Pory uprawiano w starożytnym Egipcie i od tego czasu warzywo to nie straciło na popularności. Poniżej znajduje się opis rośliny, opis najlepszych odmian i podstawy uprawy roślin.

Opis i charakterystyka porów

Por należy do rodziny Amaryllis, a Azję Zachodnią uważa się za jej ojczyznę. Roślina jest czasami nazywana „cebulą perłową” i ma następujące cechy znaki botaniczne:

• 6–15 płaskich liści o szerokości 3–6 cm i długości do 90 cm;
• kolor liści jest zielony, o różnym stopniu nasycenia, z powłoką woskową;
• fałszywa łodyga cebuli w kolorze białym do 50 cm długości, do 8 cm grubości;
• biała żarówka z 1-2 błoniastymi łuskami, z niewielką liczbą żarówek lub bez nich;
• rozmiar żarówki wynosi 2–6 cm długości i 2–7 cm średnicy;
• kwiatowa strzała o wysokości 100-150 cm (do 200 cm na południu);
• kwiatostan w postaci sferycznego parasola o średnicy do 25 cm koloru białego lub liliowego;
• Na dole tworzą się 3–8 małych „perłowych” żarówek;
• nasiona są małe (około 2,5-3 g waży 1000 szt.).

Por to roślina dwuletnia. W pierwszym sezonie wegetacyjnym powstają fałszywe łodygi i liście, a w następnym roku powstaje strzała kwiatowa i kwiatostan. Do reprodukcji można wykorzystać żarówki powietrzne pojawiające się w parasolu.

Kultura należy do gatunku odpornego na zimę i przy wystarczającej pokrywie śnieżnej może czekać na wiosnę na otwartym terenie, a biała podstawa łodygi służy do jedzenia, który ma delikatniejszy i mniej ostry smak niż inne rodzaje cebuli. Również uważany za roślinę leczniczą.

Czy wiesz Zawartość kwasu askorbinowego pora rośnie 1,5 razy podczas przechowywania warzyw. Korzystne substancje przechodzą do białej części lewych liści.

Odmiany porów

Odmiany warzyw dzielą się na 3 grupy w zależności od długości sezonu wegetacyjnego. Każdy z nich nadaje się do uprawy we wszystkich regionach i jest objęty państwowym rejestrem roślin zatwierdzonych do użytku.

Wczesne oceny

Ta grupa charakteryzuje się zwiększoną produktywnością i będzie gotowa do zbioru po 130-150 dniach, jednak nie jest zalecana do długotrwałego przechowywania.

1. Vesta. Rosyjska odmiana lat 90. XX wieku. Całkowita wysokość do 140 cm, długość bielonego trzonu 26–50 cm, średnica 2-3 cm, waga 210–230 g. Średnia wydajność 5,7 kg / m².
2. Kolumb Holenderska cebula z Bejo Zaden została zarejestrowana w rejestrze w 2005 r. Bielona część dorasta do 18 cm długości o średnicy 3–6 cm i waży 300–400 g. Ma doskonały smak i praktycznie nie wymaga hillingowania. Wydajność wynosi 3,1 kg / m².
3. Skoczek. Cebulę wyhodowano również w Bejo Zaden i wpisano do rejestru w 2013 r. Hybryda tworzy białą nogę o długości 20–25 cm, średnicy 4 cm i masie 250–350 g. Plon wynosi 2,5 kg / m².

Por w połowie sezonu

Odmiany te dojrzewają w ciągu 150–180 dni i chociaż nie wykazują tak wysokiej wydajności, charakteryzują się lepszą jakością produktu. Mrozoodporność tej grupy wynosi do -7 ° C. Bezpieczeństwo zbiorów jest dobre.

1. Kazimierz. Niemiecka cebula od SAATZUCHT QUEDLINBURG GMBH została wpisana do rejestru w 1998 r. Długość białej fałszywej łodygi wynosi 22–26 cm, a średnica 3–3,5 cm. Wydajność 2,9 kg / m². Żarówka jest lekko wyeksponowana, co ułatwia złuszczanie i czyszczenie.
2. Camus. Produkt czeskiej firmy rolniczej MORAVOSEED został wpisany do rejestru w 1995 r. Długość białej części wynosi 18–20 cm, średnica 1,8–2,2 cm i ma nieco ostry smak. Wydajność 2,5–3,2 kg / m².
3. Tango Kolejna czeska odmiana została dodana do rejestru w 1997 r. Cebula ma średnią wysokość, długość „nogi” do 15 cm i średnicę do 5 cm, waga części produkcyjnej wynosi 200–250 g. Ma wysoką mrozoodporność w grupie w połowie sezonu. Dokładne dane dotyczące wydajności nie są dostępne, rejestr wskazuje „wysoką wydajność”.

