Począwszy od wiosny i przez całe lato, różne krzewy zdobią ogrody bujną zielenią i pięknymi kwiatami. Jedną z tych roślin jest żółty różanecznik, popularny wśród ogrodników. Artykuł poświęcony jest sadzeniu, uprawie i dalszej pielęgnacji tej uprawy.
Botaniczny opis gatunku
Różanecznik to rodzaj botaniczny należący do rodziny Vereskov. Jego odmiany wyglądają jak krzewy liściaste, czasem drzewa. Pochodzą z ciepłych, górzystych regionów Europy, Azji i Ameryki Północnej. Rozwój roślin jest raczej powolny, osiągają one normalny rozmiar po około 10–20 latach wegetacji. Ponieważ kultura jest szeroko rozpowszechniona na wybrzeżu Morza Czarnego, roślina jest czasami nazywana azalią pontyjską.
Najlepiej nadaje się do uprawy w morskim klimacie z równomiernie rozłożonymi średnimi rocznymi opadami. Krzew nie lubi zbyt wysokich lub niskich temperatur. Większość gatunków to rośliny ozdobne zimozielone, bardzo piękne w okresie kwitnienia, wiosną i latem.Czy wiesz Rododendron jest narodowym symbolem Nepalu. Kraj ma ponad 30 odmian z kwiatami o różnych kolorach i rozmiarach.
Tworzy kwiaty w postaci szerokiego gramofonu o średnicy 2–6 cm, zwykle zbierane są w grupach po 7–16 sztuk. Płatki są malowane w różnych odcieniach żółtego, pomarańczowego, różowego, czerwonego, fioletowego i brzoskwiniowego. Liście krzewu są podłużne, skórzaste i mają gładką krawędź. Ich rozmiar może wynosić od 2 do 10 cm, w zależności od odmiany.
Popularne odmiany żółtego rododendronu
Na świecie istnieje wiele różnych odmian tej kultury. Różaneczniki z żółtymi kwiatostanami są popularne wśród ogrodników, ze względu na jasne połączenie koloru liści i płatków, a także długie, ciągłe tworzenie nowych pąków i bujny kształt korony. Ponieważ klimat zimowy w większości Rosji jest dość surowy, odmiany o średniej lub wysokiej odporności na zimno są sadzone głównie w tym kraju. Naturalnie bez dodatkowego schronienia krzew może rosnąć tylko w regionach południowych: w Krasnodar, na Krymie lub na Kaukazie.
Oksydol
Krzew ma gęstą koronę dorastającą do około 1,4 m średnicy. Dziesięcioletnia roślina osiąga wysokość 1,2 m. Latem jej liście są ciemnozielone, ale jesienią stają się czerwone. Kwiaty oksydolu są czysto białe z małą żółtą plamką na jednym z płatków, ich średnica wynosi 6-8 cm, brzegi płatków lekko się zawijają. Podczas otwierania pąków w pobliżu jest przyjemny aromat.
Czy wiesz W tłumaczeniu z greckiego „rododendron” oznacza „drzewo różane”.
Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej i trzeciej dekadzie maja i trwa długo. Oxydol wymaga kwaśnej gleby bogatej w próchnicę. Preferuje częściowy układ kolorów. Różni się wysoką odpornością na mróz.
Świecące Bursztyny
Wysokie, wolno rosnące krzewy, często sięgające 1,8–2 m. Średnica asymetrycznej korony w kształcie lejka wynosi od 100 do 120 cm, wydłużone duże liście (10 cm długości, 5 cm szerokości), ciemnozielony kolor z połyskiem. Jesienią są stale malowane w odcieniach żółtego, pomarańczowego i czerwonego. Kwiaty są zbierane w grupach po 6–12 pąków, otwierających się w maju lub na początku czerwca.
Ich jasne pomarańczowe płatki wydzielają przyjemny zapach. Aby odmiana położyła pąki owocowe na następny sezon, zaleca się zapobieganie tworzeniu się nasion. Świecący Żar ma średnią zimotrwalość. Pod warunkiem schronienia zimowego bez uszkodzeń ulega obniżeniu temperatury do -25 ° C. Wymaga dobrego oświetlenia, ale może w pełni rozwinąć się w małym cieniu.
