Ziemniaki nazywane są drugim chlebem, a wymagania dotyczące odmian są dość wysokie. Jedna z odmian jest bardzo popularna zarówno wśród letnich mieszkańców, jak i wśród rolników. Chodzi o Scarlet.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Prawidłowa i pełna nazwa odmiany to Red Scarlet. Ziemniak został uzyskany dzięki staraniom holenderskich hodowców; był szeroko rozpowszechniony, w szczególności na naszych szerokościach geograficznych, na początku 2000 roku.

Tabela wczesnego dojrzewania odmiana dojrzewa 75 dni po posadzeniu. Niski krzak tworzą pionowe pędy średniej grubości, na których średniej wielkości liście tworzą również gęsta zielona masa.

Podczas kwitnienia czysta odmiana tworzy czerwone lub fioletowe kwiaty. Tak szybko, jak szczyty, Scarlet rośnie bulwy. Waga jednej bulwy waha się od 70 g do 150 g.

Przedrostek „czerwony”, czyli czerwony w tłumaczeniu z angielskiego, otrzymał ziemniaki ze względu na kolor skórki. Czerwono-różowy lub różowy owoc o zaokrąglonym owalnym kształcie ma płytkie oczy. Odmiana dobrze się owocuje: średnio 500 kg / ha płaska powierzchnia ziemniaka długo zachowuje swój wygląd.

Żółte miąższ o jednorodnej strukturze, drobnoziarnisty. Charakterystyczną cechą jest to, że nie przyciemnia się przy cięciu. Wysoka zawartość skrobi nie pozwala na gotowanie ziemniaków podczas gotowania lub smażenia. Smak jest umiarkowanie słodki.

Czy wiesz Popularna wódka Karlssona w Szwecji jest produkowana z ziemniaków i nosi nazwę twórcy równie popularnego mocnego napoju Absolute.

Przewaga i wada odmiany ziemniaka

Główną zaletą tej odmiany jest odporność na jeden z najniebezpieczniejszych szkodników roślin psiankowatych - nicień złoty.

• Inne zalety:
• wczesne dojrzewanie;
• odporność na suszę (krótkoterminowe);
• wysoka wydajność;
• odporność na główne wirusy i zarazy;
• cechy smakowe;
• długi okres trwałości;
• przenośność.

Wśród wad tej odmiany istnieje zapotrzebowanie na warunki glebowe i pogodowe. Czerwona Szkarłatna jest równie odporna na ciepło i mróz.

Ziemniaki wyróżniają się dużą liczbą składników odżywczych w składzie.

Owoce zawierają:

a) minerały:

• żelazo
• wapń
• potas
• magnez
• fosfor;

b) witaminy:

• B9 - kwas foliowy;
• E oznacza tokoferol;
• PP - kwas nikotynowy;

c) kwasy organiczne:

• Apple
• szczawiowy;
• cytryna

Dzięki takiemu składowi regularne stosowanie produktu pomoże znormalizować funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego i trawiennego. Popraw równowagę wodno-solną w ciele i przyspiesz procesy metaboliczne.

Danie z pieczonych ziemniaków pomaga przywrócić błonę śluzową z wrzodem żołądka i wrzodem dwunastnicy. Płyny leczące rany są wytwarzane z soku ziemniaczanego, a także przyjmowane doustnie w celu złagodzenia bólów migrenowych. Sok pomaga w zaparciach i chronicznym zmęczeniu.

Sadzenie i uprawa szkarłatu

Sadzenie odmiany kochającej ciepło odbywa się, gdy ziemia ogrzeje się do co najmniej + 10 ° C (kwiecień, maj). W tym przypadku istnieje doskonałe ukorzenienie i przyjazne kiełkowanie upraw.

Przygotowanie i wybór materiału do sadzenia

Bez własnego materiału siewnego można go kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Aby zweryfikować czystość odmiany, musisz poczekać na kwitnienie: pojawienie się białych kwiatów będzie sygnałem do przesadzenia. Takie krzewy najlepiej oznaczyć, abyś mógł je zabić do następnego sadzenia.