Odmiany późnego dojrzewania

Odmiany tej grupy mają okres wegetacji dłuższy niż 180 dni i dają plony podobne do poprzedniej grupy. Idealny do długotrwałego przechowywania.Średnio mają ostrzejszy smak niż odmiany wczesne i średnio dojrzewające.

1. Asgeos. Cebula została wyhodowana w regionie moskiewskim i zarejestrowana w 1995 r. Biała część jest gęsta, ma długość 16–17 cm i średnicę 3,5–3,8 cm. Waga produktu 320–350 g. Wydajność 2,28–3,43 kg / m² . Możliwa jest zmechanizowana uprawa.
2. Elephant MS . Odmiana czeska została zatwierdzona do uprawy w 1995 r. Bielona część ma 10–25 cm długości i średniej średnicy. Smak jest ostry. Masa warzywa wynosi 200 g. Wydajność 3,2–3,8 kg / m². Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością i niskimi wymaganiami dotyczącymi podlewania.
3. Kwarantanna. Jedna z najstarszych rosyjskich odmian zawartych w rejestrze już w 1961 r. Biała łodyga osiąga długość 10–25 cm, a jej średnica wynosi około 4 cm. Waga 200–325 g. Cebula ma półostry smak i daje 2,1–2. 58 kg / m². Wysoki odsetek zbywalności wynosi 98-100%.

Funkcje sadzenia i uprawy porów w domu

Por jest zwykle uprawiany przez sadzonki w ciągu jednego roku. Dla tej uprawy najważniejsze jest określenie optymalnego czasu siewu i zapewnienie sadzonkom wymaganych warunków W regionach południowych nasiona można wysiać natychmiast na otwartym terenie, ponieważ warunki klimatyczne pozwalają roślinie w pełni uformować część gruntową.

Optymalny czas

Wybierając datę siewu nasion, należy wziąć pod uwagę długość sezonu wegetacyjnego wybranej odmiany. Przerwa przed sadzeniem w otwartym terenie powinna wynosić około 60 dni. Siew wykonuje się średnio na początku do połowy marca. Jeśli sadzonki są uprawiane w izolowanej szklarni, okres ten zostaje przesunięty do połowy kwietnia, a pory można wysiewać w pokrytych błoną łóżkach pod koniec kwietnia.

Czy wiesz Cesarz starożytnego Rzymu Neron zyskał przydomek „zjadanie porów”. Zjadł warzywo w dużych ilościach, wierząc, że por zachowuje głos na długie przemówienia.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Najlepiej sadzić cebulę w otwartym słonecznym miejscu. Łóżko dla pora powinno zawierać luźną i pożywną glebę o neutralnej reakcji. Kulturę można uprawiać po roślinach strączkowych, dyniach lub ziemniakach.

Aby przygotować ziemię z wyprzedzeniem, jesienią należy wykonać następujące czynności:

• oczyść łóżko z chwastów i wykop;
• wprowadzić złożony nawóz (nitrofoska) w ilości 2 łyżek. łyżki na 1 m².

Wiosną można dodawać próchnicę i kompost bez kolejnego kopania. Do siewu nasion można kupić gotową mieszankę glebową do sadzonek roślin warzywnych. Powinien być lekki, aby małe nasiona mogły łatwo kiełkować.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Nasiona pora można sprzedawać już w stanie przetworzonym, co należy podać na opakowaniu. Wizualnie zależy to od koloru nasion: zwykłe nasiona są czarne, przetworzone mogą być zielone, niebieskie itp.

Konwencjonalne nasiona należy wstępnie przygotować na jeden z następujących sposobów:

• moczyć w zimnej wodzie przez jeden dzień, a następnie wysuszyć;
• lub moczyć w termosie w temperaturze wody + 40 ° C przez 2–4 godziny, następnie spłukać zimną wodą i wysuszyć;
• zanurz w wodzie na kilka sekund w temperaturze + 45 ° C, a następnie natychmiast przenieś do zimnej wody. Przenieść nasiona do wilgotnej szmatki i kiełkować w temperaturze + 25 ° C przez kilka dni.

