Ziemniaki Molly mają atrakcyjne właściwości do uprawy w regionie środkowym. Właściwości tej odmiany i cechy technologii rolniczej podano poniżej.

Historia wyglądu

Odmiana Molly jest znana od początku XXI wieku i jest wynikiem pracy niemieckiego koncernu Norika (Nordring - Kartoffelzucht - und Vermehrungs - GmbH). Oficjalnie zarejestrowany w rejestrze państwa w 2007 r

Charakterystyka i opis odmiany

Ziemniak ten należy do grupy odmian ponadczasowych, których okres wegetacji do pierwszego wykopu wynosi 40–45 dni, a całkowity okres dojrzewania wynosi 55–65 dni.

Czy wiesz W języku rosyjskim słowo „ziemniak” pochodzi z języka niemieckiego, gdzie pojawiło się poprzez zmianę włoskiego słowa „trufla”.

Jego główne cechy są następujące:

• krzew o średniej wysokości, półwysep, do rozłożenia;
• liście są jasnozielone i zielone, średniej wielkości;
• biała trzepaczka;
• owalna bulwa;
• oczy są małe i średnie;
• skórka jest gładka, żółta;
• pulpa jest żółta, średnio zagotowana;
• smak jest dobry;
• towarowa waga bulwy 98–142 g.

Opisana odmiana zachowuje gęstą strukturę w formie gotowanej, dlatego nie jest zalecana do robienia ziemniaków puree, ale doskonale nadaje się do zapiekanek, smażenia, faszerowania oraz jako składnik zup i sałatek.

Molly wykazuje wysoką wydajność. Przy pierwszym kopaniu osiąga 140 kg / ha, po 55 dniach (drugie kopanie) - do 210 kg / ha. Maksymalna wydajność 308 kg / ha. Ten ziemniak ma zbywalność na poziomie 80–92%, a okres przydatności do spożycia wynosi 82%.

Producent obiecuje bezpretensjonalność warunków klimatycznych i odporność na nicienie złote, raka i wirusa Y. Zauważono również średnią wrażliwość na skręcanie liści w stosunku do zarazy późnej. Nadaje się do uprawy w większości regionów, ale w regionach północnych konieczne jest dokładne przestrzeganie technologii rolniczej.

Zalety i wady

• Ziemniak Molly przyciąga uwagę ogrodników i rolników z następującymi zaletami:
• wysoka wydajność;
• mało wymagający dla gleby;
• zbywalność bulw;
• odporność na wiele chorób.

Wady tej odmiany obejmują stosunkowo niski procent utrzymania jakości.

Zasady lądowania

Najważniejszymi czynnikami wpływającymi na plon odmiany są wybór materiału do sadzenia i właściwe sadzenie bulw.

Optymalny czas

Sadzenie ziemniaków odbywa się po zniknięciu zagrożenia mrozem, gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm wzrośnie do + 8 ... + 10 ° C, co w przybliżeniu odpowiada końcowi kwietnia i początku maja (w zależności od regionu).

Ważne! Popularnym znakiem początku sezonu sadzenia ziemniaków jest otwarcie pąków na brzozie.

W przypadku częstych mrozów powrotnych konieczne jest zabezpieczenie bulw przez uziemienie, ponieważ zielona masa wierzchołków rośnie dość szybko po uszkodzeniu przez mróz. Nie należy odkładać sadzenia na długi czas, ponieważ tworzenie bulw zatrzymuje się przy temperaturze gleby + 28 ° C i nocnym powietrzu przy + 20 ° C.

Wybór najbardziej odpowiedniego miejsca

Działka pod łóżka ziemniaczane powinna być sucha i słoneczna, chroniona przed podmuchami zimnego wiatru. Bulw nie należy umieszczać po krzewach pomidorowych, bakłażanie i papryce, a najlepszymi poprzednikami ziemniaków są cebula i czosnek, kapusta, dynia i rośliny strączkowe.

Ponownie możesz sadzić ziemniaki w tym samym miejscu dopiero po 3 latach Odmiana Molly nie wymaga składu gleby, ale najlepiej będzie rosła na żyznej, lekkiej glebie o kwasowości 5,1–6 pH.

Przygotowanie gleby do sadzenia

Aby zwiększyć wydajność o 35–40%, warto zwrócić uwagę na zwiększenie żyzności gleby.

Optymalne jest przeprowadzenie jednego z tych jesiennych przygotowań:

• do sadzenia roślin siderat, które są koszone i sadzone w glebie na głębokość 10 cm przed sadzeniem wiosennym;
• podczas kopania na szpadce bagnetowej dodaj 15–17 g siarczanu potasu, 35–40 g superfosfatu i 7 kg gnijącego obornika (na m²).

