Uprawa moreli na Syberii jest bardzo realnym zadaniem, chociaż do jej wdrożenia należy wybrać odpowiednią odmianę. Historia uprawy kochających ciepło drzew owocowych w ekstremalnie niskich temperaturach w Rosji trwa od około stu lat, podczas których naukowcom udało się opracować dość dużą liczbę odmian strefowych, więc dziś wybór jest dość duży. Jedną z opcji wartych szczególnej uwagi jest morela Sibiryak Baykalova, która zostanie omówiona poniżej.

Historia selekcji odmian Sibiryak Baykalova

Autorem tej mrozoodpornej odmiany jest słynny sowiecki hodowca Ivan Leontyevich Baikalov, który poświęcił pół wieku swojego życia, na zasadzie dobrowolności, idei promowania moreli w regionach syberyjskich, w co początkowo niewielu ludzi wierzyło. Dzięki staraniom tego naukowca, oprócz syberyjskiego Bajkałowa, pojawiły się również tak dobrze znane morelowe odmiany, jak złoty syberyjski, wschodni syberyjski, Sajan, góra Abakan, duma z Chakasji, Dar natury.

Czy wiesz Osiągnięcia Iwana Leontyjewicza Bajkałowa w dziedzinie tworzenia syberyjskich odmian moreli w 2010 r. Naznaczono wpisaniem do rosyjskiej księgi rekordów.

Jeśli jednak większość odmian moreli zalecanych do uprawy na Uralu i Syberii uzyskano przez skrzyżowanie drzew owocowych z gatunku Prinus armeniaca (morela pospolita) z miejscowym krewnym, Prinus sibirica (morela syberyjska), który charakteryzuje się bardzo wysoką zimotrwalością, ale nadal ma zimotrwalość wtedy prawie niejadalne owoce Syberyjski Bajkałow nie jest hybrydą, lecz losową sadzonką. W swojej formule genetycznej jest oczywiście linia Prinus sibirica, morelowego zapylacza uprawianego na Ałtaju, w prywatnym ogrodzie. Prace nad konsolidacją długoterminowego wyniku swobodnego zapylania zostały przeprowadzone w oparciu o dwie instytucje naukowe - Instytut Badań Naukowych Problemów Rolnych Chakasji i Dalekowschodni Instytut Badań Rolniczych (Terytorium Chabarowskie).

W 2002 r., 12 lat przed śmiercią autora, jego nazwa została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej i została zalecona do uprawy we wschodnio-syberyjskim regionie Rosji - w Chabarowsku i Krasnojarsku, Chakasji, Transbaikalii, Jakucji, Buriacji, Tuwie i także obwód irkucki.

Opis różnorodności i cech charakterystycznych Sibiryak Baykalova

Jak przystało na morele syberyjskie, Syberyjski Bajkałow tworzy niskie, do 3,5 m drzewa z rozłożystą i niezbyt pogrubioną, ale dobrze liściastą koroną kulistą o średnicy do 4 m. Siła odmiany charakteryzuje się intensywnością w młodym wieku, ale po osiągnięciu przez drzewo dojrzałości roczna stopa wzrostu maleje.

Kolor kory jest ciemnoczerwony, szkieletowe gałęzie są długie i grube, pąki średniej wielkości, układ w kształcie bukietu, na rocznych pędach po trzy kawałki (owoc po bokach i wzrost w środku), na starszych gałęziach dwa lub więcej. Kąt odchylenia nerki od pędu jest znaczący.Kwiaty są średnie do dużych; kolor jest biały lub jasnoróżowy.

Liście średniej wielkości, ciemnozielone z przodu i jaśniejsze z tyłu (charakterystyczny dla Prinus armeniaca). Kształt liścia jest owalny ze zwężającym się i ostrzącym wierzchołkiem, łodyga jest krótka, o jasnym kolorze.

Czy wiesz Najbardziej niezwykłą ze wszystkich moreli słusznie uważa się za czarną, która jest losową hybrydą moreli i śliwki wiśniowej. Kolor skórki takich owoców przypomina bardziej śliwkowy kolor, ale w przypadku tradycyjnych pomarańczowych owoców Prinus sibirica nawet fioletowy lub ciemnoczerwony kolor nie jest tak charakterystyczny, że owoc ten nadal nazywa się czarnym.

