Arbuz to ulubiona uczta dla wszystkich, którą większość ludzi kojarzy z latem, słońcem i bezgraniczną słodyczą. Jedną z odmian kultury popularnej na całym świecie jest Chołodok - przedstawiciel melonów, które można uprawiać w szklarniach lub na wolnym powietrzu.

Czy wiesz Księga rekordów Guinnessa odnotowała, że ​​w 2013 r. W Stanach Zjednoczonych rolnik K. Kent podniósł arbuza ważącego prawie 160 kg.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Ojczyzną arbuzów odmiany Kholodok jest rosyjski region Wołogdy, w którym hodowca K.M. Sancha pracował nad krzyżowaniem kilku odmian, w wyniku czego otrzymał odmianę średnio późną, która ma następujące cechy:

• mocny krzak z wystarczającą liczbą pędów bocznych, główny pień może osiągnąć długość 5 m;
• duże liście zielonego koloru, o średnim stopniu rozwarstwienia, mają niewielką krawędź;
• dojrzałe owoce o kulistym kształcie, lekko wydłużone, średnia waga 5,5–7 kg;
• gładka skórka z ledwo zauważalnymi zielonymi żyłami;
• rodzaj owoców - deser, zwykle mają bardzo słodki smak i jasnoczerwoną miąższ;
• nasiona osiągają długość 16–20 mm, przybliżona waga 100 nasion wynosi 12–13 g;
• czas dojrzewania - 86–96 dni od pojawienia się sadzonek do rozpoczęcia zbioru;
• wydajność - 30–34 ton / ha;
• Nadaje się zarówno do uprawy szklarniowej, jak i zewnętrznej.

Plusy i minusy tej odmiany

• Zalety właściwe dla gatunku Chill:
• doskonały smak;
• dobra prezentacja;
• dość wysokie plony;
• dobrze toleruje przechowywanie i transport;
• odporny na zatrzaskiwanie na zimno.

• Warto powiedzieć kilka słów o typowych wadach tej odmiany:
• długie pędy potrzebują dużego obszaru do wzrostu;
• aby uzyskać dobry plon dużych owoców, musisz dość często usuwać procesy boczne;
• dobra produktywność wymaga dużej ilości światła słonecznego i przyjemnej temperatury gleby i powietrza.

Optymalny czas uprawy

Najkorzystniejszym czasem do sadzenia Chłodu jest koniec wiosny (maj) - początek lata. Oznacza to, że prace należy wykonywać w tym okresie ciepłego sezonu, kiedy gleba jest już wystarczająco ciepła i nie ma ryzyka przypadkowych przymrozków, które mogłyby niekorzystnie wpłynąć na uprawę. Jeśli po wylądowaniu w ziemi temperatura w nocy zacznie spadać, melon należy przykryć folią, w przeciwnym razie nie należy czekać na normalną uprawę.

Ważne! Najbardziej sprzyjającymi warunkami do uprawy arbuzów są gorące, suche lata z dużą ilością światła słonecznego, dodatkowe podlewanie należy wykonywać tylko nawozami. W przeciwnym razie, nawet jeśli dostaniesz obfity plon pięknych na zewnątrz dużych owoców, najprawdopodobniej nie będą one słodzone.

Prace przygotowawcze

Przed sadzeniem nasion lub sadzonek w ziemi konieczne jest przeprowadzenie pewnych działań przygotowawczych.

Wybór strony i przygotowanie

Działka z melonem powinna znajdować się na otwartym terenie, odpowiednio oświetlonym przez słońce. Najbardziej odpowiednim podłożem jest lekka gleba z dobrym napowietrzaniem. Najbardziej akceptowalnym rodzajem gleby jest piaszczysta lub glina piaszczysta, ponieważ jest to gleba, która dominuje na południu kontynentu afrykańskiego - miejsce narodzin kultury. Jeśli nie masz śladu takiej strony, nie martw się, możesz wybrać witrynę z dobrym oświetleniem i przygotować ją.

