Uprawa tytoniu domowego była kiedyś powszechna i głównym źródłem dochodów wielu rodzin. Jego popularność opierała się na prostocie uprawy i wysokich kosztach gotowych surowców. Dziś, pomimo szybkiego obniżania cen wyrobów tytoniowych, zainteresowanie rolników nimi nie osłabło. Jak samodzielnie uprawiać tytoń w ogrodzie, jakie odmiany preferują i jakie są odmiany orientalne - przeczytaj o tym w dalszej części artykułu.
Historia orientalnego tytoniu
Orientalne cygaro a tytoń papierosowy słynie z produktywności i witalności. Jest uprawiany na wyżynach południowo-wschodnich regionów Europy, gdzie inne odmiany nie zapuszczają korzeni. Liderami w uprawie tej rośliny są Grecja i Turcja.
Czy wiesz Termin „palenie” pojawił się dopiero pod koniec XVII wieku. Wcześniej proces wdychania dymu nazywał się „piciem na sucho”.
Nazwa Oriental łączy kilka odmian tytoniu, które zostały wyprodukowane w krajach wschodniej części Morza Śródziemnego, na Bałkanach i na Morzu Czarnym, gdzie w czasach starożytnych znajdowały się osmańskie posiadłości. W związku z powszechnym rozpowszechnieniem kultury w życiu codziennym wiele lokalnych nazw pochodzi od nazw osad. Na przykład Smirna, Samsun, Bursa, Izmir, Drama.
Uważa się, że nasiona tej bezpretensjonalnej rośliny zostały sprowadzone na ziemie osmańskie przez europejskich kupców w XVI-XVII wieku. Pomimo wrogości sułtana Marata IV i jego interpretacji tytoniu jako budzącego sprzeciw wobec Allaha i dogmatów Koranu, kultura szybko rozprzestrzeniła się wśród lokalnej ludności.
Z czasem rolnicy zaczęli uprawiać Oriental nie tylko na potrzeby, ale także na sprzedaż. Wkrótce władca imperium zobaczył korzyści ekonomiczne płynące z popularności tego produktu.
Od 1667 r. Orientalny tytoń jest dopuszczony do uprawy, konsumpcji i sprzedaży w domu. Prawda została nałożona na podobny zawód z podatkami, na które nie każdy kupiec mógł sobie pozwolić.
Opis tytoniu Oriental
Odmiana tytoniu Oriental ma wiele podobieństw z krewnymi, ale różni się niższą zawartością substancji cukrowych, ściągającym smakiem i gęsto nasyconym aromatem.
Uprawa tego jednorocznego trawiastego plonu nie jest trudna nawet dla leniwych właścicieli ziemskich.
Orientalny tytoń jest dobrze przystosowany do ubogich gleb, częstych susz, zbyt gorącego lata i jesieni. Przed niekorzystnymi warunkami klimatycznymi liście tytoniu chronione są specjalną powłoką woskową wzbogaconą naturalnymi olejkami eterycznymi, dzięki czemu nigdy nie wysychają.
Czy wiesz Termin „nikotyna” pojawił się na cześć francuskiego ambasadora Jeana Nico, który przywiózł tytoń do swojej ojczyzny z Portugalii. Przedstawił Francuzów jako panaceum na wiele chorób.
Mocne łodygi orientalnych odmian tytoniu rosną do wysokości 3 mi nie rozgałęziają się. Kształt liści, w zależności od odmiany, może być wąski, lancetowaty lub szeroki. Różni się od innych odmian gęstą powłoką woskową z grubym włosiem.
Kultura kwitnie w drugiej dekadzie lipca przez 25–40 dni. Jej fioletowe lub szkarłatne pąki są zbierane w kwiatostany wiechowe.
Każda orientalna marka tytoniu charakteryzuje się specjalnymi cechami. Ale nie jest możliwe znalezienie go w czystej postaci na współczesnym rynku, ponieważ dostarcza się tam mieszanki. Obecność w składzie interesujących odmian tytoniu wskazuje specjalne oznakowanie „Oriental Tobacco”. Należy również zwrócić uwagę na dominujące gatunki w składzie mieszanki.
Główne odmiany tytoniu orientalnego
Specyfika turecko-greckiego tytoniu została doceniona daleko poza granicami jego historycznej ojczyzny. Ze względu na wysoką wydajność i specjalny pikantny smak roślina zaczęła być uprawiana w Pakistanie, Kirgistanie, Azerbejdżanie, Iranie, Mołdawii, Ukrainie, Bułgarii i południowo-wschodniej Rosji.
Charakterystyczne jest to, że w każdym regionie produkt gotowy do użycia różni się pikantnością. Niektóre odmiany wyróżniają się nasyceniem substancji żywicznych. Ze względu na te właściwości są one preferowane jako podstawa dla orientalnych mieszanek tytoniowych. A inne charakteryzują się miękkością i są używane wyłącznie jako przyprawa i pikantna odmiana.