Sante Nectarine
Ta odmiana ma doskonałą odporność na mróz (maksymalnie do -30 ° C). Ma szeroką koronę, skłonną do szybkiego wzrostu gałęzi po przycięciu. Kwiaty mają kształt szerokich dzwonów o średnicy do 6 cm.
Czy wiesz Rododendron zawiera niebezpieczne substancje, które są obecne we wszystkich częściach rośliny, w tym w kwiatach i nektaru, więc tylko dwa liście, które dostają się do ludzkiego żołądka, mogą powodować poważne zatrucie. Objawy kliniczne: wymioty, biegunka, ból brzucha, osłabienie, depresja, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, wstrząs, zatrzymanie akcji serca, obrzęk płuc, duszność, letarg, drgawki i śmierć.
Płatki są jasnożółte, każdy ma pomarańczowy fragment, który nie traci nasycenia pod wpływem światła słonecznego. Pąki po 7-15 sztuk, zebrane w pęczki. Zielone podłużne liście Sunte Nectarine zmieniają kolor pod koniec lata, przechodząc przez całą paletę odcieni z żółtego na czerwony.
Silfides
Odmiana Sylphides została wyhodowana w XIX wieku przez angielskich hodowców. Można go przypisać najbardziej odpornym na mróz przedstawicielom kultury, wytrzymującym ujemne temperatury -32 ° C. Wysokość rośliny wynosi od 120 cm do 200 cm, w zależności od regionu uprawy i pielęgnacji. Krzew jest bujny, z zaokrągloną koroną, w początkowej fazie rozkładania liście są pomalowane na bordowy odcień, uzyskując normalny rozmiar, zmieniają kolor na zielony.
Silfides można uprawiać zarówno w dobrze oświetlonych miejscach, jak i w małym cieniu. Kwiaty w kształcie lejka składają się z bogatych żółtych płatków. Rosną w ciasnych grupach 8-14 pąków, kwitną pod koniec maja lub na początku czerwca, absolutnie nie mają smaku.
Sadzenie i pielęgnacja żółtego rododendronu
OchOptymalny czas do sadzenia rododendronów to początek wiosny. Sadzenie można również wykonać późnym latem lub wczesną jesienią. Zanim zaczniesz, musisz wybrać odpowiednie miejsce i zaopatrzyć się w odpowiednią glebę. Ważne jest, aby odpowiednio przygotować miejsce do lądowania i umieścić w nim sadzonkę.
Wybór miejsca
Różanecznik uwielbia słoneczne położenie, ale lekko zacienione. Oznacza to, że nie można go sadzić w pełnym cieniu, ponieważ istnieje ryzyko zatrzymania tworzenia się pąków kwiatowych. Zaleca się umieszczanie uprawy pod dużymi drzewami lub wysokimi krzakami, unikając bezpośredniego światła słonecznego.
Ważne! Nie zaleca się stosowania torfu powierzchniowego do sadzenia rododendronu, ponieważ ma on włóknistą strukturę, składa się ze słabo rozłożonych substancji organicznych i zawiera bardzo mało przydatnych minerałów. Może być stosowany jako składnik podłoża w połączeniu z innymi składnikami: korą sosny, drobnymi trocinami, perlitem, kompostem.
Ogrodnik musi być ostrożny, ponieważ istnieją odmiany, które wolą rosnąć na słońcu. Wskazane jest, aby najpierw uważnie przeczytać zalecenia z pokoju dziecinnego i dokładnie ich przestrzegać.
Przygotowanie gleby i sadzonka
Kolejną niezwykle ważną kwestią jest wybór odpowiedniego środowiska. Gleba dla rododendronów powinna mieć reakcję kwasową (pH 3,5–5,5). Jest to warunek obfitego kwitnienia, a także normalnego rozwoju korzeni i części nadziemnych. Jeśli sadzonka rośnie na jałowej, zasadowej lub gliniastej glebie, należy ją przesadzić. Po 3-4 latach musisz zrobić nawozy, które zwiększają kwasowość gleby.