Aby to zrobić, ziemia powinna być kilkakrotnie dobrze chwastowana i nawożona na tykwy. Jak już wspomniano, jedną z niewielu wad charakterystycznych dla tej odmiany jest: potrzeba wystarczająco dużej powierzchni, ponieważ krzew bardzo rośnie. Przy wyborze witryny należy wziąć pod uwagę ten czynnik. Optymalny wzór sadzenia to prostokąt o bokach 0,7 × 1,4 m, w narożach których zostaną posadzone nasiona lub sadzonki.Jeśli gleba zostanie zakwaszona (pH poniżej 6,0), zrób popiół drzewny (1 kg / m²), ale wiosną nie potrzebujesz obornika, przyciągnie to niedźwiedzia. Ale tę materię organiczną można wprowadzić do gleby podczas prac jesiennych. Do wiosennego przygotowania miejsca odpowiednie są mineralne opatrunki, które zawierają azot. Takie nawozy stosuje się 15–20 dni przed sadzeniem sadzonek lub nasion.

Nie zapomnij o sevosmena. Arbuzy nie powinny być sadzone po ogórkach i truskawkach, ale po kapuście, pomidorach, czarnej rzodkwi i ziołach dobrze rosną. Ponadto lepiej nie łamać melona obok dyni, cukinii, dyni i ogórków. Ale warzywa i kukurydza będą wspaniałymi sąsiadami dla arbuzów.

Czy wiesz Potas, pigment likopenowy i dwuwartościowy tlenek azotu zawarte w arbuzach są bardzo przydatne do utrzymania zdrowych nerek. Ponadto szczególne właściwości moczopędne kultury przyczyniają się do rozpuszczania i eliminacji kamieni.

Przygotowanie nasion

Wybór i przygotowanie materiału siewnego (zarówno dla sadzonek, jak i sadzonek) jest najbardziej krytycznym krokiem w uprawie melonów, jeśli chcesz uzyskać dobre zbiory, więc lepiej zapłacić za nasiona droższe, kupując je od zaufanego dostawcy lub używając własnego materiału do zbioru. Najpierw sprawdź nasiona: włóż je do pojemnika z wodą o temperaturze pokojowej i pozostaw na 10-15 minut.Po określonym czasie pozostałe na powierzchni można odrzucić - są puste i nie dają plonu. Pozostałe nasiona traktuje się 1% roztworem nadmanganianu potasu (pozostawić nasiona w roztworze na 1 godzinę) lub stymulantami wzrostu dla tykwy zgodnie z instrukcją („Emistim C”, „Biolan”). Po zabiegu stymulacji nasiona są suszone, a następnie sadzone w pojemnikach na sadzonki lub bezpośrednio w ziemię.

Metody uprawy

Istnieją trzy główne metody uprawy arbuzów:

• sadzonki rosnące wcześniej (w domu lub w szklarni), a następnie przesadzane do ziemi;
• rośnie z nasion w otwartym terenie bezpośrednio w miejscu dalszej hodowli;
• rośnie w szklarni z późniejszym zbiorem owoców (pełny cykl).

Podczas uprawy nasion w otwartym terenie należy spodziewać się późniejszych zbiorów. Ale takie rośliny są bardziej stwardniałe i przynoszą owoce dłużej.

Metoda sadzonkowa

Ta metoda uprawy melonów jest nieco bardziej czasochłonna niż uprawa z nasionami bezpośrednio posadzonymi w ziemi.

• Jednak ta metoda ma kilka zalet:
• otrzymasz dużo wcześniejszą uprawę;
• tylko najsilniejsze i najzdrowsze sadzonki można sadzić w ziemi.

Czas lądowania

Podczas uprawy przez sadzonkę nasiona są przygotowywane do sadzenia w kwietniu, sadząc je na sadzonkach, które po pojawieniu się zdrowych sadzonek są przenoszone do szklarni. Uważa się, że sadzonki osiągnęły niezbędne warunki po utworzeniu 3-4 prawdziwych liści na sadzonkach. Zwykle wystarcza na to 4–5 tygodni po posadzeniu nasion w sadzonkach.

