Malina to jagoda bardzo popularna i wyjątkowa miłość wśród wielu ogrodników. Jest to tym bardziej nieprzyjemne, gdy bez wyraźnego powodu sadzimy rośliny, które owocują od kilku lat, zanim zaczną boleć i więdnąć. Przyczyną tego mogą być choroby i szkodniki, które najczęstsze zostaną opisane w tym artykule.

Główne choroby malin

Im wcześniej zostaną wykryte początkowe objawy choroby, tym większa szansa na skuteczne leczenie. Dlatego bardzo ważne jest, aby wiedzieć o pierwszych objawach początku choroby, a także o tym, jakie środki należy podjąć natychmiast.

Choroby grzybicze

Choroby grzybicze są prawdopodobnie najczęstsze nie tylko na malinach, ale także na ogół w ogrodach. Bardzo często przyczyną występowania i rozwoju takich problemów jest zwiększona wilgotność, brak światła słonecznego i zaniedbane, zbyt gęste nasadzenia.

Purple Spotting (Didimella)

Czynnikiem wywołującym fioletowe plamienie jest grzyb didimella. Łodygi malin pokrywają wydłużone różowe plamy. Przede wszystkim pąki i łodygi są podatne na atak grzyba, w cięższej i zaniedbanej formie didimella może przejść do gałęzi i ogonków liści.Purpurowe plamienie ma wyraźne objawy, co pozwala, szczególnie we wczesnej fazie, zdiagnozować go prawie bezbłędnie:

• plamy powiększają się i rozciągają, co jest wyraźnie widoczne na jasnej powierzchni rocznego wzrostu;
• wraz ze wzrostem wielkości plam ciemnieją, nabierają brązowego koloru z burgundowym odcieniem. Jednocześnie w środkowej części plamki widać jasne obszary, na których tworzą się rdzawe guzki - są to robaki Didimella;
• wraz z rozwojem fioletowych plam, obszary dotknięte pękaniem plam, kora złuszcza się. Same plamy rosną jeszcze bardziej, łącząc się w jeden duży układ, po którym pędy pękają. Pąki przestają rosnąć i wysychają.

Najbardziej prawdopodobne ryzyko rozwoju choroby późnym latem lub wczesną jesienią. Wtedy zaczyna się okres dojrzewania patogenu.Wśród czynników ryzyka, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania purpurowego plamienia, możemy wyróżnić:

• gęste lądowania;
• wysoka wilgotność;
• niewielka ilość światła słonecznego;
• współistniejąca choroba - muszka żółciowa.

Im starsza roślina, tym bardziej podatna jest na tę chorobę. Odmiany bezpodatkowe z brązowymi lub czerwonymi łodygami są mniej podatne na choroby.

Czy wiesz Z 1 ha leśnych malin pszczoły mogą zbierać do 70 kg miodu, z tego samego obszaru kultury ogrodowej - o 20 kg mniej. Ponadto, zbierając nektar, pszczoły zwiększają plon malin o 1,5-2 razy.

Białe plamienie (septoria)

Oznaki uszkodzenia rośliny białą plamą są bardzo podobne do objawów fioletowej plamki. Czynnikiem sprawczym tej choroby jest grzyb Septoria, stąd drugie imię - Septoria.

Główną zewnętrzną różnicą między objawami początku choroby i tymi samymi objawami didimelli jest kolor plam. Początkowo są brązowe, potem rozjaśniają się, stają się prawie białe. W centralnej części plam widoczne są czarne kropki - kolonie zarodników grzyba. Im więcej plam, tym bardziej wpływa to na stan rośliny - liście żółkną, a następnie wysychają i kruszą się.

Jeśli rozpoczniesz rozwój choroby do tego etapu, roślina może umrzeć. Najbardziej sprzyjające warunki do rozwoju choroby to wysoki poziom wilgotności i temperatura powietrza +20 ... + 22 ° C.

Antracnoza

Choroba atakująca liście i łodygi roślin. Jest to bardzo powszechne zarówno w małych prywatnych ogrodach, jak iw dużych przedsiębiorstwach rolnych. Pod względem rozmieszczenia i niebezpieczeństwa może ustępować tylko szarej zgnilizny.

