Twój projekt krajobrazu może wyglądać pięknie i atrakcyjnie nie tylko latem, kiedy wszystko kwitnie i cieszy się różnorodnością kolorów, ale także poza sezonem, a nawet zimą. Aby to zrobić, wystarczy posadzić karłowate drzewa iglaste na stronie. Pomogą stworzyć wyjątkowe kompozycje, które będą kontrastować pośród obfitości kwiatów i na tle białego śniegu. Jak korzystać z karłowatych plantacji iglastych w architekturze krajobrazu, czytaj dalej.

Zalety i wady stosowania karłowatych drzew iglastych

Plantacje karłowate iglaste są idealnym rozwiązaniem do dekoracji krajobrazu za oknem. Te kultury wiodą dziś trendy w modzie w projektowaniu krajobrazu i są bardzo popularne wśród projektantów, ze względu na ich wiele zalet.

• Taką popularność tłumaczy:
• wysokie walory dekoracyjne;
• mało wymagające i łatwe w utrzymaniu;
• zdolność do harmonizacji przestrzeni jako części dowolnej kompozycji;
• zwartość parametrów: dzięki miniaturowym wskaźnikom wysokości i szerokości roślina taka nie zajmie dużo miejsca na Twojej stronie. Jednocześnie niewymiarowe odmiany są dokładną kopią pełnoprawnej rośliny z rodzaju iglastego, to znaczy można sadzić sosnę, świerk i jałowiec w ogrodzie.
• możliwość uprawy zarówno na otwartym terenie, jak iw doniczkach. Jeśli kultura rośnie w pojemniku, można ją swobodnie przenosić w zależności od wymagań krajobrazowych, na których warto się skupić. Ponadto roślinę można bez problemu wprowadzić do pokoju i ozdobić zamiast choinki;
• wytrzymałość na mróz z zimnem;
• przyjazność dla środowiska. Zaleca się sadzenie ich w celu oczyszczenia powietrza.

• Wśród kilku niedociągnięć można zidentyfikować:
• podatność na choroby grzybowe;
• kruchość gałęzi i pędów, która prowadzi do uszkodzeń pod ciężarem śniegu, a to bezpośrednio wpływa na pogorszenie walorów dekoracyjnych;
• zdolność do utraty jasnego koloru pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego;
• niska wydajność przy szczepieniu.

Odmiany drzew iglastych

Dzięki staraniom hodowców właściciele domków ogrodowych i letnich mają okazję ozdobić swoje krajobrazy dokładnymi wyczynami dużych drzew. Takie rośliny mogą z wdziękiem ozdobić każdy projekt krajobrazu. Taktycznie i organicznie podkreślają styl i ulgę na zewnątrz, nadając terytorium szczególny urok. Na działkach ogrodowych często można znaleźć mały jałowiec, sosnę, świerk, modrzew, tuję, jodłę i inne drzewa iglaste. Przeczytaj więcej na temat cech uprawy i cech każdego gatunku i odmiany, czytaj dalej.

Sosny

Najpopularniejsze są miniaturowe gatunki lęgowe sosen górskich i pospolitych, ponieważ są szczególnie atrakcyjne ze względu na długie igły i gęste, szybko rosnące pędy.

Ważne! Wymienione odmiany są wysoce odporne na mróz, co umożliwia ich technologię rolniczą w każdym regionie.

Do najczęstszych odmian roślin należą:

• Pumilio. Atrakcyjne małe drzewa o miniaturowych wymiarach: średnica korony i wysokość rośliny różnią się w ciągu 3 m. Pędy mają różne długości, podobnie jak igły, a ich wzrost jest skierowany w górę. Roślina jest mało wymagająca i bezpretensjonalna, może rosnąć nawet przy słabym pokryciu gleby. Powszechnie popularny w ogrodach skalnych i małych skalistych zboczach;
• Mugus. Wiecznie zielone drzewo, którego wysokość i średnica nie przekraczają dwóch metrów. Ma bujną koronę w ciemnozielonym kolorze. Będzie wyglądał imponująco zarówno na pojedynczych lądowaniach, jak i na mixborders;
• Gnom. Odmiana, która zasługuje na swoją nazwę: rośnie w postaci miniaturowego krzewu, jego parametry wahają się w granicach 1-2 m. Na tle małego wzrostu, długie, do 5 cm, igły, pomalowane w jasnozielonym błyszczącym odcieniu, wyróżniają się spektakularnie. Wśród zalet są szybko rosnące pędy, w których 3-5 młodych gałązek rośnie na jednej gałęzi rocznie;
• Mops. Odmiana jest właścicielem niebieskawych igieł, co wnosi szczególnie wykwintne akcenty do projektowania krajobrazu. Drzewo wyróżnia się specjalnym niskim wzrostem: za 10 lat rozciągnie się tylko o pół metra, taka będzie szerokość bujnej korony. Roślina doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach, co eliminuje krajobraz ze statycznego;
• Winter Gold. Karłowata sosna karłowata: latem igły mają jasnozielone, a zimą bogate żółte. Roślina jest dość zwarta: 0,5 m wysokości i tej samej szerokości.