Technologia lądowania

Aby wyhodować sadzonki, przygotuj glebę. Możesz kupić gotową mieszankę do sadzonek melona w wyspecjalizowanych punktach sprzedaży lub możesz samodzielnie przygotować podłoże w ten sposób:

• próchnica - 8 l;
• darni - 2 l;
• popiół - 2 łyżki. l.;
• azotan amonu - 1 g;
• superfosfat - 3 g.

Czy wiesz W starożytnym Egipcie arbuzy uprawiano w 2000 rpne Nasiona kultury odkryto podczas wykopalisk w Sudanie i Libii, ich wiek, odpowiednio, 3500 i 7000 lat.

Najpierw należy wymieszać darń z humusem i kalcynować mieszaninę w piekarniku przez 15 minut (+ 200 ° C) lub rozlać 1% roztworem nadmanganianu potasu we wrzącej wodzie. Następnie pozostałe składniki nawozu należy dodać do wysuszonej mieszanki i dobrze wymieszać.

Sadzonki można hodować we wspólnych pojemnikach z późniejszym przerzedzeniem (po wschodzie). W takim przypadku po wysadzeniu sadzonek należy je dokładnie zbadać. Te, które wyglądają na najsilniejsze i najsilniejsze, pozostawia się do przeszczepienia do osobnych pojemników, resztę usuwa się.

Pielęgnacja sadzonek

Aby uzyskać silne zdrowe sadzonki w szklarni, konieczne jest utrzymanie reżimu temperatury - +26 ... + 30 ° С w ciągu dnia, +17 ... + 19 ° С w nocy i wilgotność na poziomie 65–70%. Po raz pierwszy pojemniki z sadzonkami są trzymane pod folią, od czasu do czasu otwierając ją.

Sadzenie sadzonek w ziemi

Po pojawieniu się na sadzonkach 3-4 liści (to w przybliżeniu odpowiada końcowi maja), można je sadzić w glebie w przygotowanej glebie.

Ważne! Popiół to doskonały górny sos do wszystkich dyń, a zwłaszcza do arbuzów. Jednak nie ma w nim wystarczającej ilości azotu, który jest niezbędny do utworzenia rośliny, rozwoju zieleni. Niedobór tego pierwiastka jest obarczony słabym rozwojem rośliny, w wyniku czego słabnie.

Nasiona bezpośrednio w ziemię

Jak wspomniano powyżej, wzór lądowania jest prostokątem o bokach 0,7 × 1,4 m. Rozbij przygotowany obszar na takie figury (okiem lub kołkami i liną), wykop dziury 9–2 głęboko w rogach 12 cm

Funkcje opieki

Dbanie o rośliny to kolejny ważny element pozwalający uzyskać plony, które zachwycą Cię w pełni. Nie można powiedzieć, że kultura tej odmiany wyróżnia się jakimś szczególnym kapryśnym usposobieniem, ale pewne procedury, które zostaną omówione poniżej, muszą zostać wykonane na czas.

Podlewanie i karmienie

Podlewanie jest zalecane tylko w okresie rozwoju roślin, a następnie tylko wtedy, gdy pogoda jest sucha. Po pojawieniu się jajników i tworzeniu się owoców nadmierne podlewanie jest nie tylko nie potrzebne, może zaszkodzić. Istnieje prosta zasada określania, czy konieczne jest podlewanie: jeśli gleba jest sucha i popękana, można ją podlać. Zalecana temperatura wody wynosi +21 ... + 24 ° С. Jako ekologiczny górny sos do arbuzów Chłód, jesion drzewny i odchody ptaków są dobrze ugruntowane.

Ważne! Nie mieszaj popiołu drzewnego z obornikiem, ponieważ zmniejsza się wydajność azotu. Popiół należy stosować tylko po oborniku (jeśli użyjesz obu nawozów). Kolejność jest następująca: ze wzrostem - azot (obornik), z tworzeniem owoców i owocowania - potas i fosfor (popiół).