Pierwszą oznaką początku choroby jest pojawienie się pojedynczych małych plam na łodygach. Plamy są jasnoszare, otoczone śliwkowym odcieniem. Te części łodygi, w których tworzą się plamy, są suche. Plamy powiększają się, łączą w jeden duży masyw, tworząc duże wrzody. Kora na łodygach zaczyna się odklejać, liście zwijają się i wysychają.

Podobnie jak w przypadku większości chorób grzybowych, warunki, w których zwiększa się ryzyko rozwoju antracnozy, są tradycyjne: nadmierne pogrubienie nasadzeń, wysoka wilgotność, chłodne lata, brak środków zapobiegania chorobom wirusowym i brak światła słonecznego.

Mączniak prawdziwy

Pierwsze oznaki: czubki pędów pokryte są jasną białawą powłoką. Na początku procesu płytka wpływa na obie strony płytki liściowej, ogonki i młode końce pędu. Jeśli wilgotność powietrza jest wysoka, płytka nabywa luźniejszą, a jednocześnie gęstą strukturę, staje się bardziej zauważalna.W przypadku, gdy pogoda jest sucha i gorąca, znacznie trudniej jest wykryć powłokę - praktycznie łączy się z naturalną srebrną krawędzią liści malin. Liście dotknięte mączniakiem przestają się rozwijać, żółkną, pojawiają się objawy chlorozy.

Szczytowa aktywność choroby przypada na czerwiec lub początek lipca, czyli w trakcie owocowania. Patogen „spędza” zimę w nerkach chorych pędów, czasem na opadłych liściach dotkniętych mączniakiem prawdziwym.

Wraz z rozwojem choroby wzrost i rozwój wierzchołków pędów i zielonej masy rośliny są tłumione. Ponadto rozwija się martwica chorych części buszu, zamrażając te obszary, które nie miały czasu umrzeć jesienią. Owoce dotknięte mączniakiem prawdziwym stają się mniejsze, pokryte szaroniebieską powłoką i nabierają charakterystycznego zapachu grzyba.

Więdnięcie

Wilt, on więdnie wertykalnie. Grzybnia grzybicza lub chlamydospory spędzają zimę w glebie na głębokości 30 cm Po odwilży, gdy sprzyjają warunki pogodowe, patogen przenika do tkanki malinowej przez system korzeniowy i rozprzestrzenia się w całej roślinie.Chociaż grzyb atakuje roślinę wraz z nadejściem wiosny (infekcja występuje w tym czasie), pierwsze oznaki więdnięcia można wykryć dopiero wraz z nadejściem letniego upału.

Więdnięcie objawia się następująco:

• liście szybko wysychają i żółkną;
• górne liście pozostają suche na gałęziach, a dolne kruszą się;
• pędy malin stają się ciemnoniebieskie lub śliwkowe, przestają się rozwijać;
• końcówki pędów dotknięte przez więdnięcie zanikają i giną, chociaż mogą przetrwać do następnego sezonu, a nawet przynieść skromne zbiory małych, suchych i powolnych malin.

Przez pewien czas korzenie rośliny nadal są w stanie spełniać swoje funkcje. Nie są jednak w stanie w pełni poradzić sobie z funkcją rozmnażania - liczba nowych pędów jest zauważalnie zmniejszona. Jeśli nie zapewniono skutecznego leczenia na czas, plantacje giną w ciągu 1-2 lat.

Szara zgnilizna

Najczęstsza choroba grzybowa upraw owoców i jagód. Na owocach powstają plamy podobne do popiołu, które rosną z czasem i pokrywają całą powierzchnię owocu. Jagodowe zgnilizny, po których na jego powierzchni tworzy się dość gęsta powłoka niebieskawego zabarwienia, zawierająca zarodniki patogenu.Zarodniki, wykorzystujące wilgoć i powietrze jako ścieżki przenoszenia, mogą dość szybko rozprzestrzeniać się po wszystkich nasadzeniach malin. Szczególnie dobra szara zgnilizna migruje przez ogród w chłodne, deszczowe dni.

