Pszczelarstwo jest stosunkowo rzadką i niezwykłą gałęzią rolnictwa, wymagającą dogłębnej wiedzy i poważnego przygotowania. Przed założeniem pasieki rolnik musi przeprowadzić dogłębną analizę wielu wskaźników i uzyskać odpowiedzi na wiele pytań, w szczególności musisz wiedzieć, ile miodu możesz pompować latem z jednego ula. Wszystkie zawiłości obliczania przyszłej uprawy zostaną omówione w tym przeglądzie.
Ważne! Liczba osobników w kolonii pszczół w lecie powinna wynosić co najmniej 40 000 owadów, jednak można mówić o naprawdę wysokich plonach miodu, jeśli liczba ta jest dwa do trzech razy większa. Aby osiągnąć ten wynik, po zimie w ulu musi znajdować się 35000-40000 osobników.
Jakie czynniki wpływają na zbiory miodu?
Odpowiedź na to pytanie potencjalnego pszczelarza zależy od wielu wskaźników, w szczególności od:
- dostępność niezbędnych surowców - rośliny miodu w wymaganej ilości, a każda z tych roślin miodu może z kolei wytwarzać inną ilość pyłku i nektaru, a to zależy nie tylko od rodzaju rośliny, ale także od warunków, w których rośnie, temperatura, wilgotność i t .p.;
- czas trwania lata - rzeczywisty, a nie kalendarzowy (pszczoły mogą pracować tylko w ciepłym sezonie);
- inne warunki klimatyczne - w ostre zimy, wysoką wilgotność i inne niekorzystne czynniki, pszczelarstwo nie może być bardzo skuteczne;
- ekologia - obecność niebezpiecznych substancji chemicznych w powietrzu i ich sedymentacja na kwiatach ma nie mniej szkodliwy wpływ na pszczoły niż na ludzi;
- warunki rodzinne - jakość żywności zimą, ogrzewanie ula w zimnych porach roku itp .;
- regularność pompowania miodu i dostępność dodatkowych plastrów miodu do dyspozycji pszczelarza, które można wykorzystać w razie potrzeby;
- rozmiar ula;
- liczba pracujących pszczół w ulu i ich „siła”.
Rasa pszczół i ich rój
Powinieneś wiedzieć, że nie wszystkie pszczoły są takie same. Podobnie jak inne zwierzęta hodowlane, owady te mają różne rasy, które różnią się między sobą, w tym przystosowują się do określonych warunków, odporności, wskaźnika reprodukcji i ostatecznie wydajności. Dlatego jednym z pierwszych zadań, które powinien rozwiązać przyszły pszczelarz, jest właściwy wybór rasy.
Wśród najlepiej przystosowanych ras pszczół w europejskiej części Rosji są:
Imię rasy | Korzyści | Wady |
Środkowo-rosyjski | Bardzo wysokie wskaźniki zbierania miodu, szybki wzrost wielkości rodziny | Wysoka złośliwość, niespokojne usposobienie |
Włoski | Spokojna, prawie nie podatna na akarapidozę | Nie nadaje się do obszarów z wczesnymi kwitnącymi roślinami miodu |
Karpacki | Odporny na mróz, płodny, spokojny, ma silną odporność, nie podlega aktywnemu rojowi, łatwo znajduje rośliny miodu | Zbyt wysoka płodność przy braku surowców kwiatowych zmniejsza produktywność miodu (rodzina zużywa większość miodu na własne jedzenie) |
Krainskaya | Kochanie, aktywne poszukiwanie jedzenia, ma dobrą odporność | Toleruje gorący klimat |
Szara góra kaukaska | Spokojnie, łatwo opanowuje różne nośniki miodu | Kradzież, niezdolna do tolerowania silnych mrozów |
Żółty kaukaski | Kochać | Niska odporność, niezdolność do mroźnych zim, kradzież |
Step ukraiński | Wysoka wydajność miodu, płodność | Umiarkowana agresywność, wybory w wyborze rośliny miodu |
Karnika | Aktywny w poszukiwaniu roślin miodu | Słaba odporność i odporność na zimę |
Muszę powiedzieć, że cechy techniczne konkretnej rasy pszczół zwykle nie obejmują takiego wskaźnika, jak konkretna ilość litrów (lub kilogramów) miodu, którą taka rodzina przynosi swojemu właścicielowi. Rasa jest tylko jednym ze wskaźników wydajności, a zatem jest tylko kwestią tego, że ceteris paribus można oczekiwać więcej od jednej rasy, a mniej od innej.
Tak więc, na przykład, gwałtowny spadek wydajności ula może być spowodowany tak nieprzyjemnym zjawiskiem dla nieprzygotowanego pszczelarza jak rojem - procesem podziału rodziny pszczół, wyrażającym się w tym, że część owadów prowadzona przez ul ula opuszcza. Głównym niebezpieczeństwem roju jest to, że po usprawiedliwieniu nowego gniazda członkowie młodej rodziny nigdy nie wrócą do starego ula.