Kultura potrzebuje potasu i fosforu, które są wystarczająco zawarte w popiele. Wśród zalet stosowania popiołu warto wspomnieć o przedłużonym działaniu tego górnego opatrunku: będąc w ziemi, stopniowo wydziela przydatne substancje. W oborniku bydła jest wystarczająca ilość azotu. Ale powinieneś być bardzo ostrożny z tą substancją: nadmiar obornika przyciąga niedźwiedzia. Ponadto azot jest bogaty w potas, który jest również niezwykle ważnym makroskładnikiem odżywczym dla wzrostu i rozwoju upraw, ale fosfor w oborniku nie wystarczy.

Oznacza to, że nawożenie organiczne powinno być złożone, łącząc wszystkie niezbędne mikro i makroelementy; w sezonie konieczne jest karmienie kultury 6-8 razy. W końcu roślina musi gdzieś wziąć substancje niezbędne do wytworzenia wystarczającej liczby owoców o wadze 5-6 lub więcej kilogramów. Dobrym rozwiązaniem jest ubieranie wierzchnie, takie jak kompost (mieszanka obornika, ściółki, żyznej gleby, resztek jedzenia i chwastów).Zaczynają przygotowywać taką mieszaninę jeszcze przed rozpoczęciem jesienno-zimowego ogrodnictwa, stopniowo zbierając ją w specjalnych dołach kompostowych, gdzie będzie fermentowana (fermentowana). Gotowy kompost od niedojrzałego można odróżnić charakterystycznym zapachem: gdy pojawi się silny, stabilny zapach siarkowodoru, wiedz, że kompost jest gotowy i można go użyć. Bardzo dobrym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie takiej mieszanki podczas kopania podczas przygotowywania miejsca na melon.

Ważne! Spróbuj pukać w arbuza - dźwięk dojrzałego płodu będzie głuchy, po ściśnięciu słychać lekkie pęknięcie, podczas gdy dojrzały płód ma charakterystyczny połysk, a woskowa powłoka znika.

Inną dość dobrą metodą karmienia jest roztwór nawozu, który jest przygotowywany w ten sposób:

1. Napełnij wiadro nawozem 1/3; napełnij do góry wodą.
2. W ciągu 7-9 dni zawartość osiąga swoje warunki przy codziennym mieszaniu.
3. Po upływie określonego czasu 1 litr produktu rozcieńcza się w 1 wiadrze wody.
4. Krzewy są podlewane powstałym roztworem przed kwitnieniem (podczas kwitnienia i późniejszego pączkowania istnieje pilna potrzeba azotu, przede wszystkim potrzeba potasu i fosforu).

Wideo: sos do arbuza

Po zakwitnięciu rośliny i rozpoczęciu tworzenia się jajników musisz przełączyć się na popiół. Przygotuj roztwór do nawadniania w następujący sposób:

1. 1 kg popiołu miesza się w 1 wiadrze wody.
2. Domagaj się rozwiązania przez 7-8 dni, okresowo mieszając.
3. Powstały roztwór jest podlewany podstawną powierzchnią krzewu.

Powstawanie krzaka i szczypta

Po tym, jak krzaki stwardnieją w ziemi i wystarczająco rozciągną, należy je związać. Ta procedura pozwoli roślinie lepiej się rozwijać, uwolni dodatkowy obszar melona, ​​a fakt, że łodyga nie będzie leżeć na ziemi, zmniejszy ryzyko rozwoju chorób i pojawienia się pasożytów. Ponadto kolejną zaletą tej techniki agrotechnicznej jest zwiększenie oświetlenia i, odpowiednio, wytwarzanie ciepła przez każdy liść.Podwiązki wykonują w ten sposób: instalują między rzędami kratki o wysokości 1,2–1,5 m. Przywiąż każdą roślinę do kratki na wysokości 0,5–0,6 m. Aby arbuzy urosły duże, uszczypnij nowe pędy (rzęsy). Faktem jest, że będą one również tworzyć owoce, ale w końcu dostaniesz dużą liczbę małych arbuzów.

