Tomato King of the Giants to młoda odmiana, ale w niespełna dziesięć lat udało mu się zdobyć sławę i pokochać ogrodników. Z artykułu dowiesz się, w jaki sposób pomidor stał się ulubieńcem, jakie cechy są nieodłączne odmiany, jak uprawiać takiego pomidora na lądzie i jakie zasady pielęgnacji roślin należy przestrzegać, aby uzyskać doskonałe zbiory.

Historia i wybór

Rosyjscy hodowcy pracowali nad uprawą odmiany King of Giants, aw 2010 r. Ich wysiłki zostały oficjalnie potwierdzone - odmiana otrzymała rejestrację państwową.

Czy wiesz Po raz pierwszy na terytorium krajów europejskich pomidor pojawił się w XVI wieku dzięki Krzysztofowi Kolumbowi. Dwa wieki później warzywo przybyło na nasze terytorium i zostało wykorzystane jako roślina ozdobna, ponieważ zbiory nie miały czasu dojrzeć z powodu niskich temperatur.

Często prace nad stworzeniem króla gigantów przypisuje się hodowcom syberyjskim, ale nie potwierdzają tego oficjalne źródła. Powodem tej opinii mogą być rosyjskie firmy dystrybuujące nasiona pomidorów, w tym letni Ural, Siberian Garden i NK Russian Garden. Ukraińscy i białoruscy producenci sprzedają również nasiona tej odmiany.

Opis klasy

Przed zakupem Króla gigantów musisz zapoznać się z jego opisem, informacjami o wydajności, cechach wyróżniających i wyglądzie rośliny, jak twierdzi producent. Pomoże to ustalić, czy odmiana nadaje się specjalnie do twoich celów.

Pomidor Król gigantów jest często określany jako uniwersalne odmiany, których owoce można wykorzystać do gotowania, ale tak nie jest. Ta odmiana należy do sałatki i zaleca się stosowanie jej na świeżo. Obróbka cieplna nie wpływa na smak pomidorów, jednak znacząco wpływa na gęstość owoców. Miąższ pomidora staje się miękki, może nawet zacząć się rozpadać, dlatego warto korzystać z tej odmiany w konserwacji przy produkcji lecho, soku pomidorowego i makaronu lub sosów.

Ważne! Często producenci celowo przeceniają wydajność i wagę owoców, dlatego należy skupić się na średniej.

Ta odmiana nie jest odpowiednia do przechowywania całych pomidorów, ponieważ jej owoce są zbyt duże. Warto jednak zauważyć, że późniejsze zbiory będą mniejsze, a warzywa uzyskane w późnym okresie dojrzewania będą dobrą alternatywą.

Cechy botaniczne

Pomidor odnosi się do nieokreślonego (wysokiego) - krzew osiąga wysokość 200 cm podczas uprawy w szklarni lub 160 cm, jeśli roślina znajduje się na otwartym terenie. Łodygi są kruche i cienkie jak dla odmiany o dużych owocach. Z tego powodu krzaki należy związać. Nazwa odmiany opisuje główną cechę wyróżniającą - wielkość owocu. Jeden pomidor może osiągnąć masę 850 kg. Średnia waga wynosi 400-600 gramów.

Pomidory mają gęstą skórkę o nasyconym czerwonym kolorze. Owoce są zaokrąglone i lekko spłaszczone. U podstawy łodygi znajduje się ściągacz. Miąższ owocowy jest soczysty, gęsty, ma bogaty aromat i smak - słodki, z lekką kwaskowością. Lepiej Król gigantów rozwija się w regionach południowych.

Zalety i wady

• Pozytywne cechy Króla gigantów obejmują:
• wysoka wydajność;
• bogaty smak owoców;
• bezpretensjonalność wobec warunków uprawy;
• duże rozmiary owoców;
• możliwość długoterminowego przechowywania pomidorów;
• odporność na transport, zachowanie stroju handlowego;
• wysokie kiełkowanie materiału do sadzenia - do 98%;
• zdolność do tolerowania pobierania i przesadzania bez konsekwencji;
• dojrzewająca jednorodność - na owocach nie ma żółtych ani zielonkawych plam;
• odporność na niewielkie zmiany warunków klimatycznych, w szczególności temperatury;
• możliwość niezależnego pozyskiwania materiału do sadzenia;
• uniwersalność zastosowania w gotowaniu;
• odporność pomidorów na typowe szkodniki i choroby.

