Ludzkość hoduje owce od około 10 tysięcy lat. W tym czasie pojawiło się wiele ras o różnych kierunkach i stopniach produktywności. W tym artykule szczegółowo przedstawimy te zwierzęta i ich cechy.

Hodowla owiec

W zależności od produktywności w określonym kierunku owce są klasyfikowane jako mięso, nabiał i wełna. Z kolei rasy hodowane na wełnę dzielą się również na klasy w zależności od jakości sierści.

Delikatny polar

Sierść zwierząt w tym kierunku składa się z długich i cienkich włosów o jednorodnej strukturze. Ich włosy dobrze utrzymują ciepło, a produktywność zwierząt jest trzykrotnie wyższa niż u grubowłosych osobników. Owce drobnoziarniste są dystrybuowane głównie w Azerbejdżanie, Kałmucji, regionie Dolnej Wołgi i na Kaukazie Północnym. Grupa charakteryzuje się wczesną dojrzałością, ale produktywność mięsa jest często niska.

Popularne rasy:

• Stawropol - wydajność czystej wełny po obcięciu samca - 15 kg, kobiety - do 8 kg;
• Gruzińska wełna gruboogoniasta - wskaźnik średniej wydajności - 5 kg na osobę;
• Vyatka - od jednego ścinania do 10 kg wełny.

W połowie dobrze

Zapotrzebowanie na produkty na rynku światowym rośnie z każdym dniem, szczególnie doceniane są surowce typu cross-handed. Uzyskuje się go przez krzyżowanie owiec z drobnymi owcami z merino.

Czy wiesz Najdroższą rasą na świecie jest kępka Dolan. W Chinach, gdzie jest uprawiany, jego wartość może osiągnąć 2 miliony dolarów.

Typy wymagane dzisiaj:

• Prekos. Francuskie owce półksiężycowate podoba się ich produktywnością - 4-7 kg na osobnika, wydajność netto 48%;
• Góra Dagestan. Wydajność wynosi około 55%; średnio z jednego barana wycina się 6 kg;
• Landrace fińskie. Amerykańscy hodowcy owiec wpisali rasę do swojego rejestru hodowlanego - jest to osiągnięcie, biorąc pod uwagę, że na liście znajdują się tylko 24 pozycje. Wydajność - 4,5 kg, długość włosów - do 18 cm.

Merino

Merino jest jedną z najbardziej rentownych grup, a ich cienka i miękka wełna jest bardzo poszukiwana. Włosie zwierzęce jest strzyżone za pomocą całego runa.

Na liście najlepszych gatunków znajdują się:

• Ramambulier (Wybór francuski) - 6–10 kg wysokiej jakości surowców klasy 65–70;
• Sowiecki merynos - wydajność 42% produkcji netto, średnio o 5–10 kg;
• Azerbejdżan Mountain Merino - w zależności od podłogi - 5-10 kg surowców, długość i jakość wełny odnoszą sukcesy w branży tekstylnej. Owce hodowane są głównie w górzystych regionach Kaukazu i Zakaukazia.

Wełnisty

Oprócz dobrego odrzutu runa, rasy wełny charakteryzują się wczesną dojrzałością i doskonałymi cechami produkcyjnymi mięsa. Grupa podzielona jest na długowłose i krótkowłose.

Wśród popularnych typów są:

• Rosyjski długowłosy. Wyhodowane w regionach Twer i Woroneż z udziałem barana Lincolna. Polar jest często biały, przedwczesny, plon - 65%, długość włosów - 18 cm;
• Lincoln. Twisty, długi do 30 cm wełna, jakość 42. Z barana strzyża się rocznie do 14 kg surowców, samica daje średnio mniej niż 6 kg;
• Lezginskaya. Zwierzęta należą do rasy kaukaskich ras oleistych. Dwa razy w roku daje 3,5 kg surowców, długość puchu - 4 cm, awns - 15 cm.

Mięso

Wśród owiec wyróżnia się grupę zwierząt z grubym ogonem. Ich główną różnicą jest gromadzenie się tłuszczu w pobliżu ogona, tak zwanego grubego ogona. Ponadto w ogólnym opisie grupy są takie cechy, jak rozwinięty gorset mięśniowy, szybki przyrost masy ciała i wysoki dzienny przyrost młodych zwierząt.

