Wielkość uprawy gryki spadła w ostatnich latach, co doprowadziło do nieuchronnego skoku cen przetworzonego produktu. Uzupełnienie pojawiającego się deficytu w nowoczesnych warunkach wymaga nie tylko znacznego wzrostu powierzchni zasiewów, ale także najbardziej kompetentnego podejścia do produkcji - siewu, zbioru i przetwórstwa gryki, którego szczegóły zostaną omówione poniżej.

Daty siewu gryki

Początkujący rolnik musi wiedzieć, że w technologii rolniczej uprawy gryki właściwie dobrany okres sadzenia jest tak ważny, że prawie 90% z niego zależy od tego, ile plonów zostanie zebranych z pola gryki.

Czy wiesz Gryka jest jedną z najlepszych roślin miodu wśród jednorocznych roślin zielnych. Możesz uzyskać do 100 kg wysokiej jakości miodu z jednego hektara pola zasianego kulturą.

Faktem jest, że na tę roślinę mogą poważnie wpływać zarówno przymrozki wiosenne, jak i silna susza, które wyprzedziły pędy w okresie aktywnego kwitnienia i formowania owoców. Dlatego bardzo ważne jest określenie optymalnego okresu czasu, który ochroni kulturę przed obydwoma tymi zagrożeniami.

Nie można nazwać jasnej daty kalendarzowej okresu siewu gryki, ponieważ zależą one od trzech czynników o jednakowym znaczeniu:

• strefa klimatyczna;
• określona odmiana upraw, które mają zostać zasiane (w tym czas ich dojrzewania - im bardziej dojrzała roślina, tym szybciej powinna zostać zasadzona);
• rodzaj gleby i topografia (im cięższa gleba, tym mniejsza głębokość siewu, aw konsekwencji gleba szybciej się nagrzeje do wymaganego poziomu temperatury);
• aktualne warunki pogodowe (ostatni moment z każdym rokiem nabiera coraz większego znaczenia, ponieważ klimat szybko się zmienia).

Konieczne jest skupienie się przede wszystkim na głębokości ocieplenia gleby. W przypadku większości odmian gryki siewnej konieczne jest, aby temperatura na głębokości 8-10 cm wynosiła co najmniej + 8ºС (niektóre odmiany wymagają jeszcze cieplejszych warunków, dla nich należy dodać kolejne 1-2 stopnie do określonego parametru).

Ważne! Odmiany gryki tetraploidalnej wysiewa się wcześniej niż odmiany determinujące. Diploidalne odmiany kultury, na przykład Zhniyarka lub Anita Belorusskaya, są najmniej zależne od pomyślnie wybranego okresu sadzenia.

Po uwzględnieniu wszystkich tych niuansów i cech możemy powiedzieć, że w środkowej strefie europejskiej części Rosji okres siewu gryki może trwać około miesiąca - od 10 maja do początku czerwca.

Suszenie gryki

Właściwe techniki rolnicze uprawy gryki wymagają obowiązkowej realizacji tak szczególnego wydarzenia, jak suszenie. Polega ona na przetwarzaniu upraw specjalnymi preparatami w celu wymuszonego suszenia ziarna (słowo „suszenie” z łaciny można dosłownie przetłumaczyć jako „suszenie”).

• Procedura pozwala osiągnąć jednocześnie kilka ważnych celów, a mianowicie:
• przyspieszyć proces dojrzewania;
• blokowy przerost chwastów na polu;
• zapobiegają rozprzestrzenianiu się szkodników, infekcji grzybiczych i innych chorób, które często wpływają na rośliny uprawne na ostatnich etapach ich rozwoju (pozytywny efekt dotyczy nie tylko samych roślin, ale także obszaru, na którym rosły, dzięki czemu można znacznie zaoszczędzić na kosztach przeprowadzania uprawy zapobiegawczej różnymi pestycydami );
• usprawnić proces windykacji, zmniejszyć odsetek nieuniknionych strat;
• skrócić czas suszenia ziaren;
• ułatwiać późniejsze czyszczenie jądra;
• przedłużyć trwałość.

