Świerk pospolity Medusa (Picea abies Medusa) na łodydze to cudowna roślina ozdobna. Jego oryginalny wygląd nie pozostawi obojętnym zarówno doświadczonym ogrodnikom, jak i ludziom dalekim od botaniki. Rzeczywiście, nie trzeba być specjalistą, aby docenić te niezwykłe drzewa iglaste - pomimo ich niewielkiego wzrostu, jako pierwsze przyciągają uwagę w małym ogrodzie.
Opis drzewa botanicznego
Miniaturowe drzewo iglaste, które do jedenastego roku życia ledwo osiąga wysokość 30–32 cm i średnicę 40–43 cm. Chociaż wysokość świerka, gdy rośnie na łodydze, jest bardziej zależna od miejsca szczepienia i może osiągnąć 1 metr lub więcej. Roczny wzrost nie przekracza 2–4 cm Korona rośliny ma spłaszczony kształt przypominający poduszkę. Na zewnątrz jest bardzo podobny do odmiany Pusch, ale różni się od tej drugiej gałęziami o większej sztywności i krótszej długości.
Igły rosną do 1 cm, tradycyjnego zielonego koloru, czego nie można powiedzieć o szyszkach: pojawiają się na wiosnę, początkowo mają purpurowy kolor i dopiero po chwili stają się brązowawe z purpurowym odcieniem. Zimotrwalosc, jak na tak małą roślinę, jest bardzo przyzwoita: świerk może wytrzymać mrozy do -35 ° C. Drzewo żyje do 50-60 lat.
Czy wiesz Jednym z przodków Meduzy, a także Push i niektórych innych odmian, jest świerk Acrocon, który został wyhodowany w Finlandii w 1890 roku. Ziemie te należały wówczas do Imperium Rosyjskiego, więc można argumentować, że Meduza ma rosyjskie korzenie.
Lądowanie
Picea abies Medusa uwielbia miejsca dobrze oświetlone słońcem, chłodną glebę o umiarkowanej wilgotności i dobrą przewodność wody. Najbardziej dopuszczalnym typem gleby jest glina piaszczysta lub glina o pH 5,0–6,0. W oparciu o te kryteria powinieneś wybrać miejsce do sadzenia.
Najbardziej odpowiednim czasem do sadzenia jest wczesna wiosna lub druga połowa jesieni. Miejsce dla rośliny należy wybrać z góry, oprócz określonych kryteriów pożądane jest, aby wody gruntowe nie zbliżały się do powierzchni. W takim przypadku mogą ucierpieć płytkie korzenie rośliny.
2-3 tygodnie przed planowaną datą lądowania należy wykonać następujące procedury:
- Wykop doły o głębokości 60–70 cm i tej samej szerokości. Odległość między sąsiednimi roślinami powinna wynosić co najmniej dwa metry.
- Przykryj dno każdego dołka warstwą drenażu (20 cm). Możesz wziąć rozdrobnione płytki lub cegły, kamyki, piasek rzeczny. Mieszanina wymienionych powyżej substancji, w dowolnych proporcjach, okazała się bardzo dobra.
- Przygotuj podłoże z gliny, piasku, humusu i torfu (2: 1: 3: 1), dobrze wymieszaj. Wlać warstwę zepsutych trocin świerkowych do drenażu, położyć przygotowaną mieszaninę gleby na wierzchu, tak aby szyjka sadzonki umieszczona na nasypie znajdowała się 1-2 cm nad ziemią.
- Pit z ułożonym drenażem i nasypem, przelać wrzącą wodą z nadmanganianem potasu (1 łyżeczka. W wiadrze z wodą w jednym otworze).
Sadzonki najlepiej kupić w szkółce specjalizującej się w tych roślinach. Takie zakłady zwykle cenią swoją reputację i sprzedają wysokiej jakości materiał do sadzenia. Sadzonki kupuje się w wieku 3-4 lat, zwykle w specjalnych gospodarstwach sprzedają właśnie takie drzewa na stambamach, o wysokości 50–70 cm, w doniczkach. Igły rośliny powinny mieć błyszczący wygląd, bez śladów suchości.
