Aby uzyskać pełnowartościową uprawę ziemniaka, musisz najpierw wybrać odmianę, która zostanie dostosowana do uprawy w twoim regionie. Jedną z uniwersalnych odmian w tym zakresie jest Blue Potato. Cechy jego uprawy, a także zalety i wady zostaną omówione poniżej.

Historia selekcji

Odmiana została wyhodowana w Rosji około 30 lat temu, w 1993 roku została wpisana do rejestru osiągnięć selekcyjnych. Patent na tę odmianę należy do Wszechrosyjskiego Instytutu Badawczego Zarządzania Ziemniakiem im Lorha Kiedy opisane rośliny zaczynają kwitnąć, wydaje się, że masz przed sobą łóżko chabra, od którego odmiana ma swoją nazwę.

Czy wiesz Największy uprawiany do dziś ziemniak ważył 11 kg.

Odmiana jest podzielona na strefy w środkowych i północnych regionach, ale nie przeszkadza to w jej udanej uprawie na południu.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Okres dojrzewania ziemniaków tej odmiany wynosi 80–100 dni od momentu pojawienia się sadzonek. Szybkość dojrzewania zależy bezpośrednio od regionu uprawy: w chłodniejszych szerokościach geograficznych ziemniaki dojrzewają dłużej niż w ciepłych. Odmiana wykazuje dobre zachowanie pąków kwiatowych nawet przy mrozach powrotnych. Rośliny mogą wytrzymać krótkotrwałą suszę.

Błękit ziemniaka jest odporny na wiele chorób charakterystycznych dla takich upraw, pod warunkiem szybkiego leczenia zapobiegawczego. Jedną z niezwykłych cech tej odmiany jest zdolność do wzrostu na obszarach o bliskim występowaniu wód gruntowych.

Część naziemna rośliny wyróżnia się bujną zieloną masą. Pędy są silne, silnie rozgałęzione. Liście są lancetowate, o skórzastej strukturze, z wyraźnymi żyłkami, pomalowane na ciemnozielony. Kwiatostany są zwarte, pomalowane na niebiesko lub fioletowo.Bulwy średniej wielkości, owalne. Pokryty cienką skórką z szarej siatki. Powierzchnia bulwy jest szorstka, pokryta małymi i rzadko umiejscowionymi głębokimi oczami. Owoce mają dobrą jakość przechowywania i doskonałą prezentację. Od czasu zbioru ziemniaków do następnego sadzenia, zgodnie z zasadami przechowywania, 98% plonów można zachować.

Miąższ jest kremowo biały. Zawiera minimalną ilość skrobi, tylko 19%, co znacznie zwiększa jego smak i kruchość podczas obróbki cieplnej. Miąższ smakuje dobrze, dosłownie rozpuszcza się w ustach.

Oprócz wysokiej jakości smaku odmiana jest atrakcyjna ze względu na swoją wydajność: z 1 ha można zebrać do 500 kg ziemniaków.

Zalety i wady

Znając mocne i słabe strony odmiany, możesz zwiększyć jej plon i podjąć działania zapobiegawcze na czas, aby uniknąć zakażenia chorobami i szkodnikami.

• Pozytywne aspekty ziemniaczanego błękitu:
• wysokie wskaźniki smaku;
• zdolność do transportu roślin okopowych na duże odległości;
• dobra tolerancja wahań temperatury;
• wysoka odporność na większość wirusowych chorób ziemniaka;
• możliwość zastosowania w produkcji przemysłowej i działalności handlowej;
• wysoki procent kiełkowania nasion.

Jedyną wadą jest wydrążenie w niektórych porach roku. Zjawisko to przejawia się w tworzeniu dużych bulw, które nie są charakterystyczne dla odmiany. W tym samym czasie rośliny okopowe są puste w środku. Ten brak można łatwo naprawić, wymieniając nasiona co 2-3 lata.

Sadzenie i uprawa odmian ziemniaka

Podczas sadzenia ziemniaków tej odmiany nie pomijaj odpowiedniego czasu, w przeciwnym razie zmniejsza się zdolność do przechowywania produkcji. Niebieski daje doskonałe rezultaty nawet przy sadzeniu w glebie, która nie jest wystarczająco rozgrzana.

Optymalny czas

Ziemniaki Golubizna można sadzić na początku maja, gdy temperatura gleby osiągnie + 7 ° C. Jeśli pogoda jest wyjątkowo ciepła, możesz wylądować w kwietniu.

Czy wiesz W 1995 roku ziemniaki stały się pierwszym warzywem uprawianym w kosmosie.

Zasady rotacji upraw

Aby uzyskać pełny plon, musisz przestrzegać zasad płodozmianu. Ziemniaków nie można sadzić w tym samym miejscu przez 2 lata z rzędu. Idealnie ziemniaki można sadzić w ich poprzednim miejscu wzrostu nie wcześniej niż 3-5 lat. Jednak ta metoda nie jest odpowiednia dla wszystkich, ponieważ większość obszaru zajmują zwykle rośliny z rodziny Solanaceae, które nie mogą być poprzednikami i sąsiadami ziemniaków.