Czy wiesz Larwy stonki ziemniaczanej jedzą liście ziemniaków i trawią wszystkie pigmenty, z wyjątkiem karotenu, dzięki czemu gromadzą się i nadają szkodnikom pomarańczowy kolor.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia bulw, gleba na łóżku powinna zostać odkażona.

Istnieją takie metody obróbki chemicznej:

• jesienne rozproszenie wybielacza (100-200 g na m²);
• wyciek ziemi przed posadzeniem roztworem formaliny (weź szklankę 40% roztworu substancji na 10 litrów wody);
• 40-60 g preparatu Iprodion na m2 dodaje się do każdej studzienki podczas sadzenia.

Biologiczne środki dezynfekcji obejmują uprawę gorczycy białej jako sideratu, a także stosowanie preparatów Fitosporin, Trichodermin, Gamair i innych, zgodnie z instrukcjami.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Wstępna praca z sadzeniem bulw może znacznie zwiększyć kiełkowanie i plon ziemniaków.

Istnieją 3 główne etapy przygotowania:

• sortowanie, podczas którego bada się wszystkie bulwy i wybiera się tylko zdrowe okazy;
• kiełkowanie zacznij od podgrzania bulw w jasnym miejscu w temperaturze +12 ... + 15 ° C przez 2-4 tygodnie. Jeśli daty sadzenia są napięte, kiełkowanie można zmniejszyć do pojawienia się pierwszych pędów (5-6 dni). W tym okresie możliwe jest leczenie stymulantami wzrostu (GUMI, Planriz i inne). Następnie ponownie wybierz najlepszy materiał z mocnymi kiełkami;
• dezynfekcja mogą być wykonywane za pomocą środków ludowych, na przykład ubierając nadmanganian potasu lub kąpiąc się w roztworze popiołu (1 kg na wiadro wody). Możesz użyć „Fitosporin”, złożonych preparatów „Maxim” lub „Prestige” (w przypadku dwóch ostatnich należy wziąć pod uwagę długość okresu rozpadu).

Niektórzy ogrodnicy na tydzień przed sadzeniem ćwiczą cięcie bulw na kawałki o wadze około 40 g, zwiększając w ten sposób ilość materiału do sadzenia. Każdy kawałek powinien mieć tę samą liczbę oczu, a nacięcie powinno być posypane popiołem.

Wzór i głębokość oraz odległość do lądowania

Sadzenie ziemniaków Molly odbywa się zgodnie ze schematem 25–30 × 60–70 cm.

Głębokość wybiera się w zależności od rodzaju gleby:

• na glebach lekkich bulwa jest obniżana o 8-10 cm;
• w przypadku ciężkich gleb wystarczająca będzie głębokość 5–7 cm.

Schemat sadzenia ziemniaków dla zwykłych łóżek

Możliwe jest sadzenie z „grzbietami”, gdy bulwy są ułożone w rzędzie na łóżku, a następnie posypane na ziemi. Inną opcją jest sadzenie „pod słomą”, w której bulwy są przykryte warstwą suchej słomy (co najmniej 30 cm) i są dodawane podczas zagęszczania. Metody te są odpowiednie dla obszarów o wysokim poziomie wód gruntowych.

Zasady opieki

Bezpretensjonalna odmiana pokaże najlepsze plony, z zastrzeżeniem podstawowych zasad pielęgnacji, szczególnie istotnych na obszarach północnych.

Podlewanie

Gdy kiełki osiągną wysokość 10 cm, przeprowadza się pierwsze podlewanie. Jeśli ziemniaki sadzi się w miejscu o wysokiej wilgotności i ciężkich glebach, dodatkowa wilgoć może nie być potrzebna.

Ziemniaki należy podlewać pod korzeniem, nie spadając na wierzchołki

Możesz nawigować według następujących oznak braku wilgoci:

• małe łodygi zaczynają umierać;
• wyraźny spadek wzrostu i nieotwarte pąki kwiatowe;
• łodygi i liście stają się lekkie i letargiczne.

W suchych i gorących latach na glebach piaszczystych każdy krzak powinien zapewnić 1 litr stojącej wody.

Aby zatrzymać nawadnianie na czas, musisz sprawdzić następujące oznaki nadmiernej wilgoci:

• ciemnienie liści z późniejszym więdnięciem;
• rozpad małych bulw;
• pojawienie się plam i płytki nazębnej na dole łodygi.

