

Ważne! Szczególną uwagę należy zwrócić na jodły rosnące na suchej glebie. Takie drzewa mają największą żywość, ponadto ich sekret wyróżnia się również zwiększonym nasyceniem wszystkimi rodzajami związków.

Aby zebrać suchy produkt świerkowy, należy:

1. Wybierz odpowiednie drzewo, powinno być obficie pokryte zamrożonymi kroplami żywicy.
2. Wytrzyj nóż oleistą serwetką (pomoże to usunąć żywicę z ostrza bez większych trudności).
3. Pokrój produkt na małe cienkie warstwy.
4. Włóż żywicę do pojemnika i zamknij pokrywę.

Jeśli chcesz zebrać płynną żywicę, najlepszym czasem na to jest ciepły sezon, więc zbiór odbywa się od wczesnej wiosny do wczesnej jesieni. Najliczniejsze drzewa wydzielają smolistą tajemnicę w czasie upałów i suchych dni, szczególnie podczas krótkich susz. Jednocześnie nie zaleca się przeprowadzania zbiórek w temperaturach poniżej + 15 ° C, ponieważ zimno prowadzi do natychmiastowego stwardnienia produktu, co czasami komplikuje procedurę.

Przygotuj płynną żywicę w następujący sposób:

1. Przymocuj pojemnik zbiorczy do drzewa za pomocą liny pod jedną z dużych gałęzi, 20-30 cm niżej. Zrób to tak, aby jedna krawędź szyjki pojemnika mocno przylegała do pnia. Pozwoli to na przepływ żywicy we własnym zakresie.
2. Przetrzyj nóż natłuszczoną serwetką i wykonaj głębokie cięcie pod podstawą gałęzi do grubości kory około 5 cm.
3. Poczekaj chwilę, aż niewielka część produktu spłynie do pojemnika.
4. Po oddzieleniu żywicy wyjmij wiadro i wykonaj procedurę z następną dużą gałęzią.

Jeśli drzewa w miejscu wybranym do zbioru zostaną określone do wycinania, żywicę można usunąć tak zwaną metodą ekstensywną. Aby to zrobić, część kory na drzewie jest usuwana, a pojemnik jest przymocowany poniżej. Następnie na pniu wykonywane są tak zwane haki. Są to wycięcia w kształcie rynny o głębokości do 10 mm, wykonane pod kątem 10–20 ° względem podstawy co 10–15 cm, co pozwala zebrać co najmniej 500 g produktu z jednego świerka.

Ważne! Tylko dorosłe świerki o wysokości co najmniej 10 nadają się do przygotowania żywicy metodą ekstensywną–15 m. W przypadku młodego drzewa procedura ta może spowodować całkowite lub częściowe więdnięcie.

Właściwości lecznicze i zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Żywica świerkowa jest stosowana w medycynie ludowej od czasów starożytnych, ten produkt jest najpopularniejszym składnikiem terapeutycznym do eliminacji całego kompleksu dolegliwości. Charakteryzuje się natychmiast dwiema zasadami działania. Przede wszystkim kwasy żywiczne i ich estry mają silne właściwości antyseptyczne.

Dlatego użycie żywicy pozwala przezwyciężyć wszelkiego rodzaju infekcje grzybicze i bakteryjne. Żywica ma również działanie immunostymulujące, ze względu na bogaty skład witamin i minerałów.

• Wszystko to pozwala na stosowanie wszelkiego rodzaju środków ludowych i olejków leczniczych opartych na produkcie świerkowym do leczenia:
• wewnętrzne i zewnętrzne procesy zapalne;
• skaleczenia i urazy;
• ból spowodowany różnymi procesami patologicznymi;
• bezsenność i dolegliwości układu nerwowego;
• choroby układu oddechowego;
• patologie zewnętrznej powłoki;
• zaburzenia potencji i układu moczowo-płciowego.

Przeciwwskazania

Pomimo wszechstronnych korzyści zdrowotnych, ten naturalny składnik nadal ma pewne przeciwwskazania do stosowania w celach leczniczych.

Przede wszystkim takie produkty są zabronione w indywidualnych reakcjach alergicznych na pyłki drzew iglastych, ponieważ są silnym alergenem. Zdecydowanie nie zaleca się ich stosowania przez kobiety w ciąży, kobiety karmiące piersią i małe dzieci.

• Ponadto bez uprzedniej konsultacji z lekarzami zabronione jest stosowanie produktów z sosny świerkowej:
• z wrzodziejącą erozją układu pokarmowego;
• zapalenie żołądka;
• wszelkiego rodzaju patologie nerek.

Żywica świerkowa jest cennym produktem dla zdrowia ludzkiego, który musi znajdować się w apteczce pierwszej pomocy. Jej opłaty nie są trudne, więc nawet dzieci mogą być zaangażowane w przygotowanie żywicy. Jednak do zbierania produktu należy wybierać tylko dorosły i zdrowy świerk, w przeciwnym razie nawet najmniejsze uszkodzenie pnia może doprowadzić do śmierci drzewa.