Ziemniaki są popularnym produktem spożywczym w wielu krajach, dlatego na całym świecie produkuje się rocznie wiele nowych odmian, a stare poprawia się. Dzisiaj w artykule rozważymy szczegółowy opis i cechy uprawy w domu jednej z najlepszych odmian ziemniaków - Timo.

Różnorodna historia hodowli

Odmiana Timo została wyhodowana w Finlandii, jej twórcą jest Boreal Plant Breeding LTD. Ponieważ Finlandia jest krajem północnym, okres wegetacji roślin jest dość krótki, ale ciepłe i słoneczne lata pozwalają uprawiać ziemniaki wysokiej jakości.

Aby ziemniaki mogły rosnąć i dojrzewać w krótkim czasie, hodowcy aktywnie tworzą ultra wczesne odmiany, z których jedną jest Timo. Ze względu na wczesną dojrzałość odmianę można z powodzeniem uprawiać w całym środkowym pasie Rosji.Eksperci zalecają wybór północnych, środkowych i północno-zachodnich regionów do uprawy ziemniaków Timo.

Opis i charakterystyka

Każda odmiana różni się wyglądem krzewu, bulw, ma szczególny smak i zestaw cech, które czynią go wyjątkowym i odróżniają go od innych podobnych odmian. Rozważ opis wyglądu rośliny, owoców i główne cechy odmiany Timo.

Morfologia krzewów i bulw

Wysokość krzewów ziemniaczanych wynosi 40 cm, roślina ma silne łodygi o nasyconym zielonym kolorze. Młode krzewy mają dobrze liściaste pędy, liście są duże, zielone z błyszczącą powierzchnią, wydłużone, mają kształt owalny.

Pąki są zbierane w małe kwiatostany o fioletowo-niebieskim kolorze, charakteryzujące się średnią tendencją do tworzenia jagód. Pod krzakiem zwykle powstaje od 5 do 10 bulw. Ziemniak ma owalny okrągły kształt, waga jednego owocu wynosi średnio 80–130 g.

Owoce rośliny pokryte są cienką, gęstą skórką słomy w kolorze słomy. Podczas ich cięcia można zaobserwować jasnobeżowy kolor miazgi. Oczy są płytkie, co pozwala obrać owoce, pozostawiając maksymalną ilość miazgi.Skrobia ziemniaczana Timo wynosi od 12,9 do 14,2%. Okres technicznej dojrzałości ziemniaków przypada na 60–70 dni po pojawieniu się pierwszych sadzonek, a zbiór może być już na 40–45 dni.

Czy wiesz Białoruś jest światowym liderem w konsumpcji ziemniaków: około 183 kg roślin okopowych na jednego obywatela rocznie.

Smak i skład ziemniaków

Pomimo zwiększonej skrobiowości owoców ich smak jest bardzo dobry - wynik degustacji wynosi 4,1 punktu.

Owoce odmiany Timo po cięciu praktycznie nie zmieniają koloru, co jest bardzo cenione przez gospodynie domowe i przedsiębiorstwa przetwórcze, ponieważ zachowany jest atrakcyjny wygląd surowych polan. Owoce są doskonałe zarówno do gotowania, jak i smażenia - nie rozpadają się pod wpływem obróbki cieplnej, ale w razie potrzeby łatwo przekształcają się w tłuczone ziemniaki.

Skład odmian ziemniaków Timo (na 100 g):

• 77 g wody;
• 2 g białka;
• 18 g węglowodanów;
• 1 g błonnika pokarmowego;
• 0,7 g pektyn;
• 0,2 g kwasów organicznych;
• 1,1 g popiołu.

• witaminy A, grupa B (B1, B2, B5, B6, B9), C, E, K;
• potas;
• wapń
• magnez
• żelazo;
• fosfor;
• sód;
• mangan;
• jod;
• miedź;
• molibden;
• selen;
• fluor;
• cynk

Odmiana Stabilność i wydajność

Przy odpowiedniej uprawie i przestrzeganiu zaleceń z 1 ha można zbierać od 200 do 500 centów plonów. Przy wczesnym zbiorze młodych owoców plon jest niższy - do 250 centów na 1 ha.

Ważne! Podczas uprawy odmian na gęstych i nieuporządkowanych glebach owoce wyróżniają się brakiem składników odżywczych w kompozycji.

Odmiana jest wysoce odporna na choroby i szkodniki; nie jest podatna na skutki strupu, ryzoktonii, raka ziemniaka i czarnej nogi.

Z uwagi na fakt, że Timo ma dobrą odporność na skręcanie liści i szczep wirusa M, nie wymaga aktualizacji materiału siewnego i nie ulega degeneracji przez lata. Ponadto odmiana toleruje zmiany warunków pogodowych, nie cierpi na suszę ani nadmiar wilgoci.