Czy wiesz Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu pszczoła nie śpi w zimie w tym okresie ona cykl życia jest bardzo wolny. Naturalnym pokarmem dla owadów podczas zimowania jest wstępnie zebrany pyłek i miód, a aby utrzymać życie mieszkańców ula, wystarczy jeden posiłek w tygodniu, a cała zjedzona ilość jest wchłaniana przez ich ciało w 100%.
Z drugiej strony taki proces w cyklu życiowym owadów jest naturalny, nie można mu zapobiec, ale można go kontrolować. Pszczoły zwykle wchodzą w tak zwany „stan roju” w środku lata i ważne jest, aby pszczelarz nie przegapił tego momentu. Istnieje wiele sposobów na pozostawienie młodej rodziny w pasiece i musisz wybrać najbardziej odpowiednią dla siebie i spróbować z powodzeniem ją wdrożyć, w przeciwnym razie nawet najbardziej produktywna rasa nie przyniesie oczekiwanego plonu.
Ul
Aby pszczoły wyprodukowały maksymalną ilość miodu, nie powinny być stłoczone w ulu. Ponadto gotowy produkt musi być gdzieś przechowywany, więc pszczelarz musi zdecydowanie zadbać o to, aby dom pszczół był przestronny i zawsze miał w magazynie dodatkowe wolne komórki. Wiele zależy również od projektu ula. Co najlepsze, jeśli mieszkanie pszczół będzie wielomieszkaniowe, chociaż możesz zatrzymać się na innej, nie mniej interesującej opcji.
Najbardziej znane odle uli:
Imię | Cechy konstrukcyjne |
Dadanowski | Pojedynczy kadłub, ale bardzo łatwy w produkcji i pojemny. Wykonane z drewna. Zaprojektowany dla kilkunastu ramek, ale można go uzupełnić o nowe kasety, a nawet skrzynki |
Alpejski | Wielokadłubowy, ułożony przez analogię z pustką. Ze względu na swoją kompaktowość jest bardzo wygodny w przypadku ograniczonej przestrzeni. |
Rogaty | Korpus z siatkowym dnem składa się z kilku sekcji stojących jedna nad drugą, przymocowanych specjalnymi drewnianymi belkami |
Kaseta | Multi-case, ale przegrody między kasetami są bardzo cienkie, drewniane i impregnowane woskiem. Służy do zapobiegania chorobom epidemicznym w rodzinie pszczół |
Solarium | Multihull. Główną cechą jest to, że sekcje nie są budowane od dołu do góry, ale na boki. |
Ile miodu daje jeden ul
Tylko dzięki zrozumieniu, ile czynników i warunków determinuje produktywność miodu, możemy zacząć mówić o niektórych uśrednionych liczbach.
Czy wiesz W 2002 r. Pszczelarz z Kubanu otrzymał 200 kg miodu z jednego ula i twierdzi, że liczba ta nie jest dla niego limitem. Sekret tkwi w specjalnej technologii, którą przedsiębiorczy pszczelarz opatentował i dziś z powodzeniem sprzedaje.
Na sezon
Uważa się, że z jednego ula na lato można pobrać średnio około 30 kg miodu. Przy dobrej opiece rodzinnej i sprzyjających warunkach pogodowych liczbę tę można zwiększyć półtora raza.
Na rok
Roczne stawki zbierania miodu są obliczane nieco inaczej. Aby to zrobić, punktem wyjścia jest moment pierwszego wypompowania miodu, a koniec odliczania to moment, w którym rodzina pszczół przechodzi w stan hibernacji. Przez cały okres jeden ul przynosi średnio 50 kg produktu.
Jak zwiększyć zbiór miodu z jednego ula
Aby zwiększyć efektywność działalności, musisz najpierw samodzielnie ustalić, które czynniki wpływające na ten wskaźnik można dostosować, a które należy przyjąć za pewnik.
Roaming
Aby wytworzyć miód, pszczoły potrzebują dostępu do nektaru, pyłku i lepkiej substancji pokrywającej młode liście i łodygi niektórych roślin. Wszystkie te substancje w agregacie można uzyskać tylko wtedy, gdy roślina kwitnie. Zwykle okres ten nie trwa długo (około miesiąca) - w związku z tym warunki aktywnego zbierania miodu są bardzo krótkie.
Ważne! Metoda wędrowania uli po kwitnieniu miodu w różnym czasie pozwala kilkakrotnie zwiększyć tempo zbierania miodu i nie wymaga to żadnych innych środków w celu zintensyfikowania produkcji.
Jednak przedsiębiorczy pszczelarze od dawna znaleźli prosty i jednocześnie dowcipny sposób, aby znacznie wydłużyć okres zbierania nektaru i pyłku, rozciągając go prawie przez całe lato. Ta metoda to pasieka nomadów (pasieka na kołach).