Zaleca się, aby ogrodnik przeprowadził test gleby przed przeniesieniem krzewu. W ziemi, na której sadzona będzie roślina, kopią dziurę o głębokości 45 cm i napełniają ją wodą. Jeśli zostanie wchłonięty po godzinie, gleba jest całkowicie higroskopijna i nadaje się do użycia.
W przypadku, gdy strona jest pełna piasku, wymagane jest mieszanie z mokrym torfem lub kompostem z liści jako przygotowanie do sadzenia. Możesz użyć liści dębu lub buku. Gotowe podłoże będzie składać się z gleby piaszczystej i materii organicznej w stosunku 1: 2 lub 1: 3.
Przed przeniesieniem się do nowego miejsca musisz poluzować kulkę korzeniową sadzonki i zanurzyć ją na pół godziny w wodzie. Jeśli te działania zostaną zaniedbane, wówczas w procesie adaptacji roślina może umrzeć. Nadmierne pogłębienie prowadzi do tego, że stagnacja wody występuje w obszarze korzenia, co powoduje powstanie centrum rozkładu. Korzenie, które nie są poluzowane przed sadzeniem, przyczyniają się do tego, że będą rosły w śpiączce glebowej i nie będą się swobodnie rozprzestrzeniać na zewnątrz.
Proces lądowania
Prawidłowo posadzić rododendrony niezbyt głęboko, pozostawiając swoje korzenie nagie na wysokości 2-3 cm nad ziemią.
Instrukcje krok po kroku:
- Ponieważ kultura ma płytki, ale dobrze rozgałęziony system korzeniowy, do sadzonki konieczne jest przygotowanie studni objętościowej o głębokości do 50 cm, której szerokość powinna być o 20 cm szersza niż śpiączka korzeniowa.
- Gruby drenaż żwiru kładzie się na dnie wnęki, na którą wylewa się podłoże torfowe, miesza się z piaskiem i dobrym kompostem, na przykład liściastym. Ale dobrze nadaje się również gotowa gleba dla azalii, zakupiona w centrum ogrodniczym.
- Na środku wnęki sadzonka jest zamontowana pionowo i trzymając ją jedną ręką u góry, ogrodnik ostrożnie przykrywa korzenie luźnym podłożem.
- Kiedy dół jest prawie całkowicie wypełniony ziemią, system korzeniowy rośliny jest dobrze nawilżony przez wlanie co najmniej 10 litrów wody pod korzeń. Następnie gleba znacznie się uspokoi, a jej ilość będzie musiała zostać uzupełniona.
- Gleba wokół posadzonego rododendronu jest dobrze zagęszczona, deptanie podeszwy butów. Jednocześnie wokół pnia powstaje małe zagłębienie w postaci miski. Podczas późniejszego podlewania pomoże zatrzymać wilgoć u korzeni rośliny.
Wideo: lądowanie rododendronów
Podlewanie i nawóz
Warto pamiętać, że zimą rododendrony nie zasypiają, podobnie jak inne rośliny, ale stale zbierają wodę z ziemi. Kiedy nie mogą go wchłonąć, liście zaczynają się zwijać, brązowieją i blakną. Jeśli uliczne powietrze jest ciepłe, a śnieg stopił się, krzew powinien już zacząć podlewać. Pożądane jest, aby woda do nawadniania miała taką samą temperaturę jak powietrze. Bez wody kultura ta staje się słaba i podatna na choroby.
Aby uniknąć błędów, najlepiej dla właściciela ogrodu zastosować specjalny nawóz do rododendronów lub wrzosu (dla roślin acidophilus). Procedura jest przeprowadzana dwukrotnie w ciepłym sezonie. Pierwszym okresem zapłodnienia dla kultury jest kwiecień, a następnie czerwiec i lipiec.
Odżywianie wiosenne będzie zawierać dużą ilość azotu, dzięki czemu krzew rośnie szybciej. Możesz również użyć ściółkowania strefy korzeniowej za pomocą kompostu, który stopniowo się rozkłada, wzbogacając glebę. Letni sos bogaty w fosfor umożliwia tworzenie się pąków kwiatowych w przyszłym roku.