Ważne! Pomidor może być uprawiany z nasion uzyskanych z poprzednich zbiorów przez 2-3 lata. Po tym zaleca się aktualizację materiału sadzeniowego o nasiona z zaufanego sklepu.

• Wśród minusów pomidora wyróżnić:
• podatność na atak mączlików, zwykle szklarni;
• nastrój - dużo czasu trzeba poświęcić na pielęgnację roślin;
• potrzeba obowiązkowego wiązania krzewów.

Sadzonki samorosnące

Król gigantów wyhoduje także początkującego ogrodnika. Jednak ważne jest, aby wiedzieć o zawiłościach uprawy rośliny, aby następnie pomidor nie miał problemów rozwojowych. Lepiej jest kupować nasiona w certyfikowanym miejscu, w przeciwnym razie istnieje ryzyko pozyskania niskiej jakości materiału do sadzenia lub pomidorów o zupełnie innej odmianie, którym przypisano nazwę giganta dla lepszej sprzedaży. Jeśli to możliwe, kup nasiona od znanych ogrodników, którzy już wyhodowali Króla gigantów.

Optymalny czas do siewu

Król olbrzymów należy do odmian o średnim okresie dojrzewania, jednak istnieje sposób na uzyskanie plonu nieco wcześniej. Aby to zrobić, nasiona należy wysiewać późną zimą lub wczesną wiosną. Jeśli zbieranie we wcześniejszym okresie nie jest celem, posadź nasiona w ziemi pod koniec marca. W tym okresie długość dnia jest wystarczająca, aby zapewnić rozwój pomidorów.

Ważne! Przy takim podejściu istnieje jedno zastrzeżenie: sadzonki mogą nie otrzymywać wystarczającej ilości światła, więc trzeba wydłużyć godziny dzienne za pomocą sztucznego oświetlenia.

Gleba

Gleba, na której wyrosną krzaki pomidorów, powinna być:

• umiarkowanie nawożone;
• średnia kwasowość;
• umiarkowanie mokry;
• o dobrym stopniu ocieplenia, przepuszczalności wody i wentylacji.

Mieszankę, w której rozwiną się nasiona, można kupić w specjalistycznym sklepie lub ugotować w domu. Aby to zrobić, musisz zmieszać torf i darń, obserwując proporcję 3: 1 lub trociny, dziewanny i torf w tej samej proporcji. W przeddzień zasiania nasion Króla gigantów konieczne jest odkażanie gleby. Odbywa się to w celu pozbycia się szkodliwych, patogennych bakterii, zarodników grzybów, nicienia, jaj owadów szkodników, które można nawet znaleźć w glebie ze sklepu.

Możesz leczyć glebę, stosując jedną z metod:

1. Zamrażanie w temperaturze –15 ° C (w zamrażarce) przez 5 dni.
2. Uzdatnianie wrzącej wody.
3. Kalcynacja w piekarniku w temperaturze + 90 ° C przez 30 minut.
4. Gotowanie na parze w łaźni wodnej przez 1,5 godziny.
5. Obróbka chemiczna: insektycydy (Intra-Vir, Thunder, Aktara, Iskra), fungicydy (Fitosporin, Planriz, Barrier, Extrasol, Gliokladin) lub roztwór nadmanganianu potas

Ważne! Gleby zawierającej biohumus nie należy zamrażać.

Zdolność do uprawy

Wybór pojemności zależy od preferencji ogrodnika. Pomidory mogą rosnąć zarówno w jednej dużej pojemności, jak i w pojedynczych małych. Jednak podczas uprawy nasion w jednej przestrzeni, przygotuj się na to, że po dwóch miesiącach sadzonki będą musiały zostać zanurkowane (posadzone w osobnych pojemnikach).

