Wśród wszystkich gatunków drzew iglastych i krzewów szczególne miejsce wśród ogrodników zajmuje jodła. Ta zimozielona roślina może z powodzeniem uzupełnić prawie każdą kompozycję lub stać się jej podstawą. W artykule szczegółowo opisano główne cechy i opis jednej z najczęstszych odmian jodły koreańskiej, a także technologię sadzenia i uprawy drzewa.
Opis botaniczny
Jodła koreańska Kohout's Icebreaker (Abies koreana 'Kohout's Icebreaker') to gatunek drzewa należący do rodzaju Fir (Abies), rodziny sosen (Pinaceae). Ta odmiana jest przede wszystkim karłem reprezentatywnym dla flory, o wysokości nieprzekraczającej 60 cm. Do 10. roku roślina rośnie nie więcej niż 30 cm. Kształt korony rośliny jest okrągły, w kształcie poduszki, do 1,5 m szerokości, a średnie wartości nie przekraczają 80-100 cm.
Krótkie i gęste pędy gęsto umieszczone na pniu tworzą koronę. Kora pnia i gałęzi u młodych osobników wyróżnia się jasnobrązowym odcieniem, który wraz ze wzrostem zmienia się w ciemniejszy, szaro-brązowy kolor. Powierzchnia pnia i pędów jest często gładka, ale u drzew w wieku powyżej 20 lat obserwuje się liczne i głębokie pęknięcia na całej powierzchni zewnętrznych pokryw. Maksymalna średnica pnia dorosłego drzewa nie przekracza 5–10 cm.
Igły tej odmiany są grube, trwale osadzone na pędach, lekko zgięte, z tępym końcem i długości nie większej niż 2–2,5 cm. Charakterystyczną cechą tej jodły jest delikatna chusteczka igieł, która nadaje iglastej sprężystości i miękkości, która nie jest charakterystyczna dla większości przedstawicieli rodziny Pine. Przednia strona igieł ma białawy lub zielono-biały odcień, rewers ma bogaty srebrno-niebieski kolor.
W okresie wegetacji pędy tworzą małe cylindryczne stożki o długości do 6 cm i szerokości nie większej niż 3 cm, z lekko spiczastym wierzchołkiem. Rosną wyłącznie, co jest charakterystyczną cechą wszystkich jodeł. W szyszkach nasiona w kształcie jajka dojrzewają cienkim, błoniastym i asymetrycznym skrzydłem.
Nazwa pochodzenia
Nazwę odmiany Cogouts Eisbreaker wymyślił jej autor, hodowca z Niemiec Yorg Kohout. W tłumaczeniu nazwa tej rośliny brzmi jak „Lodołamacz Kohouta”, a hybrydy nie podano przypadkowo. Pierwsze słowo to tak naprawdę imię naukowca, który stworzył tę hybrydę. Połączenie słów „lód” (lód) i „łamacz” (łamacz) jest zawarte w nazwie ze względu na jego szczególny wygląd. Kolor korony imituje igły miażdżone kruszonym lodem, co wydawało się pojawiać, gdy roślina wyrosła pod pokrywą lodową. Jest to wyświetlane w tym wyrażeniu jako „ten, który niszczy lód” lub „lodołamacz”.
Obecnie istnieje kilka alternatywnych nazw tej rośliny. Czasami takie jodły na cześć naukowca-hodowcy dla uproszczenia nazywane są ogólnym terminem „cohouts” lub „cohmuts”. Hodowcy popularnie nazywają tę jodłę „kotomut”, co jest również dość powszechne.
Lądowanie
Często większość odmian jodły typu koreańskiego (przedstawiciele typu jodły koreańskiej) nie wymagają skomplikowanych i specyficznych umiejętności sadzenia. Drzewo jest uważane za bezpretensjonalne i można je skutecznie sadzić przy minimalnym zestawie umiejętności. Aby jednak uniknąć uszkodzeń powietrznych i podziemnych mas lodołamacza Cogouts, a także stworzyć sprzyjające warunki do wzrostu i rozwoju sadzonki, konieczne jest przestrzeganie określonej technologii sadzenia.
Ważne! Jodła jest sadzona w odległości co najmniej 2,5 m od innych roślin drzewiastych (w tym sadzenia grupowego), a także tylko w zacienionych obszarach o wilgotnej i dobrze przepuszczalnej glebie.