Przycinanie
Przycinanie rododendronów to procedura, która pozwala zachować zdrowy, gęsto rozgałęziony krzew z dużą ilością liści, kwiatów i zwartej korony o właściwej formie. Kultura jest podatna na nadmierne przedłużanie dodatkowych gałęzi, dlatego potrzebuje regularnej fryzury.
W ciągu roku przeprowadza się kilka rodzajów przycinania rododendronu:
- Sanitarne - pod koniec okresu otwierania pąków, w drugiej połowie lata. Podczas zabiegu suszone kwiaty i martwe, suche pędy są usuwane. Dzięki temu krzew będzie miał okazję do dalszego wzrostu i produkcji nowych procesów bocznych.
- Formatywne - Najlepszy czas na wykonanie prac to koniec zimy, po minięciu groźby silnych mrozów. W tym procesie dodatkowe procesy są skracane lub całkowicie usuwane. Cięcie górnej nerki rozpoczyna produkcję licznych nowych pędów bocznych, po których korona jest zagęszczana.
- Przeciw starzeniu się - Radykalna procedura, która obejmuje całkowite odcięcie wszystkich starych gałęzi. Jest to konieczne, gdy krzak jest słabo rozwinięty, uszkodzony lub ma brzydki kształt. Aby nie osłabić nadmiernie rośliny, impreza odbywa się w dwóch etapach: połowa krzewu jest cięta na wiosnę, reszta - w przyszłym roku. Pędy są przycinane nisko (20–40 cm od ziemi), co powoduje budzenie śpiących pąków, co prowadzi do gwałtownego rozgałęzienia. Po przycięciu rododendron wymaga dodatkowej opieki, w tym regularnego podlewania i górnego opatrunku. Sekcję odmładzającą należy wykonać późną zimą lub wczesną wiosną, po ustaniu przymrozków.1 - przycinanie w pierwszym roku, 2 - przycinanie w drugim roku.
Schronienie na zimę
Wiele problemów z rododendronami wiąże się również z niewłaściwą opieką zimową. W pierwszym roku po posadzeniu rośliny wymagają szczególnej uwagi ogrodnika. Należy pamiętać, że nie lubią mroźnego klimatu, a mały system korzeniowy może zamarznąć. Biorąc to pod uwagę, na etapie zakupu warto wybrać odmiany, które tolerują duże różnice temperatur bez uszkodzeń. Istnieją odmiany, które zwykle zimują w bardzo niskich temperaturach powietrza (-25 ...- 32 ° C).
Jeśli w ogrodzie rośnie więcej delikatnych roślin lub nie ma pewności co do ich odporności na zimno, rododendron musi być osłonięty na zimę. Najlepiej używać specjalnych mat (ze słomy lub trzciny) lub materiałów nietkanych (spunbond, agrofibra).
W zależności od stanu krzewu, wraz z nadejściem wiosny, ogrodnik powinien przeprowadzić różne procedury przywracania. Jeśli gleba w bagażniku pachnie grzybami lub na gałęziach widać pleśń, zaleca się stosowanie środka grzybobójczego: spryskaj lek na powierzchni pędów i wlej roztwór pod korzeń. W ramach profilaktyki rośliny w sąsiedztwie poddaje się tej samej procedurze.
Metody hodowlane
Istnieje kilka sposobów rozmnażania ulubionej odmiany rododendronów. W tym celu ogrodnik musi mieć do dyspozycji krzak macicy. Dzięki niemu może uzyskać sadzonki, materiał do szczepienia, nasiona lub poziome gałęzie do ukorzenienia. Każda z tych metod pozwala po pewnym czasie wyhodować niezależną roślinę.
Sadzonki
Rozmnażanie przez sadzonki można przeprowadzać na kilka sposobów: roczne gałęzie lub pędy półlignifikowane.
Czy wiesz Jedna z odmian różanecznika o dużych liściach jest uważana za symbol Waszyngtonu.
Rootowanie rocznych sadzonek:
- Powielanie tą techniką jest zalecane wczesnym latem.