Najczęstsze pojemniki na sadzonki:

1. Kasety (palety). Są wygodne w użyciu: ze względu na niewielką wagę można je przenosić, a ich kompaktowy rozmiar umożliwia umieszczenie sadzonek nawet na parapecie. Obecność komórek ułatwia opiekę nad sadzonkami - nie musisz nurkować, a wszystkie nasiona otrzymają takie same warunki rozwoju. Plusy: kiełki do przeszczepu można łatwo pobrać z komórek, niski koszt. Wady: możliwość mechanicznego uszkodzenia pojemnika przy nieostrożnym użytkowaniu lub złej jakości plastiku.
2. Pudełka Do sadzonek używaj podłużnych, prostokątnych pudełek, które wyglądają jak doniczki. Głębokość szuflad - od 8 cm i więcej. Materiał - drewno lub plastik. Ten ostatni jest wygodniejszy w pielęgnacji, nie odkształca się, oddziałując z wilgocią i światłem słonecznym. Ważne jest, aby w zbiornikach znajdowało się 6–8 otworów drenażowych. Możesz kupić gotowe pudełka z dziurami lub zrobić je sam. Do szuflad należy przymocować tackę, która nagromadzi nadmiar wilgoci lub odżywi glebę, jeśli wyschnie. Sadząc sadzonki w skrzyniach, pozwalasz aktywnie rozwijać system korzeniowy roślin, a to jest główna zaleta zbiornika.
3. Plastikowe garnki. Zaletą pojemników jest różnorodność kształtów i rozmiarów. Wykonane z trwałego materiału, dzięki czemu można je używać nieograniczoną liczbę razy. Z reguły są już wyposażone w otwory odwadniające, musisz tylko pamiętać o potrzebie umieszczenia zbiornika na palecie.
4. Torfowe szklanki i garnki. Pojemnik wykonany jest z tłoczonego torfu, co pozytywnie wpływa na rozwój nasion. Pojemność może być okrągła lub kwadratowa - runda zajmuje więcej miejsca, a kwadrat jest bardziej zwarty. Plus: przesadzanie sadzonek ze szklanek torfowych lub doniczek nie uszkadza korzeni. Wady: krótki czas obsługi i potrzeba utrzymania wilgotności gleby. Suszenie ziemi prowadzi do tego, że gleba złuszcza się ze ścian naczynia torfowego, a woda wpływa do szczeliny między nimi.
5. Pigułki Torfowe. Ich pierwsza różnica w stosunku do garnków i filiżanek jest większa - tabletki są znacznie mniejsze. Mają kształt cylindryczny, o średnicy około 10 cm Zalety: wysiew nasion w tabletkach jest wygodny i nie zajmuje dużo czasu. Wystarczy namoczyć tabletki, aby puchły i wyrosły z płaskiego pierścienia do cylindra, a po 5-7 minutach można już rozpocząć siew. Wady: mały rozmiar samego cylindra, na którym trudno jest zostawić naklejkę z nazwą kultury, i wysoki koszt opakowania. W takim przypadku tylko jedno ziarno może zostać zasiane w jednej tabletce - po wykiełkowaniu trudno będzie wysiewać więcej nasion, ponieważ ich korzenie wewnątrz tabletki będą się przenikać. Ponadto tablety nie są wielokrotnego użytku. Po wykiełkowaniu sadzonek należy je przesadzić wraz z tabletką do większego pojemnika.
6. Domowe pojemniki. Odpowiednie: kartony, plastikowe butelki i szklanki, tacki na jajka. Najważniejsze jest to, że pojemnik powinien być wystarczająco gęsty, aby sadzonki nie zostały uszkodzone przez naprężenia mechaniczne. Zbiornika nie wolno odkształcać pod wpływem wody lub światła słonecznego. Konieczne jest wykonanie otworów drenażowych i przygotowanie patelni. Warto również zwrócić uwagę na wielkość pojemnika - korzenie powinny mieć przestrzeń do rozwoju.

Przygotowanie nasion

Przed sprzedażą nasion certyfikowane firmy przetwarzają je za pomocą środków dezynfekujących - przeciwko infekcjom i szkodnikom, i często są leczone stymulantami wzrostu.

Jeśli nasiona nie zostały zakupione od wiarygodnych sprzedawców, konieczne jest samodzielne przetworzenie materiału do sadzenia, trzymając go w roztworze nadmanganianu potasu (weź 1 g kryształów nadmanganianu potasu na 1 litr ciepłej wody). Po owinięciu nasion gazą lub bawełnianą szmatką pozostaw je w roztworze na 20 minut. Po nasionach, bez usuwania ich z tkanek lub gazy, należy je myć pod bieżącą wodą i umieszczać w stymulatorze wzrostu na 24 godziny (Epin-Extra, Cyrkon, Kornevin, Jedwab i Sód Gumat).