Ważne! Świerkowa Meduza na łodydze bardzo gwałtownie reaguje na suche powietrze, glebę i słabą ekologię, więc rzadko można ją zobaczyć w mieście.
Procedura lądowania jest przeprowadzana w następującej kolejności:
- Zanurz system korzeniowy sadzonki na 10-15 minut w roztworze „heteroauxin”.
- Umieść roślinę na zbudowanym nasypie, tak aby szyjka korzenia znajdowała się tuż nad ziemią.
- Wypełnij otwór przygotowanym podłożem, lekko go ubijając. W promieniu 50-60 cm od pnia zrób gliniany wał ziemny o wysokości 10-15 cm w kole, który będzie kołem o prawie trzonie do nawadniania.
- Wlej roślinę dwoma wiadrami ciepłej wody, w jednym z nich rozpuść 8 łyżek. „Nitroammofoski” i 2 godziny funduszy „Kornevin”.
- Ściółkę kruszy się torfem zmieszanym z trocinami iglastymi w równych częściach. Na ściółkę wlej cienką warstwę kory sosny.
Pielęgnacja świerka
Procedury opieki nad Meduzą są dość proste i nie wymagają wysoko wykwalifikowanego ogrodnika ani dużego doświadczenia w tej branży. Należy powiedzieć, że gatunek ten na ogół ma dość umiarkowane potrzeby i jest bezpretensjonalny. Najważniejsze jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami opisanymi poniżej i zrobić wszystko na czas.
Tłoczenie
Zaszczepienie korony jednej rośliny (zrazu) na pniu innej (bulionu) nazywa się tłoczeniem. Kultury muszą być tego samego rodzaju lub gatunku, kompatybilne. Genion potomek powinien być silniejszy niż zapas. Na każdą choinkę, w tym karłowatą, najlepszym pniem jest pień świerka zwyczajnego.
Istnieje kilka różnych sposobów szczepienia:
- kambium (tkanka edukacyjna korzeni i łodyg) lub rdzeń do kambium;
- boczny dekolt;
- w górnej nerce.
Powiemy Ci więcej o szczepieniach w ostatni sposób:
- Przede wszystkim powinieneś dostać kolbę - zwykły świerk, którego pień posłuży jako grzyb. Procedura nie różni się od zwykłej uprawy drzew iglastych do określonej wysokości.
- Gdy stado osiągnie potrzebny wzrost (50–70 cm i więcej), przeszczepia się do niego trzon Meduzy z 3-4 żywymi silnymi pąkami. Lepiej zaszczepić się w kwietniu.
- Jako potomek powinieneś zrobić sesję w wieku 1-2 lat, której grubość jest nieco mniejsza niż średnica kolby. Na wybranym uchwycie należy pozostawić tylko górne igły, które znajdują się na końcu gałęzi. Usuń pozostałe igły nożem, aby zmniejszyć utratę wilgoci (w przeciwnym razie może wyschnąć przed zażyciem).
- Nad górnym pączkiem podkładki należy wykonać cięcie w kształcie klina. I wyostrz piętę ciętej gałęzi jak ołówek.
- Włóż trzonek spiczastym końcem równomiernie i delikatnie w plasterek łodygi (również wcześniej traktowany stymulatorem wzrostu), łącząc kambium przynajmniej z jednej strony. Całą operację należy przeprowadzić jak najszybciej. Złącze powinno być traktowane odmianami ogrodowymi i owinięte folią.
Jeśli cała procedura zostanie wykonana prawidłowo, po około 4-5 tygodniach przeszczep powinien się zakorzenić, a nerki zaczynają na nim puchnąć. Z nich wyrosną młode pędy. Jak się wydaje, nowe pędy będą musiały zostać uszczypnięte, a po kilku sezonach świerk na pniu będzie miał całkowicie dekoracyjny wygląd. Nie oznacza to, że procedura stemplowania jest niezwykle złożona, a raczej wymaga cierpliwości i dokładności.
