Kozy karłowate to stosunkowo nowy trend w krajowej hodowli kóz. Właściciele gospodarstw i prywatni hodowcy coraz częściej zwracają uwagę na te niezwykłe zwierzęta. O cechach różnych ras, zasadach hodowli i perspektywach hodowli - czytaj dalej.

Historia pochodzenia

Kozy karłowate są konsekwencją mutacji genetycznej zwykłych kóz. Zaczęli je udomawiać w środkowo-zachodniej Afryce, zwłaszcza w Kamerunie i Nigerii. Począwszy od XVIII wieku żeglarze zaczęli transportować zwierzęta do Europy i USA. Hodowcy europejscy i amerykańscy z głównych gatunków wyhodowali wiele innych ras.

Opis i rasy kóz karłowatych

U ras kóz karłowatych często dochodzi do zamieszania. Wynika to z aktywnego rozwoju hodowli i różnych nazw w różnych częściach świata. Istnieją jednak najczęstsze odmiany.

Istnieją dwie główne rasy mini-kóz:

• Pigmejki kameruńskie;
• Krasnale nigeryjskie.

Rasy te są hodowane głównie przez hodowców domowych. Kozy obu odmian mają wspólne cechy, ale zgodnie z ich cechami są różnymi zwierzętami tego samego gatunku.

Czy wiesz Pierwsze kozy zostały udomowione przez mieszkańców Bliskiego Wschodu jeszcze 9 tysięcy lat temu.

Wygląd

Zewnętrznie zwierzęta karłowate dwóch ras różnią się:

1. Pigmej Kamerunu. Kolor osobników jest brązowy lub szary z ciemnymi łapami i kłębem. Ciało jest muskularne, nogi są silne. Rogi są wygięte do tyłu. Wzrost w kłębie kozy wynosi 0,5 m, a kozy 0,6 m. Długość ciała samicy i samca wynosi odpowiednio 0,65 mi 0,7 m. Średnia waga kozy wynosi 25 kg; koza rośnie do 35 kg.
2. Krasnale nigeryjskie. Wełna ma najczęściej niejednorodny kolor; określonego koloru nie rozróżnia się. Ciało jest mniej umięśnione niż w Kamerunie. Łapy i szyja są długie. Rogi są krótkie. Oczy są niebieskie. Wzrost samicy wynosi średnio 0,45 m, samiec 0,5 m. Średnia długość ciała wynosi 0,7 m. Waga kozy wynosi 25 kg, a kozy 30 kg. Na zewnątrz są bardzo podobne do zwykłych kóz o niewielkich rozmiarach.

Zalety i wady

Każda z odmian kóz karłowatych ma zarówno zalety, jak i wady.

• Zalety pigmejów kameruńskich obejmują:
• 2–4 dziecko w owcach;
• bezpretensjonalność w wyjeździe;
• odporność na najczęstsze choroby;
• wytrzymałość;
• spokojna natura;
• zgodność szkolenia;
• zawartość tłuszczu w mleku wynosi ponad 10%.

• Negatywne cechy Kamerunów można nazwać:
• wrażliwość na wilgotne powietrze;
• prawdopodobieństwo alergii;
• potrzeba zakupu kilku osób - same zwierzęta więdną;
• 1 litr mleka dziennie, czyli mniej niż u Nigeryjczyków.

• Wśród zalet rasy krasnoludów nigeryjskich są:
• bezpretensjonalność w wyjeździe;
• odporność na najczęstsze choroby;
• 2–4 dziecko w owcach;
• średnio 1,5 litra wydajności mlecznej dziennie, czasem wskaźniki osiągają 3,4–3,7 litra;
• zawartość tłuszczu w mleku wynosi ponad 10%.
• życzliwość.

• Wady nigeryjskich mini-kóz są następujące:
• kruchość szkieletu;
• układ mięśniowy jest mniej rozwinięty niż u Kamerunów;
• kozy nie tolerują treści samotnych;
• potrzeba kontroli klimatu w stodole.

Jak wybrać dobrych ludzi

Kupując kozy, zwróć uwagę na kilka czynników:

1. Hodowca musi dostarczyć dokumenty potwierdzające rasę rasy. Potomstwo kozich mestizos często wykazuje gen wspólnego przodka. W ten sposób traci się cechy strukturalne zwierzęcia i miniatury.
2. Zwróć uwagę na wzrost. Największe osobniki obu ras, Nigeryjczycy i Kameruńczycy, w kłębie dorastają do 0,7 m. Większy wzrost wskazuje na nieczystość.
3. Ważna jest również waga zwierzęcia. W powyższym akapicie podano średnie parametry skał karłowatych. Jeśli wzrost jest prawidłowy, ale waga jest wyższa niż określone wartości, zwierzę najprawdopodobniej jest przekarmione. Z powodu nadmiernego karmienia kóz słabnie ich odporność na choroby.
4. Poproś o mleko na test. Jest to ważne, jeśli kupujesz kozę mleczną. Produkt o nieprzyjemnym posmaku i zapachu jest przyczyną odmowy zakupu. Mówi także o zwierzęciu typu mestizo. Najprawdopodobniej nie jest rasowy i nie nadaje się do hodowli.