Nasiona przygotowane samodzielnie należy skalibrować: optymalny rozmiar nasion wynosi 4–5 cm średnicy. Następnie nasiona suszy się przez około 10 dni, podczas których bulwy są zazieleniane. Bulwy są przechowywane w suchej piwnicy do wiosny. 45 dni przed sadzeniem nasiona są usuwane ze sklepu, myte, odrzucane uszkodzone. Przygotowanie do sadzenia obejmuje dezynfekcję i kiełkowanie.

Etapy procedury:

1. Bulwy są marynowane w roztworze kwasu borowego 10 g / 1 l wody.
2. Po wysuszeniu materiał jest ogrzewany przez 3-4 dni w temperaturze + 18 ... + 20 ° С.
3. Następnie umieszczane na 30–35 dni do kiełkowania w świetle w temperaturze pokojowej. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła słonecznego, użyj lamp.
4. Następnym krokiem jest kiełkowanie na mokro. Bulwy układa się w pudełkach i przykrywa mokrą trociną.
5. Trociny nawilżają się, umieszczając w roztworze wody i nawozu. Lek „Baikal-M” rozcieńcza się w proporcji 10 ml / 10 l wody. Trociny należy wykręcić, a następnie równomiernie rozprowadzić na bulwach.
6. Skrzynki są umieszczone w reżimie temperaturowym nie niższym niż + 12 ° С.
7. Warstwa pokrywająca jest regularnie nawilżana przez natryskiwanie.
8. Po 4–5 dniach pojawiają się żywotne kiełki i bulwy są gotowe do sadzenia.

Ważne! Połączenie dwóch metod kiełkowania - na mokro i w świetle daje 100% rezultatu kiełkowania.

Przygotowanie gleby do sadzenia

Do lądowania zaleca się wybranie miejsca na wzgórzu, dobrze oświetlonym i ogrzewanym przez słońce. Do uprawy roślin potrzebna jest luźna gleba o wskaźniku kwasowości 5,5–7 pH. Jesienią ziemia zostaje wykopana do głębokości bagnetu, usuwając chwasty i nawożąc.

Aby nasycić glebę, użyj dla każdego m²:

• gnijący obornik - 7 kg;
• superfosfat - 40 g;
• siarczan potasu - 15 g.

Procedura nasyci glebę składnikami odżywczymi, poprawi jej strukturę.

Odmiany technologii sadzenia

Przed posadzeniem strona jest ponownie wykopywana w połowie łopaty bagnetowej i wyrównywana za pomocą grabie.

Wzór lądowania:

1. Witryna jest podzielona na rzędy, pozostawiając między nimi odległość 120 cm.
2. Otwory wykopuje się w odległości 60 cm od siebie, na głębokości 7-10 cm.
3. W każdym otworze umieścić 50 g jesionu drzewnego.
4. Nasiona są składane oczami do góry i posypane ziemią.

Cechy pielęgnacji po posadzeniu

Pierwsze podlewanie odbywa się po wzejściu. Podlewany pod korzeń wodą chronioną na słońcu przez 3-4 litry na krzak. Przed okresem kwitnienia podlewanie odbywa się raz na 7 dni. Kiedy pojawiają się szypułki, zwiększa się ilość wody, a także częstotliwość nawadniania: 8–10 l pod krzakiem, dwa razy w tygodniu.

Ważne! Aby równomiernie nawilżyć glebę, część wody jest podzielona. Połowę wylewa się i czeka na wchłonięcie, a następnie wylewa się resztę.

Pod koniec kwitnienia bulwy zaczynają aktywnie rosnąć, więc norma wodna podwaja się. Gdy tylko na szczytach pojawią się oznaki więdnięcia, szybkość zmniejsza się do 3 l, a częstotliwość - do raz na 10 dni.