Na stronie można zastosować trzyetapowy system płodozmianu.

Dzięki takiemu podejściu obszar jest podzielony na 3 części i działa zgodnie z następującym schematem:

1. W obszarze przeznaczonym pod ziemniaki sadzi się zielony nawóz (zimowy). Przed nadejściem pierwszych przymrozków zielenie są koszone, a gleba jest uprawiana na głębokość 15 cm.
2. W drugiej sekcji sadzi się kapustę i rośliny z dyni (cukinia, kabaczek, ogórki itp.).
3. Trzecią część lepiej umieścić pod roślinami strączkowymi. Możesz również sadzić rzodkiewki, marchew, cebulę, zioła i buraki obok ziemniaków.
4. Od drugiego roku kultury zaczynają zmieniać miejsca w kręgu.

Istnieje inny system - dwupiętrowy. W tym przypadku obszar jest podzielony na 2 części. Pierwszy jest zarezerwowany dla ziemniaków, drugi - dla wszystkich innych roślin. Po zebraniu ziemniaków zielony obornik wysiewa się na jego miejscu i działa jak w ust. 1 schematu trzech pól.

Wymagania glebowe

Idealne do uprawy ziemniaków są gleby gliniaste lub piaszczyste. Ale dzięki wysokim zdolnościom adaptacyjnym tej odmiany dobrze owocuje na innych rodzajach gleby.

Przygotowanie gleby odbywa się w sierpniu i wrześniu. Wcześniej należy wykopać wybrany obszar na głębokość 25 cm, nawozić go gnijącym obornikiem - 10 kg na m². Po tygodniu musisz siać uprawy zimowe, kosić je do mrozu i ponownie wykopać ziemię.

Na przełomie marca i kwietnia gleba jest ponownie uprawiana na głębokość 25 cm, a następnie dodaje się superfosfat - po 500 g / m2.

Czy wiesz Ziemniaki są wykorzystywane nie tylko do celów spożywczych, ale także do produkcji kleju i etanolu.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Sadzeniaki zbierane są nawet podczas zbioru, odkładając najzdrowsze, a nawet najbardziej średnie bulwy. Są one umieszczane w drewnianych skrzyniach i wysyłane do przechowywania wraz z resztą produktów.

1,5 miesiąca przed sadzeniem możesz zacząć kiełkować materiał do sadzenia. Sadzeniaki są pobierane z piwnicy w celu sortowania i wyrzucania zepsutych bulw. Następnie umieszcza się go w drewnianych skrzyniach w jednej warstwie i przesyła do dobrze oświetlonego pomieszczenia, w którym temperatura powietrza wynosi + 18 ° C, a wilgotność względna wynosi 40-60%.

Po 3 tygodniach powierzchnia ziemniaka zmieni kolor na zielony, a kiełki pojawią się z oczu. Na tym etapie należy je zwilżyć wodą i przykryć folią, pozostawić w tej formie na kolejne 7 dni. Gdy kiełki osiągną długość 1-2 cm, ziemniaki są gotowe do sadzenia. Na tym etapie należy odrzucić: do sadzenia okazy o zbyt długich i cienkich pędach nie są odpowiednie.

Do dezynfekcji owoców stosuje się 1% roztwór siarczanu miedzi. Opryskuje się nimi rośliny okopowe na kilka dni przed sadzeniem.

Technologia lądowania

Studzienki są wykonane w odległości 40 cm od siebie. Skok między rzędami wynosi około 60 cm, a rozmiar dołu do lądowania to 10 × 10 cm.

Aby odstraszyć szkodniki i wzbogacić glebę w składniki odżywcze, w każdej studzience umieszczono 2 łyżki. l popiół drzewny lub 1 łyżka. suche odchody z kurczaka. Następnie w dołkach wyrastają i zakopują 2-3 ziemniaki. Po wylądowaniu grunt wyrównuje się grabią.

Cechy pielęgnacji ziemniaków po posadzeniu

Aby uzyskać dobre zbiory, konieczne jest zapewnienie roślinom odpowiedniej opieki. Nawozy wprowadzone na etapie sadzenia trwają 3 tygodnie.

Podlewanie odbywa się za pomocą systemu kroplowego umieszczonego wzdłuż łóżek i posiadającego wyjście pod każdym krzakiem. Takie podejście do wilgotności gleby zapewni niezawodną ochronę przed zarazą. Każdy krzak wymaga 3-4 litrów wody.

Ważne! Nadmiar wilgoci w glebie prowadzi do rozwoju chorób grzybiczych i wirusowych.

Hilling jest niepraktyczny w suchych warunkach, w przeciwnym razie kłącza się przegrzeją, a wydajność spadnie. W normalnych warunkach klimatycznych zabieg wykonuje się dwa razy w okresie aktywnej wegetacji: po raz pierwszy - gdy kiełki osiągają 12 cm, a drugi - gdy osiągają 20 cm. Manipulacje wykonuje się rano lub wieczorem. Ze środka nawy gleba jest zgrabiona pod krzakami, tworząc kopiec o wielkości 10-15 cm.