Jadłem

Świerk może pochwalić się jeszcze większą różnorodnością form karłowatych niż sosna.

Wśród najbardziej popularnych warto zwrócić uwagę:

• „Gniazdo”. Ta odmiana w pełni uzasadnia swoją nazwę: rośnie w postaci krzaka, którego korona tworzy rodzaj gniazda. Gałęzie są gęsto pokryte krótkimi jasnozielonymi igłami. Krzew osiąga wysokość 0,5 m, szerokość około 1 m. Będzie doskonałą ozdobą alpejskiego wzgórza. Czuje się dobrze, gdy rośnie w pojemniku;
• Mały klejnot. Elegancka roślina z półkulistą koroną, którą tworzą cienkie pędy, pokryte licznymi igłami o nasyconym zielonym kolorze. Szeroko stosowany jako standardowy formularz. Ogród skalny będzie z wdziękiem urządzony;
• Glauka Globosa. Wyróżnia go piramidalna korona, pokryta niezwykłym kolorem igieł: igły rośliny są biało-niebieskie, co niewątpliwie nada Twojemu projektowi krajobrazu szczególnego uroku. Wysokość drzewa osiąga 3 m, a także szerokość. Idealny do zagospodarowania przestrzennego, stanie się spektakularnym żywopłotem;
• Daisy White. Odmiana świerka karłowatego, który charakteryzuje się kontrastową zmianą koloru igieł: wiosną są one bladożółte, a wraz z nadejściem lata stają się nasycone na zielono. Szeroko stosowany do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich i skalnych.

Jałowce

Różnorodność miniaturowych jałowców pomaga nadać krajobrazowi specjalne kolory. Możesz więc sadzić jedną odmianę lub łączyć w kompozycję z różnymi odmianami.

Ważne! Jeśli twoje dzieci często cierpią na przeziębienia, infekcje wirusowe (SARS, grypa), muszą bawić się w pobliżu jałowca. Roślina wydziela specjalne olejki eteryczne, które zwiększają odporność i mają zdolność zmniejszania patogenów.

Wśród najczęstszych:

• Viltoni. Jest to popularna odmiana karłowata poziomego jałowca, którego wysokość nie przekracza 10 cm i nikt nie jest w stanie określić średnicy korony, ponieważ kultura rośnie bardzo powoli i rozprzestrzenia się na ziemi. Projektanci krajobrazu zalecają sadzenie Wiltoni w dużych grupach. Odmianę można również wykorzystać do kształtowania skalistych zboczy;
• Zielony dywan. Kolejna miniaturowa roślina, której maksymalna wysokość wynosi około 10 cm. Gałęzie są ozdobione jasnozielonymi, nie kolczastymi i miękkimi igłami. Zaletami tej odmiany są wysoka odporność na mróz: jałowiec bez problemu toleruje spadek temperatury do -40 ° C;
• Złoty dywan. Odmiana, która wyróżnia się stałą, w porównaniu z poprzednimi odmianami, wysokością - 15 cm Igły kultury mają złoty odcień;
• Niebieski dywan. Roślina tworzy płaski krzew osiągający 30 cm, o średnicy korony około 1,5 m. Jej igły są koloru niebieskiego. Warto jednak pamiętać, że ta odmiana jest bardzo kłująca;
• „Repanda”. Karzeł pełzający jałowiec o maksymalnej wysokości 30 cm i średnicy 1,5 m. Toleruje mróz i zimno, służy do dekoracji werand i dachów;
• Ice Blue. Miniaturowy jałowiec, którego gałęzie pełzają po ziemi, tworząc rodzaj dywanu o niebiesko-zielonym odcieniu, o dość imponujących parametrach szerokości - około 2,5 m, a maksymalna wysokość takiego pokrycia wynosi tylko 15 cm.