Ważne! Przygotowanie roztworu stymulującego należy wykonać zgodnie z instrukcjami dołączonymi do leku. Stymulanty mogą być niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego.

Siew nasion

Proces siewu nasion odbywa się w kilku etapach:

1. Napełnianie wybranego zbiornika glebą.
2. Zagęszczenie gleby.
3. Układ nasion na glebie w zachowanej odległości od siebie wynoszącej 2-3 cm.
4. Posypanie nasion ziemią, której warstwa powinna wynosić 1-1,5 cm.
5. Lekkie uszczelnienie zapobiegające uszkodzeniom materiału do sadzenia.
6. Podlewanie gleby wodą, temperatura +22 ... + 23 ° С za pomocą opryskiwacza.
7. Zakrycie pojemnika folią lub szkłem.
8. Instalowanie zbiornika w ciepłym miejscu dobrze oświetlonym przez słońce.

Po pojawieniu się pierwszych pędów, czyli po 2–4 dniach temperaturę otoczenia należy obniżyć do + 18 ° C w ciągu dnia i + 15 ° C w nocy. W kolejnych dniach konieczne jest utrzymanie tej samej temperatury.

Pielęgnacja sadzonek

Podlewanie sadzonek jest jednym z najważniejszych etapów opieki nad pomidorami. Ważne jest, aby sadzonki otrzymały wystarczającą ilość wilgoci, ale nie „unosiły się” w niej, dlatego należy zwracać uwagę na stan gleby. Jak tylko wyschnie, należy go zwilżyć ciepłą wodą. Procedurę nawadniania najlepiej przeprowadzać systematycznie. Pożądane jest utrzymanie temperatury powietrza w pomieszczeniu z sadzonkami w granicach + 25 ° С, ale nie mniej niż + 15 ° С.

Sadzonki rosnące w glebie o niskim poziomie wartości odżywczych szczególnie potrzebują nawozu. Możesz nasycić glebę przydatnymi substancjami za pomocą naparu z pokrzywy dioica. Aby przygotować napar, potrzebujesz 300 gramów pokrzywy i wiadra ciepłej wody. Pokrzywę należy zalać płynem i pozostawić na 2-3 dni, a dopiero potem napełnić glebę infuzją. Superfosforany, mocznik, nitroammofosk lub popiół są również odpowiednie jako nawozy.

Ważne! Superfosforany najlepiej stosować do gleb o wysokiej kwasowości, aby to zmniejszyć. Ale nitroammophoska nadaje się do każdej gleby, ponieważ jej główną funkcją jest zwiększenie żyzności gleby.

Hartowanie sadzonek

Utrzymanie stałego reżimu temperaturowego jest jedną z podstawowych zasad opieki nad sadzonkami pomidorów tej odmiany. Jednak z czasem temperatura musi zostać obniżona, aby dostosować kochającego ciepło pomidora do lokalnych warunków klimatycznych. Pomoże to roślinie utrzymać zdrowie po przesadzeniu w otwartym terenie.

Procedurę utwardzania należy przeprowadzić 7-14 dni przed sadzonkami na otwartym terenie. Musisz zacząć twardnieć od temperatury. W nocy temperatura powietrza powinna wynosić +12 ... + 14 ° С. W momencie, gdy pozostały około 4 dni do przesadzenia na otwartym terenie, temperaturę należy obniżyć, aby jego wydajność była taka sama jak na otwartym terenie.

Również w ciepłym sezonie należy przewietrzyć pomieszczenie, ale upewnij się, że nie powstają przeciągi - zaszkodzą zdrowiu sadzonek. W nocy nie pozostawiaj otwartego okna. Kolejnym etapem twardnienia jest zwiększenie odstępów między podlewaniem sadzonek. Pomidory powinny otrzymać taką samą ilość wody jak poprzednio, ale ziemia powinna lekko wyschnąć. Odbywa się to w celu aktywacji rozwoju systemu korzeniowego i nieznacznego spowolnienia wzrostu nadziemnej części sadzonek.

Gdy pozostaną 1–2 dni przed sadzeniem, konieczne jest przeprowadzenie utwardzającego opatrunku górnego, aby sadzonki miały wystarczającą ilość użytecznych substancji i składników odżywczych. Karmienie można przeprowadzić za pomocą nitrofoski (65 g na 10 litrów wody) lub można przygotować roztwór 10 g azotanu amonu, 40 g superfosfatu, 60 g siarczanu potasu i 10 l wody.