Czy wiesz Na współczesnym rynku papierosy są najpopularniejszymi i poszukiwanymi towarami. Aby je wyprodukować, tytoń jest uprawiany w 84 krajach.
Edirne
Obecnie główna uprawa tej rośliny koncentruje się na kilku obszarach europejskiej części Tracji Turcji (Kırklareli, Edirne, Uzunköprü, Şarköy, Babaeski, Lüleburgaz, Tekirdağ i Çorlu).
Odmiana charakteryzuje się średnimi szerokimi liśćmi. Na etapie całkowitej fermentacji są wypełnione różnymi odcieniami czerwieni.
Smak tytoniu jest ostry, wyraźny, z lekkimi słodkawymi nutami i jednocześnie goryczką. Około 1,5–2% nikotyny znaleziono w składzie suchej rośliny.
Balikesir
Za centrum produkcji tej odmiany tytoniu uważa się południowe regiony Agonya, Balikesir, Gönen, Yenice, Biga i Susurluk. Typowe jest, że specjaliści od smaku naturalnych surowców mogą dokładnie określić miejsce uprawy rośliny.
Balikesir ma ostry specyficzny zapach, delikatną teksturę liści, a także zwiększoną zawartość nikotyny (w granicach 2,5%). Z tego powodu jest bardzo ceniony na rynku globalnym. Często produkt jest stosowany jako główny składnik mieszanin rurowych.
ADIYAMAN
Odmiana jest uprawiana na lekkich, oddychających i dobrze przepuszczalnych glebach w regionach takich jak Adıyaman, Pertek, Malatya, Akçadağ, Siverek, Kahta i Hozat. Ale najlepsze przykłady odmian ADIYAMAN rosną na polach w pobliżu wiosek Bulam i Celikan.
Eksperci uważają, że jego główną cechą są stosunkowo duże i szerokie blachy w kolorze żółtym lub jasnoczerwonym o umiarkowanie gęstej fakturze.. Nawet po wyschnięciu elastyczne ciemne żyły pozostają na nich wypukłe. Smak jest nieodłącznie gorzki i słodki. Kompozycja zawiera nie więcej niż 2% nikotyny.
Ważne! Suszenie tytoniu powinno odbywać się w sposób naturalny. Lepiej wybrać zacienione miejsce z dala od zakurzonych dróg i produkcji..
Basma ardabodju
Prawdziwe surowce tej odmiany są zbierane na luźnych glinach wzdłuż rzeki Yeşilırmak. Do uprawy tego rodzaju tytoniu idealne są słoneczne doliny między tureckimi wzgórzami.
Nazwa odmiany ze względu na cecha liści do skręcania i sposób przyklejania się do siebie podczas procesu suszenia. Basma Ardabodju można rozpoznać po małych i lekko poszerzonych blachach o umiarkowanie grubej fakturze, elastycznej gładkiej powierzchni i aksamitnym grzbiecie.
Po fermentacji surowiec uzyskuje silny aromat i specyficzny żółto-czerwony odcień. Skład tego tytoniu zawiera nie więcej niż 1% nikotyny i dużo cukru, wyczuwalne podczas palenia. Dlatego dodaje się go do mieszanek tytoniowych o wysokim odsetku goryczy, aby nadać im słodyczy i miękkości.
Sadzenie tytoniu w domu
Warunki uprawy orientalnych tytoni zależą od konkretnej odmiany. Niektórzy ludzie wolą wysoką wilgotność i temperaturę, podczas gdy inni czują się komfortowo w średnich temperaturach i suszy. Ale technologia i czas sadzenia są takie same dla wszystkich rodzajów.
Planowanie siewu sadzonek zalecane w ostatnich tygodniach lutego lub na początku marca. Sadzenie sadzonek w otwartym terenie najlepiej wykonać w drugiej połowie wiosny.
Do sadzenia rośliny wybierają dobrze oświetloną i chronioną przed zimnymi wiatrami powierzchnię z lekką, dobrze przepuszczalną, przepuszczalną dla powietrza i gleby.
Ważne! Aby poprawić jakość surowców tytoniowych, zaleca się usunięcie połowy szypułek z łodyg podczas kwitnienia. To samo dotyczy steponów utworzonych w miejscu usuniętych steponów..
Dzień przed siewem wskazane jest wstępne przygotowanie materiału do sadzenia. W tym celu jest przechowywany przez kilka godzin w roztworze dowolnego stymulatora wzrostu (Emistim, Kornevin, Ekosil), po czym jest owinięty wilgotną szmatką i pozostawiony do pęcznienia (ogólnie procedura przygotowania trwa około 24 godzin).