Możliwe jest przetwarzanie plonów za pomocą eksykatorów nawet w deszczową pogodę, chociaż większy efekt osiąga się, jeśli procedurę przeprowadza się na suchym polu.

Ważne! Suszenie to nowoczesna technika rolnicza, która pozwala zwiększyć ilość zebranych plonów o 40% i więcej, jednak jest niezgodna z rolnictwem ekologicznym, ponieważ wiąże się z przetwarzaniem ziarna za pomocą preparatów chemicznych.

Nieprzyjemną cechą gryki dla rolnika jest to, że ta kultura może dojrzewać bardzo nierównomiernie: proces formowania ziarna może trwać od trzech tygodni do półtora miesiąca. Zatem obiektywnie trzeba zmierzyć się z faktem, że podczas zbioru część jądra tej samej rośliny okazuje się niedojrzała, a druga, wręcz przeciwnie, jest przejrzała.

Aby zmniejszyć straty, poprzednio stosowano tak zwaną metodę „oddzielnego łączenia”, polegającą na zbieraniu gryki w dwóch etapach: po pierwsze technika kosiła rośliny i pozostawiała je na ziemi do wyschnięcia na kilka dni, a dopiero potem żniwa zostały przeprowadzone.

W przypadku sprzedaży gryki pod etykietą „produkt ekologiczny” oddzielne łączenie jest nadal jedyną akceptowalną metodą zbierania plonów, ponadto zboża, które przeszły wstępne suszenie, nie mogą być formalnie stosowane w żywności dla niemowląt. Właśnie dlatego, że bez suszenia straty w uprawach znacznie rosną, ekologiczna gryka jest droższa niż „zwykła”.

Czy wiesz Wydajność gryki rzadko przekracza 1 tonę na hektar, czyli 6 razy mniej niż wydajność ryżu i 8 razy mniej niż proso. Biorąc jednak pod uwagę koszt jądra pierwszej klasy, firma produkująca grykę może być dwa razy bardziej opłacalna.

Obecny poziom technologii pozwala na stosowanie wielu metod osuszania, w tym na promieniowanie o wysokiej częstotliwości. Ale najczęściej tak samo mówimy o chemicznej obróbce substancji związanych z niebezpiecznymi lub umiarkowanie niebezpiecznymi. W tym przypadku bezpośrednim ryzykiem jest nie tyle konsument, co specjaliści pracujący z lekiem w terenie. Niemniej jednak nie warto pomijać potencjalnego zagrożenia dla zdrowia, zwłaszcza że gryka jest poddawana nie tylko procedurze „suszenia chemicznego”, ale także innych tradycyjnych upraw na naszym stole - ziemniaków, słoneczników, lnu, soi, buraków cukrowych, groszku, fasoli i inni

Wśród leków stosowanych do suszenia gryki warto wspomnieć:

• Regalon;
• „Registan”;
• Dikvalan;
• „Heat BT”;
• „Squar”;
• Alpha Diquat
• Euston;
• „Skorpion”;
• „Opadanie liści”;
• „Pierścień”;
• Złoty
• „BP”;
• chloran wapnia (3%);
• ciągłe herbicydy (pestycydy stosowane w leczeniu pól przed chwastami) - jedna z najbardziej niebezpiecznych dla środowiska opcji.

Procedurę należy przeprowadzić około 6-10 dni przed planowanym zbiorem.

Gdy gryka jest pobierana z pól

Biorąc pod uwagę wspomnianą już nieregularność i opóźnione dojrzewanie, rolnikowi, a zwłaszcza nowicjuszowi, czasami bardzo trudno jest ustalić, kiedy można rozpocząć zbiór gryki. Dla właściwego wyboru pewną wskazówką może być pogoda. Faktem jest, że podczas suszy, gdy wilgotność powietrza jest mniejsza niż 40%, masa ziarna przestaje rosnąć i nie ma sensu dłużej utrzymywać plonów na polu.