Rośliny dotknięte próchnicą (oprócz owoców choroba rozprzestrzenia się na łodygi i liście) najprawdopodobniej nie przetrwa zimowych mrozów.

Wrzodziejące plamienie

Czynnikiem sprawczym wrzodziejącego plamienia jest Coniothyrium wernsdorffiae Laub. (syn. C. fuckelii Sacc.). Młode pędy kultury pokrywają plamy o wydłużonym kolorze rdzy. Plamy te przypominają rowki wciśnięte w powierzchnię trzonu. Wraz z rozwojem choroby plamy powiększają się i stają się jaśniejsze, wnikając jeszcze głębiej w powierzchnię łodygi. Części łodygi dotknięte plamieniem obumierają, powstają na nich małe plamy czarnego koloru (owocnik grzyba).W lipcu kora rośliny pęka, obiera i kruszy. Pod martwą korą można znaleźć długi wrzód wydłużony wzdłuż pędu, którego krawędzie są odwrócone. Na takich gałęziach procesy boczne i wszystkie liście są suche i żółte. Czynnik sprawczy żyje jako saprofit na martwych częściach rośliny. W przypadku, gdy nie przeprowadzono leczenia i nie podjęto środków zapobiegawczych (zbieranie suchych części rośliny, traktowanie herbicydami, przerzedzanie nasadzeń itp.), Saprofity mogą powodować wrzodziejące plamienie na młodych pędach malin.

Choroby wirusowe

Choroby wywoływane przez wirusy są prawdopodobnie najbardziej niebezpieczne dla malin. Podstępność chorób wirusowych, oprócz bezpośredniego powodowania szkód dla roślin, polega na metodzie przenoszenia infekcji. Wirusy mogą przenosić się z zainfekowanej rośliny na zdrową nie tylko przez unoszące się w powietrzu kropelki, ale także mogą być przenoszone przez niektóre szkodniki, takie jak mszyce i cykady. Większość chorób wirusowych nie może być skutecznie leczona.

Miotła Wiedźmy (karłowatość)

Choroba Mycoplasma, która jest również nazywana kiełkowaniem lub karłowatością, jest również wyczynem Rubusa. Objawy są wyrażane w następujący sposób: krzewy rodzą dużą liczbę pędów, które nie przynoszą owoców. Pędy formowane są w dużych ilościach (do 200 na jednym krzaku), a gałęzie są bardzo małe.Choroba jest wyjątkowo podstępna - jeśli nie zauważysz pierwszych objawów na czas, cała malina może wkrótce zachorować. Miotła wiedźmy jest uważana za nieuleczalną chorobę, gdy wykryte zostaną pierwsze oznaki, dotkniętą roślinę należy natychmiast usunąć i zniszczyć poza ogrodem. Konieczne jest usunięcie wszystkich resztek chorego krzaka (korzenie, liście, łodygi i ich części). Nosicielem karłowatości jest cykada.

Kręcone włosy

Kiedy maliny są uszkodzone przez kręcone, brzegi liści zwijają się, same liście stają się sztywne, wyboiste, zmieniają kolor na ciemnozielony, a na początku września stają się miedziano-brązowy.

Gałęzie owoców są zdeformowane, a same owoce suche. Maliny praktycznie przestają rosnąć i rozwijać się, wierzchołki pędów obumierają.Główne oznaki ciekawości: liście stają się sztywne, skręcone ze słomy, ich kolor zmienia się. Najpierw uzyskują odcień bordowy, po czym blakną i wysychają. To samo dzieje się z owocami, które dodatkowo nabierają brzydkiego kształtu i kwaśnego smaku.

Leczenie malin dotkniętych kręconymi włosami nie ma sensu - w trzecim lub czwartym sezonie ona i tak umrze. Jedyną skuteczną metodą kontroli jest jak najszybsze zniszczenie chorej rośliny.