W okresie od jednego do dwóch dni przed przeszczepem sadzonki należy spędzić na świeżym powietrzu - na balkonie lub pod baldachimem. Jeśli w tym samym okresie spodziewane są powtarzające się przymrozki, sadzonki należy przykryć przez noc spunbond lub inną szmatką. Ale użycie do tego filmu jest niepożądane.

Zobacz także cechy uprawy innych pomidorów nieokreślonych odmian:

Sadzenie sadzonek w stałym miejscu

W otwartym terenie sadzonki pomidorów można sadzić późną wiosną. Jednocześnie upewnij się, że nie ma zagrożenia powtarzającymi się mrozami. W momencie przesadzania sadzonki powinny być w wieku 2–2,5 miesiąca.

Do uprawy Króla Gigantów odpowiednie są miejsca, w których wcześniej posadzono takie rośliny, jak ogórek, dynia, rzepa, cukinia, kabaczek, kapusta, marchew, buraki, zielona cebula lub zioła siderata. Nie zaleca się sadzenia pomidorów na glebie, na której wcześniej rosły inne rośliny psiankowate.

W przeddzień sadzenia gleba powinna być uprawiana. Polega na:

• czyszczenie gleby z chwastów i nasion innych upraw;
• sprawdzanie ziemi pod kątem szkodników;
• tworzenie warunków, w których gleba może zatrzymać wilgoć;
• regulacja kwasowości gleby na średnim poziomie;
• wytwarzanie popiołu, piasku i wermikompostu.

Sadzenie sadzonek w otwartej glebie jest konieczne po zakończeniu mrozu. Na powierzchni 1 m² sadzone są dwa lub trzy krzewy. Idealną opcją jest posiadanie dwóch krzewów na 1 m² - przy tej gęstości sadzenia pomidory przyniosą wyższą wydajność, ponieważ krzewy otrzymają większą ilość składników odżywczych, co korzystnie wpłynie na rozwój roślin. Podczas sadzenia krzewy powinny mieć jedną lub dwie łodygi. Pasierbowie są usuwani.

Aby przesadzić sadzonki w otwartym terenie, przygotowuje się małe zagłębienie na łóżku, w którym sadzonka jest następnie umieszczana wraz z glebą, na której wcześniej rosła. Następnie wnęka jest posypana ziemią. Po posadzeniu sadzonki wymagają regularnego podlewania. Konieczne jest przeprowadzenie go do momentu ukorzenienia się sadzonki.

Pielęgnacja na zewnątrz

Po posadzeniu sadzonek na otwartym terenie - w szklarni lub ogrodzie - musi zapewnić odpowiednią opiekę. Król gigantów jest kapryśny, więc musisz poświęcić dużo czasu, aby zapewnić roślinie odpowiednią uwagę.

Podlewanie

Pożądane jest nasycenie gleby wilgocią za pomocą wyposażonego w to systemu nawadniającego. Podlewanie pomidorów odbywa się dwa lub trzy razy w tygodniu wodą + 20 ° С. Pomidory rosnące w otwartym terenie są podlewane w ciągu dnia, ponieważ gleba nie mogła mieć czasu na rozgrzanie. Ręczne nawadnianie za pomocą konewki będzie potrzebne w przypadku suszy nie więcej niż dwa razy w sezonie letnim.

Ważne! Jeśli lato okazało się obfite w deszcz, nie możesz sam podlewać roślin - będą miały wystarczającą ilość wilgoci uzyskanej z deszczu.

Najlepszy opatrunek

Krzewy rosnące w otwartym terenie są karmione, gdy stają się silniejsze. Z reguły procedurę przeprowadza się dwa miesiące po pojawieniu się sadzonek. Pierwsze karmienie powinno składać się z 0,5 l dziewanny, 2 tabletek nawozów mikroelementowych, 1 łyżka. l nitrofosforany, 0,5 części kwasu borowego i 10 litrów wody. Wszystkie składniki należy wymieszać, a następnie wlać powstały roztwór pomidorami z natężeniem przepływu 1 litr na 1 krzak.