Modrzewie

Pomimo nazwy modrzew jest powszechnym gatunkiem drzew iglastych z rodzaju drzewiastych.

Do najpopularniejszych niewymiarowych odmian hodowlanych należą:

• Kule. Mały krzew ozdobny, który wyróżnia się płaczącą koroną, utworzoną przez zwisające cienkie pędy. Maksymalna wysokość rośliny to nie więcej niż 2 m. Kolor igieł harmonijnie łączy kolory szary, zielony i niebieski, co tworzy efektowną paletę. Wraz z nadejściem jesieni igły nabierają żółtego koloru. Ze względu na takie cechy, a także bezpretensjonalną opiekę, roślina jest szeroko popularna wśród projektantów krajobrazu i ogrodników;
• Kórnik. Kolejna nisko rosnąca odmiana modrzewia, która podobnie jak poprzednia, dorasta do maksymalnie 2 m. Ale ta roślina tworzy koronę w kształcie kuli, której pędy są skierowane ściśle w górę i są gęsto pokryte jasnozielonymi igłami. Wygląda świetnie o każdej porze roku;
• Repance. Różnorodność pełzającego modrzewia karłowatego, którego wysokość wynosi nie więcej niż 1,5 m. Zwisające i pełzające pędy są pokryte jasnozieloną, zebraną w wiązki igieł, która wraz z nadejściem jesieni nabiera brązowożółtych odcieni i całkowicie odpada w zimie. Roślinę można uprawiać w pojemnikach. Idealnie nadaje się do tworzenia krajobrazów urządzonych w japońskim stylu;
• Niebieski karzeł. Bardzo małe drzewo, którego wzrost i szerokość nie przekracza 60 cm, można go zaszczepić na pniu. Cienkie pędy są gęsto pokryte kolczastymi niebiesko-szarymi igłami, dzięki czemu roślina jest szeroko stosowana do harmonizacji przestrzeni. Zimą igły spadają.

Tui

Tui należą do szeroko rozpowszechnionych roślin iglastych, które mają specjalny efekt dekoracyjny. Dzięki staraniom hodowców ogrodnicy i projektanci krajobrazu mają teraz możliwość zieleni i karłowatych form tej kultury.

Ważne! Kupując sadzonki karłów, dokładnie sprawdź ich kłącza, a także pień i pędy, aby określić obecność chorób lub szkodników. Jeśli znajdziesz niepokojące fakty (odrąbane korzenie, pogrubienie gałęzi w niektórych miejscach, obieranie kory), powinieneś odmówić zakupu.

Wśród popularnych:

• Danica. Odmiana, która tworzy idealną piłkę o maksymalnej wysokości i szerokości 1 m. Cienkie pędy są gęsto pokryte jasnozielonymi łuskami, co nadaje roślinie puszysty wygląd;
• Mały mistrz. Już w samej nazwie wskazano, że będziemy mówić o nisko rosnącej odmianie tui - nie większej niż 1 m. Korona rośliny jest stożkowa. Ta odmiana jest szczególnie dekoracyjna, ponieważ jest „kameleonem”: w ciepłym sezonie igły są pomalowane na beżowo, z początkiem jesieni nabierają brązowych tonów, a zimą stają się brązowe;
• Teeny Tim. Roślina, której korona tworzy półkulisty krzew gęsto porośnięty zielonymi igłami. Odmiana w pełni uzasadnia swoją przynależność do karłowatych, ponieważ jej wzrost nie przekracza 50 cm, świetnie wygląda na tle kamieni;
• „Globa Nana”. Miniaturowy krzew, który nie rośnie powyżej 60 cm, a jego cienki, gęsto i gęsto porośnięty żółto-zielonymi pędami igieł, tworzy kulistą koronę. Ta odmiana jest doskonałym rozwiązaniem do kształtowania alpejskiego wzgórza.

Jodła

Jeśli jesteś wśród koneserów i kolekcjonerów drzew iglastych, nie możesz się obejść bez sadzenia jodły - atrakcyjnej rośliny, która nie tylko zachwyci oko, ale także zmysł węchu dzięki delikatnemu aromatowi igieł. Hodowcy zadbali o pełne zaspokojenie twoich preferencji i wyhodowali wiele niewymiarowych odmian jodły.

Czy wiesz Osobliwością jodeł jest to, że ich szyszki rosną, podczas gdy w innych drzewach iglastych rosną pionowo w dół.