Charakterystyka owoców:

• rozmiary - dość duży, od 25 do 37 g, w zależności od wieku drzewa, jego pielęgnacji i racjonowania uprawy;
• formularz - zaokrąglony i lekko spłaszczony;
• kolor skóry - jasnopomarańczowy z dziwnym rumieńcem;
• pokwitanie - mały;
• kolor miazgi - pomarańczowy;
• struktura miazgi - umiarkowanie gęsty i soczysty;
• procent ciał stałych, cukru i kwasu — 16/8,3/2,4;
• procent kwasu askorbinowego — 0,81;
• procent pektyny — 0,57;
• cechy smakowe - nieźle, smak jest słodko-kwaśny, jest owocowy aromat;
• ocena degustacji - 4,8 punktu w pięciostopniowej skali;
• kość - małe, łatwo odłączalne jadalne jądro;
• spotkanie - uniwersalny.

Okres kwitnienia Sibiryaka Bajkałowa przypada na koniec pierwszego - początek drugiej dekady maja. Roślina osiąga dojrzałość biologiczną pod koniec lipca lub na początku sierpnia, co pozwala zaklasyfikować morelę jako odmianę wczesnego dojrzewania. Drzewo wchodzi w fazę owocowania już od drugiego lub trzeciego roku życia, kiedy osiąga dorosłość, wykazuje stabilność wydajność do 20 kg z jednego drzewa. Jednak, aby zapewnić taki wynik, konieczne jest prawidłowe przycinanie formujące, a także obecność zapylaczy, ponieważ odmiana nie różni się wysoką samozapłodnością. W tym charakterze najlepiej stosować inne odmiany opracowane przez I.L. Baikalova - Gorny Abakan, Sayansky, a także Ałtaj itp.

Zalety i wady odmiany

• W przypadku stosunkowo krótkiej historii odmiany ogrodnicy docenili następujące zalety:
• wysoka mrozoodporność drewna (do -40ºС);
• zdolność do szybkiego powrotu do zdrowia w przypadku zamrażania pędów;
• niska siła wzrostu w wieku dorosłym, co eliminuje potrzebę corocznego przycinania;
• wczesne wejście w fazę owocowania;
• regularne zbiory;
• o dużych owocach, nietypowy dla innych odmian syberyjskich;
• wczesne dojrzewanie;
• bardzo dobre walory smakowe owoców;
• dobre cechy produktu, w szczególności regularny kształt i jednolite rozmiary owoców;
• jakość uprawy i jej przydatność do transportu;
• uniwersalny cel owocu.

Ważne! Odmiana Sibiryak Baykalova wyróżnia się wysoką odpornością na mróz, ale niską odpornością na zimę.

• Jednak Sibiryak Baykalov ma pewne wady. Zazwyczaj obejmują one:
• wskaźniki względnie niskiej wydajności;
• krótki okres uśpienia zimą, co prowadzi do wysokiego prawdopodobieństwa zamrożenia pąków owocowych;
• zwiększone ryzyko płaczu szyi;
• niepłodność;
• niestabilność na zmiany warunków pogodowych;
• niska odporność na choroby i szkodniki.

Pojęcia te należy rozróżnić. Odporność na mróz jest rozumiana jako zdolność drzewa do wytrzymania obniżenia temperatur zimowych do znacznych granic, podczas gdy zimotrwalość jest szerszą koncepcją. Oznacza to również odporność młodych pędów, a zwłaszcza pąków owocowych na gwałtowne zmiany w silnych mrozach i odwilży, a także na przymrozki wiosenne.

Zasady sadzenia moreli Sibiryak Baykalova

Biorąc pod uwagę powyższe cechy odmiany, aby drzewo rozwijało się normalnie i tolerowało klimat Syberii, który nie jest bardzo korzystny dla upraw owocowych, bardzo ważne jest prawidłowe sadzenie.

Czas i wybór miejsca

Syberyjski Bajkałow jest specjalnie zaprojektowany do uprawy we wschodniej Syberii, a ogrodnicy zalecają ścisłe przestrzeganie tej zasady podziału na strefy. Tak więc tendencja drzewa do wyrywania szyjki w regionie wschodniej Syberii jest mniej wyraźna, ponieważ zimy tutaj, chociaż surowe, charakteryzują się stabilną pogodą i brakiem wczesnych opadów śniegu, nieoczekiwanych odwilży i opadów śniegu na ziemi, które nie miały czasu na zamrożenie.