Najlepsi przedstawiciele kierunku:

• Vendee. Zwierzęta francuskie hodowane z chudym, lekko słodkim mięsem, z oznakami marmurkowatości i praktycznie nieobecnym zapachem. Wydajność - 50% czystych surowców, do uboju przedwcześnie urodzonych zwierząt oddają w ciągu 6 miesięcy. Dzienny przyrost jagnięcia wynosi 450 g, w wieku 4 miesięcy waży 60 kg;
• Buubei - jej mięso porównuje się do cielęciny, nie ma zapachu, smak jest delikatny. Wydajność wynosi 52%, ubój w wieku 7 miesięcy, waga w tym czasie 40 kg. Jedna z ras o bardzo silnej odporności;
• Owce Frolovsk, praktycznie nie chorują, wydajność mięsa - 50%. Cenione produkty o właściwościach dietetycznych: cienka warstwa tłuszczu, delikatny smak, soczystość;
• Niemiecki Merinoland - doceniany przez restauratorów za post, brak węchu i marmurkowatość. Wydajność 53%, ubój po 4 miesiącach, waga tuszy 45 kg.

Nabiał

Z nazwy jasno wynika, że ​​owce z tego kierunku są hodowane na mleko. Ale poza tym z grupy otrzymują także skórki jagniąt, które są bardzo cenione. Jakość mleka jest gorsza w porównaniu do mleka krowiego i koziego, ale jest popularna i pożądana w produkcji sera.

Czy wiesz Większość serów można przygotować z dowolnego mleka - krowy, kozy, owiec. Są jednak sery, dla których surowiec jest wyłącznie produktem owczym, na przykład francuski Roquefort, włoski Pecorino Romano lub grecka Feta.

Najlepsi przedstawiciele kierunku mleczarskiego:

• Wschodniofryzyjski. Popularna rasa w Niemczech, jedna osoba w okresie laktacji przynosi do 600 litrów mleka. Mleko dziennie wynosi do 6 l, zawartość tłuszczu do 8%, a zawartość białka około 5%. Owce wschodnioniemieckie wyróżniają się dużym wymieniem i rozwiniętymi sutkami. Aby uzyskać wysoką wydajność mleczną, ważne są: dobre wypasanie i wysoka jakość pasz zimą;
• Zwartbless. W okresie laktacji holenderskie owce przynoszą do 350 litrów mleka. Różni się dobrą płodnością, często przynosząc trojaczki. Ponadto rasa ma słodkie, delikatne mięso, nie ma dużo tłuszczu i nieodłączny zapach jagnięcy;
• Avassi. Syryjskie owce są liderami w produkcji mleka. Bezpretensjonalna opieka, stwardniała w trudnych warunkach gorącego i suchego klimatu macicy w sezonie daje do 800 litrów produkcji.

Duże rasy

Są hodowane na mięso, ponieważ zwykle zwierzęta szybko przybierają na wadze. Najczęściej nie są wymagające od treści. Przedstawiciele dużych ras:

• Rasa gissar uzbeckaWyróżnia go szybki przyrost masy ciała i ciała. Dorosłe osobniki gissara mają masę 180 kg owiec i 130 kg samicy, wysokość w kłębie samca wynosi 90 cm, samice 85 cm;
• Texel - hodowane w Holandii, samiec waży 160 kg, samice 70 kg. Wzrost w kłębie u barana - 87 cm, u samicy - 75 cm;
• Gruby ogon Edilbayevskaya - dorosłe kobiety przybierają na wadze 120 kg, mężczyźni - 160 kg. Zwierzęta o dużych kościach mają około 80 cm w kłębie i 100 cm na obwodzie klatki piersiowej.

Najpopularniejsze rasy: top 10

Każdy hodowca owiec woli kilka rodzajów zwierząt, w zależności od własnych umiejętności i oczekiwań związanych z hodowlą.

Karakul

Kierunek owiec Karakul - oryginalna zwinięta wełna. Rasa jest klasyfikowana jako smushkimi, tj. Dodatkowy dochód przynosi skóra jagniąt, zwana smushki.

• Istnieją inne zalety:
• łatwo dostosowuje się do warunków klimatycznych;
• posiadać cenne futro (futro astrachańskie);
• dobre zdrowie;
• dobra wydajność mleka i mięsa.

Wadą jest niska jakość mięsa.

Suffolk

Angielska rasa mięsa i wełny, płodna i produktywna. Jagnięta szybko przybierają na wadze, około 400 g dziennie. W wieku 3 miesięcy indywidualna waga wynosi 40 kg.

