Jednym z najczęstszych sukulentów w pomieszczeniach jest oczywiście kaktus. Kultura wyróżnia się bezpretensjonalnością, dlatego wielu woli ją od nich. Jednak dzisiaj stają się dostępne inne, nie mniej ozdobne i długo kwitnące soczyste kwiaty, w tym Graptopetalum. W tym artykule zachęca się do zapoznania się ze szczegółowym opisem rośliny, jej gatunku, a także cechami opieki domowej i możliwymi trudnościami w uprawie.
Graptopetalum: opis i charakterystyka rośliny
Graptopetalum, lub, jak to się również nazywa, „gwiazda meksykańska” jest małym dekoracyjnym sukulentem należącym do rodziny Tolstyankovye. Ma około 30 przedstawicieli tej kultury, które są uderzająco różnej wielkości - mogą to być bardzo małe rośliny, których wysokość nie przekracza 5 cm, lub gigantyczne metry. W swoim naturalnym środowisku kwiat można znaleźć w suchych regionach Meksyku i Ameryki Południowej, gdzie zwykle rośnie na zboczach górskich i w pobliżu lasów iglastych.Roślina jest miniaturowym wieloletnim krzewem o małych, masywnych pędach. Na wolności średnia wysokość graptopetalu zwykle waha się od 60 do 80 cm, ale w warunkach mieszkalnych jest to niezwykle rzadki wskaźnik - zwykle kwiat nie przekracza 30–40 cm Małe drobne jasnozielone liście tworzące gęstą wierzchołkową rozetę są w stanie długo utrzymać wilgoć. aby ekonomicznie spędzić go w porze suchej.
Szczególnie interesujące są kwiaty kultury: w kształcie gwiazdy tworzą kwiatostan przypominający pół parasol, o zupełnie innym odcieniu - od jasnożółtego do kremowego. Zwłaszcza w tym przypadku wyróżniają się duże spiczaste pręciki, kilkakrotnie większe niż liczba płatków. Dodatkową dekoracyjność kwiatu można uzyskać przez całkowity brak łodygi, co nie jest rzadkością w przypadku graptopetalum.
Czy wiesz W Europie Graptopetalum stał się znany dopiero pod koniec XX wieku dzięki meksykańskiemu badaczowi niemieckiego pochodzenia i ekspertowi w dziedzinie meksykańskich kaktusów Alfreda Lau.
Jednak w kulturze domowej te gatunki roślin nie są tak popularne jak okazy łodyg. Graptopetalum kwitnie przez kilka tygodni w ciepłym sezonie - od końca maja do lipca, podczas którego kwiaty trzymają się godnej pozazdroszczenia odporności i nie spadają. Roślina doskonale nadaje się do uprawy w domu i przez wiele lat jest w stanie zachwycić oko swoim niezwykłym spektakularnym wyglądem, bezpretensjonalnością w pielęgnacji i długim kwitnieniem.
Rodzaje Graptopetalum
Rodzaj Graptopetalum obejmuje tylko 13 gatunków. Większość z nich jest przeznaczona do uprawy w szklarniach, ale są też przypadki popularne wśród ogrodników w pomieszczeniach - każdy na swój sposób jest piękny i niepowtarzalny. Następujące gatunki będą szczególnie interesujące dla fanów sukulentów:
- Graptopetalum bellum - Być może najczęstszy wśród ogrodników. Roślina jest dość zwarta - w naturalnym środowisku wzrostu jej najwyższe odmiany osiągają nie więcej niż 35 cm. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest spłaszczona rozeta liściowa, która zwisa z doniczki i „leży” bezpośrednio na ziemi, a ponieważ Graptopetalum jest wolno rosnącym kwiatem, różni się w warunkach mieszkalnych forma jest niezwykle rzadkim zjawiskiem. U młodych sukulentów liście przez pewien czas rosną pionowo w górę, ale do czasu nowej generacji stopniowo przyjmują pozycję poziomą. Małe kwiaty są jasnoróżowe, w kształcie gwiazdy, ze spiczastymi płatkami i jaskrawoczerwonymi pręcikami. Rozpuszczone pod koniec maja kwitną przez cały sezon wegetacyjny, zachwycając gospodarzy niezwykłym kształtem i kolorem. Pod warunkiem odpowiedniej pielęgnacji roślina jest w stanie zachować dekoracyjność i atrakcyjność przez lata. Jedną z zalet widoku jest także jego szybkie dostosowanie do niesprzyjających warunków, w szczególności do braku światła.