Jednocześnie w regionie moskiewskim i innych centralnych regionach Rosji, gdzie klimat wydaje się łagodniejszy, morela tej odmiany, z krótkim okresem uśpienia zimowego, ma większe prawdopodobieństwo zamrożenia pod koniec zimy, gdy kolejna odwilż stymuluje drzewo do przebudzenia, i kolejne mrozy zniszczą przebudzone nerki. Ten sam problem leży w drzewie na zachodniej i południowej Syberii. Jeśli chodzi o regiony o ciepłym klimacie, sensowne jest, aby wybrali bardziej elitarne odmiany moreli na południu drzewa są zwykle znacznie bardziej dotknięte infekcjami grzybiczymi i szkodnikami, a Sibiryak Baykalova jest pod tym względem bardzo niestabilny. Jeśli chodzi o zalecane czasy lądowania, tutaj należy przejść od ogólnych zasad podziału na strefy.

Ważne! Jesienne sadzenie drzew owocowych ma wiele niezaprzeczalnych zalet w porównaniu z wiosną, ale nie nadaje się do zimnych regionów, ponieważ ryzyko zamarznięcia w zimie jest wyższe niż możliwe trudności z wiosennym ukorzenieniem.

Roślin syberyjskich Bajkałow jest konieczne na wiosnękiedy ziemia już wystarczająco się rozgrzała, ale jednocześnie pąki drzewa jeszcze się nie obudziły. Zwykle odpowiedni okres rozpoczyna się około połowy kwietnia lub nieco później, ale w zmieniającym się klimacie powinieneś skupić się na aktualnych warunkach pogodowych.

W przypadku sadzonki musisz wybrać najbardziej słoneczne i najlepiej ogrzane miejsce, które jest maksymalnie chronione przed nagłymi podmuchami wiatru. Zalecany skład gleby to glina lub piaskowiec: gleba powinna być lekka, luźna i żyzna, blisko neutralnej równowagi kwasowo-zasadowej.

Przygotowanie terenu i materiał do sadzenia

Obszar sadzenia moreli najlepiej przygotować jesienią. Najpierw wybrane miejsce należy dokładnie oczyścić z gruzu i pozostałości organicznych, a następnie można zacząć przygotowywać jamę i mieszaninę gleby.

Wymiary wykopu zależą bezpośrednio od tego, jak wysokiej jakości i odpowiednie we wszystkich podstawowych parametrach dla moreli jest gleba na terenie. Minimalne wymiary wnęki - 70 x 70 cm - są stosowane, jeśli oryginalny skład gleby zmierza do ideału. We wszystkich innych przypadkach wykop musi być wykopany około 30% głębiej i szerzej, po czym jest częściowo wypełniony specjalnie przygotowaną ziemią do tych celów.

Ogólne zasady dostosowywania składu gleby są następujące:

Po zakończeniu głównych prac dostosowawczych z glebą gleba musi zostać wzbogacona w nawozy organiczne i mineralne.

W tym celu, w oparciu o jedną sadzonkę, do podłoża należy dodać:

• kompost, gnijący obornik lub próchnica - 2-3 wiadra;
• superfosfat - 150-350 g;
• wermikompost - 400-500 g;
• siarczan potasu lub popiół drzewny - odpowiednio 100-150 g lub 400-500 g.

Należy jednak zauważyć, że najlepsza opcja w przypadku Sibiryaka Baikalova lądowanie odbywa się według metody opracowanej specjalnie przez autora tej odmiany, a także inni znani ogrodnicy Czuguew i Żelejew specjalnie dla moreli syberyjskich. Ta metoda w ogóle nie wymaga przygotowania dziury; zamiast tego na wzgórzu sadzi się drzewo.

Czy wiesz Amerykanie tak lubią morele, że nawet poświęcili im osobne święto, które z jakiegoś powodu obchodzone jest zimą 9 lutego.