Czy wiesz Na świecie są tylko dwie rasy owiec z pełnymi albinosami, Suffolk — jeden z nich.

• Zalety:
• przekazywać cechy rasy podczas rozmnażania i krzyżowania;
• wytrzymały i odporny na choroby;
• doskonała jakość mięsa, bezwonny;
• duże odległości szukają pożywienia;
• nie jest kapryśny w treści.

Rasa nie ma wad, jest uważana za jedną z najbardziej obiecujących i produktywnych odmian.

Kuibyshevskaya

Wysokowydajne mięso i wełna hodowana z doskonałej jakości cienkiego polaru i mięsa marmurowego bez nieprzyjemnego zapachu. Wczesne jagnięta przybierają 45 kg w ciągu 7 miesięcy, a po 10 miesiącach są gotowe do uboju.

Ważne! Pasterz Kuibyshevskaya powinien być idealnie suchy, padok pastwiskowy jest wyposażony w baldachim, aby wełna się nie zamoczyła: traci jakość.

• Wśród zalet okazów Kujbyszewa:
• wysokiej jakości mięso i runo;
• silny szkielet, wytrzymałość;
• stabilny zysk;
• dostosowanie do pogody.

Romanowska

Owca jest pozbawiona rogów, a głowa ma profil garbu. Płodne samice wykazują dobrą wydajność mleczną. Ich mleko jest poszukiwane w produkcji sera i produkcji produktów mlecznych.

• Zalety Romanovskaya:
• jakość skóry owczej;
• zdrowe tłuste mleko;
• wydajność
• nie wymaga drogich pasz;
• szybki wzrost jagniąt.

• Wady:
• nieśmiałość;
• słaba odporność, szczególnie na tle dużego stada;
• wrażliwy układ oddechowy (skłonność do chorób wirusowych).

Dorper

Dorper - pochodzący z Południowej Afryki, wyłącznie mięsny, wełna jest bardzo krótka. Jagnięta są uważane za mistrzów w przybieraniu na wadze, dzieci rasowe ważą 65 kg przez 4 miesiące. Dojrzewanie rozpoczyna się po 7 miesiącach, a okres polowań nie jest związany z porą roku. Hodowcy owiec są również zadowoleni z wielu ciąż w związku z łatwym porodem. Samica baranka wychowuje 2–5 dzieci, liczba jagniąt rocznie wynosi 2, ciąża trwa 4–5 miesięcy. Przeżycie wynosi prawie 100%.

Skóra owcza jest ceniona w przemyśle skórzanym, z niej wykonane są słynne rękawiczki Gloster. Wadą jest konieczność zatrzymania ogona, a także ciągła kontrola wagi. Jeśli zwierzę zbierze nadmiar, w mięsie będzie dużo tłuszczu, co obniży jego wartość rynkową.

Kałmuc

To zwierzę jest tłuste. Mięso jest doskonałej jakości o delikatnym smaku i strukturze drobnych włókien. Jagnięta chodzą na rzeź po 6 miesiącach. Tłuszcz tłuszczowy z ogona na wschodzie jest ceniony jako produkt kulinarny, leczniczy i kosmetyczny. Wśród minusów rasy odnotowano niską wydajność mleka, proces dojenia komplikuje wysoką i wielokierunkową pozycję sutków. Kobiety są predysponowane do zapalenia sutka.

Owce kałmuckie szybko przybierają na wadze, są odporne i odporne na choroby.

Ile de France

Baran został wyhodowany przez skrzyżowanie merynosa rambouillet i angielskich Dishleys. Rasa jest płodna i szybko rośnie. Rozmnażanie nie jest związane z porą roku, zwykle rodzi się 2 lub więcej dzieci. Dzienny przyrost wynosi 340 g. W wieku 5 miesięcy jagnię waży około 50 kg. Mięso jagnięce jest soczyste i delikatne, nie wyczuwa się „smaku”. Ponadto Francuzi mają cienką wełnę wysokiej jakości.

Głównym plusem rasy jest jej duża adaptacja do warunków klimatycznych.

Askanian

Merinos Askanian dają dużo cienkiej wełny, do 20 kg na cięcie. Mięso jest wysokiej jakości, soczyste i delikatne, nie wymaga długotrwałej obróbki cieplnej. Płodność samic jest wysoka - do 3 jagniąt na jagnięta w macicy. Wadą jest niewielka produkcja smaru, który zanieczyszcza runo.