- Graftopetalum Paraguayan, lub „kamienny kwiat” - wieloletnie zioło ze skróconą łodygą i soczystymi szarymi liśćmi tworzącymi gęstą podstawową rozetę. Paragwaj jest uważany za miejsce narodzin sukulentów. Co ciekawe, wraz z rozwojem rośliny pień stopniowo położy się na ziemi, dzięki czemu młode osobniki można łatwo rozpoznać po pionowej łodydze. Rozety liści paragwajskich graptopetalum są znacznie mniej obszerne i liściaste w porównaniu do poprzednich gatunków. Kilka talerzowych liści w kształcie jajka pokryte jest ledwo zauważalną powłoką woskową, która nadaje im lekko niebieskawy kolor. Istnieją również opcje z wyraźnie widocznym różowym odcieniem. Długie szypułki skutecznie wznoszą się ponad roślinę, osiągając 20–25 cm. Miniaturowe kwiaty są raczej dyskretne - jasnobiałe, z kilkoma czerwonawymi kropkami, nie mają prawie żadnej wartości dekoracyjnej. Okresy kwitnienia gatunku są podobne do innych odmian Griptopetalum - od maja do lipca.
- Graptopetalum azotowy - przyciąga ogrodników swoją egzotyką i długim kwitnieniem. W naturze rośnie głównie na obszarach zachodniego Meksyku. Wiele rozmnaża ten soczysty wyłącznie dla wysoce dekoracyjnych nietypowych rynków zbytu, których liście charakteryzują się obecnością niewielkiego włosia, podobnego do nici. Talerze z liśćmi są małe - tylko 3-4 cm średnicy, ze spiczastymi jasnoczerwonymi końcami, w jednym wylocie może osiągnąć do 200 sztuk. Dość obszerne rozety pozwalają na długie uniesienie szypułek ponad roślinę. Duże białe kwiaty, pokryte ledwo zauważalnymi czerwonymi plamami, tworzą kwiatostan 5-7 sztuk. Dla tej odmiany graptopetalum charakteryzującej się przedłużonym malowniczym kwitnieniem i wyprostowaną łodygą, lekko drzewiastą u podstawy. Ci, którzy chcą uprawiać meksykański egzotyzm w środowisku mieszkalnym, powinni pamiętać, że roślina jest dość wymagająca i wyjątkowo gwałtownie reaguje na brak oświetlenia i słabej jakości gleby.
- Pięć pręcików graptopetalum - Najmniej powszechna wśród hodowców kwiatów, ale bardzo interesująca odmiana. Ten widok jest pod wieloma względami podobny do poprzedniego, z wyjątkiem bardziej zwartego wylotu, którego blachy nie są trójkątne, ale zaokrąglone. Same liście są dość gęste, skierowane do krawędzi, lekko obsadzone liliowym odcieniem. Jednak najważniejszą różnicą między sukulentami jest szypułka. Na pięciu pręcikach Griptopetalum jest tak długi i rozgałęziony, że roślina przyjmuje postać małego drzewa z grubą elegancką koroną. Kwiaty są niczym niezwykłym - ich biała powierzchnia jest ozdobiona subtelnymi czerwonawymi kropkami. Najskuteczniej będzie wyglądać w szklarni lub na oknach domów w małych kulistych doniczkach.
Sadzenie i umieszczanie roślin w pokoju
Graptopetalum jest prawdopodobnie jednym z najlepszych sukulentów do uprawy w domu. Dobrze dogaduje się z sąsiadami - zarówno przedstawicielami jego kultury, jak i wieloma innymi. Poniżej rozważamy bardziej szczegółowo warunki, które należy stworzyć dla „meksykańskiej gwiazdy”.
Jakie oświetlenie jest potrzebne dla zakładu
Potrzeba jasnego światła w kwiatku jest dość wysoka - doskonale toleruje bezpośrednie światło słoneczne. Wybierając miejsce dla sukulentów, warto preferować okna w kierunku południowym, jednak bardziej odporne na cień odmiany roślin można łatwo umieścić na zachodnich oknach. W przypadku niedostatecznego oświetlenia w mieszkaniu można zastosować sztuczne oświetlenie - specjalne świetlówki.