Następne karmienie odbywa się bliżej połowy lata, w lipcu. Mieszanina do drugiego górnego opatrunku powinna składać się z 0,5 l dziewanny, 2 tabletek mikroelementów, 1 łyżki. siarczan potasu i 10 litrów wody. Zużycie paszy pozostaje takie samo: 1 litr na 1 krzak. W okresie aktywnego owocowania rośliny można również karmić. Aby to zrobić, potrzebujesz mieszaniny 10 g saletry i 10-15 g superfosfatu. Jedną taką mieszaninę można traktować 1 m².

Stepson

Ta odmiana pomidorów należy do wysokich, z powodu których krzak musi zostać uformowany i skorygowany, czyli szczypanie. Pasierb, znajdujący się między liściem a głównym pniem, jest pierwszym i pojawia się wraz z pierwszym pędzlem kwiatowym. Pozostała ucieczka - jest najsilniejsza. Pędy pojawiające się poniżej pierwszego są usuwane - ręcznie lub przy pomocy narzędzi ogrodowych.

Ręczna procedura usuwania nadmiaru steponów powinna być wykonywana wyłącznie w rękawiczkach. Nadmiar pędów można łatwo usunąć, należy je lekko przechylić na bok. Usuwanie nadmiaru za pomocą nożyczek ma również funkcje. Aby krzak nie okazał się zainfekowany, ekwipunek musi być dezynfekowany nadmanganianem potasu po każdym stadzie.

Wskazane jest organizowanie tego wydarzenia rolniczego co tydzień. Jeśli nie można poświęcić tyle czasu pomidorom, możesz szczypać dwa razy w sezonie: w środku lata i na miesiąc przed ostatnim zbiorem.

Formowanie rośliny powinno odbywać się w taki sposób, aby rosła rozłożona. W przeciwnym razie krzak nie wytrzyma obciążenia w postaci ciężkich dojrzałych pomidorów. Jeśli nie masz dużej przestrzeni, krzewy mogą być bardziej kompaktowe. Aby to zrobić, zostaw jeden lub dwa pędy.

Pielęgnacja gleby

Poluzowanie gleby po nawadnianiu. W przypadku sadzonek niedawno przeniesionych na otwarty teren wystarczy lekko puchnąć po powierzchni gleby, aby uniknąć tworzenia się skorupy. Pielenie gleby, na której rosną dojrzałe krzewy, powinno być dokładniejsze - ziemia jest rozluźniona na głębokość 4-5 cm.

Krzewy przeszczepione do stałego miejsca wymagają odchwaszczania i poluzowania półtora tygodnia po przesadzeniu. Podczas pierwszej uprawy gleba jest pogłębiana o 8–12 cm, a późniejsza uprawa odbywa się na głębokości 4–5 cm Dodatkową korzyścią z uprawy jest usuwanie chwastów z terenu.

Ważne! Pamiętaj o chwastach po ulewnych opadach. Aby uniknąć parowania wody z gleby i aktywnego wzrostu chwastów, zaleca się przeprowadzenie procedury ściółkowania.

Wiązanie krzewów

Podwiązka krzewów pomidorowych nie jest łatwa, ale ważna, ponieważ Król gigantów odnosi się do wysokich roślin. Ta odmiana jest niezbędna, aby krzew mógł wytrzymać ciężar plonu i uzyskać równomierne światło słoneczne. Ponadto wiązane krzewy są lepiej wentylowane, co pomaga uniknąć ataku myszy, ślimaków i ucieczki przed skutkami silnych opadów deszczu. Podwiązka pomaga również uprościć pielęgnację pomidora, a mianowicie pielenie gleby, podlewanie, przetwarzanie w celu zapobiegania lub leczenia.

Istnieją trzy popularne sposoby wiązania krzewów pomidorowych:

1. Z kołkiem. Nadaje się do krzewów rosnących na otwartej przestrzeni. Kołek może być wykonany z metalu lub drewna, a jego wysokość powinna wynosić około 2,5 m. Główną wytyczną jest wysokość krzaka. Kołek wbija się w ziemię w odległości 10 cm od pomidora, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Następnie tuleja jest przywiązana do wspornika za pomocą sznurka lub paska tkaniny. Początkowo opatrunek powinien być owinięty wokół kołka, a następnie wokół łodygi i jajnika. W miarę wzrostu pomidora wykonywana jest dodatkowa podwiązka.
2. Za pomocą kraty. Jest stosowany w przypadkach, gdy na stronie znajduje się duża liczba roślin tej samej kultury. Do budowy podpory potrzebujesz belki lub kołków, które należy wbić po obu stronach rzędu, a między nimi rozciągnąć drut. Możesz pociągnąć jeden drut na potrzebną wysokość i przywiązać do niego krzaki lub możesz - kilka drutów, które utrzymają roślinę. Do tetheringu używa się sznurka lub liny.
3. Za pomocą drucianej ramy. Rama musi mieć postać cylindra lub pryzmatu i może być wykonana z drewna lub metalu. Ten ostatni materiał lepiej nadaje się do budowy cylindrów. Z drutu musisz zrobić kilka okręgów, które będą otaczały ramkę. Następnie koła są przyspawane do cylindra w równej odległości od siebie. Liczba kręgów zależy od twoich życzeń i ciężkości rośliny. Pryzmat jest zwykle wykonany z materiałów drewnianych. Aby otoczyć pryzmat, nie będziesz już potrzebował kół z drutu, ale kwadraty. Nie jest konieczne przyspawanie kwadratów do pryzmatu; można użyć gwoździ.

Leczenie zapobiegawcze

Król gigantów jest odporny na infekcje i szkodniki, ale nie bez wyjątku. Pierwszym wyjątkiem jest mączlik szklarniowy, który atakuje krzewy rosnące w szklarniach, ponieważ zachowują poziom wilgotności i temperatury, które przyciągają szkodniki. Aby chronić pomidory przed mączlikami, przygotuj roztwór 150 gramów obranego czosnku i litra wody.

Czosnek jest kruszony, wlewany do wody i pozostawiony do zaparzenia na 5 dni. Powstałą nalewkę spryskuje się krzakami. Jeśli mączlik zaatakował rośliny przed podjęciem profilaktyki i zdołał je uszkodzić, powinieneś zastosować bardziej poważne metody kontroli - pestycydy (Aktara, Aktellik, Fitoverm, Iskra-Bio).

Kolejnym wyjątkiem była zgnilizna owoców, która występuje z powodu krzaków, które nie są wiązane w odpowiednim czasie. Podczas identyfikowania głównych objawów choroby warto leczyć rośliny Fitoverm, Profit Gold lub lekiem Abiga-Peak. Możesz również poradzić sobie z gniciem owoców płynem Bordeaux. Aby uniknąć możliwych infekcji, wystarczy monitorować warunki, w których rozwija się pomidor, karmić go nawozami na czas i przestrzegać zasad opieki nad uprawą.

Żniwa

Odmiana King of the Giants różni się zasadami zbioru. Postępując zgodnie z nimi, możesz wydłużyć okres przechowywania owoców i zachować ich prezentację po transporcie.

Dojrzewanie pomidorów ma etapy nazywane:

• zielony
• mleko;
• brązowy;
• różowy;
• pełny (lub czerwony).

Zbierany na określonym etapie ma swój cel.

Ważne! Pomidory można zbierać, aż temperatura otoczenia spadnie poniżej + 8 ° C.

Owoce zebrane podczas fazy zielonej i mlecznej są przydatne w marynowaniu. Mogą również dojrzewać, ale w szczycie sezonu nie zaleca się zbierania owoców w tak wczesnym terminie. Zbiór na etapie mlecznym i brązowym jest dobry dla tych, którzy zamierzają transportować plony. W takim przypadku pomidory będą nieco niedojrzałe, co pozwoli zachować prezentację warzyw.

Różowe i czerwone etapy dojrzewania są zalecane do stosowania owoców w najbliższej przyszłości - jedzenia na surowo lub wysyłania do przetworzenia. Transport różowych i czerwonych upraw jest niepożądany - owoce mogą pękać.

Odmiana musi być zbierana systematycznie - co 5-7 dni. Do przechowywania owoców odpowiednie są pudełka, w których pomidory można umieścić w dwóch lub trzech warstwach. Po usunięciu owoców z łodygi wystarczy oczyścić ziemię z resztek, nie trzeba ich myć.

Czy wiesz Jeśli włożysz pudełko pomidorów, które muszą dojrzeć, kilka dojrzałych kopii - dzięki nim proces dojrzewania przyspieszy.

Tomato King of the Giants - odmiana, która ma wiele zalet, ale jednocześnie wymaga starannej pielęgnacji. Tylko przestrzeganie zasad opieki nad tą rośliną może osiągnąć wysokie plony, a być może nawet pobić rekord masy jednego owocu.