Ponadto roślina wyda swoją siłę nie na rozwój i dojrzewanie już utworzonych owoców, ale na wzrost zielonej masy i tworzenie nowych jajników. Niepotrzebne rzęsy są ściskane po zabiegu podwiązki. Kiedy pojawiają się nowe, są one również usuwane z 1-3 liści. Szczypanie rośliny należy również wykonać, jeśli pędy nie są związane, ale leżą na ziemi, co przyczynia się do lepszego oświetlenia owoców promieniami słońca.

Ważne! Krata do arbuza musi być bardzo trwała. Załóżmy, że całkowita waga owoców jednej rośliny może osiągnąć 25–30 kg i więcej.

Oprócz uszczypnięcia rzęs należy usunąć dodatkowe jajniki. Upewnij się, że jeden krzak ma nie więcej niż trzy jajniki, wtedy możesz liczyć na zbiór dużych arbuzów. Jeśli zdecydujesz się uprawiać arbuzy za pomocą kratki, powinieneś również zadbać o podwiązkę owocu, w przeciwnym razie pod własnym ciężarem odetną łodygę rośliny. Owoce są umieszczane w specjalnej siatce, która z kolei jest przywiązana do kratki.

Szkodniki i choroby

Choroby, takie jak antraknoza lub mączniak prawdziwy, są dość normalne dla chłodu, a odmiana ma wrodzoną odporność. Rozważ najczęstsze choroby.

Fusarium Choroba grzybicza, która może wpływać zarówno na sadzonki, jak i na dorosłą roślinę. Najpierw cierpi system korzeniowy, więc trudno jest zidentyfikować chorobę na początkowym etapie. Na korzeniach pojawia się rdzawa powłoka, która następnie ciemnieje, a łodygi i liście zaczynają gnić, suszyć i kruszyć. Zatrzymuje się rozwój roślin.Ponieważ kwaśne środowisko jest preferowane dla każdego grzyba, mąka dolomitowa jest dodawana jako środek zapobiegawczy podczas kopania przyszłego melona (300-350 g / m²). Podczas przygotowywania nasion przed sadzeniem są one traktowane zgodnie z instrukcjami preparatami Fitosporin lub Gliocladin. W okresie wzrostu sadzonki jest podlewane lub opryskiwane Previkur co 1,5–2 tygodnie.

Wczesnym latem rośliny podlewa się 1% roztworem nadmanganianu potasu i 0,1% roztworem kwasu borowego. W przypadku, gdy melony nadal chorują, zastosuj „Fitosporin”, „Trichodermin” lub inne środki grzybobójcze. 22-25 dni przed przewidywanym początkiem łożyska konieczne jest zaprzestanie stosowania jakiegokolwiek środka grzybobójczego.

Zgnilizna korzeni Ciemne plamy pojawiają się w dolnej części łodygi, a korzenie stają się grube, popękane.Następnie liście żółkną i więdną, roślina umiera. Czasami chorobie towarzyszy pleśń na powierzchni gleby, która ma nieprzyjemny zapach.

Przyczyną choroby są najczęściej niskie temperatury gleby i powietrza, a także jej gwałtowne spadki. Jako środek zapobiegawczy, przed kiełkowaniem nasiona są moczone w 1% roztworze nadmanganianu potasu lub w 0,025% kwasie borowym lub w roztworze dwuwartościowego siarczanu miedzi o tym samym stężeniu.Konieczne jest również upewnienie się, że szyjka korzenia znajduje się powyżej poziomu gleby, należy ją co tydzień traktować proszkiem kredowym lub siarką koloidalną. Jednocześnie z tą procedurą musisz przetworzyć owoc za pomocą roztworu Fundazolu zgodnie z instrukcjami. Chorobę tę można leczyć tylko na wczesnym etapie. Jeśli choroba postępuje już wystarczająco, krzak ulega zniszczeniu.