W gorących, suchych regionach zamiast hillingowania należy przeprowadzić poluzowanie gleby między rzędami i ściółkowanie jej kompostem lub zieloną trawą. Wzbogaci to system korzeniowy tlenem i dłużej zatrzyma wilgoć w glebie. Nie zapominaj również o usuwaniu chwastów - często stają się one przyczyną rozprzestrzeniania się szkodników i czerpią składniki odżywcze z gleby przeznaczonej na ziemniaki.

Zrozum, że roślina nie ma witamin, jest to możliwe dzięki jej wyglądowi. Jeśli pędy są słabe i cienkie, konieczne jest dodanie mocznika - zamknij 20 cm każdego proszku pod każdym krzakiem na głębokość 5 cm Aby przyspieszyć kwitnienie, gdy pojawią się pierwsze pąki, dodaje się roztwór popiołu: 500 g popiołu dodaje się do 10 litrów wody i gotuje przez 30 minut. Po odcedzeniu dodaj 3 L wody i 2 L roztworu roboczego dla każdej rośliny.

Górny opatrunek na etapie kwitnienia pomaga przyspieszyć wzrost systemu korzeniowego. Na tym etapie stosuje się substancje organiczne lub superfosfaty. Obornik jest hodowany z wodą w stosunku 1: 1 i przyczynia się 0,5 l pod krzakiem. Nawożąc superfosforanami, 200 g leku rozcieńcza się w 10 l wody, a pod każdą rośliną nakłada się 1 l.

Choroby ziemniaków i szkodniki

Odmiana ziemniaka Blue jest odporna na wiele chorób.

Ale z rażącym naruszeniem zasad techniki rolniczej warto obawiać się następujących dolegliwości:

1. Phytophthora - objawia się nadmiarem wilgoci. Na łodygach pojawiają się brązowe plamy, a na rośliny okopowe wpływa zgnilizna. Aby pozbyć się problemu, przygotowuje się następujące rozwiązanie: 1 tabletkę Gamair i Aliriny-B, 1 ml płynnego mydła dla dzieci dodaje się do 10 litrów wody. Przetwarzanie (opryskiwanie) odbywa się co 8 dni, aż objawy znikną całkowicie.
2. Makrosporiosis - część naziemna i system korzeniowy pokryte są suchymi brązowymi plamami. Pomoże leczenie roztworem preparatu Bravo - 20 ml na 10 litrów wody.
3. Parch - sucha i mokra zgnilizna części ziemi i korzeni. Choroba wymaga zintegrowanego podejścia do leczenia.

Szkodniki ziemniaczane:

1. Mszyce - szkodnik, który atakuje pędy ziemniaka podczas sezonu wegetacyjnego. Dla ostrzeżenia, obok ziemniaków sadzi się pietruszkę lub koperek. Jest eliminowany za pomocą leku Fitosporyna, rozcieńczonego zgodnie z instrukcjami.
2. Stonka ziemniaczana - Najczęstszy szkodnik, który atakuje dowolne odmiany ziemniaków. W walce z nim skuteczny jest lek „Actara”. Dodaje się 1,2 g leku na 10 l wody. Przetwarzanie odbywa się jednorazowo.
3. Mączlik pomarańczowy - wysysa wszystkie składniki odżywcze z liści. 3% roztwór zielonego mydła pomoże w walce z owadami.

Zbiór i przechowywanie

Główną zaletą tej odmiany jest odporność roślin okopowych na uszkodzenia mechaniczne. Nawet bulwy pocięte łopatą są doskonale przechowywane przez całą zimę; nie są zarażone zgnilizną.

W sierpniu zaczynają kopać ziemniaki. Jest to jednak przybliżony czas, ponieważ na fazę przygotowania ziemniaka do przechowywania wpłynie klimat, cechy pielęgnacyjne i czas sadzenia. Głównym kryterium określającym gotowość bulw do zbioru są szczyty. Jeśli zniknie, zmieni kolor, rośliny okopowe osiągną niezbędny etap dojrzałości.

Ważne! Nie przechowuj ziemniaków przez długi czas w świetle. — pod wpływem światła słonecznego w skórce i górnej warstwie miazgi gromadzi się solanina, powodując zatrucie.

10 dni przed zbiorem musisz wyciąć szczyty. Kopanie ziemniaków jest lepsze przy suchej, wietrznej pogodzie. Podczas wykopywania korzeni układa się je w jednej warstwie na ziemi i pozostawia do ogrzania na 1-2 godziny pod słońcem. Następnie produkty są sortowane w pudełkach i pozostawione na miesiąc w ciemnym pokoju, w którym temperatura powietrza osiąga + 12 ° C, a wilgotność - 50%. Następnie możesz wysłać bulwy do sklepu z warzywami. Optymalna temperatura przechowywania ziemniaków nie jest niższa niż + 6 ° C.

Błękit ziemniaka jest atrakcyjny ze względu na swoje cechy jakościowe. Ponadto rośliny dobrze się zakorzeniają w każdych warunkach pogodowych i zapewniają stabilną uprawę nawet na rzadkich glebach.