Plusy i możliwe wady

• Odmiana różni się od innych podobnych zestawem pozytywnych cech, które są przedstawione:
• wczesne dojrzewanie plonu;
• wysoka odporność na susze i podlewanie gleby;
• wytrzymałość skórki, która minimalizuje ryzyko uszkodzenia mechanicznego;
• odporność na raka ziemniaka;
• możliwość uprawy w regionach północnych.

Ważne! Główną cechą tej odmiany jest to, że udaje jej się uformować plon jeszcze zanim młode owoce zostaną dotknięte zarazą późną — powszechna nieuleczalna choroba bulw.

• Pomimo dużej liczby zalet ziemniaki Timo mają pewne wady:
• niska odporność blatów na zarazę;
• średnia wydajność w przypadku regularnych spadków temperatury;
• słaba konserwacja owoców w przypadku nieprzestrzegania zaleceń dotyczących techniki rolniczej, silne kiełkowanie.

Cechy uprawy i pielęgnacji na zewnątrz

Aby proces uprawy ziemniaków odmiany Timo był tak prosty i zrozumiały, jak to możliwe, a plony były wysokie, należy szczegółowo rozważyć cechy jego sadzenia i maszyn rolniczych.

Optymalne miejsce i czas lądowania

Biorąc pod uwagę cechy klimatyczne określonego regionu, Odmiana Timo powinna być sadzona na otwartym terenie w kwietniu lub maju.

Głównymi kryteriami wyboru odpowiedniego okresu do sadzenia są rozgrzana gleba i brak silnych różnic temperatur w ciągu dnia i nocy.Najlepszym miejscem do sadzenia ziemniaków jest lekka piaszczysta lub piaszczysto-gliniasta glebagdzie wcześniej rosły trawy wieloletnie, rośliny ozime lub rośliny siderata.

Istnieje możliwość uprawy roślin na ciężkich glebach, ale są one przygotowywane z wyprzedzeniem przez sadzenie upraw dyni, owsa, gryki, lucerny, rzodkiewki na terytorium.

Próbują rozluźnić ciężkie gleby, dodając dużą ilość gruboziarnistego piasku (2 wiadra na 1 m² powierzchni), wzbogacając go torfem, próchnicą lub kompostem o masie 10 kg na 1 m².

Teren do sadzenia ziemniaków powinien być dobrze chroniony przed wiatrem od strony północnej i północno-wschodniej - na przykład sadzenie z drzew lub budynków.

Oświetlenie nie odgrywa dużej roli, więc strona może znajdować się zarówno w cieniu, jak i w bezpośrednim świetle słonecznym.

Przygotowanie materiału do sadzenia i wzoru sadzenia

Ponieważ czas sadzenia ziemniaków w glebie różni się w zależności od regionu, przygotowanie bulw rozpoczyna się również w różnych momentach, ale zawsze na miesiąc przed sadzeniem.Przede wszystkim sortowany jest materiał do sadzenia, każda jednostka jest badana pod kątem gnicia, uszkodzeń, śladów szkodników.

Owoce o masie większej niż 40 g nadają się do sadzenia - taki materiał do sadzenia kiełkuje dobrze i szybko, zawiera wystarczającą ilość składników odżywczych, aby uformować silny krzak i dobre zbiory.

Ważne! Im większa bulwa, tym bardziej owocny będzie krzew. Najwyższą wydajność uzyskuje się zwykle przy sadzeniu bulw, których waga przekracza 100 g.

Wybrany materiał do sadzenia poddawany jest wstępnemu przygotowaniu do sadzenia w celu szybkiego wschodu sadzonek i skrócenia czasu dojrzewania bulw.

Aby przygotować bulwy, kiełkuje się je w dobrze oświetlonych pomieszczeniach w temperaturze od +12 do + 15 ° C przez 25–35 dni. Konieczne jest ułożenie ziemniaków do kiełkowania w 1 warstwie, przy braku wolnej przestrzeni - w 2-3 warstwach.Wilgotność powietrza w pomieszczeniu musi być utrzymywana na poziomie 40-50%. Aby wykluczyć możliwość gnicia lub uszkodzenia bulw przez grzyb, pomieszczenie powinno być regularnie wentylowane.

Jeśli po wykiełkowaniu materiał do sadzenia będzie musiał zostać przetransportowany, lepiej jest natychmiast umieścić go w drewnianych skrzyniach lub koszach, aby nie oderwać kiełków podczas przenoszenia owoców.Aby uzyskać wysokie plony, obserwuje się następujący schemat sadzenia bulw: między ziemniakami, podczas sadzenia w otworach, zachowuje się odległość 70 - 80 cm, między rzędami - 35 cm Głębokość sadzenia - nie więcej niż 5 cm.