Niektórzy rolnicy zalecają przygotowanie wodnego roztworu azotanu potasu lub kwasu winowego do moczenia w celu przyspieszenia sadzonek.
Spęcznione ziarna należy umyć w wodzie o temperaturze pokojowej i wysuszyć. Następnie układa się je na wilgotnej szmatce w płytkim ceramicznym pojemniku do kiełkowania. Zanim pojawią się pierwsze kiełki, umieszcza się je w ciepłym miejscu, utrzymując poziom wilgotności w naczyniu.
Kiełki zaczynają się wykluwać przez 3-4 dni. Nie należy czekać, aż sadzonki będą nadmiernie duże, ponieważ w tej formie mogą cierpieć podczas sadzenia.
Wykiełkowane 2/3 nasiona są ponownie suszone, a następnie delikatnie mieszane z odkażonym suchym piaskiem. Powstałą mieszaninę nakłada się na wilgotne podłoże z próchnicy i piasku rzecznego, przygotowane w stosunku 3: 1. Górne ziarna tytoniu należy zamknąć warstwą surowej gleby o grubości 3-5 cm.
W przypadku metody sadzenia sadzonek zaleca się natychmiastowe umieszczenie materiału do sadzenia w kasetach lub doniczkach z torfem. To ochroni delikatne pędy i korzenie przed złamaniem podczas nurkowania. Pamiętaj, że tytoń wszelkiego rodzaju bardzo boleśnie reaguje na każdą inwazję, w tym przeszczep.
Na ostatnim etapie zaleca się zalać zasiane łóżko grubym sitkiem, a następnie przykryć folią i pozostawić w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu.
Ważne! Nie umieszczaj pojemników z tytoniem w bezpośrednim świetle słonecznym. Poszukaj miejsca z rozproszonym światłem.
Funkcje pielęgnacji tytoniu w domu
W przyszłej kulturze do komfortowego rozwoju wymagane jest umiarkowane nawilżenie, pożywne gleby, terminowe szczypanie, a także zapobiegawcze leczenie chorób i szkodników.
Podlewanie
Wilgoć jest ważna dla każdej orientalnej marki tytoniu.. Dlatego rośliny są podlewane do tego stopnia, że górna warstwa gleby wyschnie. Ważne jest, aby zapobiec tworzeniu się skorupy, a także zaleganiu wody w pobliżu łodyg. Jeśli brakuje wody, wzrost krzewów zatrzyma się, aw przypadku jego nadmiaru wzrasta ryzyko zakażenia chorobami bakteryjnymi i grzybiczymi.
Na podstawie wzrostu łodyg i znacznej biomasy eksperci zalecają codzienne podlewanie roślin małymi porcjami, zwłaszcza na początkowych etapach rozwoju.
Stos na liściach tytoniu opóźnia odparowywanie wilgoci, ale nie oszczędza to plonu psiankowatych przed koniecznością nawilżenia. W niektórych odmianach orientalnych może wynosić od 48–78%.
Najlepszy opatrunek
Przez cały okres wzrostu krzewy tytoniu będą wymagały co najmniej 3 najlepszych opatrunków. Pierwsze odbywa się kilka dni po posadzeniu sadzonek w stałym miejscu, a następne co 2-3 tygodnie.
Ponieważ liście są najcenniejsze w tytoniu, zaleca się substancje zawierające azot, aby stymulować ich wzrost. Wskazane jest odżywianie krzaków roztworem naparu z kurczaka (przygotowanego w stosunku 1:10) i złożonych nawozów mineralnych.
W przypadku opóźnienia rozwojowego, deformacji liści i ich przedwczesnego zażółcenia pokazano stosowanie nawadniania z udziałem roztworu odżywczego złożonego z azotanu amonu (30 g), siarczanu lub chlorku potasu (20 g) i wody w temperaturze pokojowej (10 l).
Ważne! Sadzonki tytoniu przesadza się do stałego miejsca po 40–45 dni wzrostu.
Pielenie
Czyste, luźne łóżka nie są kaprysem estetycznych artystów, ale ważnymi wymogami agrotechnicznymi dotyczącymi pielęgnacji każdej uprawy. W zatkanym obszarze, w ciągłej walce o składniki odżywcze, tytoń nie będzie mógł się w pełni rozwinąć. Ponadto chwasty przyciągają szkodliwe owady i są nosicielami wielu chorób.
Dlatego ważne jest po każdym podlewaniu, do tego stopnia, że gleba wysycha kapeluszem, rozluźnia nawy, poprawiając w ten sposób napowietrzanie korzeni i jednocześnie usuwając niepotrzebną roślinność. Ponadto wymagane jest okresowe ręczne pielenie rzędów.
Choroby i szkodniki
Ka i wszyscy inni kuzyni psiankowatych, tytoń jest podatny na:
- zgnilizna korzeni (czarne, sadzonki i suche);
- peronosporoza;
- mączniak prawdziwy;
- alternarioza;
- wierzchołkowa chloroza;
- tytoń lub zwykła mozaika;
- biały pstrokaty.