- Powinieneś wybrać roczny proces wierzchołkowy o długości około 10-15 cm i średnicy 0,5 cm. Zostaje na nim 3-5 liści, usuwając resztę. Wierzchołki gałązek są usuwane, a miejsce uszkodzenia leczy się za pomocą var var. Dolna część plastrów jest zanurzana w mieszaninie korzenia i fungicydu.
- Sadzonki w roślinie matecznej najlepiej sadzić w ciepłe dni, w +18 ... + 21 ° C.
- Bezpośrednie światło słoneczne nie powinno padać na sadzone sadzonki, w tym celu są one zasłonięte specjalną folią lub białą agrofibrą.
- Szkółka powinna być obficie podlewana i zapewniać stałą wilgotność plonu w granicach 90%.
- Zrootowanie rododendronów rocznymi pędami trwa około 3 miesięcy. Po tym czasie ukorzenione sadzonki należy przesadzić do doniczki o pojemności co najmniej 10 cm.
Kiedy pojawiają się trudności przy próbie usunięcia młodego krzewu ze zbiornika sadzenia, oznacza to, że ma on wystarczająco mocne korzenie i roślina jest gotowa do przesadzenia. Jeśli tak nie jest, ogrodnik musi odczekać kolejne 2-3 tygodnie i jesienią przesadzić je w ziemię.
Rootowanie przez stare pędy:
- Zdrewniałe gałęzie zaczynają się rootować w okresie od połowy sierpnia do początku października.
- Aby to zrobić, wybierz proces wierzchołkowy o długości 10-15 cm i średnicy 50 mm. Zostało na nim 3-5 liści, a wszystkie pozostałe są oskubane. Wierzchołki sadzonek są traktowane maścią ogrodową, aby chronić przed przenikaniem bakterii i wirusów. Dolna część pędów jest cięta ukośnie pod kątem 45 stopni, a końcówki są przetwarzane sekwencyjnie w Kornevin i fungicydu.
- Sadzonki sadzi się na wilgotnym podłożu, ogrzewa do +18 ... + 21 ° C. Aby zapobiec parowaniu wilgoci, szklarnia jest pokryta szkłem lub folią.
- Jak tylko pojawią się nowe liście na młodych roślinach, możesz zacząć je karmić.
- Po 85–95 dniach ukorzenione segmenty gałęzi należy przesadzić do osobnych pojemników o średnicy co najmniej 10–12 cm, z doniczek można je przenieść do stałego miejsca w wieku około dwóch lat.
Rozmnażanie przez pędy korzeniowe
Rootowanie pędów poziomych jest najbezpieczniejszą i najbardziej niezawodną metodą dla danej uprawy. Polega na zgięciu rosnącej gałęzi do ziemi i przymocowaniu (cegłą, deską, metalowym słupkiem) do dołu o głębokości 10-15 cm, wypełnionego kwaśnym torfem. Następnie warstwę warstwową pokrywa się glebą i obficie podlewa. Aby przyspieszyć tworzenie się korzeni, kora jest wstępnie cięta nożem w kilku miejscach i pokryta „Kornevinem”. Możesz dodać hydrożel i niewielką ilość szczepionki mikoryzowej do sadzonki. Warstwa ściółki wylewa się na miejsce lądowania.
W ten sposób ukorzenienie rododendronów trwa około 2 lat, po czym gałąź dobrze zarośnięta korzeniami jest odcinana sekatorami z krzewu macierzystego i sadzona osobno.Ważne! Do poziomego zrootowania rododendronów lepiej jest użyć młodych zielonych pędów lub gałęzi półlignifikowanych. Odmiany o małych kwiatostanach zakorzeniają się najbardziej bezboleśnie.
Propagacja szczepień
Inną metodą hodowli rododendronów jest szczepienie. Procedura jest przeprowadzana na wiosnę. Aby to zrobić, krzew macierzysty powinien zacząć rosnąć wcześnie, dla którego jest przenoszony do ciepłego pokoju o temperaturze +10 ... + 15 ° C na przełomie lutego i marca. Z gleby kopią pęd dzikiego wzrostu, który nie ma pąka owocującego, po czym jest przechowywany przez miesiąc w temperaturze + 4 ° С.
