Pszczelarstwo na pokładzie jest prekursorem nowoczesnego przemysłu pszczelarskiego, który powstał u zarania ludzkości. Początkowo ludzie pozyskiwali miód losowo, aż stało się jasne, że proces zbierania najcenniejszego produktu można podporządkować ich zainteresowaniom, gwarantując tym samym sobie i ich rodzinom naturalną medycynę i żywność. Artykuł omawia pszczelarstwo na pokładzie we współczesnych realiach.

Co to jest pszczelarstwo na pokładzie?

Bortnichestvo to starożytny przemysł, rozpowszechniony od czasów Rusi Kijowskiej na terytorium współczesnej Polesia Białoruskiej i Ukraińskiej, a także w Rosji, w której Baszkiria jest głównym regionem starożytnego pszczelarstwa do dziś. Jest także wspomniany w traktacie z XI wieku „Prawda Jarosława” („The Ancient Ancient Truth”) - kodeks praw, którego autor jest uważany za Jarosława Mądrego. Do XVII wieku ten rodzaj działalności był najważniejszą gałęzią gospodarki. Wraz z futrami głównymi towarami eksportowymi były produkty pszczelarskie.

Czy wiesz Specyfika widzenia pszczoły polega na tym, że widzi szypułki o przeważnie żółtym, niebieskim i białym kolorze.

W miarę rozwoju rolnictwa, w celu powiększania gruntów ornych, lasy i lasy były aktywnie wycinane. Przemysł stopniowo zaczął podupadać, tablice zostały zastąpione przez ule. Na początku XX wieku przemysł całkowicie „doszedł do skutku” i dopiero w latach 90. ubiegłego wieku rozpoczęło się ożywienie starożytnego przemysłu. Ten rodzaj działalności pochodzi od słowa „bort” - dziupla (jednego lub kilku) na drzewie, które celowo wydrążono w pniu drzewa na wysokości 4–15 m nad ziemią, do trzymania pszczół w celu zbierania produktów pszczelarskich.

Wgłębienia mogą mieć naturalne pochodzenie. Może to być również wysoki pień, w którym celowo wykonano wgłębienie. Borta została nazwana i jest również nazywana specjalnie wykonanym pokładem, który jest zawieszony na wystarczającej wysokości na drzewach.

Informacje dotyczące pierwszej wzmianki o piłowaniu pni i przenoszeniu pokładu bokiem bliżej domu pochodzą z początku XVIII wieku. Stopniowo rozwijał się proces przejścia od „pszczelarstwa pokładowego” do pszczelarstwa, które było prototypem struktury pasieki i ula, a do połowy XIX wieku mocno rozwinął się nowy postępowy przemysł, pasieka, która była podstawą nowoczesnego przemysłu pszczelarskiego.

Warto zauważyć, że pszczelarstwo, choć uległo recesji w trakcie jego historycznego rozwoju, pozostaje do dziś istotne w regionach leśnych, a rośliny miodu rosną na sąsiednich terytoriach.

Nowoczesne pokładowe pszczelarstwo (pszczelarstwo pokładowe)

W dawnych czasach stewardessy napotykały trudności w rojeniu się pszczół, ponieważ proces ten zawsze był spontaniczny. Modernizacja wydrążacza stopniowo przekształciła go w paczkę dość kompaktowych rozmiarów, ale zauważono, że pszczoły wolą roić się w małych zamkniętych przestrzeniach, dlatego dla utrzymania dzikich pszczół przestrzeń wewnętrzna została powiększona.

Na górze wykonano koło do następnego pompowania miodu. Dobre pszczelarstwo dało impuls sztucznemu rojowi, dzięki któremu silne osobniki pszczół są wybierane do tworzenia nowych, bardziej żywotnych rodzin.

• Pomimo pewnych trudności pszczelarstwo ma kilka zalet:
• stewardesa wybiera lokalizację „domów” pszczół na podstawie obecności i liczebności roślin miodu;
• nie ma potrzeby inwazji na życie pszczół;
• dzikie owady wytwarzają dużą ilość słodyczy;
• Pszczoły leśne wyróżniają się doskonałą odpornością i praktycznie nie są podatne na choroby.

Optymalne warunki dla pszczelarstwa

Przed podjęciem decyzji o zaangażowaniu się w trudny statek należy wziąć pod uwagę kilka niuansów:

1. Ten rodzaj pszczelarstwa obejmuje duże dzikie lasy (rezerwy, rezerwy, lasy) z roślinami miodowymi, takimi jak żurawina, borówka brusznica, jagody, borówka ognista, wrzos.
2. Ten rodzaj pszczelarstwa nie jest przeznaczony dla początkujących pszczelarzy. Osoba, która zdecydowała się zaangażować w pszczelarstwo na pokładzie, powinna być profesjonalistą, który zna wszystkie niuanse urządzenia, zachowanie rodzin pszczół, aby ocenić ryzyko związane z tym trudnym statkiem.
3. Konieczne jest posiadanie umiejętności posługiwania się specjalnym sprzętem, odzieżą i narzędziami, aby utrzymać wgłębienia w odpowiedniej formie (siekiera, przynęta, dłuto itp.).