W przypadku choroby zaleca się stosowanie fungicydów. Ich wybór zależy od stopnia zaawansowania choroby i jej etiologii. Na przykład:
- 50% roztwór Benlaty pomoże poradzić sobie z każdym rodzajem zgnilizny;
- mączniak prawdziwy, w tym fałszywy, a także bakteryjny jarzębina i różne choroby grzybowe we wczesnych stadiach można wyleczyć za pomocą „polikarbacyny”, „Maxima”, „Skora”.
Ze szkodników tytoń może denerwować:
- brzoskwiniowa mszyca (niebezpieczne ze względu na to, że wysysa sok z liści i jest pośrednikiem w trudnych do leczenia infekcjach wirusowych);
- wciornastki (obniża jakość gotowego surowca przez ukąszenia blach, z powodu których przedwcześnie blakną i kruszą się);
- drutowce (uszkodzić korzenie, w wyniku czego usycha cały krzak).
Czy wiesz Władze miasta jednego z miast Indiany (USA) zakazały palenia małp.
Zbieranie i przetwarzanie tytoniu
W przeciwieństwie do innych popularnych odmian tytoniu orientalnego, podczas zbioru wymaga cięcia całego krzaka. Od momentu sadzenia nasion do zbioru minęło nie więcej niż 17 tygodni. Następnie płytki liściowe zatrzymują wzrost i osiągają maksymalną gęstość.
Dojrzałe liście można rozpoznać po jaśniejszym kolorze. Jeśli krzew ma ciemnozielone niedojrzałe okazy, pozostawia się je na kilka tygodni. W niektórych regionach oddzielanie liści od krzewów odbywa się etapami, dzieląc je na 3 części.
Zbiór surowców jest planowany tylko wieczorem.
Następnie usunięte liście są sortowane i zawieszane w pęczkach na otwartym terenie, aby uschły. Po tym etapie surowce umieszcza się do suszenia w ciemnym, suchym pomieszczeniu, w którym temperatura powietrza wynosi +27 ... + 30ºC.
Na dalszym etapie przetwarzania tytoń powinien zostać poddany fermentacji, w wyniku czego kolor jego liści radykalnie się zmieni. Charakterystyczne jest to, że proces ten zależy od tradycji danego regionu, w którym odmiana była uprawiana.
Niektórzy rolnicy uciekają się do naturalnej fermentacji, podczas gdy inni zmieniają właściwości fizyczne liści tytoniu, wykorzystując do tego biologiczny lub chemiczny wpływ. Na przykład niektóre rodzaje tytoniu do tego procesu trwają około 5 lat (są przechowywane w specjalnych beczkach lub belach).
W domu fermentacja odbywa się zgodnie z następującym algorytmem:
- Posortuj solidne płytki liściowe o jednolitym żółtawym kolorze. Jeśli są na nich zielone plamy, wytnij je, aby nie zepsuć surowców.
- Zwilż przedmiot obrabiany z pistoletu po obu stronach i ułóż go w stos. Przykryć polietylenem.
- Po dniu ostrożnie usuń środkową grubą żyłę z każdego arkusza i sprawdź ich wilgotność. Zwilżyć w razie potrzeby. Należy pamiętać, że arkusz jakości nie powinien być surowy, łamać się na zakrętach, a także może nie mieć oznak świeżości. Idealnie struktura płyt przypomina elastyczną miękką tkaninę.W przypadku nadmiernej wilgoci wymagane jest ponowne suszenie.
- Surowce gotowe do fermentacji są kruszone na paski i pakowane w szklane pojemniki z hermetycznymi pokrywkami. Ważne jest, aby statek był w 2/3 pełny.
- Zamknięte pojemniki umieszcza się w piekarniku i inkubuje przez kilka godzin w temperaturze 50ºC. Procedurę powtarza się przez tydzień, okresowo wstrząsając pojemnikami i przestawiając je. Upewnij się, że na ścianach naczyń nie występuje kondensacja. Jego wygląd świadczy o błędach popełnionych na poprzednich etapach zakupów.
- Wysokiej jakości tytoń w 2-3 dniu procesu fermentacji zaczyna wydzielać ostry aromat miodu lub owocowy. Po przetworzeniu należy go wylać na płaską powierzchnię, lekko wysuszyć, a następnie przechowywać w hermetycznie zamkniętym pojemniku.
Orientalne odmiany tytoniu wypadają korzystnie w porównaniu z innymi popularnymi gatunkami. Proces ich uprawy jest prosty i pod wieloma względami podobny do ogrodowych roślin psiankowatych. Jednak pozyskiwanie i przetwarzanie naturalnych surowców wymaga pewnej wiedzy i umiejętności.