Przeciwnie, w deszczową pogodę okres dojrzewania jest opóźniony, jednak nawet po długo oczekiwanych opadach deszczu proces wznawiania roślin może zostać wznowiony, ale tylko wtedy, gdy nadziemna część rośliny (łodyga i liście) nie zdąży całkowicie wyschnąć. Ale nawet w tej sytuacji każde kolejne kwitnienie gryki naprawczej daje coraz mniejszy wzrost plonu, podczas gdy wcześniej dojrzałe owoce (zwykle tworzą się na niższych poziomach łodygi) kruszą się, przez co stają się niedostępne do zbioru.

Znakiem, że zbliża się czas zbiorów, jest zmiana koloru łodyg gryki z zielonego na brązowy. W pełni dojrzałe ziarna mają ten sam odcień. Ale jeśli pogoda jest mokra, roślina nadal kwitnie i zmienia kolor na zielony, musisz przejść przez pole i uważnie spojrzeć na stan upraw, starając się znaleźć „złoty środek”, który pozwoli ci zebrać maksymalną ilość dojrzałego ziarna i zminimalizować straty z pokruszonej lub, przeciwnie, niedojrzałej uprawy .

Ważne! Zbiór gryki w mokre lato jest konieczny, gdy ilość dojrzałych ziaren staje się większa niż liczba nowych pąków, kwiatów i słabo rozwiniętych owoców.

Zgodnie z ogólnie przyjętą praktyką, aby rozpocząć zbieranie, konieczne jest, aby roślina miała co najmniej 67–75% zaciemnionych ziaren. Odsetek ten można ustalić tylko ręcznie. Aby to zrobić, pokrój kilka łodyg gryki w różnych częściach pola, usuń z nich nasiona, posortuj je na dwie części - dojrzałe i niedojrzałe - i, po obliczeniu liczby owoców w każdej grupie, oblicz ich stosunek (proporcję).

Podobnie jak w przypadku określania czasu siewu, niemożliwe jest podanie zaleceń dotyczących dokładnych dat kalendarzowych. W przybliżeniu w środkowej strefie europejskiej części Federacji Rosyjskiej zbiór gryki rozpoczyna się w sierpniu, rzadziej we wrześniu.

Jak zbierać grykę

Sposób zbierania gryki zależy od biologicznych cech kultury.

Podstawowe zasady są następujące:

• ważne jest, aby przeprowadzić procedurę w krótkim czasie - nie więcej niż pięć dni;
• jeśli pogoda jest sucha, zaleca się pracę w godzinach porannych lub wieczornych (w tym czasie łodygi roślin są bardziej wilgotne i bardziej elastyczne, co chroni je przed zerwaniem i zmniejsza procent zrzucania jądra);
• optymalna wysokość cięcia łodygi wynosi 15–20 cm, w tym przypadku gryka nie spada na ziemię, co zmniejsza straty zrzucania;
• do pracy konieczne jest stosowanie specjalnych maszyn rolniczych - w połączeniu z podbieraczami bębnowymi lub przenośnikowymi przeznaczonymi do zbioru roślin zbożowych (Don, John Deere itp.), a także zamontowanymi hederami, takimi jak ZhNS-6-12 lub ZhVN-6A lub przyczepiany ZhVS-6 lub ZhRS-4.9A (jeśli pola są mocno zatkane, a także podczas wylegania upraw, bardziej preferowane są żniwiarki ZhSK-4A lub ZhRB-4.2);
• podczas ustawiania hedera należy starać się, aby podczas koszenia masa rośliny stykała się z paskami szpuli tylko raz (w tym celu prędkość obwodowa powinna przekraczać prędkość translacji około 1,2–1,43 razy).

Doświadczeni rolnicy są również świadomi, że nowych maszyn rolniczych nie należy używać do zbierania delikatnej i kapryśnej gryki, ponieważ fabryczne ostre krawędzie korpusów takich kombajnów mogą zakłócać integralność jądra.

