Wiciokrzew staje się coraz bardziej popularną rośliną sadowniczą. Jedna z niewielkiej liczby wczesnych jagód, jest smaczna i zdrowa, ponadto jest uprawiana w prawie każdych warunkach. Dziś w artykule zapoznasz się z różnorodnością kultury lazurytu.
Opis odmiany wiciokrzewu Lapis lazuli
Krzew o zakrzywionych, owłosionych pędach osiąga wysokość 2 m. Kształt korony jest zwarty, lekko ściśnięty. Liście są duże, w kolorze ciemnozielonym, z lekką krawędzią płytek. Podczas kwitnienia krzew pokryty jest dużymi jasnoróżowymi kwiatami.
Historia selekcji
Jadalna odmiana wiciokrzewu została wyhodowana w Jekaterynburgu. Lapis lazuli jest owocem pracy hodowców z Centrum Badań Naukowych Oddziału Ural Rosyjskiej Akademii Nauk. Odmiana została zatwierdzona do uprawy i zalecona we wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej w 1999 r. Przez Państwową Komisję.
Czy wiesz Japonia była pierwszym krajem, który ocenił korzystne właściwości wiciokrzewu i rozpoczął swoją uprawę przemysłową..
Wygląd, cechy jagód
Kształt owocu jest wydłużony-owalny, średnia waga wynosi 1,4 g. Wydajność jest niska - 0,41 kg / m². Jagody mają cienką skórkę, miąższ o delikatnej strukturze. Smak jest deserowy, słodko-kwaśny. Odnotowano wysoką zawartość kwasu askorbinowego - 64 mg. Ponadto jagody wiciokrzewu zawierają kwasy organiczne, użyteczne pierwiastki śladowe: potas, magnez, żelazo, fosfor.
Owoce są uważane za uniwersalne w użyciu: są spożywane świeże i przetwarzane.
Zalety i wady odmiany
- Wśród zalet Lazurite:
- doskonały smak;
- uniwersalność zastosowania;
- odporność na niskie temperatury;
- średni czas dojrzewania.
Zgodnie z opisem odmiana przynosi niewielki plon, a ponadto silny płatek jest uważany za wadę.
Technologia rolnicza
Wiciokrzew najlepiej sadzić jesienią, przed nadejściem pierwszych mrozów. Jesienne sadzenie daje roślinie możliwość przyzwyczajenia się do nowego miejsca i zakorzenienia.
Czy wiesz Od czasów starożytnych w Rosji używali gałęzi wiciokrzewu do produkcji biczów, gwoździ do obuwia i wyciorów.
Wybór miejsca
Roślina jest sadzona obok innych niskich krzewów owocowych. W ten sposób łodygi i korzenie będą zacienione i chronione przed przegrzaniem. Odległość podziemnych źródeł od powierzchni gleby wynosi korzystnie 2–2,5 m. System korzeniowy kultury jest głęboki i nie lubi podlewania. Przed sadzeniem wykopuje się 10 kg próchnicy lub kompostu na m². Jeśli to konieczne, gleba jest odtleniana popiołem drzewnym lub wapnem.
Wierzch krzaka powinien być oświetlony przez większość dnia.
Lądowanie i opieka
Przed sadzeniem system korzeniowy obniża się na 15–20 minut w środek grzybobójczy (Bactofit, Fitosporin) lub słaby różowy roztwór nadmanganianu potasu do dezynfekcji.
Technologia procesowa:
- Otwory są kopane o wymiarach 40 × 60, w odległości 1,5 m. (W pobliżu sadzony jest zapylacz).
- Wyekstrahowaną glebę (górna warstwa) miesza się z nawozami: superfosfatem (50 g) i solą potasową (40 g).
- Z części odżywczej gleby wzgórze wylewa się na dno otworu zgodnie z rozmiarem korzeni.
- Umieść sadzonkę, rozkładając korzenie.
- Posyp ziemią, aby szyjka korzenia znajdowała się co najmniej 3 cm od powierzchni gleby.
- Gleba jest kruszona dłońmi, ubijana, aby nie tworzyły się kieszenie powietrzne.
- Po posadzeniu podlewanie odbywa się w kilku etapach, wydając 10 litrów wody na krzak.
- Aby zapobiec parowaniu wilgoci, koło tułowia jest ściółkowane.
