Korzeń imbiru nie jest już nowością w naszych kuchniach; jego użyteczne właściwości są doceniane i kochane przez wielu. Większość letnich mieszkańców uprawia kulturę na swoich obszarach, ale w każdych warunkach można uprawiać tę roślinę, a w szczególności można ją uprawiać w klimacie syberyjskim.
Czy można uprawiać imbir na Syberii?
W naturalnych warunkach roślina rozwija się od 8 do 12 miesięcy. Aby korzeń dojrzał, potrzebuje długiego lata, a Syberia niestety nie słynie z tego przywileju. Zima tutaj trwa 7–9 miesięcy, a lato odpowiednio 1,5–2 miesięcy.
Co więcej, nie obfituje w upalne dni, na południu Syberii najwyższa temperatura latem wynosi + 20 ° С. Podczas kwitnienia od kwietnia do sierpnia roślina potrzebuje temperatury w zakresie + 25 ... + 32 ° С. Dlatego na otwartym terenie na Syberii imbir nie jest uprawiany, ale jest to możliwe w warunkach szklarniowych lub na parapecie.
Rosnące funkcje
Mówiąc o uprawie imbiru na Syberii w warunkach szklarniowych, należy dokonać jeszcze jednego wyjaśnienia: pomieszczenie powinno być ogrzewane. Konieczne jest również rozważenie sposobu zapewnienia dodatkowego oświetlenia.
Czy wiesz W Japonii istnieje tradycja jedzenia plasterków imbiru między posiłkami. Produkt całkowicie zabija posmak poprzednich produktów, co pozwala smakoszom lepiej docenić smak następnego dania.
W szklarni
Imbir rozmnaża się przez podział kłącza, ponieważ roślina nie wytwarza nasion. Przed przesadzeniem do szklarni korzeń wyrasta jak sadzonki. Podczas gdy przegroda rośnie w doniczce, ogrodnik przygotowuje szklarnię.
Jesienią należy go wyczyścić i zdezynfekować, sprawdzić stan pracy systemów ogrzewania, oświetlenia i nawadniania. Wiosną gleba jest przygotowana: jest zamrożona lub kalcynowana, aby uzyskać efekt dezynfekcji. Formowanie łóżek do lądowania.
Czas lądowania
Materiał do sadzenia kiełków rozpoczyna się pod koniec lutego, przeszczepiony do szklarni pod koniec marca. Na Syberii jest obecnie zimno, ale w szklarni należy utrzymać temperaturę w zakresie + 25 ... + 32 ° C. Później, po pojawieniu się liści, można obniżyć je do + 18 ... + 22 ° C. Do pomyślnego rozwoju sadzonki potrzebuje również wysokiej wilgotności - około 75-80%.
Ważne! Jeśli temperatura spadnie poniżej + 18 ° C, korzenie przestaną rosnąć, a stymulacja ponownie będzie problematyczna.
Przygotowanie roślin i gleby
Do reprodukcji musisz kupić korzeń o jednolitym kolorze skórki, bez plam i uszkodzeń mechanicznych. Materiał powinien być elastyczny w dotyku, solidny i gęsty, oczy powinny znajdować się na powierzchni, jak na ziemniakach.
W domu materiał jest cięty na kilka części, każde z nich ma 2-3 oczy. Sekcje należy traktować węglem aktywowanym. Po wyschnięciu węgla podziały są moczone w nadmanganianu potasu przez 2-3 godziny. Będzie to służyć jako zapobieganie chorobom i stymulowanie wzrostu nerek. Na dnie zbiornika, gdzie będą rosły sadzonki, położyć drenaż.
Gleba jest przygotowywana z takich składników pobranych w równych częściach:
- ziemia ogrodowa;
- próchnica;
- piasek.
Podłoże wylewa się do drenażu, zwilża, sadzonki umieszcza się pąkami na głębokości 4 cm, opryskuje i umieszcza w cieple do momentu pojawienia się kiełków.
Lądowanie
Pędy, które można sadzić, pojawiają się w ciągu 3 tygodni. W szklarni są sadzone na tym samym podłożu, w którym kiełkują. Biorąc pod uwagę poziomy wzrost korzenia, nie sadzi się go głęboko.
Wzór lądowania:
- Warstwa drenażowa o długości około 1-1,5 cm jest również umieszczana w przygotowanych rowkach.
- Glebę wylewa się około 15–20 cm, sadzonkę umieszcza się w zagłębieniu, posypuje ziemią i podlewa.
- Głębokość lądowania wynosi do 10 cm.