Metody zbioru gryki

Jeśli kasza gryczana nie jest uprawiana na skalę przemysłową, ale na niewielkiej prywatnej działce, zbiory można również zbierać przy użyciu zwykłej kosy. Gospodarz zbiera skoszone rośliny w małych kręgach, które powinny leżeć na wolnym powietrzu przez około 24 godziny. Następnie z krążków powstają krążki. W tej formie łodygi w końcu wysychają, po czym są one krojone ręcznie, trzymając każdą roślinę nad czystą torbą i za pomocą drewnianego patyka, strząsając z niej owoce.

Jednak nowoczesna technologia polega na zastosowaniu dwóch profesjonalnych metod zbioru gryki z pól - wspomnianego już osobnego łączenia (dwufazowy) i bezpośredniego (jednofazowy). Wybór metody zależy od stanu upraw, warunków pogodowych oraz, w pewnym stopniu, osobistych preferencji rolnika.

Główne cechy każdej z powyższych metod przedstawiono w tabeli:

Dlatego też bezpośredni zbiór kombajnów jest koniecznym środkiem stosowanym w przypadkach, w których istnieje realne zagrożenie masowej utraty upraw. Ta metoda daje wyjątkowo niski wynik w zakresie jakości zbóż. Jednocześnie plon jest trudniejszy do przetworzenia i czyszczenia, ponieważ łodygi gryki pozostają wilgotne i należy je oddzielić od zielonych chwastów.

Ważne! Optymalna wilgotność ziaren gryki do omłotu wynosi 18%, ale dla liści i łodyg powinna być wyższa - około 30–35%.

W oddzielnej metodzie skoszone rośliny zbiera się w rolkach i pozostawia na polu. Po 3-4 dniach wilgotność ziarna spada od początkowej 55% około trzy razy, po czym gryka jest kruszona przez bęben kombajnu zamontowanego przy niskiej prędkości obrotowej (około 500-700 obr / min). Jeśli pozostawisz rolki na polu dłużej, owoce wyschną i kruszą się, co nigdy nie powinno być dozwolone. Oddzielny zbiór kombajnów nie tylko zmniejsza straty w uprawach, ale także znacznie zmniejsza koszty podczas późniejszej obróbki.

Przetwarzanie gryki po zbiorach

Przetwarzanie zebranego ziarna jest złożonym i wieloetapowym procesem. Jednocześnie zboże podlega następującym procedurom:

• czyszczenie - usuwanie zanieczyszczeń, brudu, uszkodzonych ziaren, przeprowadzane za pomocą separatora, trymera lub maszyny do oddzielania kamieni;
• obróbka hydrotermalna, zakładając trzy kolejne fazy - gotowanie na parze, suszenie i chłodzenie, w wyniku czego zad uzyskuje wytrzymałość, co ułatwia dalszą pracę z nim;
• obieranie - usunięcie górnej warstwy z owoców, składającej się z substancji, które nie są trawione przez organizm ludzki i nie nadają się do spożycia przez ludzi;
• sortowanie - wstępne, dla grubych i drobnych ziaren, i końcowe, we frakcjach;
• szlifowanie - szlifowanie i nadawanie kaszy prawidłowego kształtu i gładkiej struktury, co powoduje skrócenie czasu obróbki cieplnej gotowego produktu;
• pakowanie i przygotowanie do sprzedaży.

Aby gotowa gryka była w pełni zgodna z nowoczesnymi standardami zgodnie z takimi kryteriami, jak smak, zapach, czystość, struktura i współczynnik wrzenia, jej przetwarzanie wymaga dostępności drogiego sprzętu i specjalnego laboratorium wyposażonego w różne przyrządy pomiarowe.

Specyficzny proces stosowany do przetwarzania gryki zależy od tego, który produkt zostanie uzyskany z zebranego ziarna.