Dodatkowo można wykonać opatrunek 1% roztworem nadmanganianu potasu przez 30 minut, a następnie umyć nasiona w czystej wodzie.

Ważne! Nasiona pora gwałtownie zmniejszają kiełkowanie 3 lata po zbiorach.

Siew nasion

Por najlepiej uprawiać bez zbierania (sadzenie w oddzielnych doniczkach), dlatego najwygodniej jest natychmiast wysiać sadzonki w oddzielnych kasetach lub tabletkach torfowych. Odpowiednie są również standardowe pudełka.

Podczas siewu w szklarni lub skrzyni nasiona są rozmieszczane na głębokości 1 cm w rzędach w odstępie co najmniej 5 cm. Między przyszłymi pędami powinno być minimum 2 cm. Siew jest przykryty folią lub szkłem i pozostawiony w temperaturze około + 22 ° C.

Sadzonka i hartowanie

W pierwszym tygodniu po kiełkowaniu należy obniżyć temperaturę do + 15 ... + 17 ° C w ciągu dnia i + 10 ... + 12 ° C w nocy. W drugim tygodniu ilość ciepła nieznacznie wzrasta (do + 21 ° C w ciągu dnia i + 14 ° C w nocy) i pozostaje w tym trybie. Kiełki są zalewane ciepłą wodą w miarę wysychania gleby. Należy pamiętać, że sadzonki potrzebują 10-12 godzin światła dziennego. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła, organizują dodatkowe oświetlenie.Aby uzyskać najlepszy sos, co 2 tygodnie można posypać kiełki herbatą kompostową lub specjalnym nawozem dla sadzonek.

Aby przyspieszyć wzrost korzeni i zagęścić łodygę, zaleca się kilkakrotne przycięcie sadzonek do długości liścia 10 cm. Około 8 tygodni po kiełkowaniu średnica łodygi osiągnie około 8 mm, a długość tych liści wyniesie około 15 cm, sadzonki zaczynają być przygotowane do sadzenia na łóżku ogrodowym. Sadzonki są przenoszone do zacienionego miejsca, stopniowo zwiększając czas spędzony w powietrzu z pół godziny do całego dnia.

Otwarty przeszczep

Do przeszczepu należy wybrać pochmurny dzień lub wieczór, kiedy jasne promienie słońca nie mogą spalić młodych liści. Przed pracą rośliny są dobrze nawilżone.

Istnieją dwie opcje sadzenia porów:

• multirow, w którym odstęp między rzędami wynosi 20-30 cm, a rośliny znajdują się w odległości 10-15 cm;
• podwójny rząd, z przerwą między otworami 15–20 cm, a między rzędami pozostawić 30–35 cm.

Sekwencja lądowania jest następująca:

1. Przygotuj otwór o głębokości 15 cm, wlej garść popiołu na dno, wymieszaj i rozlej.
2. Zdobądź roślinę i wytnij system korzeniowy i liście o jedną trzecią. Jeśli sadzonki są słabe, przycinanie nie jest przeprowadzane. Korzenie można zanurzyć w gnojowicy z obornikiem i gliną.
3. Posadź cebulę na głębokości co najmniej 10 cm.
4. Wokół każdej rośliny zrób małe wcięcie w kształcie pierścienia, aby chronić pędy przed wiatrem i ułatwić podlewanie. Lekko nawilż.

Pielęgnacja cebuli

Kultura jest wrażliwa na właściwą opiekę. Aby uzyskać smaczne wybielone części, należy zwrócić szczególną uwagę na podlewanie, górny dressing, hilling i uprawę, a czasem wymaga obfitego podlewania w sezonie wegetacyjnym. Gleba w pobliżu roślin powinna być zwilżona na głębokości 7-10 cm. Średnio trzeba podlewać ogród 3 razy w tygodniu.

Co 1-2 tygodnie gleba jest poluzowana, aby zapewnić dostęp tlenu i wody do systemu korzeniowego rośliny. Kiedy średnica pnia osiągnie 5–7 mm, zaczynają zbierać glebę ze ścian wykopu. Hilling jest powtarzany co 2 tygodnie.Aby nie zatykać liści ziemią, można zastąpić uziemienie wysoką ściółką suchą trawą.