Szara zgnilizna Krzew jest całkowicie pokryty brązowymi plamami i odrobiną szarawego odcienia, z małymi czarnymi plamami. Najbardziej wrażliwymi częściami rośliny są młode warzywa i jajniki. Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że grzyb w stanie snu może znajdować się w pobliżu przez kilka sezonów, w glebie, podarte chwasty, bez manifestowania się. Ale gdy tylko nadejdzie odpowiedni czas, grzyb budzi się i atakuje.Zapobieganie chorobie polega na takich środkach: nasiona są traktowane preparatami siarkowymi, a sadzonki, 10-15 dni po posadzeniu w ziemi, są traktowane 1% roztworem płynu Bordeaux. Należy powiedzieć o metodzie ludowej: sadzenie nagietka, nagietka lub musztardy obok melona. Przetwarzanie krzewów z naparem zmielonej musztardy, pędów czosnku.

Plamienie bakteryjne. Liście pokryte są zardzewiałymi plamami o wodnistej strukturze. Z czasem plamy rosną i łączą się, zmieniając się w jedną dużą czarną formację, która prowadzi do śmierci. Owoce pokryte są okrągłymi wzrostami w kolorze czarnym. Korzystnymi warunkami do manifestacji choroby są wysoka temperatura (+ 31 ° C i więcej) i wilgotność powyżej 70%. Zapobieganie - przed sadzeniem materiał siewny jest traktowany lekiem „Fitosporyna” zgodnie z instrukcjami.

Gleba do uprawy sadzonek jest trawiona lekiem „Metronidazol 250” (2 tabletki w 4 litrach wody). W okresie wzrostu i rozwoju owoce traktuje się lekiem „Gamair” raz na 2-3 tygodnie. Nie ma skutecznego leczenia, ale w początkowej fazie choroby warto spróbować usunąć wszystkie liście z najmniejszymi oznakami uszkodzenia.Musisz usunąć 0,5-0,7 cm sąsiednich zdrowych obszarów, traktując nożyczki środkiem antyseptycznym za każdym razem. Jeśli nie ma pozytywnych wyników, roślina ulega zniszczeniu, a obszar, na którym wyrósł, jest poddawany dokładnej obróbce aseptycznej. Należy powiedzieć kilka słów o najbardziej charakterystycznych szkodnikach, które stanowią zagrożenie dla arbuzów odmiany Kholodok.

Mszyca Melona. Szkodniki tworzące kolonie osadnicze na grzbiecie liścia pokryte są czarną powłoką i lepkimi wydzielinami na zewnątrz liści. Niektóre fragmenty liści blakną, powodując śmierć całego krzaka. Owady można zwalczać wyłącznie metodami ludowymi. W tym celu stosuje się opryskiwanie naparami cebuli, czosnku, mielonej musztardy i tytoniu, piołun.Opryskiwanie należy wykonywać dwa razy w tygodniu. Jeśli jest zbyt wiele szkodników (przegapiłeś początek „kolonizacji” twojego melona), zrobią to wszystkie uniwersalnie działające insektycydy (Mospilan, Komandor itp.). Leczenie melona należy przeprowadzać 5-7 razy w miesiącu, zmieniając leki, aby wykluczyć tworzenie się odporności u owadów.

Pająk. Z tyłu arkusza tworzy się duża liczba rdzawych kropek, które z czasem rosną. Części rośliny (jajniki, pąki) pokryte są substancją podobną do sieci. Części te z czasem zanikają, a roślina umiera. Jako środki zapobiegawcze zaleca się spryskiwanie nalewką cebuli lub czosnku co 3-4 dni.Jeśli znajdziesz oznaki choroby, powinieneś użyć preparatów roztoczobójczych (insektycydy w tym przypadku są nieskuteczne). 3-5 sesji odbywa się w odstępie 6-12 dni. Spośród środków walki możesz wybrać: Omayt, Aktofit, Apollo itp. Narkotyki należy zmienić, aby uniknąć rozwoju odporności.