Aby to zrobić, wystarczy wykonać następujące sekwencyjne kroki:
- Określić korzystny okres procedury, do tego nadaje się kwiecień lub koniec sierpnia.
- Około 2 tygodnie przed sadzeniem przygotuj witrynę. Aby to zrobić, wykop dziurę o wymiarach 60 × 60 cm i wlej do niej wiadro z wodą. Po wchłonięciu wody na dno należy położyć warstwę drobnego żwiru lub żwiru (o grubości około 5 cm). Następnie połowę dziury należy wypełnić mieszanką glebową humusu, gliny, torfu, piasku i trocin drzewnych (3: 2: 1: 1: 1), nawożonych 250 g nitrofosforanu.
- 6 godzin przed sadzeniem potraktuj sadzonkę preparatem „Fundazol”, który ochroni roślinę przed inwazją grzybową.
- Umieść sadzonkę w otworze, tak aby jej szyjka korzenia znajdowała się na poziomie terenu.
- Rozłóż korzenie rośliny, a następnie szczelnie wypełnij wszystkie pęknięcia mieszanką próchnicy, gliny, torfu, piasku i trocin (3: 2: 1: 1: 1).
- Wlać sadzonki czystą i dobrze utrzymaną wodą.
Fir Care
Właściwa pielęgnacja jest wymogiem stawianym każdemu ogrodnikowi przy uprawie jodły. Tylko kompleks ich specyficznych technik i procedur agrotechnicznych może stworzyć naprawdę wykwintny kwietnik, a także zapewnić mikroklimat sprzyjający wzrostowi.
Wideo: Jak sadzić i dbać o jodłę
Tłoczenie
Schludny i pełen wdzięku sztamb jest najbardziej popularną i estetyczną formą korony dla każdego „komutsa”. Będzie to jednak wymagało dużo czasu i pracy.
Tworzenie korony rozpoczyna się po osiągnięciu przez drzewo wymaganej wysokości. Przede wszystkim należy przypiąć punkt poziomego wzrostu pnia. Aby to zrobić, przytnij wierzchołki i wszystkie pionowo rosnące pędy, ale nie więcej niż jedną trzecią.
Następnie usuń dodatkowe pędy w pobliżu systemu korzeniowego, mniej więcej do połowy. Stworzy to mały i schludny kapelusz, odpowiedni do dalszej formacji.
Następnie wytłaczanie odbywa się co sezon, nadając koronie pożądany kształt i gęstość. Wykonuj tę procedurę nie więcej niż 1 raz w roku, w kwietniu i nie wcześniej niż 2-3 lata po posadzeniu sadzonki.
Podlewanie i karmienie
Podlewanie jodły odbywa się przez cały sezon wegetacyjny (kwiecień - listopad), nie więcej niż 1 raz w ciągu 14 dni. Podczas letniej suszy wilgotność wzrasta do 1-2 zabiegów tygodniowo. W tym celu, w zależności od wieku drzewa, wymagane jest 10 do 20 litrów wody. Opatrunek z jodły wykonuje się dopiero 2-3 lata po posadzeniu i nie więcej niż 1 raz w sezonie (Kwiecień). W tym celu do koła pnia wprowadza się około 100–150 g nawozu mineralnego Kemira Universal.
Czy wiesz Pierwsze próby wprowadzenia jodły do kultury sięgają 7–6 tysiąclecia pne. e. Świadczą o tym artefakty znalezione na terenie starożytnego neolitycznego stanowiska Pazardzhik (terytorium współczesnej Bułgarii).
Rozluźnienie i ściółkowanie
Poluzowanie koła tułowia odbywa się za każdym razem po podlaniu i deszczu, ale co najmniej 1 raz w tygodniu. Jednocześnie głębokość uprawy gleby nie powinna przekraczać 10-15 cm. Aby zmniejszyć częstotliwość nawadniania terenu i liczbę obluzowań w sezonie, zaleca się ściółkowanie koła pnia za pomocą igieł, słomy, siana, trocin itp. Warstwa ściółki powinna wynosić co najmniej 10-15 cm. Aktualizuj ściółkę przez cały sezon wegetacyjny, około 1 raz w miesiącu.
Przycinanie
Oprócz formowania odmiana Cogouts Icebreaker wymaga również okresowego przycinania. Odbywa się to w celach sanitarnych, wczesną wiosną (przez cały kwiecień) lub późną jesienią (pod koniec października). Wszystkie zwiędłe i uszkodzone gałęzie są usuwane..