Korzystając z tej techniki, takie wzgórze najlepiej przygotować również bezpośrednio przed sadzeniem, w przeciwnym razie do wiosny jego krawędzie zostaną wymyte przez wodę z topnienia i wszystkie prace będą musiały zostać wykonane od nowa. Ale sensowne jest przygotowanie mieszaniny gleby do późniejszego użycia jesienią, ponieważ obornik i inne nawozy azotowe w glebie nie powinny być „świeże”, w przeciwnym razie możesz spalić system korzeniowy młodego drzewa.Sadzonki najlepiej kupić w sprawdzonych szkółkach drzew owocowych., podczas gdy bardzo ważne jest, aby instytucje były zlokalizowane jak najbliżej końcowego punktu sadzenia: takie drzewo będzie znacznie łatwiej przetrwać stres związany z przesadzaniem i zyskać przyczółek w nowym miejscu.

Idealny wiek sadzonki - 1 lub 2 lata (wysokość takiego drzewa wynosi zwykle 100-150 cm). Bezpośrednio przed sadzeniem zaleca się namoczenie roślinypoprzez zanurzenie korzeni i około 30% łodygi w wodzie na 24–48 godzin. Następnie system korzeniowy należy zanurzyć w przygotowanej zawiesinie z gliny, wody i obornika, odczekać, aż mieszanina lekko wyschnie, a następnie odciąć wierzchołki głównych procesów korzeniowych, aby stymulować ich intensywny rozwój i podział.

Proces sadzenia młodych sadzonek

Sadzenie sadzonek zgodnie z metodami Bajkałowa, Żeleznowa i Czugueva wymaga następującego algorytmu działania:

1. Z wcześniej przygotowanej mieszanki gleby zmieszanej ze wszystkimi niezbędnymi nawozami uformuj i zagęść wzgórze. Wysokość nasypu powinna wynosić co najmniej 50 cm, średnica - 2–2,5 m.
2. Wykop dziurę na szczycie wzgórza, której całkowita objętość powinna wynosić około 30% wielkości systemu korzeniowego sadzonki.
3. Wlej obficie wodę co najmniej 1–2 wiadrami. Wodę należy pozostawić na stojąco i ogrzać do ciepłej temperatury, aby korzenie drzewa nie ulegały stresowi w wyniku hipotermii.
4. Ustaw drzewo w wykopie, ustawiając go w punktach kardynalnych w taki sam sposób, jak wyrósł w pokoju dziecinnym (ten punkt należy sprawdzić u sprzedawcy, chociaż zwykle szczepienie z sadzonek drzew owocowych odbywa się po stronie południowej).
5. Po rozłożeniu procesów korzeniowych sadzonki i skierowaniu ich w różnych kierunkach, ostrożnie zacznij posypywać dół pożywną mieszanką gleby, stale przerywając ubijanie (w korzeniach nie powinno być kieszeni powietrznych).
6. Po całkowitym zaśnięciu dołu szyjka moreli powinna pozostać na powierzchni, w żadnym wypadku nie powinna być zakopana w ziemi.
7. Po posadzeniu drzewo nie jest podlewane. Ponadto wokół sadzonki nie powinno się tworzyć tak zwanego „kołnierza” - odcinka do utrzymywania wody, który jest otoczony ziemnym wałem na obwodzie. Przeciwnie, musisz zagęścić ziemię wokół drzewa, aby natychmiast od pnia nachylenie zaczynało się pod kątem około 45 ° (im bardziej śnieżne są zimy w tym regionie i im większe prawdopodobieństwo zmian mrozu i odwilży, tym bardziej strome powinno być nachylenie).
8. Aby naprawić płaskorzeźbę wzgórza natychmiast po posadzeniu, zaleca się wysiew jej zboczy na całej powierzchni trawą trawiastą, najlepiej kupować mieszanki oparte na trawie pędowej, dobrze utrzymuje glebę i nie konkuruje z systemem korzeniowym drzewa. Ten sam dywan z trawy chroni następnie koło pnia przed chwastami i będzie służyć moreli jako naturalna obrona przed zimnem.

Wideo: Morela. Instrukcja lądowania

Opieka i ochrona przed chorobami i szkodnikami

W trosce o syberyjski Bajkałow należy kierować się standardowymi zasadami, które są istotne dla wszystkich odmian tego drzewa, ale bardzo ważne jest, aby pamiętać, że rosnące morele na Syberii mają pewne zasadnicze różnice w stosunku do technologii rolniczej stosowanej na południu.