Wśród najpopularniejszych:

• Silberlock. Jest to oryginalna i unikalna miniaturowa roślina, której stożkowy kształt korony pokryty jest misternie zakrzywionymi srebrnymi igłami (spód jest pomalowany na białawe odcienie), dzięki czemu nazwa „srebrny lok” jest przypisana kulturze. Takie pełne wdzięku farby tworzą efekt wizualny, jakby roślina była zawsze posypana lekkim mrozem, co wygląda szczególnie imponująco na tle różnych kolorów lub surowych odcieni zieleni. Odmiana jest szczególnie dekoracyjna w okresie formowania i dojrzewania szyszek, których kolor jest głęboki fiolet. Maksymalna wysokość sferycznego drzewa wynosi 1,8 m;
• Diament. To nie jest hodowla, ale naturalna roślina karłowata, i już w tym fakcie leży jej wyjątkowość. Odmiana Crohna przybiera kształt poduszki i jest gęsto pokryta krótkimi i grubymi miękkimi igłami. Górna część igieł jest nasycona na zielono, dolna z podłużnymi biało-niebieskimi paskami. Wśród zalet rośliny warto zauważyć, że jej igły mają silny przyjemny aromat. Wysokość drzewa wynosi od 40 do 60 cm;
• Oberon. Odmiana, która podobnie jak jej poprzednik, nie rośnie powyżej 60 cm, a jego korona ma kształt kopuły. Jasnozielone igły z zawiniętymi krawędziami szczelnie zakrywają pędy. Gatunek ten jest szeroko stosowany do kształtowania zjeżdżalni alpejskich, ogrodów japońskich lub wrzosowych;
• Molly. W rodzinie karłów można słusznie uznać ją za giganta, ponieważ rośnie od 3 do 7 m, ale jednocześnie różni się powolnym wzrostem: roczne tempo wzrostu wynosi około 6 lub 7 cm. Średnica rośliny osiąga 3 m. Jest doceniana ze względu na osobliwość pokrycia szyszkami niebiesko-fioletowymi, które bardzo skuteczny na tle ciemnozielonych igieł. Również wśród zalet tej odmiany warto zauważyć jej zdolność do samodzielnego formowania, bez skrawków, prawidłowej symetrycznej korony piramidalnej.

Tsugi

Wysoko dekoracyjne drzewa iglaste, które należą do rodziny Pine. W naturze istnieje około 10 gatunków tej rośliny, ponieważ w przypadku odmian hodowlanych istnieje już ponad 60, w tym nisko rosnące.

Ważne! Dorosłe drzewa Tsugi wyróżniają się dobrą zimotrwalością, ale młode rośliny (do 5 lat) powinny być dodatkowo objęte opieką i przygotowane na zimę.

Wśród których warto wyróżnić:

• „Cole's Prostrate”. Odmiana karłowata Tsugi o średniej szerokości i wysokości 1 m, którą roślina osiąga zaledwie 10 lat po posadzeniu. Rozłożoną koronę tworzą pełzające pędy pokryte oliwkowo-zielonymi igłami;
• „Wahadło”. Kolejna selektywna nisko rosnąca płacząca Tsuga, która tworzy prostą, wielopędową, szeroką koronę, pokrytą ciemnozielonymi igłami. Pędy rozciągają się poziomo od tułowia. Wzrost drzewa nie przekracza 2 m. Z reguły stosuje się go w pojedynczych nasadzeniach. Wygląda świetnie w połączeniu z kamieniami;
• „Nana”. Dwarf Tsuga, do 1 m wysokości. Końce poziomo rozmieszczonych, szeroko rozstawionych pędów są skierowane w dół. Ciemnozielone błyszczące igły są ciasno nawleczone na krótkie rozstawione gałęzie. Roślina charakteryzuje się wysoką zimotrwalością;
• „Minuta”. To jest prawdziwe karłowate drzewo iglaste, ponieważ nie rośnie ono na więcej niż 50 cm wysokości i szerokości. Koronę można scharakteryzować jako nierówną i ściśniętą. Wysoka dekoracyjność rośliny wynika z długich igieł - około 10 cm, które wyglądają dość kontrastowo na tle małej wysokości Tsugi. Igły są pomalowane na ciemnozielone odcienie, a ich spód wyróżnia się białymi paskami.

Jak wybrać odpowiedni dla projektu

Karłowate drzewa iglaste to rośliny, które dają Ci możliwość jak najbardziej prawidłowego zaprojektowania projektu krajobrazu. Dzięki swoim niewielkim rozmiarom i powolnemu wzrostowi możesz łatwo przewidzieć, jak będzie wyglądać wygląd zewnętrzny po kilku latach.