Ważne! Podczas zbierania zrazu i przetwarzania podkładki używaj tylko ostrego noża ogrodowego. Sekatory lub nożyczki nie mogą być używane, ponieważ uszkadzają tkankę rośliny, co może negatywnie wpłynąć na pomyślny wynik operacji.
Podlewanie i karmienie
Drzewo wymaga regularnego i dość obfitego podlewania, ale gleby nie można zalać. W tym ze względu na lokalizację systemu korzeniowego, który gorzej utrzymuje drzewo w glebie zmiękczonej wodą. Ponadto zatrzymywanie wilgoci w strefie korzeniowej może wywoływać rozwój chorób grzybiczych.
Szybkość nawadniania w okresie z typową ilością naturalnych opadów wynosi około 1 wiadra w ciągu 7-10 dni. Podczas suszy częstotliwość nawadniania wzrasta 2-3 razy. Roślina dobrze reaguje na aplikację nawozu.
W sezonie (od wiosny do późnej jesieni) Meduza jest zwykle karmiona 3 razy, zgodnie z tym schematem:
- początek wiosny (co drugi rok) - gnijący obornik, odchody gołębia lub kurczaka (0,5 l / 1 wiadra wody, na świerk);
- Maj-czerwiec - uniwersalny górny sos do drzew iglastych, na przykład Kemira Universal (3 łyżki. L / 1 m²) lub bardzo mało nawozów azotowych z grupy azotanowej (1 łyżka jednorazowo azotanu potasu, magnezu lub wapnia na 1 m² jednorazowo).
- Lipiec - wrzesień - magnez, potas i fosfor (zgodnie z instrukcją dla narzędzia);
- ostatnim górnym opatrunkiem (przygotowanie do zimy) jest superfosfat (2 łyżki. l / drzewo).
Jeśli świerk był odpowiednio karmiony podczas sadzenia, następnym razem nawozy stosuje się po roku.
Ważne! Nawozy azotowe, w ilościach liściastych, iglastych, nie są potrzebne - ponieważ igły nie spadają, a drzewo nie musi zdobywać zielonej masy. Po czerwcu nie zaleca się ich wcale wprowadzać, ponieważ obficie rosnące pędy mogą nie mieć czasu na wzmocnienie się przed nadejściem mrozu, co doprowadzi do ich śmierci.
Rozluźnienie i ściółkowanie
Aby poluzować Meduzę, konieczne jest po każdym podlewaniu. Procedura jest niezbędna do normalnego oddychania korzenia. Należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby uniknąć uszkodzenia korzeni. Podczas spulchniania nie naruszaj warstwy gleby głębiej niż 6-8 cm. Roślina powinna być regularnie ściółkowana. Po pierwsze, ściółka nie pozwala glebie wyschnąć, a po drugie zapobiega wzrostowi trawy chwastów. Ponadto jest doskonałym sposobem na ocieplenie roślin na zimę.
Do tej procedury najlepiej użyć mieszanki torfu i trocin sosnowych, jednak jeśli te składniki nie są dostępne, odpowiednie są również suche igły. Szczególnie odpowiedzialne powinno być ściółkowanie przed zimowaniem młodych roślin. Aby to zrobić, połóż świeżą poduszkę do ściółkowania i przykryj ją sosnowym lapnikiem na wierzchu.
W przyszłości, gdy drzewo zapuści korzenie w nowym miejscu i dorośnie, wystarczy na zimę pokryć tylko koło pnia. Chociaż w regionach południowych można sobie bez niego poradzić, lepiej ściółkować obszar wokół drzewa, ponieważ oprócz ogrzewania ten środek przyczynia się do normalnego wzrostu drzewa i ma korzystny wpływ na stan gleby.
Przycinanie
Świerkowa Meduza jest rośliną wyłącznie dekoracyjną, potrzebuje nie tylko skrawków sanitarnych, ale także formujących. Istnieje punkt widzenia, że procedury kształtowania tej odmiany są niezbędne do minimum. Argumentacja tej pozycji jest następująca: roślina jest już egzotyczna, ma piękny oryginalny wygląd i tylko czasami musi usunąć dodatkowe gałęzie, które są wytrącane z korony.