Ważne! Aby uniknąć oparzeń liści, nigdy nie opieraj kwiatu o szkło.
Jest to szczególnie konieczne w zimie, gdy brak światła najbardziej negatywnie wpłynie na roślinę. W ciepłym sezonie, gdy temperatura nie jest niższa niż + 16 ° C, Graptopetalum zaleca się nawet na krótki czas. Optymalna długość światła dziennego dla kwiatu powinna wynosić co najmniej 10 godzin.
Wymagania dotyczące temperatury i wilgotności
Reżim temperaturowy, który należy ustalić dla sukulentów, zależy bezpośrednio od sezonu wegetacyjnego - w lecie Graptopetalum rośnie i rozwija się najbardziej jakościowo w temperaturach od + 24 ° С do + 27 ° С. Jednak wraz z nadejściem jesieni, tj. Wraz z początkiem wejścia kwiatu w stan uśpienia, wskaźnik ten należy znacznie zmniejszyć - do +10 ... + 12 ° C, a roślina zostaje przestawiona w chłodnym pomieszczeniu lub na zachodnim parapecie.Jeśli chodzi o wilgotność powietrza, Graptopetalum preferuje suche powietrze i czuje się dość komfortowo w warunkach mieszkania o niskiej wilgotności. Kwiat nie wymaga żadnych dodatkowych manipulacji, aby sztucznie zwiększyć ten wskaźnik.
Jaki powinien być substrat do sadzenia
Gleba dla Graptopetalum powinna być wybrana lekka, dość luźna, łatwo przepuszczająca powietrze i wilgoć. Najlepiej jest kupić gotową mieszankę gleby w specjalnych sklepach oznaczonych „kaktusy i sukulenty”, jednak jeśli chcesz, możesz samodzielnie przygotować podłoże, uzbrojone w niezbędne składniki.
Doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają stosowanie następujących związków dla rośliny:
- 2 części ziemi iglastej, 1 część torfu, 3 części gruboziarnistego piasku;
- 2 części arkusza ziemi i 1 część grubego piasku;
- 1 część zakupionej mieszanki, 1 część okruchów, 1 część piasku rzecznego;
- 3 części gruboziarnistego piasku i 1 część darni.
Czy wiesz Drugie imię Graptopetalum — cętkowany płatek.
Bezpretensjonalność rośliny pozwala jej przenosić nawet substrat bardzo ubogi w składniki odżywcze, jednak jeśli chcesz podziwiać dziwne kwitnienie soczystości przez długi czas, lepiej wcześniej zadbać o wysokiej jakości, dobrze przepuszczalną glebę.
Jak dbać o graptopetalum w domu
Oprócz wysokiej dekoracyjności meksykański egzot słynie wśród hodowców kwiatów ze swojej bezpretensjonalności w uprawie. Opieka nad kwiatem nie będzie trudna - ważne jest jedynie terminowe przestrzeganie standardowych procedur rolniczych, a Graptopetalum podziękuje Ci pięknym długotrwałym kwitnieniem i schludnym wyglądem przez wiele lat.
Funkcje podlewania
W okresie zwiększonego wzrostu Graftopetalum należy podlewać umiarkowanie - nie dopuszczaj do zastoju płynów w glebie, ale nie pozwól jej wyschnąć. Najlepiej będzie poczekać, aż gleba wyschnie mniej więcej do połowy doniczki. Wodę do nawadniania należy stosować w stałej i wyłącznie temperaturze pokojowej. W okresie uśpienia, czyli późną jesienią, podlewanie kwiatów jest znacznie ograniczone. W rezultacie tę procedurę należy skrócić do 1 raz w ciągu 3-4 tygodni. Zimą podłoże w doniczce powinno być lekko wilgotne.
Odżywianie roślin
Na wolności sukulenty zwykle rosną na obszarach o wyjątkowo ubogiej glebie - suchych i kamienistych. Na tej podstawie roślina nie potrzebuje dodatkowych minerałów i przez wiele lat może bez nich doskonale żyć.
