Por jest niesamowitą kulturą, która, jeśli jest uprawiana niezależnie, może być spożywana na świeżo, marynowana, suszona, a nawet solona. Można go również dodawać do różnych potraw, aby wzbogacić smak i zwiększyć korzyści. Ze względu na bezpretensjonalność roślina może być uprawiana w dowolnych strefach klimatycznych. Zbieranie i przechowywanie porów jest dość proste, a korzyści i ilości zawartych w nich witamin i pierwiastków nie są porównywalne z żadną inną kulturą roślinną.
Ważne! Działanie moczopędne powoduje wysoką zawartość soli potasowych w porach. Stosowanie świeżego warzywa z kamicą moczową i zapaleniem moczowodu jest przeciwwskazane.
Cechy i cechy pora
Por to grupa roślin cebuli. Jako dodatek do potraw był również używany w kuchni starożytnego Egiptu i Grecji, jest również wspomniany w starożytnych żydowskich przepisach. Roślina została po raz pierwszy uprawiona w Cesarstwie Rzymskim, po czym zaczęła być szeroko poszukiwana wśród populacji różnych warstw. Ojczyzną pora uważa się wschodnie regiony Morza Śródziemnego. Wysokość dojrzałej rośliny wynosi 0,40–0,90 m. Kolor liści zależy od odmiany i może mieć wyraźny zielony lub niebiesko-zielony odcień.Kwiaty w postaci parasola w kolorze białym lub różowawym. Żarówka jest wydłużona. Rozmnażanie odbywa się za pomocą nasion. Por zawiera dużo białka. Aromat wynika z olejków eterycznych, które tworzą kompozycję. Oprócz olejów disiarczkowych i wielosiarczkowych roślina ma wysoki procent cukru, białka, potasu, karotenu, żelaza, wapnia, magnezu, sodu, witamin z grupy B, PP i C, a także innych składników odżywczych, co wskazuje na jego korzystne właściwości.
Czy wiesz Rzymski cesarz Neron uważał, że spożywanie pora w dużych ilościach korzystnie wpływa na zachowanie strun głosowych i umożliwia prowadzenie długiej mowy. W tamtych czasach kulturę nazywano „karmieniem pora”.
Olejki eteryczne, które tworzą por, wpływają na wzrost apetytu, regulują jelita, korzystnie wpływają na funkcjonowanie wątroby i pęcherzyka żółciowego. Por ma działanie moczopędne i oczyszcza krew. Polecany jest przy reumatyzmie i dnie moczanowej. Ma największą korzyść po pełnej dojrzałości. Kiedy zbierać cebulę i jak ją przechowywać, łatwo to zrozumieć, powinieneś tylko zapoznać się z kilkoma zaleceniami.
Funkcje zbioru cebuli
Czas zbierania porów z łóżek zależy od różnorodności kultur. Nadszedł czas, aby zebrać rośliny wczesnego dojrzewania w lecie. Zielona część jest zalecana do natychmiastowego użycia, ponieważ nie nadaje się do długotrwałego przechowywania. Średnie odmiany dojrzewające po 4–5 miesiącach są zbierane jesienią. Istnieje nawet kilka odmian pora, które nie boją się zamarzania i dobrze tolerują temperatury do -7 ° C. Por, podobnie jak inne warzywa, należy wykopać dopiero po osiągnięciu pełnej dojrzałości. Tylko wtedy można go długo przechowywać.
Oznaki dojrzałości
Dojrzałość porów można określić na podstawie jej wyglądu. Oczywiste oznaki, kiedy należy usunąć łuk:
- Suszona szyjka cebuli. W dojrzałych warzywach szyja jest sucha, przerzedzona, żółtawa lub charakterystyczna dla określonej odmiany koloru.
- Zagubione pióra. Roślinę można uznać za całkowicie gotową do zbioru, jeśli jej liście umarły i stały się żółte. Ale w okresach deszczowych ta funkcja może nie zostać zaobserwowana.
- Obecność suchych płatków ochronnych. W dojrzałym poru szeleszczą zewnętrzne łuski i można je łatwo oddzielić od cebulki.
Czy wiesz W porach kwas askorbinowy nadal gromadzi się podczas przechowywania. W porównaniu z początkowymi wskaźnikami zbierania żarówek jego procent może wzrosnąć ponad półtora razy. Żadna inna kultura nie może się pochwalić taką funkcją.
Technologia zbierania
Przed kopaniem cebuli musisz całkowicie przestać podlewać. Po wysuszeniu gleby system korzeniowy wyschnie i utworzy się zewnętrzna skorupa - płatki. Czyszczenie powinno odbywać się przy suchej pogodzie. Cały zbiór jest wykopany i pozostawiony do wyschnięcia w ogrodzie. Por powinien znajdować się pod słońcem, aż uformują się jednorodne złote łuski, a łodyga całkowicie wyschnie. Jeśli pogoda jest pochmurna i spodziewane są deszcze, plon należy przenieść pod baldachim lub w wentylowanym miejscu.