Czy wiesz Marcepan to słynny produkt cukierniczy, który, jak wiadomo, jest wytwarzany z mąki migdałowej. Jednak niektóre przedsiębiorcze gospodynie domowe zamiast drogich migdałów używają pestek pestek moreli do produkcji marcepanu, a wynik jest dość autentyczny.

Główne cechy syberyjskiej pielęgnacji moreli są następujące:

1. Ograniczone podlewanie. Głównym zagrożeniem, które zagraża drzewu owocowemu w warunkach krótkiego i chłodnego lata, nie jest możliwa susza, ale stagnacja wody w korzeniach.Morele tradycyjnie należą do roślin odpornych na suszę, bez regularnego podlewania, mogą wydawać owoce nawet w naprawdę gorących regionach, ale nadmiar wilgoci w glebie prowadzi co najmniej do pękania owoców, a co najmniej do gnicia szyi korzeniowej i późniejszej śmierci drzewa.
2. Kontrowersyjna jest kwestia celowości ściółkowania powierzchni koła pniaponieważ ta procedura pomaga zatrzymać wilgoć w glebie. W regionach o suchym klimacie i bezśnieżnych zimach można stosować ściółkowanie, ale na obszarach, gdzie zwykle uprawia się Bajkał Syberyjski, lepiej nie stosować tej metody.
3. Owiń drzewo na zimę, aby chronić przed mrozem nie powinno być. Przepływ soków, który rozpoczął się podczas odwilży, która jest już bardzo niebezpieczna dla tego drzewa owocowego, pod osłoną jeszcze bardziej zwiększa podgrzewanie kory. Ta uciążliwość z kolei blokuje wymianę składników odżywczych między nadziemną częścią rośliny a korzeniami, w wyniku czego morele budzone wiosną wysychają i umierają bardzo szybko. Jednocześnie niedoświadczeni ogrodnicy często uważają, że drzewo zabiło mróz i następnej jesieni starają się owinąć sadzonki jeszcze mocniej, podczas gdy takie zdarzenie w rzeczywistości prowadzi do jeszcze bardziej godnego ubolewania wyniku.

W przeciwnym razie opieka nad syberyjskim Bajkałowem obejmuje wdrożenie trzech standardowe procedury - przycinanie, górny ubieranie i leczenie zapobiegawcze.

Jak już powiedziano, biologiczną cechą tej odmiany jest niska stopa wzrostu w wieku dorosłym, a zatem wspierająca przycinanie jest wystarczające raz na dwa lata. Najlepszy czas na to to koniec zimy lub początek wiosny, kiedy przepływ soków jeszcze się nie rozpoczął.

Ważne! Im więcej moreli jest przycinane, tym lepiej przynosi owoce, a regularne przycinanie korzystnie wpływa nie tylko na liczbę owoców, ale także na ich wielkość.

Karmienie drzewa powinno rozpocząć się dwa lata po posadzeniu. Tradycyjnie procedury aplikacji nawozów korzeniowych przeprowadzane są wiosną (z naciskiem na składnik azotowy) i jesienią (nawozy potasowe i fosforowe). Ponadto latem, w czasie sadzenia, można ubierać drzewo w mikroelementy, takie jak bor, magnez, siarka, wapń, cynk, mangan itp. W tym samym okresie materię organiczną można dodawać do stoków wokół drzewa podczas kopania.

Wymagana ilość nawozu jest nierozerwalnie związana z taką koncepcją, jak obszar paszowy. Przez pierwsze 4–5 lat system korzeniowy drzewa nie wystaje poza wzgórze pnia drzewa, co oznacza, że ​​powierzchnia żerowania wynosi 2,5–3 m². W przyszłości parametr ten należy zwiększyć, dodając do niego co roku 50 cm².