Jeśli chcesz, możesz uzupełnić Graptopetalum specjalnym płynnym nawozem dla kaktusów i sukulentów, ale nie częściej niż raz w miesiącu. W okresie uśpienia surowo zabronione jest karmienie kwiatu - od początku jesieni do połowy wiosny powstrzymaj się od nawożenia.
Przycinanie
Graptopetalum nie odczuwa pilnej potrzeby przycinania, dlatego wystarczy okresowo czyścić doniczkę z opadłych liści.
Przeszczep
Przeszczep dla graptopetalum jest dość bolesną procedurą, dlatego powinieneś się do niego stosować tylko w nagłych przypadkach, gdy korzenie stają się bardzo zatłoczone w starej doniczce. Młode okazy są przeszczepiane około 1 raz w ciągu 2-3 lat. Zdolność do graptopetalum najlepiej wybrać niską i niezbyt szeroką, ponieważ system korzeniowy sukulentu jest raczej słabo rozwinięty.
Dno doniczki musi być dobrze osuszone, aby wilgoć nie stagnowała w ziemi - do tego celu dobrze nadają się kamyki. Można go również ułożyć w niewielkiej ilości na powierzchni podłoża, aby liście nie miały kontaktu z wilgotną glebą.
Przed rozpoczęciem zmiany pojemności sukulentu należy zauważyć znaczną różnicę między przeszczepem kwiatów w ciepłym sezonie i zimą. Wiosną i latem możesz w pełni wykonać tę procedurę na świeżym podłożu, dokładnie oczyszczając korzenie, jednak w okresie uśpienia rośliny zaleca się stosowanie metody przeładunku - w celu zaoszczędzenia większości starej gleby i dodania odrobiny świeżej mieszanki glebowej.
Ogólne zalecenia dotyczące przeszczepiania graptopetalum są następujące:
- Po utworzeniu warstwy drenażowej na dnie zbiornika częściowo napełnij go świeżą mieszanką gleby.
- Wyjmij sukulent z poprzedniego pojemnika, dokładnie sprawdzając korzenie - uszkodzone należy natychmiast odciąć.
- Ostrożnie umieść roślinę w doniczce, aby jej korzenie nie pojawiły się.
- Wypełnij pozostałą pustą przestrzeń podłożem i lekko ubij, aby utrwalić w nim kwiat.
- Jakiś czas po przesadzeniu podlewanie rośliny jest surowo zabronione - Graptopetalum potrzebuje około tygodnia na dostosowanie się do nowego miejsca. Po tym okresie wznów procedurę jak poprzednio.
Reprodukcja graftopetalu
Rozmnażanie sukulentów jest możliwe na kilka sposobów przy użyciu:
- nasiona;
- sadzonki;
- placówki dla dzieci.
Najbardziej odpowiednim okresem dla tej procedury jest wiosna i lato, ponieważ w zimnych porach roku rośliny z powodu braku światła i ciepła mogą łatwo gnić. Najprostszym i najwygodniejszym sposobem rozmnażania Griptopetalum jest oddzielenie wylotu bocznego i wierzchołkowego, który wcześniej musi być lekko wysuszony - wystarczy jeden dzień. Następnie wyloty pozostawia się do wyschnięcia na świeżym powietrzu przez kilka dni, aż w miejscu cięcia utworzy się niewielki film.Dalsze zrootowanie wylotów jest możliwe zarówno w torfie, jak i piasku, który jest przykryty słoikiem lub polietylenem, okresowo napowietrzany i natryskany. Okres powstawania korzeni zależy od wielu czynników: gleby, pory roku, środowiska i oświetlenia, ale zwykle nie trwa dłużej niż 2-3 tygodnie. Po ich pojawieniu rozety przesadza się do oddzielnych pojemników i hoduje jako niezależne rośliny.
Ważne! W celu lepszego i szybszego rozwoju systemu korzeniowego zaleca się, aby dolne części gniazd i sadzonek były traktowane humatem sodu — w tym celu odpowiedni jest lek «Heteroauxin».