Czy wiesz Drzewa iglaste od dawna uważane są za symbol stałości.

Wybierając odmiany karłowate zimozielone, zdecyduj, w jakim celu ich użyjesz: jako tasiemca lub do kształtowania aranżacji kwiatowych i harmonizacji grupowych nasadzeń drzew iglastych i liściastych.

Tak więc każda z powyższych roślin nadaje się jako tasiemiec. Najważniejsze jest, aby wybrać dla niego harmonijne teksturowane nasadzenia. Jeśli niewymiarowy okaz drzew iglastych rośnie w otoczeniu innych kultur, ważne jest, aby wybrać takich sąsiadów, aby na ich tle odmiana karłów nie zginęła i po prostu nie umarła.

Co połączyć karłowate drzewa iglaste

Wskazane jest tworzenie kompozycji poprzez łączenie różnych rodzajów miniaturowych drzew iglastych, na przykład łączenie odmian z różnymi kolorami igieł (srebrny, niebieski, żółty, jasny i ciemnozielony). Taka kompozycja będzie wyglądać bardzo oryginalnie i elegancko.

Czy wiesz Drzewo iglaste - gigantyczna sekwoja - jest największe na świecie: jego wysokość może dochodzić do 120 m, a średnica pnia może wynosić 23 m. Takie wymiary pozwoliły rzemieślnikom korzystać z kultury w oryginalny sposób: nawet parkiety taneczne i restauracje zostały zbudowane na pniach sekwoi.

Jeśli chcesz uzupełnić już powstały projekt ogrodu skalnego, skalnego, japońskiego lub wrzosowego o miniaturową roślinę iglastą, wybierz odmianę, która idealnie spełni kryteria, takie jak tekstura, kolor, rodzaj i kształt zieleni. Na przykład drzewa iglaste z kulistą koroną doskonale łączą się z roślinami dywanowymi: mchy, rozchodniki, młodzież, kocimiętka, alissum. Płaczące i pełzające rośliny uprawne (jałowce, tuja, świerk itp.) Mogą być doskonale reprezentowane w kompozycjach z roślinami pokrytymi kręconymi liśćmi, na przykład srebrnymi stachis, małym barwinkiem, tymiankiem i wytrzymałością.

Jeśli zdecydujesz się posadzić karłowatą odmianę drzewa iglastego lub krzewu w kwietniku, udekoruj trawnik, a następnie dodaj taką roślinę z kamienistymi akcentami i posadź róże lub berberys obok.

Czy wiesz Modrzewie należą do roślin długowiecznych: ich średni wiek wynosi 300–400 lat, ale są okazy, które osiągnęły 800. rocznicę. Być może wynika to z wysokiej odporności na mróz: roślina spokojnie wytrzymuje spadek temperatury o -70 ° C.

Jak dbać

Opieka nad lądowiskami karłowatymi nie jest trudna. Aby Twoja miniaturowa roślina zachowała atrakcyjny dekoracyjny wygląd, podlewaj regularnie latem (zalecane 2 razy w tygodniu) i cieniuj koronę, jeśli rośnie na otwartym słońcu w celu ochrony igieł przed oparzeniami. Okresowo poluzuj glebę i oczyść ją z chwastów, które mogą wywoływać choroby grzybicze.

Na zimę przykryj koronę jutą lub lapnikiem i ściółkę gleby wokół rośliny liśćmi, trocinami, torfem lub słomą. Wiosną zaleca się kontrolę kultury i przeprowadzenie sanitarnego przycinania uszkodzonych lub wysuszonych gałęzi. Takie proste zasady są kluczem do długowieczności miniaturowej rośliny i jej atrakcyjności.

Ważne! Aby młoda roślina szybko zaaklimatyzowała się w nowych warunkach, dodaj do wody środek pobudzający wzrost, na przykład Kornevin, do nawadniania.

Stworzenie jasnego i atrakcyjnego projektu krajobrazu jest niemożliwe bez sadzenia kruchych, ale kłujących drzewostanów iglastych. Rośliny te nadają krajobrazowi statyczny i stabilny charakter. Nawet podczas zimowego chłodu mogą ożywić krajobraz i nadać mu jasne kolory. A bezpretensjonalność i mało wymagające nisko rosnące drzewa iglaste pod opieką tylko zwiększają ich zalety.