Niektórzy ogrodnicy owijają łodygi grubym papierem, nawożenie odbywa się jednocześnie z podlewaniem z częstotliwością 1 raz w ciągu 2-3 tygodni. Pierwszy raz procedura jest przeprowadzana 3 tygodnie po posadzeniu. Najlepszym nawozem jest napar z kurcząt (1:20) lub obornika (1: 8).

Jak rozmnażać pory?

Aby uzyskać nasiona, roślina musi wejść w drugi rok wegetacji i wypuścić strzałę kwiatową. Po kwitnieniu tworzy się torebki nasienne w parasolce (3-4 szt. W 1 pudełku). Można również sadzić cebulki „perłowe” powstałe podczas kwitnienia, wykorzystując w ten sposób wegetatywną rozmnażanie plonu. ponieważ na północy pora raczej nie zimuje, a jej nasiona nie będą miały czasu na dojrzewanie.

Możliwe rosnące problemy

Najczęściej rośliny atakuje mucha cebulowa. Jej larwy wspinają się do łodygi i żywią się sokiem.

W celu zapobiegania i zwalczania agrofaga stosuje się następujące metody:

• maksymalna różnorodność nasadzeń cebuli;
• wczesne siewy;
• połączone sadzenie z marchewką, której zapach odpycha muchy;
• na początku sezonu wegetacyjnego rośliny można leczyć środkami owadobójczymi.

Wśród możliwych chorób porów należy wyróżnić:

• mączniak prawdziwyw których na liściach cebuli zauważalna jest biała powłoka. Chore liście umierają wcześnie, co jest przyczyną znacznego spadku plonu. W celu zapobiegania obowiązkowe działania będą polegały na niszczeniu resztek roślinnych i płodozmianu. Regulatory wzrostu mogą zapewnić pomoc, a na początku choroby skuteczne będzie spryskiwanie „Topsin M” lub „Quadrice”;
• alternarioza Rozprzestrzenia się w cieple i wysokiej wilgotności. Najczęściej rośliny, które są już osłabione przez mączniaka prawdziwego lub fuzariozę i te, które otrzymały nadmiar nawożenia azotem, zostają zarażone chorobą. Zainfekowane liście pokrywają się czarną płytką grzybową, a następnie same umierają i powodują śmierć całej rośliny. W przypadku choroby stosuje się fungicydy identyczne z zalecanymi dla cebuli („Acrobat”, „Horde”, „Quadris” itp.).

Zbiór i przechowywanie

Czas zbiorów zależy od odmiany. Podczas zbioru każda roślina jest ostrożnie wykopywana, unikając wnikania gleby między liście. Korzenie są częściowo skrócone, podczas gdy spód żarówki powinien pozostać nienaruszony. Lewe liście uchronią pory przed szybkim wysychaniem, a kilka roślin można pozostawić w ziemi na całą zimę, izolowanych świerkowymi gałęziami lub suchym torfem. Wiosną możesz używać ich zarówno do jedzenia, jak i do nasion.

Wynikową uprawę można zapisać na kilka sposobów.:

• umieść cebulę pionowo w pudełku z warstwą piasku 5 cm. Między roślinami dodaj 15 cm mokrego piasku. W temperaturze około 0 ° C ta metoda zapewni bezpieczeństwo produktu przez okres do 6 miesięcy;
• najsilniejsze okazy można przechowywać w lodówce do 5 miesięcy. Aby to zrobić, obierz cebulę, ostudź ją w otwartej formie do -2 ... + 2 ° C, a następnie szybko zapakuj w worki z perforacją (do 8 sztuk. W 1 torebce);
• chroniony por jest doskonale przechowywany na balkonie.

Pory można również zamrażać lub suszyć:

• do zamrożenia biała łodyga jest cięta na pierścienie lub kostki, pakowana i umieszczana w temperaturze -18 ° C;
• suszenie odbywa się w temperaturze + 50 ° C i wyższej za pomocą specjalnej elektrycznej suszarki lub piekarnika.

Ważne! Korzenie pora pozostawione w ziemi po zbiorach, dobrze wzbogacają jego skład materią organiczną.

Por można uprawiać na dowolnej działce domowej, wybierając odmianę o optymalnym okresie dojrzewania. Przestrzeganie podstawowych zasad opieki pozwoli ci uzyskać dobre zbiory zdrowych i smacznych warzyw.