Po każdym nawadnianiu gleba jest poluzowana, aby na powierzchni nie tworzyła się skorupa, uniemożliwiając dostęp tlenu do bulw. W tym samym czasie usuwa się chwasty. Podczas pojawienia się pierwszych pędów przeprowadza się pierwsze hilling, prawie zasypiając. Przed kwitnieniem procedura jest przeprowadzana jeszcze 2 razy w odstępie 7-10 dni. Podczas kwitnienia nie przeprowadza się manipulacji, w tym okresie wierzchołki liści urosły gęste liście. Hilling może uszkodzić krzak lub zwiększyć ryzyko infekcji grzybiczej.

Pierwszy górny opatrunek przeprowadza się 2 tygodnie po pojawieniu się.

Zastosuj metodę dolistną z rozwiązaniem:

• karbamid - 100 g;
• monofosforan potasu - 150 g;
• kwas borowy - 5 g.

Mieszaninę substancji rozpuszcza się w 5 l wody, a następnie zwiększając objętość do 10 l, roztwór wystarczy na działkę o powierzchni 10 m². Powtórz procedurę po 3 tygodniach.

Podczas pączkowania wykonuje się drugi górny opatrunek:

• azotan amonu - 2 g;
• chlorek potasu - 2 g;
• superfosfat - 20 g.

Składniki miesza się w 5 l wody, doprowadza do objętości 10 l i rozpyla na działce, porcje wystarczają do przetworzenia 10 m² powierzchni. Po kwitnieniu bulwy potrzebują boru i magnezu do normalnego formowania. Idealny do karmienia rozważ lek „Mag-Bor”, 1 łyżka. l. / 10 l wody / 10 m². Na miesiąc przed zbiorem na glebę nakłada się suche granulki superfosfatu 300 g / m2.

Charakterystyczne choroby i szkodniki

Odmiana jest odporna na poważne choroby ziemniaków, zwiększa jej właściwości ochronne, traktując nasiona kwasem borowym. W celu ochrony na różnych etapach rozwoju kulturę traktuje się preparatem „Thanos” przez rozpylanie 4 g / 10 l wody. W sumie można wykonać 4 procedury. Lek jest skuteczny przeciwko zarazie późnej, alternariozie i strupowi.

Ziemniak może atakować stonka ziemniaczanego i niedźwiedzia. Aby zapobiec pojawieniu się chrząszcza, możesz użyć nasadzeń w przejściach odstraszających roślin:

• wrotycz pospolity;
• nagietek
• piołun.

Możesz walczyć z stonką ziemniaczaną za pomocą narkotyku „Bushido”. 0,5 g leku rozpuszcza się w 5 l wody, roztwór wystarcza na 100 m². Aby zwalczyć niedźwiedzia w norach znalezionych na stronie, zalej wodny roztwór octem 3 łyżki. l. / 10 l wody.

Czy wiesz Izraelscy naukowcy z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie w poszukiwaniu taniej energii elektrycznej otrzymali ją z baterii na bazie gotowanych ziemniaków.

Daty zbiorów i funkcje przechowywania

Do jedzenia ziemniaki wykopuje się pod koniec sierpnia, zbieranie materiału siewnego odbywa się na początku miesiąca. 10-12 dni przed zbiorem wierzchołki są cięte, co pomaga wzmocnić skórę i szybko dojrzewa.

Po zbiorach ziemniaki muszą zostać wysuszone, aby gleba pozostała na bulwach rozpadła się. Najlepszą opcją do suszenia jest baldachim przez 2-3 dni. Warzywa są okresowo odwracane, aby równomiernie wyschły.

Po wysuszeniu uprawę poddaje się kwarantannie przez około 2-3 tygodnie w temperaturze + 14 ... + 16 ° C. W tym czasie pojawią się możliwe choroby. Zdrowe bulwy są przechowywane w suchej piwnicy na piaszczystej pokrywie luzem lub w skrzyniach.

Recenzje na temat odmiany są w większości pozytywne: zauważają przyjemny smak, odporność na suszę i choroby. Ziemniaki nie wymagają wiele uwagi, a wydajność daje niezmiennie wysoką.