Poluzowanie gleby i pielenie chwastów

Od samego początku należy oczyścić łóżko z chwastów i poluzować górną warstwę gleby w przejściach. Ściółkowanie sianem, skoszoną trawą lub słomą zmniejszy liczbę chwastów i zmniejszy odparowywanie wilgoci z gleby.

Hilling i karmienie

Po raz pierwszy hilling odbywa się przez masowe pędy po deszczu lub podlewaniu. W tym celu konieczne jest podgrzanie luźnej gleby z odstępów między rzędami do ziemniaków, całkowicie pokrywając sadzonki.

Ta technika zapewnia wczesną ochronę przed mrozem, prowadzi do śmierci znacznej części jaj stonki ziemniaczanej i przyspiesza tworzenie bulw. Po raz drugi ziemia jest pochowana, gdy krzak osiągnie wysokość 20 cm i zamknie ją do połowy.

Większość nawozu należy zastosować jesienią lub podczas sadzenia.

Ważne! Opryskiwanie po nocnych przymrozkach można przeprowadzić nie wcześniej niż 2-3 dni później.

Jeśli taki opatrunek nie został przeprowadzony, roślinę można nawozić na dwa sposoby:

• opatrunki korzeniowe wprowadza się jednocześnie z hillingiem. Możesz użyć mineralnej mieszaniny azotu, potasu i fosforu (w stosunku 2: 1: 1), która jest rozcieńczana w ilości 25 g na 10 litrów wody lub roztworu mocznika (1 łyżka stołowa na 10 litrów wody, 500 ml na krzak). Odpowiednie jest również podlewanie naw przejściowych roztworem odchodów ptaków (1:10).
• dolistne obejmują opryskiwanie humatu (2 g na 10 l, 3 l na sto części) co 2 tygodnie, infuzję pokrzywy co 10 dni lub mieszaninę mocznika (5 g kwasu borowego, 100 g mocznika i 150 g monofosforanu potasu dodaje się do 5 l wody). Mieszaninę mocznika rozcieńcza się 2 razy po raz pierwszy, a następnie stosuje bez rozcieńczania.

Leczenie zapobiegawcze

Oprócz powyższych technik (płodozmian, uprawa przedsadzeniowa i bulwy, hilling) stosuje się następujące środki zapobiegawcze:

• użycie zatrutej przynęty do złapania niedźwiedzia. Ten szkodnik gryzie bulwy i korzenie roślin;
• zniszczenie trawy pszenicznej znacznie zmniejsza liczbę wireworms - larwy, która zjada bulwy;
• młode sadzonki można leczyć 1% płynem Bordeaux;
• popiół drzewny dodany podczas sadzenia może, według niektórych raportów, odstraszyć chrząszcza ziemniaczanego.

Zbiór i przechowywanie

Młode ziemniaki można zbierać, kopiąc po jednej stronie, w której bulwy są sortowane ręcznie. W suchej glebie po takiej selekcji roślinę należy podlać. Z drugiej strony po kilku dniach będzie można wykopać krzak.

Sygnałem pełnego formowania plonu jest suszenie wierzchołków. Bulwy należy wykopać przy słonecznej i suchej pogodzie, a silny wiatr pomoże uprawom szybciej wyschnąć. Jeśli na wierzchołkach widoczne są oznaki późnej zarazy, przed zbiorem bulw należy je usunąć, aby choroba nie zarażała plonów.

Suszone ziemniaki do przechowywania należy poddać kwarantannie w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej przez 2 tygodnie. W tym czasie nastąpi pogrubienie skórki i wyleczenie jej uszkodzeń, a także mogą pojawić się oznaki choroby. Następnie bulwy są sortowane, a najlepsze okazy są opuszczane do piwnicy, a zepsute są wykorzystywane do gotowania.

W piwnicy lub piwnicy należy zapewnić następujące warunki:

• wilgotność 90–95%;
• temperatura + 2 ... + 4 ° C;
• wentylacja wyciągowa.

Żniwo można umieścić na podłodze, pozostawiając co najmniej 50 cm wolnej przestrzeni do sufitu. Ponadto ziemniaki są układane w wentylowanych skrzyniach iglastych i posypywane suchymi trocinami iglastymi (aby zapobiec rozwojowi chorób grzybiczych).

Jeśli zdecydujesz się przechowywać bulwy w workach, powinieneś użyć worków wykonanych z włókien naturalnych, które dobrze przepuszczają powietrze. W celu lepszej ochrony zapasy ziemniaków są okresowo sortowane.

Ziemniaki Molly można polecić do uprawy, zarówno początkującym ogrodnikom, jak i doświadczonym rolnikom. Cechy tej odmiany pozwalają uzyskać wczesne zbiory smacznych i sprzedawanych bulw.