Czy wiesz Podczas pożarów szyszki drzew eksplodują, powodując rozproszenie nasion 35-40 m. Jednak ta metoda siewu potomstwa ma znaczną wadę - wraz z tlącymi się szyszkami ogień rozprzestrzenia się przez las.
Być może ta pozycja nie jest bez znaczenia, w każdym razie przycinanie formujące należy wykonać wiosną, zanim pąki się otworzą. Po raz pierwszy taka procedura jest wykonywana wkrótce po wylądowaniu w nowym miejscu. Jeśli chodzi o przycinanie sanitarne, w każdym razie odbywa się to wczesną wiosną, usuwając wszystkie zamrożone i suche gałęzie. Miejsca cięcia są pokryte lakierem ogrodowym lub traktowane płynem Bordeaux.
Możliwe choroby i szkodniki
Odporność świerkowa jest dobrze rozwinięta, roślina jest dość odporna na choroby i szkodniki. Jeśli chodzi o większość roślin iglastych, być może tylko choroby grzybowe mogą stanowić zagrożenie dla Meduzy. Powstają i rozwijają się najczęściej z powodu naruszenia standardów sanitarnych, gęstych nasadzeń, nadmiernego podlewania.
Znaki, że coś jest nie tak z twoim drzewem, są następujące:
- wierzchołki pędów pokryte są białą, szarą lub brązowawą powłoką;
- pojawienie się pleśni na igłach;
- igły stały się brązowe i zaczęły wysychać.
Jeśli znajdziesz jeden lub kilka z tych objawów na roślinie, czas podjąć działania:
- Wytnij chore i wysuszone pędy, zniszcz je z dala od ogrodu.
- Miejsca cięć powinny być pokryte var var. Chory świerk i wszystkie rośliny w pobliżu, a także gleba w pobliżu, należy traktować preparatami grzybobójczymi, takimi jak płyn Bordeaux, „Abiga-Peak”, „HOM” itp.
Szkodniki iglaste rzadko. Jeśli jednak tak się stanie, należy leczyć Meduzę środkami owadobójczymi (Karbofos, Aktellik, Chlorofos), jak wskazano w instrukcji. Przetwarzanie odbywa się głównie bliżej połowy lata, dwukrotnie, z różnicą 15–20 dni.
Czy wiesz Na ziemi oficjalnie zarejestrowano 21 roślin, które urodziły się przed 500 rokiem ne. Z tych drzew 20 należy do rodziny drzew iglastych, a tylko jedno liściaste — Figowiec święty.
Zastosowanie drewna w projektowaniu krajobrazu
Świerk pospolity Medusa - roślina, która zapewnia niemal nieograniczone możliwości zastosowania w projektowaniu krajobrazu. Dokładniej, obszar jego wykorzystania może być ograniczony tylko twoją wyobraźnią.
Oto tylko niektóre z opcji elementów i kompozycji, w które można zaangażować drzewo:
- wzgórze alpejskie;
- mały ogród japoński;
- roślina doniczkowa, którą można od czasu do czasu przestawiać, dla odmiany, i wprowadzać do domu na zimę;
- ogród wrzosowy;
- ściana oporowa;
- jako pierwszy plan głębokich kompozycji;
- w okrągłym sadzeniu otaczającym wyższą roślinę iglastą (cyprys, jodła, tuja).
Świetnie wygląda wśród kamyków o jednolitym szarym kolorze. W ten sposób możesz ozdobić przestrzeń między doniczkami roślinami zainstalowanymi w ogrodzie lub wykonać elementy dekoracyjne z tego materiału wokół jodeł rosnących w ziemi.
Pomimo swojej dekoracyjności Medusa jest dość bezpretensjonalna w opiece. Do jego zalet należy również oryginalny i bardzo piękny wygląd, niewielkie rozmiary i najszersze możliwości zastosowania w dekoracyjnym krajobrazie. Jedynym znaczącym minusem tej odmiany jest jej cena - wysokiej jakości sadzonki z szkółki kosztują od 4 tysięcy rubli za sztukę.