Częstotliwość nawadniania i nawożenia

Odmiana nie wymaga częstego podlewania. Częstotliwość można regulować w oparciu o pierwsze oznaki braku wilgoci - więdnięcie dolnych liści na krzakach. Do podlewania należy użyć lekko podgrzanej wody z beczki; optymalna temperatura wynosi od +15 do + 20 ° С.

Kiedy krzaki zaczynają kwitnąć, podlewanie jest nieco szybsze - do 1 razy w tygodniu. Podlewanie roślin powinno odbywać się wieczorem lub rano, aby wilgoć mogła dotrzeć do korzeni ziemniaków przed upałem.Kluczem do dobrego zbioru jest regularne nawożenie w glebie, które odbywa się:

• po kiełkowaniu i aktywnym wzroście wierzchołków - do gleby nakłada się roztwór dziewanny (0,5 l nawozu na 10 l wody), 1 l opatrunku górnego na krzak;
• podczas pojawienia się pąków - zasilany roztworem popiołu (200 g na 10 l wody), 0,5 l na każdy krzak;
• kiedy krzak kwitnie - przygotować roztwór dziewanny (200 g na 10 l wody), 0,5 l na każdy krzak.

Czy wiesz Blaty ziemniaczane są trujące: zawiera solaninę, której maksymalna ilość jest skoncentrowana w jagodach rośliny — 1-2 jagody mogą powodować ciężkie zatrucie u ludzi.

Zwalczanie chwastów

Chwasty zakłócają normalne odżywianie ziemniaków, wywołują brak tlenu, wolną przestrzeń i zakłócają tworzenie się jajnika, dzięki czemu mogą powodować niską wydajność.

Regularne podlewanie powoduje aktywny wzrost roślinności chwastów, dlatego konieczne jest terminowe chwastowanie naw i usuwanie chwastów, które wyrosły ręcznie w buszu.Aby spowolnić wzrost chwastów, ułatwić utrzymanie łóżka i zminimalizować koszty pracy, zaleca się ściółkowanie przejść. Chochoł zachowa wilgoć w glebie przez długi czas.

Jak zwykle stosuje się słomę, torf lub trociny, których warstwa nie powinna być mniejsza niż 6 cm.

Główne choroby i szkodniki odmiany

Główną chorobą, na którą krzak ma niską odporność, jest zaraza późna. Przejawia się w postaci brązowych plam na liściach, może przejść do bulw, dlatego wymagane jest terminowe spryskanie krzaka siarczanem miedzi (10 g produktu na 10 l wody).Zapobieganie polega na przestrzeganiu reżimów nawadniania i nawożenia, a także na terminowym niszczeniu chwastów.

Niestety odporność każdej odmiany ziemniaka na szkodniki jest minimalna, dlatego tylko profilaktyka w postaci przetwarzania materiału sadzeniowego w specjalnych preparatach owadobójczych może uratować plon.

Dobre wyniki można uzyskać, traktując bulwy preparatami Prestige, Maxim, Kruiser, które są w stanie chronić plon przed stonką ziemniaczaną, drutem, cykadami, mszycami, wciornastkami, ćmami, pchłami.

Konieczne jest stosowanie narkotyków zgodnie z instrukcjami wskazanymi na opakowaniu.

Zbiór i przechowywanie

Bliżej okresu zbioru szczyty ziemniaków zaczną więdnąć i wysychać - w tym czasie możesz zacząć kopać bulwy. Warto również zwrócić uwagę na zalecany czas czyszczenia łóżek - nie wcześniej niż 60 dni po wystąpieniu pierwszych przyjaznych pędów.

Zbiory są lepsze przy suchej, ciepłej pogodzie, aby chronić ziemniaki przed zgnilizną i grzybem. Lepiej jest wykopać krzaki za pomocą widły, podważając dziurę i wyciągając szczyty uprawy rękami na powierzchnię.

Ziemniaki są obrane z resztek gleby i pozostawione na 2 godziny na powierzchni dla dobrego suszenia. Suszone ziemniaki są sortowane według wielkości, uszkodzone, chore, zielone próbki są usuwane, aby nie zepsuły wysokiej jakości bulw podczas przechowywania.

Czy wiesz Ojczyzna ziemniaków — Ameryka Południowa, gdzie nadal występują dziko krzewy roślinne.

Lepiej jest przechowywać plony w drewnianych skrzyniach, koszach lub workach warzywnych w piwnicy lub w chłodnym, ciemnym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

Tak więc ziemniaki odmiany Timo dobrze rosną w warunkach środkowej linii, nie są wymagające w warunkach pogodowych i są łatwe w pielęgnacji.

Aby proces uprawy był jak najprostszy i przyniósł plony o wysokiej jakości, należy postępować zgodnie z zaleceniami szczegółowo opisanymi w artykule.