Czy wiesz Dzikim przodkiem kóz domowych jest brodata koza bezoar, która obecnie jest zagrożona wyginięciem.

Cechy hodowli i opieki

Hodowla kóz karłowatych jest niemożliwa bez odpowiedniej opieki. Trzy główne czynniki wpływające na zwierzę to trzymanie, jedzenie i picie.

Warunki zatrzymania

Kozy karłowate trzymane są na małych ogrodzonych farmach ze stodołą i zagrodą. Jego wielkość zależy od liczby zwierząt hodowlanych:

• Stodoła o powierzchni 0,8–1,2 m² na 1 osobę;
• 3-5 m² padoku.

Podłoga musi być przykryta pościelą. Odpowiednia jest słoma lub mieszanka żwiru i gliny. Pamiętaj, aby wyposażyć kabinę i obszar wspinaczkowy. Kozy karłowate w dzikim skoku w górach. Kozy domowe będą rosły lepiej, jeśli będą miały te same warunki.

Podczas ustawiania mikroklimatu przestrzegaj takich wskaźników:

• temperatura - +16 ... + 18 ° С;
• wilgotność - 50–70%;
• Oświetlenie - od 6:00 do 21:00

Ważne! Mini-kozy nie tolerują temperatur poniżej + 15 ° C i wysokiej wilgotności. W przypadku krótkiego światła dziennego zainstaluj sztuczne oświetlenie.

Co i jak karmić

W diecie zwierząt powinny znajdować się następujące pokarmy:

• siano
• słoma;
• ziarno kukurydzy, owsa i jęczmienia;
• jesienne liście;
• miotły osikowe;
• lucerna;
• pastwisko;
• warzywa
• owoce
• skoncentrowana karma.

Zakazanym produktem dla kóz jest chleb. Chociaż mini kozy uwielbiają chleb, należy ich unikać. Witaminy i minerały są również potrzebne zwierzętom. Samice pozbawione składników odżywczych rodzą słabe dzieci. Jeśli mężczyźni nie mają witamin w diecie, ich funkcje seksualne zanikają. Kozy karłowate potrzebują wapnia, fosforu, jodu, chloru.

Wszystkie niezbędne witaminy kozie pozyskiwane są nie tylko z żywności, ale także z suplementów:

• sole;
• soda;
• wodorosty dla zwierząt;
• mieszanki witamin.

Dorośli

W różnych gospodarstwach mini-kozy żywią się różnymi programami. Wynika to z indywidualnych cech zwierząt i doświadczenia hodowcy. Możemy wymienić tylko przybliżony wariant karmienia i konsumpcji produktów. Dieta zwierzęcia zależy przede wszystkim od pory roku. Latem podstawą diety kóz karłowatych jest trawa. Jej zwierzę wypasa się swobodnie.

Osoba dorosła powinna otrzymać:

• świeża trawa na wolnym pastwisku (2-3 kg);
• siano (500 g);
• skoncentrowana pasza (200–250 g);
• suplementy mineralne.

Ponieważ zwierzęta nie pasą się zimą, codzienna dieta powinna zawierać następujące ilości:

• siano (500 g);
• ziarno (200 g);
• warzywa (150 g);
• miotły osikowe z liśćmi i gałęziami (0,5–1 szt.);
• mieszanka paszowa (100–200 g);
• suplementy mineralne.

Jak już wspomniano, lepiej jest zacząć od własnego doświadczenia. Po zakupie podaj zwierzętom proponowaną karmę. Następnie dostosuj dietę w zależności od dobrostanu zwierzęcia. Jako przykład żywienia kobiet i mężczyzn możemy przytoczyć dane z kalifornijskich gospodarstw.

Lokalne kozy oferują zwierzętom dietę organiczną. Domowi hodowcy zwierząt gospodarskich mogą wziąć pod uwagę proponowany system. Pamiętaj jednak: ze względu na ciepły klimat Kalifornii program ten ma zastosowanie tylko w lecie.