Szybszym sposobem na hodowlę sukulentów jest sadzonki liściaste. Są traktowane tak samo, jak w przypadku nasadek - są najpierw suszone w ciągu dnia, po czym ogonek musi być zakopany w ziemi. W przeciwieństwie do poprzedniej metody, nie zaleca się podlewania sadzonek ani pokrywania ich jakimkolwiek materiałem na wierzchu, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo zgnilizny na nich.
W przypadku poprawnie wykonanych manipulacji i stworzonych warunków dla przyszłej rośliny korzenie pojawią się za tydzień, a miesiąc później rozpocznie się pełne formowanie młodego Graptopetalum. Jeśli chodzi o rozmnażanie kwiatów przez nasiona, ta metoda jest wyjątkowo długa, pracochłonna i nie gwarantuje absolutnego sukcesu, a zatem prawie nie jest popularna wśród hodowców kwiatów.
Możliwe rosnące trudności
Graptopetalum ma dość wysoką odporność na szkodniki, ponieważ powierzchnia jego liści jest pokryta woskiem, który niezawodnie chroni przed owadami. Choroby nie boją się również egzotyków, jeśli zapewnisz mu wysokiej jakości opiekę - w przeciwnym razie można ją łatwo zepsuć. Często jest to wynikiem nadmiernego podlewania i braku warstwy drenażowej na dnie garnka, dlatego woda zastyga.
Jeśli znajdziesz ten problem, musisz natychmiast zmienić pojemność - w tym celu usuń kwiat z poprzedniej doniczki, ostrożnie pozbądź się zgnilizny i uszkodzonych części, potraktuj korzenie słabym roztworem nadmanganianu potasu i posadź roślinę w nowej doniczce. W przypadku korzystania ze starego pojemnika należy go dokładnie umyć wodą i zdezynfekować.
Spośród szkodników najbardziej niebezpieczne dla sukulentów są:
- Pająk. Oznakami pojawienia się tego szkodnika mogą być małe czerwonawe plamy na łodydze, które później pokryte są korą. Narządy roślin dotknięte owadami tracą zdolność powrotu do pierwotnego koloru, z wiekiem stają się coraz bardziej wyblakłe i niewidoczne. Przyczyną występowania kleszcza jest często brak szybkiego podlewania, ponieważ szkodnik najbardziej aktywnie rozmnaża się w suchym środowisku. Walka z owadami odbywa się za pomocą środków owadobójczych - do tego dobrze nadają się leki takie jak Actellik, Sunmayt i Nissoran.
- Mealybug. Znany również jako „owłosione mszyce”. Wpływa głównie na łodygę rośliny. Łatwo rozpoznać szkodnika po białych wydzielinach w dolnej części łodygi, które służą samicom do składania jaj. Zwykle te małe grudki umieszcza się tam, gdzie wilgoć nie jest w stanie przeniknąć. Rezultatem życia owada może być znaczne opóźnienie wzrostu i rozwoju kwiatu. Uderzając w narządy wegetatywne sukulentu, wełnowca w możliwie najkrótszym czasie może doprowadzić do jego śmierci. Regularne kontrole rośliny pod kątem jej obecności, utrzymywania rośliny w odpowiednich warunkach i usuwania suszonych liści są uważane za środki zapobiegawcze. Spośród insektycydów najskuteczniejszymi lekami są Tsvetofos, Decis i Intavir.
- Tarcza Szkodnik ten nie jest szeroko rozpowszechniony wśród sukulentów, ale z tego powodu jest nie mniej szkodliwy. Niemożliwe jest wykrycie owada gołym okiem - nawet przy bliższym przyjrzeniu wygląda jak lekko wypukła brązowa plamka. To miejsce to tarcze, pod którymi ukrywają się dorośli. Szkodnik charakteryzuje się porażką wszystkich narządów lądowych rośliny - gryząc w nich tunele, pochwa gwałtownie osłabia kwiat, który w rezultacie traci swój jasny kolor i opóźnia się w rozwoju i wzroście. Jeśli nie masz szczęścia znaleźć owada na sukulencie, przygotuj się na długą walkę - roślina będzie musiała być wielokrotnie leczona środkami owadobójczymi w odstępach około tygodnia, aby zniszczyć nie tylko dorosłych, ale także larwy. Ze względu na szybką reprodukcję pochwa jest niezwykle odporna na większość leków, dlatego muszą one okresowo występować na przemian.