Wireworm. Larwa chrząszcza dziadka do orzechów zaraża owoce, wykonując w nich dziury, co prowadzi do gnicia arbuzów. Skuteczny montaż pułapek - puszki z kawałkami ziemniaków, rośliny okopowe. Co 2 dni zmienia się zawartość puszek, a larwy wpadające w pułapki są niszczone. Fasolę można sadzić między rzędami.Przed posadzeniem sadzonek lub nasion, studzienki można przelać roztworem nadmanganianu potasu (2%), umieszczając w nich trochę łuski cebuli lub preparatem typu Bazudin. W przypadku, gdy wireworm poważnie zagraża melonowi, użyj „Provotox”, „Diazinon”. Powinieneś jednak unikać korzystania z tych funduszy, ponieważ ich toksyczne działanie bardzo negatywnie wpływa na podłoże i plon.

Zasady zbioru i przechowywania

Aby osiągnąć pełną dojrzałość, arbuzy potrzebują wystarczającej ilości słonecznych dni. Na naszych szerokościach geograficznych arbuzy nie dojrzewają przed połową sierpnia. Mogą być dość duże, wyglądają na dojrzałe, ale cukier w nich nie wystarczy. Chłód nie jest wyjątkiem. Możesz zbierać w kilku (2-3) etapach. Do zbioru należy użyć noża lub sekatora, nie odkręcać ani nie odrywać owoców z krzaka.

Prawie gwarantowana jest dokładna metoda określania stopnia dojrzałości arbuza: łodyga, wąsy i liście znajdujące się obok owocu zaczynają wysychać. I oczywiście rozmiar - im większy owoc, tym bardziej dojrzały. Żniwa w suchy, pogodny dzień. Ostatnie zbiory są przeprowadzane bezpośrednio przed nadejściem mrozu, zbierz wszystkie pozostałe owoce, w tym niedojrzałe (można je sfermentować).

Świeże arbuzy są przechowywane w chłodnym, wilgotnym miejscu bez dostępu do światła, okresowo sprawdzając plon pod kątem gnicia. Te owoce, które zaczęły się pogarszać, są kwaśne. Jeśli spróbujesz stworzyć odpowiednie warunki przechowywania arbuzów odmiany Kholodok, może ci się podobać na stole noworocznym.

Przydatne wskazówki

Kilka przydatnych wskazówek, które pomogą ci uprawiać obfite plony i zdobyć wśród sąsiadów w letniej chacie reputację specjalisty od uprawy arbuzów odmiany Kholodok:

• podlewanie powinno być umiarkowane i tylko przed owocowaniem, po utworzeniu jajników i wzroście owoców, czasami można się bez niego obejść;
• nie pozostawiaj więcej niż trzech jajników na jednym zdjęciu, usuń dodatkowe jajniki i pędy;
• aby zwiększyć plon gleby, w której przyszły melon zostanie rozbity, miejsce to można najpierw zasiać koniczyną lub lucerną;
• kultura preferuje środowisko alkaliczne, nie lubi kwaśnego;
• jeśli chcesz ucztować na odmianie Kholodok, która ma wszystkie cechy odmianowe, w następnym sezonie nie sadzisz innych odmian w pobliżu, prowadzi to do zmian zwyrodnieniowych;
• Nie uprawiaj arbuzów w pobliżu innych dyń.

Czy wiesz Jeden z mistrzów odmiany Kholodok można uznać za arbuza uprawianego w regionie Wołgogradu, jego waga wynosiła około 12 kg.

Arbuzy Kholodok mają wspaniały smak, trwałość, odpowiednie do uprawy w otwartym terenie i w szklarniach. Trzeba tylko pamiętać o niektórych cechach odmiany (takich jak na przykład długa łodyga, która wymaga dużo miejsca lub budowa mocnych krat) i brać je pod uwagę podczas uprawy, a Kholodok z kolei zachwyci cię doskonałym zbiorem słodkich owoców.