Podlewanie odbywa się za pomocą wody, oddzielonej od zanieczyszczeń w zaopatrzeniu w wodę. Podlewane w częściach, czekając, aż pierwsza porcja zostanie wchłonięta. Dorosła roślina potrzebuje do 20 litrów wody. Wilgoć jest szczególnie potrzebna podczas kwitnienia i owocowania. Częstotliwość podlewania można dostosować do stanu gleby: jeśli wyschła na głębokości 40-50 cm, musisz ją nawilżyć.
W pierwszym roku nie trzeba nawozić buszu: wszystko, czego potrzebujesz, znajduje się w dziurze do sadzenia i podczas kopania terenu. W następnym roku, wiosną, do gleby wprowadza się mineralne nawożenie azotem, takie jak mocznik (20 g / m²). Podczas kwitnienia dolistny płynny opatrunek można wykonać na arkuszu z roztworem popiołu drzewnego 200 g / 10 l wody. Podczas owocowania do kręgu blisko łodygi dodaje się sól potasową i superfosforan 50 g. Nawozy organiczne można stosować od 3 roku.
Ważne! Konieczne jest regularne przeprowadzanie luzowania i pielenia. Chwasty zagęszczają sadzenie, stwarzając ryzyko choroby. Poluzowanie sprzyja lepszemu wchłanianiu wilgoci i składników odżywczych, oddychaniu korzeni.
Funkcje zapylania
Odmiana jest samopłodna z kwiatami biseksualnymi. Aby uzyskać plon, Lapis lazuli potrzebuje sąsiedztwa z zapylaczami o podobnych terminach dojrzewania.
Takie odmiany są odpowiednie dla rośliny:
- Vlad;
- Opal ognisty;
- Cyrkonia
Zwalczanie szkodników i chorób
Lapis lazuli jest odporny na choroby grzybowe, jednak musisz znać środki kontroli w przypadku uszkodzenia. Przeciw większości grzybiczych i bakteryjnych dolegliwości roślin ogrodowych preparat biologiczny „Baktofit„. Zaletą fungicydu jest to, że można go stosować na wszystkich etapach wegetacji wiciokrzewu, w tym przed sadzeniem.
Używanie narkotyków:
- Do dezynfekcji korzeni - 1 ml / 1 litr wody, moczony przez 15 minut.
- Z grzybów (mączniak prawdziwy, septoria) - 20 ml / 10 l wody, podlej glebę w kręgu prawie łodygi.
- Rdza, zaraza późna - 20 ml / 10 l wody, rozpylając krzak.
Wiciokrzew może być atakowany przez mszyce i szkodniki zjadające liście.
W walce z owadami i ich larwami pomoże preparat Actellik o szerokim spektrum działania. Do opryskiwania roślin roztwór roboczy przygotowuje się w stosunku 2 ml / 2 l wody.
Przycinanie i kształtowanie korony
Przycinanie wiciokrzewu odbywa się wiosną i jesienią. Procedura sanitarna obejmuje usunięcie zamrożonych, połamanych, słabych lub chorych gałęzi. Odbywa się to zarówno wiosną, w kwietniu-maju, jak i jesienią, przed rozpoczęciem mrozów. Wiosną krzak musi zostać ukształtowany. W pierwszym roku pozostało około 5 pędów szkieletowych, wycinając słabe lub rosnące korony wewnętrzne. Ponadto corocznie po inspekcji koronę należy przerzedzić, odcinając beznadziejne i pogrubione gałęzie krzewów. Na zimę połamane pędy są usuwane, aby podczas zimowania roślina nie marnowała siły na odzyskanie.
Ważne! Wszystkie prace są wykonywane zaostrzonym, odkażonym narzędziem. Sekcje należy traktować var var, aby uniknąć infekcji.
Zimowanie
Różnorodność hodowli Ural ma wysoką odporność na zimę. Nie chronią go na zimę, nie przeprowadzają żadnych innych przygotowań oprócz jesiennego przycinania.
Zbiór i transport
Jagody dojrzewają po wyrównaniu ich koloru, fioletu. Lapis lazuli należy do odmian pokrytych deszczem, więc musisz go zebrać natychmiast po dojrzewaniu, aby nie stracić części plonu. Pod krzakiem rozprowadza się czysty film, który jest dobrze wstrząśnięty.
Wiciokrzew nie dotyczy upraw, które mogą być przechowywane świeże przez długi czas.
Spadające owoce są starannie zbierane w płytkich pojemnikach z cienką warstwą. Musi być transportowany bardzo ostrożnie. Większość opinii na temat odmiany jest pozytywna. Zwracają uwagę na cudowny, lekko słodki smak jagody i jej przetworów.