Mężczyźni:

• śniadanie: świeża trawa (wypas), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe;
• obiad: siano (w nieograniczonych ilościach);
• obiad: mieszanka ziaren trawiastych (150 g), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe.

Niegodne kobiety:

• śniadanie: świeża trawa (wypas), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe;
• obiad: mieszanka ziaren trawiastych (250 g), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe;
• obiad: świeża trawa (wypas), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe.

Kobiety w ciąży:

• śniadanie: świeża trawa (wypas), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe;
• obiad: mieszanka ziaren trawy (400 g), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe;
• obiad: świeża trawa (wypas), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe.

Samice mleczne:

• śniadanie: świeża trawa (wypas);
• podczas doju: mieszanka ziaren trawiastych z granulkami dla kóz mlecznych (400 g), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe;
• obiad: mieszanka ziaren trawiastych (400 g), siano (w nieograniczonych ilościach), suplementy witaminowe.

Dzieci

Plan żywieniowy dzieci zależy od ich wieku. Od urodzenia do 1 miesiąca muszą być karmione 4 razy dziennie:

• o 6:00;
• o 11:00;
• o 16:00;
• o 21:00.

Dieta zwierząt w ciągu pierwszych 3 miesięcy może być następująca (dla 1 osoby):

• 1-10 dzień: ciepła siara;
• 10–20 dzień: siano, 5 g soli, gotowane płatki owsiane;
• 20-30 dni: otręby, kruszony owies, makuch, 10 g kredy, gotowane płatki owsiane;
• 30-40 dzień: 1,2 l mleka, 50 g otrębów, pokruszone rośliny okopowe, siano i koncentraty;
• 40-50 dni: 0,6 l mleka, 50 g otrębów i siana, 75 g koncentratów;
• 50-60 dzień: 0,5 l mleka, 50 g otrębów, 75 g rozdrobnionych roślin okopowych, 125 g koncentratów, 150 g siana;
• 60–70 dni: 0,2 l mleka, 50 g otrębów, 100 g rozdrobnionych roślin okopowych, 150 g siana, 175 g koncentratów;
• 70–80 dzień: 50 g otrębów, 100 g rozdrobnionych roślin okopowych, 250 g koncentratów, 200 g siana;
• 80–90 dzień: 100 g otrębów, 150 g rozdrobnionych roślin okopowych, 250 g siana, 250 g koncentratów.

Dalszy młody wzrost jest stopniowo przenoszony na żywność dla dorosłych.

Ważne! Do picia i karmienia używaj tylko czystych pojemników!

Podstawowe zasady picia

Woda jest niezbędna dla małych kóz, jak wszystkich żywych istot.

Podczas picia przestrzegaj następujących zasad:

• musisz pić zwierzęta 2 razy dziennie;
• wodę podaje się po soczystej paszy i przed użyciem koncentratów;
• podgrzej wodę, ale zacznij od sezonu: latem lepiej jest dać chłodniej, zimą cieplej;
• Regularnie zmieniaj zawartość osób pijących.

Perspektywy hodowlane

Mini-kozy są kupowane do dwóch celów: do hodowli lub do produkcji produktów:

1. Do hodowli. Obiecującym kierunkiem jest hodowla do hodowli. Rasowe osoby przynoszą zyski na sprzedaż. Ich karmienie i utrzymanie nie są zbyt drogie. Mini kozy są 5 razy mniejsze niż zwykle. Wiele osób, w tym mieszkańcy miast, kupuje miniaturowe zwierzęta w celach dekoracyjnych. Kameroony i Nigeryjczycy są doskonałymi zwierzętami towarzyszącymi. Zwracają na nie również uwagę miłośnicy egzotycznych zwierząt.
2. Do produkcji produktów. W swoich małych rozmiarach mini-kozy wytwarzają dużo mleka. Jednak przy zawartości 2-3 osób ta ilość nie wystarczy na sprzedaż. Taka hodowla jest obiecująca tylko do celów osobistych lub jako przyjemny bonus dla osób dekoracyjnych. Jeśli koza hoduje duże zwierzęta gospodarskie, sprzedaż mleka i mięsa może się opłacić. Trzymanie małych kóz jest znacznie łatwiejsze i tańsze niż dużych ras. Zawartość tłuszczu w mleku wynosi ponad 10%, więc uzyskuje się z niego dużo sera.

Mini-kozy to bezpretensjonalne, produktywne i atrakcyjne zwierzęta. Są bezpretensjonalne w utrzymaniu, przyjazne z natury i nie wymagają dużych kosztów karmienia. Ich hodowla jest obiecująca zarówno pod względem rozmnażania, jak i sprzedaży mleka.