Wartość koralika miodu

Ta odmiana różni się znacznie od wszystkich innych odmian. Unikalne właściwości miodu z perełek wynika z czystości środowiska. Oprócz nektaru i pyłków różnych dzikich traw miód nie zawiera sztucznych cukrów, antybiotyków, ponieważ interwencja człowieka jest minimalna (owady nie są dodatkowo karmione, leczone).

Plaster miodu zbiera i wypompowuje słodki produkt tylko raz w roku, jesienią, dzięki czemu udaje mu się odparować nadmiar wilgoci, gęstnieje, zapach staje się skoncentrowany. Dzięki ręcznej ekstrakcji produkt ma wysoką zawartość wosku, chleba pszczelego, propolisu.

Dziki miód - ciemny kolor, lepka konsystencja, pozbawiona nadmiernej słodyczy, obecna jest kwaśność. Proces krystalizacji jest długotrwały.

Ważne! Zwiększona zawartość najcenniejszej witaminy B9 (kwasu foliowego) uwalnia miód z dzikich pszczół z wielu odmian słodkiego produktu.

Robienie zrób to sam

Aby mieć własną pasiekę do zbierania dzikiego miodu, konieczne jest stworzenie sztucznych desek lub pokładów, w których będą zamieszkiwane kolonie pszczół.

Narzędzia i materiały

Lista niezbędnych narzędzi i materiałów do wykonania pustki:

• część pnia drzewa;
• piła łańcuchowa;
• siekiera z dobrym ostrzeniem;
• młot;
• akcesoria do mocowania (gwoździe, śruby samogwintujące itp.);
• wiertło;
• kawałek żelaza, kawałek pokrycia dachowego;
• glina lub hol.

Produkcja desek (pokładów)

Algorytm działań, jak zrobić talię własnymi rękami:

1. Drewniany klin jest wycięty z litego drzewa liściastego za pomocą piły łańcuchowej. Wymiary wyciętego pomostu powinny być takie, aby podczas przecinania go na pół grubość każdej matrycy wynosiła co najmniej 6 cm.
2. Następnym krokiem jest podzielenie wyciętej części pnia na dwie równe części.
3. Piły łańcuchowe wykonują cięcia w kierunku poprzecznym.
4. Za pomocą siekiery i piły usuwa się wewnętrzną masę drewna, aby grubość ścianki przyszłego pokładu pszczół wynosiła co najmniej 6-7 cm.
5. Utworzenie dziury na przybycie i odejście owadów. Jest starannie przecinany przez koniec piły, w tym celu wycofał się z góry z boku około 30 cm.
6. Napraw tablicę przylotów.

Ważne! Przed ostatecznym zebraniem koralika należy wytrzymać drewniany blank przez co najmniej 14 dni w dobrze wentylowanym suchym miejscu do suszenia drewna.

Instrukcja montażu:

1. Części są zbierane na płaskiej powierzchni za pomocą gwoździ, wkrętów samogwintujących. Następnie przymocuj górną pokrywę.
2. Podczas instalowania dolnej pokrywy należy wziąć pod uwagę, że będzie ona musiała być usuwana dwa razy w roku, aby usunąć plastry miodu i oczyścić wnętrze, usunąć martwe owady. Dlatego dolna pokrywa musi być zdejmowana.
3. Aby chronić drewnianą konstrukcję przed warunkami atmosferycznymi, na wierzchu jest wypchany arkusz filcu dachowego lub żelaza.
4. Ścinanie zalecane do uszczelnienia mchem, holem lub połyskiem gliną.
5. Izolacja pokładu. 70 mm należy wycofać z górnej części zagłębienia i zainstalować poprzeczkę, do której zostaną przymocowane plastry miodu. Sam krzyż jest przykryty kawałkiem płótna, a pozostała wolna przestrzeń jest wypełniona suchym mchem.
6. Gotowa strona jest instalowana na wysokości pół metra nad powierzchnią ziemi, dzięki czemu wlot znajduje się na południowy wschód.

Wideo: wytwarzanie pszczół dla dzikich pszczół

Cechy zimowania w pszczelarstwie na pokładzie

Jeśli sekcje na pokładzie pozostają zimą na ulicy, izoluj je pokryciem dachowym. Odstęp między nimi a ścianą powinien wynosić co najmniej 3 cm, suche igły są wypełnione. Jednak zaleca się przenoszenie kolonii pszczół do zimowania do pomieszczenia o temperaturze około 5 ° C, minimalizując w ten sposób karmienie miodu zimą.

Czy wiesz Pszczoła pojawiła się na Ziemi 50-60 tysięcy lat wcześniej niż ludzie.

Pszczelarstwo jest bardzo złożoną i czasochłonną gałęzią pszczelarstwa. Jednak to użyteczne rzemiosło jest niewątpliwie największym osiągnięciem ludzkości, które zstąpiło z głębi wieków do naszych czasów, co pozwala nam uzyskać najcenniejszy produkt - miód dzikich pszczół.