Czy wiesz Uważa się, że jodła była głównym materiałem budowlanym, z którego powstał tzw. „Koń trojański”. Dzięki niemu Achajczycy zdołali podbić Starożytną Troję.
Możliwe choroby i szkodniki
Odmiany Jodła koreańska jest klasyfikowana jako gatunek iglasty odporny na szkodniki i infekcje. Ta właściwość jest szczególnie żywo obserwowana, jeśli obserwuje się wszystkie subtelności sadzenia uprawy. Czasami jednak drzewo może mieć wpływ. hermes, ten pasożyt rozwija się w koronie i prowadzi do zażółcenia igieł. Aby zwalczyć szkodnika, roślinę opryskuje się dwukrotnie, w odstępie 14 dni, roztworem preparatu „Antio” lub „Rogor”.
W celu zapobiegania opryski przeprowadza się wiosną (początek kwietnia)
Czasami na zieloną masę drzewa może wpływać patogen rdzy.. Aby przezwyciężyć infekcję, dotknięte części pędów są cięte i palone, a miejsca nacięć są traktowane var var. Następnie koronę i pień jodły dwukrotnie, w odstępie 14 dni, należy potraktować 2% roztworem mieszanki Bordeaux.
Aby zapobiec rdzy, pędy spryskuje się wczesną wiosną
Hodowla
Jak każda roślina nagonasienna, dane gatunki mogą być rozmnażane przez nasiona lub sadzonki. Najprostszym i najskuteczniejszym sposobem na uzyskanie nowych kopii jest ukorzenienie sadzonek. Rozmnażanie przez nasiona nie pozwala zachować wszystkich cech genetycznych odmiany, dlatego nie jest wykorzystywane.
Na początku kwietnia sadzonki o długości 5-10 cm są wycinane ze zdrowych pędów. Każdy z nich musi mieć co najmniej 1 wierzchołkową nerkę, a także „piętę”. W tym celu każdy fragment jest ostrożnie odrywany od rośliny matecznej, tak aby niewielki wyrostek około 1 cm prostopadły do sadzonek pozostał w miejscu cięcia.
Przed sadzeniem w glebie pięta jest oczyszczana z zadziorów, po czym łodyga jest spryskiwana roztworem Fundazolu. Lądowanie odbywa się na specjalnym żyznym podłożu przygotowanym z równych części gleby liściastej, piasku i próchnicy. Kiełkuj sadzonki w warunkach pokojowych, na najlepiej oświetlonym parapecie, zapewniając umiarkowane podlewanie (gleba powinna być zawsze lekko wilgotna). Na zimę pojemniki z sadzonkami umieszcza się, w miarę możliwości, w chłodnym miejscu.
Ukorzenienie sadzonek odbywa się przez okres 2-3 lat, dlatego sadzi się je na otwartej glebie dopiero w 3 roku.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Unikalna kolorystyka igieł i zwarta korona odmiany Cogouts Icebreaker sprawiły, że roślina ta jest popularna wśród hodowców roślin i profesjonalnych projektantów krajobrazu. Małe drzewo jest aktywnie wykorzystywane do uszlachetniania prawie każdej kompozycji, a także rośnie na klombu jako gatunek centralny.
Ważne! Jodła musi być ograniczona z sąsiedztwa łodygą i gwiazdką. Wydzielane przez nich substancje hamują wzrost i rozwój drzew iglastych, co często prowadzi do ich śmierci.
Najbardziej harmonijna roślina wygląda w:
- pojedyncze i grupowe nasadzenia drzew iglastych;
- ogrody skalne;
- skalniaki;
- Japońskie ogrody skalne;
- wzdłuż ścieżek ogrodowych.
Jodła koreańska Cogouts Icebreaker to przykład niemal uniwersalnej rośliny ozdobnej, która z powodzeniem może uzupełniać każdy krajobraz ogrodu. Unikalny kolor igieł pozwoli drzewku zarówno podkreślić podstawowe elementy klombu, jak i stać się jego centrum. Jednak w tym celu należy poświęcić dużo czasu i wysiłku na odpowiednie dopasowanie, a także opiekę wysokiej jakości. Bez tego dekoracyjność odmiany zostanie znacznie zmniejszona.