Ważne! Materiał nasadzeniowy powinien zostać szczególnie dokładnie sprawdzony przy zakupie. — ryzyko choroby w tym miejscu ze strony chorych sadzonek jest szczególnie duże. Możesz nie tylko wyhodować chore rośliny, ale także zainfekować wcześniej posadzone zdrowe maliny innych odmian.

Mozaika

Głównym nośnikiem mozaiki są mszyce. Choroba wygląda następująco:

• liście pokryte są małymi plamami, różniącymi się wielkością i kształtem, które do końca sierpnia nabierają nierównego koloru;
• liście stają się małe, pędy są słabe i kruche, rosną bardzo słabo;
• jagody są suche, małe i twarde, jakby się usztywniały. Nie można ich zjeść.

Choroby bakteryjne

Spośród chorób malin wywołanych przez bakterie najczęstsze są nowotwory bakteryjne - korzenie i łodygi.

Rak korzenia

Najczęstsza choroba bakteryjna na malinach. Czynnikiem sprawczym raka jest bakteria Pseudomonas tu-mefaciens (Smith et Towns.) Stev. Korzeń buszu zaraża się uszkodzeniami mechanicznymi (sadzenie, spulchnianie, kopanie). Przyczyną rozwoju choroby mogą być szkodniki.Główne objawy raka korzenia:

• na korzeniach, z powodu nieprawidłowego podziału komórek, powstają guzki, w których żyją mikroorganizmy-patogeny. Liście rośliny żółkną, wzrost zatrzymuje się. W szczególnie poważnej postaci choroba może prowadzić do śmierci krzaka, ale częściej najpoważniejszą konsekwencją raka jest zahamowanie rozwoju roślin;
• po 2-3 sezonach Pseudomonas tu-mefaciens niszczy mikroorganizmy żyjące w ziemi, co prowadzi do odzyskiwania malin. Chociaż w niesprzyjających warunkach może wystąpić nawrót choroby.

Wśród czynników, które zwiększają negatywny wpływ raka na kulturę, możemy wyróżnić:

• złe warunki klimatyczne;
• słaba gleba i brak najlepszego opatrunku;
• ciągła uprawa roślin w jednym obszarze.

Rak macierzysty

Rakowa forma łodygi różni się od korzeniowej tym, jak sama nazwa wskazuje, wpływa na łodygi rośliny. Formacje bulwiaste na łodygach rosną z czasem, co prowadzi do uszkodzenia i złuszczania kory. Krzewy pozbawione naturalnej ochrony giną od przymrozków zimowych.

Maliny Szkodniki

Różne szkodniki, które nie tylko niszczą sadzonki roślin owocowych lub ich części (owoce, liście, młode pędy itp.), Ale mogą także przenosić pewne choroby, stanowią nie mniej zagrożenie dla kultów ogrodowych niż różne choroby.

Chrząszcz Malinowy

Chrząszcz spędza zimę w glebie, na głębokość 10 cm, a wraz z nadejściem wiosennej odwilży, po wzroście temperatury gleby do +10 ... + 12 ° C, owad budzi się ze hibernacji i wspina się na powierzchnię. Dopóki pąki nie tworzą się na malinach, szkodnik zjada nektar wcześniej kwitnących roślin.Po pojawieniu się pąków chrząszcz przełącza się na nie. Wraz z początkiem fazy kwitnienia samice składają jaja, po czym jedzą krzew, a raczej jego jagody, i zaczynają się larwy owadów. W okresie żniw chrząszcz zanurza się w ziemi w celu zimowania.

Muszka żółciowa macierzysta

Najczęstsze szkodniki w regionach centralnych, w południowej Rosji i na Ukrainie. Owad ma niewielki rozmiar (długość nie przekracza 2 mm), ma czekoladowy tył i przezroczyste skrzydła.

Łodygi rośliny najbardziej cierpią na muszki żółciowe. Na dole i pośrodku trzonu powstają pęcherzyki - galasy. To właśnie w Galach larwy owadów spędzają zimę. Wraz z nadejściem wiosny larwy żywią się rdzeniem łodygi, podczas kwitnienia dorosła muszka żółciowa składa jaja na młodych pędach. 4 tygodnie po złożeniu jaja na pędach pojawiają się galasy - dom larw owadów.