Zalecana objętość głównych elementów (na 1 m²) powierzchni wynosi:

Na morele syberyjskie, w przeciwieństwie do ich południowych odpowiedników, rzadko wpływają choroby i szkodniki, dlatego wielu ogrodników w ogóle nie stosuje pestycydów do pielęgnacji drzew. Jednak odporność Sibiryaka Baykalova na takie problemy pozostawia wiele do życzenia, dlatego co najmniej dwa razy (wiosną, na etapie obrzęku pąków i bezpośrednio po kwitnieniu) drzewo jest korzystnie traktowane preparatami owadobójczymi, grzybobójczymi i roztoczobójczymi. Do tych celów można użyć mocznika, siarczanu żelaza lub miedzi, mieszanki Bordeaux lub nowoczesnych środków biologicznych - Fitoverm, Fitosporin M, Guapsin, Trichodermin itp.Jeśli drzewo, pomimo podjętych środków, uderzy infekcje grzybicze (kleasterosporiosis, cytosporosis, phostosticosis itp.) lub szkodniki (ćma, dżdżownica, mszyca, zwijacz, mucha, kleszcz owocowy), mocniejsze narzędzia są używane do przetwarzania, na przykład:

Zbiór i przechowywanie

Sibiryak Baykalova jest tradycyjnie charakteryzowany jako odmiana o wysokiej wytrzymałości owoców, jednak wskaźnik ten jest wartością względną. Bardzo ważne jest również, aby wiedzieć, że w celu przedłużenia okresu przydatności do spożycia morele nigdy nie powinny być dojrzałe, niedojrzałe: w przeciwieństwie do niektórych innych owoców, na przykład śliwek, owoce te, chociaż mogą uzyskać pożądany kolor i miękkość, gdy są przechowywane w domu, w tym przypadku będą znacznie gorsze pod względem składu biochemicznego do owoców tej samej odmiany dojrzewających na drzewie.

Ważne! Wszelkie morele należy uznać za łatwo psujące się owoce.

Z tego punktu widzenia ogólne zalecenia dotyczące możliwości przechowywania zbiorów Sibiryaka Baikalova w piwnicy lub lodówce przez 2-3 tygodnie nie wydają się zbyt realistyczne. Jednak w ciągu kilku dni morele tej odmiany można nadal zachować w warunkach rynkowych, z zastrzeżeniem kilku ważnych warunków:

• nie używaj owoców, które spadły na ziemię do przechowywania, nawet jeśli wyglądają na całkowicie całe;
• do zbioru przy suchej pogodzie;
• umieścić morele w płaskich pudełkach lub kartonach nie gęstszych niż w trzech warstwach;
• układając i transportując rośliny, unikaj uderzeń i wstrząsania owocami - bardzo szybko prowadzi to do zepsucia;
• co kilka godzin sortuje zebrane zapasy, natychmiast usuwając próbki, które stały się miękkie, a ponadto zaczęły gnić lub przeciekać.

Sensowne jest stosowanie wszystkich powyższych zaleceń, jeśli chcesz używać świeżego plonu. Morele najlepiej wysyłać do przetworzenia bezpośrednio w dniu odbioru lub, w skrajnych przypadkach, następnego dnia.

Czy wiesz Suszone morele to morele suszone, bez pestek. Jednak ten rodzaj owoców można suszyć bez wcześniejszego naruszenia jego integralności, w którym to przypadku suszone owoce będą nazywane „morelą” lub „szeptem”, ale jeśli umieścisz jądro ekstrahowane z nasion w owocu przed suszeniem, możesz poprawnie nazwać przygotowany przysmak „kaisa”.

Wysoka zawartość cukru w ​​owocach Sibiryaka Bajkałowa czyni je jednakowymi nadaje się do przygotowywania wszelkich potraw i preparatów - Od nadzienia do ciast po dżemy, kompoty i dżemy. Ta odmiana jest mniej odpowiednia do wyciskania soku, ale całkiem możliwe jest jego wysuszenie.

Dla padlinożerców i owoców bez kształtu najlepszym kierunkiem użycia jest przygotowanie domowego wina lub mocniejszych alkoholi, na przykład analog z ormiańskiej moreli (tak zwany alkohol dojrzewający w dębowych beczkach, uzyskiwany przez destylację ze sfermentowanego soku morelowego).

Morela Sibiryak Baykalova - jedna z najlepszych odmian specjalnie zaprojektowanych do uprawy na Syberii. W porównaniu z zwykle małymi owocami, nieokreślonymi i prawie bez smaku, które charakteryzują większość odpornych na zimę drzew owocowych, odmiana ta wyróżnia się dość dużymi i bardzo słodkimi morelami, które ponadto są bardzo dobrze przechowywane. Istnieją pewne niedociągnięcia w Sibiryak Baykalov, ale ogólnie można je łatwo wyrównać dzięki właściwemu lądowaniu i kompetentnej technologii rolniczej.