Oczywiście musisz być w stanie właściwie zorganizować wędrówkę, ponieważ:
- nie wszystkie rasy równie dobrze tolerują transport;
- ule muszą być tak zabezpieczone w pojeździe, aby podczas transportu pszczoły nie zostały zranione ani zestresowane;
- zbyt duże przesunięcie zwiększa ryzyko, że po „polowaniu” owady nie znajdą drogi powrotnej do ula (optymalna trasa nie powinna przekraczać 2-3 km);
- na każdym nowym parkingu pszczoły powinny łatwo wykryć wodę (jezioro, strumień, rzekę);
- transport pszczół zgodnie z przepisami obowiązującymi w różnych krajach może wymagać pewnych zezwoleń i innych dokumentów towarzyszących, bez których „żywy ładunek” może zostać skonfiskowany przez służby publiczne.
Silna rodzina i przestrzeń
Inną metodą zwiększenia wydajności ula jest prowadzenie żmudnej pracy hodowlanej, której celem jest uzyskanie silnej rodziny z maksymalną liczbą pracujących osobników. Na cechy robocze owadów wpływa nie tylko stan ich zdrowia i odporności, ale także ogólny komfort w domu.
Dlatego gwarancją wysokiej produktywności kolonii pszczół jest przestronny ul, w którym jego mieszkańcy otrzymają więcej miejsca zarówno do przechowywania miodu, jak i czerwiu. Kolejną zaletą obecności wolnej przestrzeni w ulu jest to, że w tym przypadku jego mieszkańcy nie są zagrożeni przegrzaniem z powodu bliskiego kontaktu ze sobą.
Czy wiesz Pszczoły ogrzewa się zimą z powodu ciepła ich własnych ciał: kiedy powietrze w ulu ochładza się poniżej + 8 ... + 10 ° С, jego mieszkańcy zbaczają w gęstą kulę, wewnątrz której krąży powietrze ogrzewane przez małe ciała. Osoby znajdujące się bliżej środka piłki, rozgrzewające się, zawsze zastępują swoich krewnych, tworząc jej zewnętrzną część, jak najdalej od źródła ciepła.
Unikaj przegrzania
Wieloletnie eksperymenty prowadzone przez pszczelarzy, a także całe instytuty badawcze, pozwalają nam jednoznacznie stwierdzić, że istnieje bezpośredni związek między temperaturą powietrza w ulu a produkcją miodu z rodziny pszczół. Tak więc w okresie zbierania miodu owady czują się tak komfortowo, jak to możliwe, jeśli powietrze w ulu zostanie ogrzane do + 34 ... + 35,5 ° С.
W tym celu konieczne jest, aby temperatura na ulicy była w zakresie około + 22 ... + 28 ° С. Ważne jest, aby zrozumieć, że pszczoły są w stanie tolerować znacznie wyższe temperatury, jednak udaje im się to tylko poprzez specjalne środki - rodzaj wentylacji, którą osoby pracujące zapewniają poprzez aktywne trzepotanie skrzydłami.Dlatego podczas przegrzania znaczna część mieszkańców ula jest zmuszana do odwrócenia uwagi od wykonywania swojego głównego zadania (produkcji miodu) i angażowania się w inną, energochłonną działalność. Ponadto osoby niezaangażowane w chłodzenie pomieszczenia stają się ospałe i śpią od upału: nieuniknionym rezultatem jest gwałtowny spadek wydajności. Dlatego ule nie mogą być umieszczane na otwartej przestrzeni, gdzie nie ma naturalnej ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Co jeśli w pobliżu nie ma roślin miododajnych?
W poszukiwaniu jedzenia pszczoły mogą pokonywać odległości do 8 km w jedną stronę, zawsze bezbłędnie trafiając do domu. Jednak taki ładunek negatywnie wpływa na produktywność miodu, dlatego musisz postarać się, aby odległość między ulem a plantacją miodu nie przekraczała 2 km.
Jeśli w pobliżu nie ma odpowiedniego miejsca, a pasieka nomadów nie jest uważana za alternatywę, możesz samodzielnie przygotować jedzenie dla rodziny pszczół, sadząc jednoroczne lub wieloletnie rośliny zielne odpowiednie do zbierania nektaru i pyłku na własnej stronie lub w dowolnym dostępnym do tego miejscu.
Najlepiej nadaje się do tego celu:
- fireweed (herbata z wąskimi liśćmi Ivan);
- len zwyczajny;
- koniczyna;
- chaber;
- mniszek lekarski;
- lucerna;
- sainfoin;
- motherwort;
- kamienna psoralea;
- rzepik;
- łopian;
- szałwia;
- kocimiętka;
- stopień łąkowy;
- żółta koniczyna;
- rogata jagnięcina;
- tablica z trawy;
- groszek (liść lub mysz);
- wielbłąd wielbłąda.