Eksperci przewidują niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się chrząszcza ziemnego w uprawach zbóż na Ukrainie w tym roku. Szkodnik ten żeruje głównie na polach upraw ozimych, które zostały zasiane na prekursorach upraw zbożowych.
W ostatnich latach nastąpiła zmiana strefy dotkliwości mielonego chrząszcza zbożowego, niebezpiecznego dla fitofagów kłosów zbóż.
Działki z liczbą larw powyżej progu odnotowano nie tylko w tradycyjnym stepie szkodników (w strefie tzw. „Znacznych szkód” - Dniepropietrowsk, Donieck, Zaporoże, Kirowograd, Nikołajew, Odessa, Chersoniu), ale także w strefie „niezrównoważonej szkody”, rozciągający się nawet na Polesie (Wołyń).
Maksymalną średnią liczebność chrząszczy obserwowano w latach 2008–2011, ale od 2012 r. Zmniejszyły się, wahając się między 0,5–0,7 ind./ m².
Taki stopniowy spadek szkodliwości, szczególnie w strefie leśno-stepowej, wynika przede wszystkim z suchego lipca-września, który w ciągu ostatnich pięciu lat powstrzymywał aktywne wyjście dorosłych z diapauzy, zmniejsza płodność samic i prowadzi do śmierci młodych jaj i larw w glebie.
Jednak warunki pogodowe w 2018 r., A mianowicie stosunkowo niskie temperatury powietrza w lipcu, wystarczająca wilgotność gleby w tym okresie i opady pod koniec października, stały się sprzyjającym czynnikiem rozwoju chrząszczy naziemnych.
Chociaż zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych jesienią 2018 r. Średni wskaźnik liczebności pozostawał w zakresie odpowiadających niskim wartościom z poprzednich lat, w 2019 r. Nadal mogą wystąpić ogniska zwiększonej liczby szkodników.![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/16223/image_r2Jr8qI4g51niM22p.jpg)
Przede wszystkim rozprzestrzenianie się chrząszczy naziemnych jest prawdopodobne na uprawach ozimych, które zostały wysiane na poprzednikach zbóż, na płaskorzeźbach, w miejscach utraty ziarna po zbiorach, w pobliżu stosów ze słomą, gdzie chrząszcz ziemny migrował z pól porośniętego padlinożercy.