Podlewanie i dalsza pielęgnacja
Troska o kiełki polega przede wszystkim na zapewnieniu odpowiedniego mikroklimatu. Oprócz odpowiedniej temperatury i mokrych warunków rośliny potrzebują oświetlenia przez co najmniej 12 godzin dziennie. Zwykle stosuje się lampy sodowe, umieszczając je nad łóżkami w bezpiecznej odległości od roślin (80-100 cm).
Ważne! W słoneczne letnie dni podlewanie odbywa się rano lub wieczorem, aby nie spowodować poparzeń liści.
Podlewanie upraw jest częste i obfite, najlepiej nadaje się metoda zraszania.Aby nie przesadzić z wilgocią, musisz skupić się na stanie gleby: zawsze powinno być lekko wilgotne. W sierpniu zmniejsza się podlewanie - w tym czasie już powstają bulwy imbiru, a częste nawilżanie może wywołać ich rozkład.
Konieczne jest również monitorowanie czystości gleby poprzez usuwanie chwastów. Oprócz odchwaszczania ważne jest również poluzowanie, ale nie głębokie, biorąc pod uwagę lokalizację korzeni imbiru.
Uprawy imbiru wymagają monitorowania kwasowości gleby - nie powinna ona przekraczać średnich wartości. Aby utrzymać odpowiedni poziom, nałóż górny opatrunek jesionem drzewnym. Pierwszy nawóz przeprowadza się przed pojawieniem się liści, złożonej kompozycji mineralnej z przewagą azotu dla roślin bulwiastych, zgodnie z instrukcjami.
Podczas stosowania substancji organicznych stosuje się wlew dziewanny (1:10) lub kompost. W czerwcu górny sos powinien zawierać więcej potasu (popiół drzewny, napar z pokrzywy). W lipcu roślina musi być nawożona związkami potasu i fosforu. Przestań nawozić sadzenie, gdy liście zaczną wysychać.
Doniczkowe domy
W przypadku braku domku lub domu we wsi imbir jest uprawiany w doniczce. Daty sadzenia nie różnią się od powyższych dat, a także przygotowania kłącza do kiełkowania. W domu mieszankę ziemi można zastąpić zakupioną glebą, na przykład kompozycją dla roślin palmowych.
Doniczka dla rośliny jest wybierana szeroka, a nie głęboka, według rodzaju naczynia. Glebę i pojemność należy zdezynfekować. Drenaż jest umieszczony na dnie zbiornika: żwir, ekspandowana glina z warstwą 3-5 cm Głębokość sadzenia domu w doniczce wynosi nie więcej niż 5 cm.
Sadzonka umieszczona jest na ciepłym, oświetlonym przez większość dnia parapecie. Potrzebne będzie również sztuczne oświetlenie, ponieważ światło potrzebuje 12-14 godzin.Czy wiesz Lecznicze właściwości imbiru badano w czasach starożytnych. Zdolność do usuwania toksyn, a zatem służyć jako antidotum, roślina uderzyła takich naukowców, jak Pliniusz Starszy, Dioscoridis, Galen.
Warunki klimatyczne:
- temperatura + 22 ... + 28 ° С;
- wilgotność do 75%.
Podlewanie w domu jest rzadsze niż w szklarni, ale po pojawieniu się zieleni zwróć uwagę na opryskiwanie. Jest to szczególnie ważne, jeśli garnek znajduje się obok urządzeń grzewczych. Gleba w doniczce również nie powinna całkowicie wyschnąć.
Jeśli roślina jest uprawiana do celów dekoracyjnych, można go nawozić zakupionymi preparatami do kwitnienia palm i stosować zgodnie z dawką w instrukcji. Jeśli w celu uzyskania pikantnego, zdrowego produktu, górny sos na etapie bulwowania powinien zawierać potas i fosfor, można zastosować dowolną kompozycję do warzyw.
Jesienią imbir spoczywa, po czym należy go usunąć w ciemnym miejscu i przestać podlewać. Wiosną, w marcu i kwietniu, doniczka jest wystawiona na słońce.
Zasady zbioru i przechowywania
Zbiorów można dokonać po zwiędnięciu i zwiędnięciu liści. Pędy korzeni tropikalnych zmienią kolor na żółty. Bulwy wykopuje się łopatą, strząsa z ziemi, oczyszcza z małych korzeni. Produkt należy wysuszyć przed wysłaniem do przechowywania, w przeciwnym razie może ulec gniciu. Pomieszczenie magazynowe powinno być suche, ciepłe, temperatura +4 ... + 10 ° С. Należy przewietrzyć pomieszczenie, aby nie było stęchlizny.
Imbir nie jest trudny do uprawy - chociaż będzie mniejszy niż w środowisku naturalnym, ale jego zawartość jest nie mniej przydatna. Cała rodzina doceni prewencyjne, terapeutyczne i kulinarne właściwości rośliny.