Tutaj kultura powinna być całkowicie sucha. Kiedy usunąć pory, jeśli według zewnętrznych znaków jest on całkowicie gotowy do zbioru, ale przewiduje się długotrwałe deszcze, ogrodnik musi sam zdecydować. Jeśli w Twojej okolicy często występują ulewne deszcze, należy postępować zgodnie z najbliższą prognozą.Obserwując letarg bocznych liści cebuli, należy ręcznie ułożyć wszystkie pióra, aby pękły u podstawy. W tym stanie roślina powinna leżeć na łóżku do ostatniego. Przed nadejściem deszczu nadszedł czas, aby natychmiast zebrać całą roślinę i umieścić ją pod baldachimem w celu dalszego suszenia. Następnie uszkodzone, nie dojrzewające i słabo wysuszone okazy są oddzielane, a dobra cebula jest wysyłana do długotrwałego przechowywania.
Przygotowanie cebuli do przechowywania
Właściwie zebrany plon wpłynie nie tylko na smak dojrzałego warzywa, ale także na możliwość długotrwałego przechowywania. Jeśli zasady zbioru nie będą przestrzegane, jego zepsucie może nastąpić w ciągu kilku miesięcy, a nawet tygodni. Co ciekawe, możesz przechowywać osobno nie tylko główkę pora, ale także jego pióra.
Ważne! Ponowne zamrażanie porów jest surowo zabronione, ponieważ warzywo traci swoją wartość odżywczą i jest zdeformowane.
W celu długoterminowego przechowywania i konsumpcji pora przez całą zimę należy wykonać następujące czynności przygotowawcze:
- po zebraniu cebuli należy ją oczyścić z ziemi;
- korzenie są częściowo przycięte, aby nie uszkodzić cebulki;
- liści nie można wyciąć, ponieważ po tym czasie obserwuje się ich przyspieszone więdnięcie. Cięte arkusze są bardziej podatne na więdnięcie i różne choroby. Tylko uszkodzone lub mocno zabrudzone pióra należy przycinać. Poziom przekroju arkusza to dwie trzecie głowy.
Metody przechowywania
Por można przechowywać na różne sposoby i w różnych formach. Wysuszony por jest najdłużej przechowywany, a cebula zawarta w temperaturze pokojowej ma najmniejszy okres przydatności do spożycia.
W temperaturze pokojowej
Przechowywanie w temperaturze pokojowej trwa nie dłużej niż tydzień. Konieczne jest zebranie od 5 do 10 żarówek w jednej wiązce, a następnie umieszczenie ich w plastikowej torbie z wcześniej wykonanymi otworami do wentylacji. Korzystne substancje są zachowane, ale nie przez długi czas.
W komorze lodówki
W chłodziarce pory można przechowywać przez 14 dni. Jego walory smakowe nie są tracone. Temperatura komory pośredniej powinna wynosić +1 ... + 3 ° С.
Suszenie
Susząc por, możesz zaoszczędzić dużo czasu. Możesz użyć tylko główek cebuli, uprzednio zmiażdżonych na średniej wielkości pierścienie. Pokrojone pory rozprowadza się na sicie i suszy w piekarniku lub piekarniku przez 4 godziny w temperaturze + 60 ° C. Traktowaną roślinę umieszcza się w szklanym, szczelnym pojemniku. W razie potrzeby pióra cebuli suszy się osobno i stosuje jako dressing do potraw.
Zamrażanie
Przed zamrożeniem pory dokładnie myje się, suszy i kroi w pierścienie o grubości około 3 cm, a kawałki warzyw układa się w polietylen i hermetycznie utrwala. Grubość napełnionego worka powinna wynosić nie więcej niż 5 cm. Zaleca się, aby por umieszczać w zamrażarce w małych porcjach. W ten sposób możesz zaopatrywać się w warzywa przez całą zimę.
Zalecenia dotyczące stosowania
Por to uniwersalna kultura, którą można spożywać na surowo, stosować jako przyprawę i gotować na jej podstawie pełnoprawne potrawy. W kuchni francuskiej dodaje się ją nie tylko do bulionów i tłuczonych warzyw, ale także do ciasta i niektórych rodzajów twardych serów. W porównaniu ze zwykłą cebulą por ma przyjemny aromat i delikatny słodki smak.Pomimo braku wyraźnych przeciwwskazań, świeżemu porowi nie zaleca się spożywania dużych ilości u osób z ostrymi procesami zapalnymi. Dodając por do nawet najprostszych potraw, możesz nadać im wyjątkową pikantność i nowy smak. Warzywo nie wymaga szczególnej pielęgnacji i łatwo zapuszcza korzenie w różnych strefach klimatycznych, a różne opcje przechowywania umożliwiają jego stosowanie przez cały rok.