Samice są często wykorzystywane do poprawy jakości hodowlanej innych ras, ponieważ przenoszą one swoje cechy genetyczne.

Ałtaj

Od owiec ałtajskich strzyżonych do 11 kg, wysoka klasa 64. Polar nadaje się do produkcji cienkich materiałów wykończeniowych. Wydajność mięsa jest również przyjemna, mięso nie ma wyraźnego zapachu, umiarkowanie tłuste i soczyste. Osoby te są płodne, mają dobre zdrowie i są odporne na niskie temperatury. Znacząca wada jest uważana za wadę stawów skokowych.

Gorkowskaja

W latach trzydziestych XX wieku hodowano go w byłym regionie Gorkiego, krzyżując angielskie Hampshires z miejscowymi owcami. Wynikowy osobnik ma doskonałą odporność, wytrzymałość, wysoką wydajność. Gorkovskaya charakteryzuje się płodnością - 140%, dzienny przyrost jagniąt wynosi 240 g. Jedyną znaczącą wadą zauważoną przez hodowców jest niejednorodna rozdrobnienie wełny.

Jak wybrać rasę do hodowli

Początkujący w hodowli owiec powinni podchodzić do wyboru gatunku i rozmnażać się odpowiedzialnie, aby nie zawieść własnych oczekiwań. Informacje o różnych zwierzętach znajdują się w źródłach internetowych, oprócz nich dziś odbywają się wystawy i prezentacje na ten temat.

Warunki

Nie wszystkie zwierzęta domowe przystosowują się do warunków klimatycznych. Niektóre osoby nie znoszą zimna, inne nie są odporne na ciepło. Na przykład owce o grubych włosach świetnie się czują przy każdej pogodzie, a krótkie włosy potrzebują ciepłej zimy.

Ważne! Pamiętaj, aby zająć osobne miejsce pod żłobkiem, aby dorośli nie skrzywdzili jagniąt.

Podczas budowy pomieszczeń do trzymania stada wymiary przyszłego pasterza muszą być skorelowane z potrzebą przestrzeni osobistej dla każdego pojedynczego minimum 1 m². Płodne samice potrzebują terytorium o powierzchni 1,6–1,8 m², a owce hodowlane - 2-3 m², w zależności od wielkości.

W pobliżu farmy musi być pastwisko. To tutaj stado otrzymuje zapasy minerałów i witamin przez cały rok.

Podłogi w pomieszczeniu powinny być ciepłe i twarde, betonowa powłoka stanowi ryzyko zapalenia sutka lub zwykłe przeziębienie, miękkie podłogi to ryzyko choroby kończyn. Poidła powinny być indywidualne, zawsze pełne czystej i świeżej wody, zwierzęta dużo piją. Podłużne podajniki ustawiają jedną wydajność na 3-4 osobniki. Na spacerze zaleca się umieścić baldachim, w którym można ukryć się przed deszczem i przed upałem, miskami do picia, brykietami z solą.

Preferowany wynik

Zazwyczaj wychowywanie zwierząt wiąże się z chęcią uzyskania niektórych produktów.

Krótkie wprowadzenie do rodzajów surowców owczych:

• mięso - jagnięcina jest ceniona w wielu krajach za delikatność, soczystość i wielkopostny. Wiele odmian wytwarza produkty marmurowe, które nie wymagają długiego przygotowania i nie mają specyficznego zapachu;
• mleko - zdrowy, tłusty, konsumentem mogą być zarówno osoby prywatne, jak i duzi producenci produktów mlecznych, mleczarni serowych;
• gruby ogon - Jest stosowany do celów kosmetycznych i kulinarnych, ma bogaty skład chemiczny i jest ceniony ze względu na swoje właściwości lecznicze. Z jego pomocą leczą przeziębienia, choroby płuc i oskrzeli, skórę, hemoroidy, problemy ze stawami;
• skóra - Gotowa skóra owcza jest używana do produkcji futra, czapek, kożuchów, ciepłych butów i tak dalej;
• wełna - odzież dziana i szyta, wyroby dywanowe, filc i artykuły z nich, wyroby pończosznicze.

Początkowo hodowla owiec może wymagać inwestycji, ale przy odpowiednim stadzie i znajomości warunków uprawy zwrot wynosi 100%. Zaletą branży jest duży wybór produktów, które hodowca może uzyskać.