Czy wiesz Oprócz „kaszy smoleńskiej” w starych książkach kucharskich znajduje się określenie „kasza sorochińska”. Ta kultura ryżu nazywała się po francusku „Saracen”, więc słowo „Sorochinsky” w tym przypadku nie jest powiązane ze słynnymi targami w Połtawie.

Może być pięć opcji:

• rdzeń - całe ziarna, obrane z owocu;
• gotowe - ziarna, których integralności nie udało się zachować w całości podczas przetwarzania (względnie, gryka drugiego gatunku);
• tak zwane „kasze smoleńskie” - nieaktualny termin stosowany do gryki trzeciego gatunku, który ma znacznie więcej zniszczonych ziaren niż całe ziarna;
• brązowe kasze - rdzeń poddany dodatkowej obróbce cieplnej;
• mąka gryczana - mielenie można wykonać zarówno z wybranego rdzenia, jak i z kaszy „Smoleńsk”, w zależności od tego określa się gatunek gotowej mąki.

Zgodnie z zatwierdzonymi normami kasza gryczana pierwszego, drugiego i trzeciego gatunku musi spełniać następujące cechy jakościowe:

• minimalny procent ziarna wysokiej jakości - od 99,2% dla pierwszego gatunku i do 98,3% dla drugiego i trzeciego;
• maksymalny procent zmiażdżonych ziaren - od 3% dla pierwszego i do 4% dla drugiego i trzeciego;
• maksymalny procent nierafinowanych ziaren wynosi od 0,3% dla pierwszego i do 0,4% dla drugiego i trzeciego.

Jak przechowywać zebraną grykę

Pomimo długiej i skomplikowanej obróbki po zbiorach, trwałość wysokiej jakości gryki jest bardzo krótka. Wynika to głównie z bardzo bogatego składu chemicznego produktu i wielu korzystnych właściwości, które posiada. Po upływie czasu zad, mimo że nadal jest jadalny, nie pleśnieje i nawet nie staje się gorzki w smaku, ale wciąż traci swoją wartość odżywczą i w rzeczywistości zamienia się w „puste” węglowodany.

Zasadniczo surową kaszą gryczaną - zarówno brązową, jak i zieloną - należy spożyć w ciągu roku po zapakowaniu.

Okres ten można wydłużyć około dwukrotnie, jeśli stworzysz idealne warunki dla produktu:

• ochrona przed światłem;
• niska temperatura (na przykład w lodówce);
• zamknięte opakowanie (w postaci szklanego słoika z gumową pokrywką, która zapobiega przedostawaniu się wilgoci do środka).

Czy wiesz Białko zawarte w kaszy gryczanej jest wchłaniane przez organizm o prawie 80%. W porównaniu z innymi kulturami wskaźnik ten jest rekordem absolutnym.

Po ugotowaniu produkt należy przechowywać tylko w lodówce, a okres ten nie powinien przekraczać 72 godzin. Ta sama zasada dotyczy kiełkowej zielonej gryki. Aby zapobiec zepsuciu się naczynia, nie powinno ono zawierać żadnych dodatków - mleko, masło lub mięso z sosem w owsiance można włożyć bezpośrednio przed podaniem.

Teoretycznie przygotowaną owsiankę można zamrozić. Wielu szefów kuchni twierdzi, że w ten sposób udaje im się zachować produkt na 2-3 tygodnie, a następnie wykorzystać go np. Do gotowania naleśników lub kotletów gryczanych. Ale nie należy wkładać surowej kaszy do zamrażarki; w niskich temperaturach początkowe właściwości jądra nie zmieniają się na lepsze.

Siew gryki - kapryśna kultura, ponieważ jej uprawa wiąże się z wieloma trudnościami. Jednocześnie pod względem wskaźników wydajności roślina ta jest znacznie gorsza od swoich głównych konkurentów. Jednak wysoka cena gotowego produktu oraz jego bogaty skład witamin i minerałów sprawia, że ​​uprawa gryki jest opłacalnym zajęciem nie tylko dla dużych firm rolniczych, ale także dla małych gospodarstw.