Następnie wykonuje się na nim cięcie w kształcie litery U za pomocą ostrego ostrza w miejscu kory znajdującej się 5 cm nad ziemią. Dokładnie takie samo wycięcie, ale w przeciwnym kierunku, wykonuje się na uchwycie wziętym z rośliny macierzystej, po czym strefy uszkodzenia są łączone i ustalane w tej pozycji. Powinny mieć ze sobą bliski kontakt. Następnie złącze smaruje się var ogrodowym i nakłada się bandaż. Krzew jest w tej formie przez 1,5–2 miesięcy, po czym ogrodnik musi sprawdzić, czy szczepionka się zapuściła. Jeśli wszystko jest w porządku, uzwojenie jest usuwane.
1 - towar; 2 - kolba, przycięta do wymaganej wysokości; 3 - potomek przygotowany do szczepienia; 4 - szczepiony rododendron;
Z nasion
Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że łatwiej jest rozmnażać kulturę w mniej pracochłonny sposób: pędy korzeniowe, szczepienie i ukorzenienie sadzonek. Jeśli jednak postanowiono zastosować tę metodę rozmnażania, to w tym celu konieczne jest zebranie nasion jesienią, utworzonych na miejscu suszonych kwiatów. O ich dojrzałości świadczy brązowy kolor i pękanie. Siew odbywa się w szklarni filmowej w lutym lub marcu.
Ważne! Nowy rododendron można uzyskać z nasion, ale ogrodnik będzie musiał uzbroić się w cierpliwość. Wyhodowany w ten sposób krzew wkrótce nie zakwitnie i nie odtworzy dokładnie cech rodzicielskich.
Gleba użyta do siewu powinna mieć skład odpowiedni dla roślin kwaśnych i wrzosowych. Najpierw należy go zmieszać z piaskiem w stosunku 1: 1. Po wysianiu należy upewnić się, że gleba nie wysycha, i regularnie nawilżać ją z pistoletu natryskowego. Miesiąc po sadzonkach sadzonki nurkują w ziemi, bogate w próchnicę. Po około 2 latach krzewy można sadzić w stałym miejscu, ale pierwsze pąki rzucą nie wcześniej niż po 5 latach.
Choroby i szkodniki
Na kulturę często wpływają choroby grzybowe. Objawami patogenów są: pleśń, pojedyncze szare i brązowe plamy i obrysy, skupiska zaciemnionych obszarów na liściach i gałęziach. Zakażenie sprzyja wysoka wilgotność, nadmierna gęstość roślin i wysoka temperatura powietrza (powyżej + 20 ° C).
Aby zapobiec rozwojowi zarodników, podlewanie powinno odbywać się tylko pod korzeniem, ale w żadnym wypadku przez zraszanie. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna, a nie mokra. Wykryte zainfekowane pędy należy odciąć u podstawy i spalić, a następnie spryskać chorego krzewu i jego bezpośrednie otoczenie preparatami zawierającymi fungicydy (Fungaflor, Nimrod, Falcon).
Najczęstszym szkodnikiem rododendronów są mszyce. Znajduje się na delikatnych młodych pędach i wysysa sok i komórki z tkanek. Możesz spróbować usunąć je z krzaka, spłukać wodą z węża pod ciśnieniem lub usunąć ręcznie, używając gąbki i mydła do prania.
Możliwe jest również przeprowadzenie leczenia liści naparem z pokrzywy lub umożliwienie kłującemu sąsiadowi wzrostu obok ozdobnych krzewów, aby odstraszyć pasożyty. Jeśli metody środowiskowe nie działają lub występuje zbyt wiele szkodników, warto zastosować oprysk owadobójczy.
Opieka nad rododendronami jest dość skomplikowana, szczególnie dla początkujących ogrodników. Rośliny są bardzo wymagające, więc znajomość preferencji gatunku będzie kluczem do sukcesu właściciela klombu. Długie i eleganckie kwitnienie krzewu corocznie zdobi ogród przez kilka dziesięcioleci.