W miejscach położonych powyżej Galów łodygi wysychają i łamią się. Jeśli zignorujesz obecność szkodnika i nie rozpoczniesz walki z nim na czas, może on zniszczyć do 2/3 nasadzeń.

Mucha macierzysta

Larwy owadów spędzają zimę w glebie obszaru korzeniowego buszu na głębokości 5-6 cm Z nadejściem sprzyjających warunków pogodowych, a mianowicie wraz z nadejściem wiosny, larwy potomstwo, po czym pojawiają się muchy. Dorosłe owady składają jaja w zatokach liściowych i na wierzchołkach pędów, a larwy jedzą miękkie rdzenie pędów, powodując uszkodzenie łodyg od wewnątrz. Zanim kultura zakwitnie, szkodniki gryzą ściany ścian pędów i wpadają do gleby, gdzie pogrążają się w hibernacji.

Mszyca macierzysta

Jest to najczęstszy szkodnik nasadzeń malin. Szczególnie niebezpieczne jest malina rosnąca w cieniu. Po zaatakowaniu przez mszyce tworzy kolonie na kwiatostanach i końcach młodych pędów. W roślinach, które zostały zaatakowane przez szkodnika, liście składają się w rurkę, pędy są zdeformowane i spowalniają wzrost, kwiaty wysychają.Oprócz uszkodzenia malin owad jest nosicielem różnych wirusów. Największe ryzyko mszyc w nasadzeniach upraw występuje w okresach suszy.

Kleszcze

Roztocza można znaleźć na malinach i jeżynach, chociaż inne odmiany szkodników nie „ignorują” kultury. Bez względu na szczególny rodzaj pajęczaka, te, które wolą maliny od innych roślin, nazywane są roztoczami malin. Kleszcz ma bardzo mały rozmiar - długość samicy nie przekracza 0,6 mm, samiec jest jeszcze mniejszy.Ciało owada jest czerwone, pistacjowe lub kremowe. Trzy dni po złożeniu jaj pojawiają się różowawe gąsienice - larwy. Pasożyt ma trzy pary nóg, a następnego dnia, na etapie nimfy, pojawia się kolejna para kończyn.

Czy wiesz Kleszcze zgodnie z klasyfikacją zoologiczną należą do klasy pajęczaków, podklasy kleszczy. Oznacza to, że z naukowego punktu widzenia szkodnik jest znacznie bliższy pająkom niż owadom.

Po kolejnych czterech dniach kleszcz staje się dorosły, a następnie samica może złożyć do 200 jaj przez krótkie życie, trwające miesiąc.

Kleszcz niszczy liście malin, pokrywa je pajęczynami i pije sok. Górna strona płyty liścia wykonana jest z guzików. Do tego czasu niezwykle trudno jest wykryć pojawienie się szkodnika ze względu na mały rozmiar pająka - dość trudno jest go zbadać gołym okiem.

Jeśli na łodygach pojawią się kleszcze - oznaka bardzo zaawansowanego stadium uszkodzenia przez szkodnika. Cały krzew pokryty jest pajęczynami, liście stają się blade i rozpadają się. Pąki zatrzymują wzrost i rozwój, objętość plonu wyraźnie spada.

Zwalczanie szkodników i chorób

Zastanówmy się bardziej szczegółowo nad opisem metod i metod zwalczania wymienionych chorób i szkodników. Tabele pokazują chorobę malin i jej szkodniki, a także najskuteczniejsze leki do ich zwalczania.

Ważne! Przez jeden sezon wegetacyjny maliny nie powinny być leczone fungicydami więcej niż trzy razy.

Jak wiadomo, chorobie zawsze łatwiej jest zapobiegać niż się jej pozbyć. Aby zminimalizować ryzyko rozwoju chorób i pojawienia się szkodników, wystarczy w odpowiednim czasie podjąć działania zapobiegawcze - w celu przerzedzenia nasadzeń malin, wykonania niezbędnych opatrunków, ostrożnego usunięcia wszystkich resztek roślin z terytorium malin itp.