Sadzonki papryki słodkiej są delikatne i kruche, okres jej uprawy jest dość długi, a zatem jest podatny na choroby o charakterze zakaźnym. Ponieważ choroby te są zakaźne, mogą zniszczyć wszystkie sadzonki, dlatego hodowcy muszą wiedzieć, jak rozpoznać każdą chorobę, jak sobie z nią poradzić i jak zapobiegać jej występowaniu.

Sadzonki Papryki

Pieprz przybył do nas z ciepłych krajów tropikalnych, gdzie latem średnia temperatura wynosi + 25 ° C, a zimą + 13 ° C, a zatem w naszych warunkach klimatycznych jest uprawiana przez sadzonki. Dla dobrego wzrostu i zdrowia rośliny potrzebują warunków środowiskowych i pielęgnacyjnych, które są jak najbardziej zbliżone do tych związanych z ich naturalnym środowiskiem.

W przypadku pieprzu jest to:

• ciepło;
• dobre oświetlenie (uprawa we wschodnich i południowo-wschodnich oknach);
• umiarkowana wilgotność bez wysuszania i stagnacji wody;
• wietrzenie bez przeciągów.

Jeśli te warunki nie są przestrzegane, sadzonki zaczynają boleć, rozwijają się na nim niebezpieczne choroby:

• grzybicze;
• bakteryjny;
• wirusowy.

Ważne! Zdrowie papryki słodkiej zależy od 50% jakości nasion i gleby oraz 50% właściwej pielęgnacji.

Choroby grzybicze

Zwykle grzyby zawsze żyją w glebie w niewielkiej ilości, co nie jest niebezpieczne dla roślin. Jednak gdy pojawią się sprzyjające warunki, organizmy te zaczynają nadmiernie się rozwijać, powodując nieodwracalne szkody dla sadzonek.

Do rozwoju grzybów wymaga:

• wysoka wilgotność;
• niska temperatura;
• obfitość cienia i pogrubienie roślin.

Takie warunki powstają, gdy niezgodność z technologią rolniczą uprawy papryki. Są niebezpieczne dla sadzonek i sprzyjają chorobom grzybiczym.

Czarna noga

Choroba charakteryzuje się zmianą łodygi sadzonek w strefie podstawy - staje się cieńsza, słabsza, ciemnieje i wkrótce wysycha. Zwykle dzieje się to na wczesnych etapach rozwoju - od momentu pojawienia się pierwszych pędów do utworzenia 2-3 pierwszych prawdziwych liści. Chore rośliny więdną, spadają na ziemię i umierają.

Czarna noga występuje tylko pod pewnymi warunkami:

• różnice temperatur od wysokiej do niskiej;
• zbyt ciepło i wilgotno;
• zimna gleba;
• nadmierne nawodnienie;
• stagnacja wody;
• pogrubienie sadzonek;
• podlewanie zimną wodą.

Ważne! Tabletki torfowe lub kokosowe są idealne do uprawy sadzonek. Czarna noga nigdy się w nich nie rozwija. Ponadto nie można nurkować w kiełkach w takich tabletkach.

Kontrola chorób

Leczenie jest następujące:

1. Zniszczenie dotkniętych pędów. Są zarażone i już nie są zdolne do życia, dlatego aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się czarnej nogi, chore próbki należy usunąć.
2. Przetwarzanie reszty sadzonek za pomocą Fitosporyny. Aby przygotować roztwór, musisz rozcieńczyć 100 ml leku w 10 l wody. Podlej rośliny lub spryskaj je.
3. Podlewanie 1% płynem Bordeaux, nasyconym malinowym roztworem nadmanganianu potasu.
4. Posyp ziemię pod sadzonkami mieszanką popiołu drzewnego (1 szklanka) i siarczanu miedzi (1 łyżeczka).

Zapobieganie

Choroba jest zwykle trudniejsza do wyleczenia niż zapobieganie jej wystąpieniu.

Czarna noga nie uderza w sadzonki, jeśli:

1. Zdezynfekuj nasiona przed sadzeniem. Aby to zrobić, trzymaj ziarna w roztworze nadmanganianu potasu przez pół godziny lub traktuj Fitosporin.
2. Dezynfekować glebę. Możesz to zrobić na różne sposoby: zalać wrzącą wodą, kalcynować w piekarniku, potraktować preparatami EM, zalać roztworem nadmanganianu potasu. Nie należy jednak sadzić nasion natychmiast po dezynfekcji, ponieważ „wypalą się” one w takiej glebie. Przed sadzeniem pozwól ziemi „odpocząć” przez 2 dni.
3. Trzymaj się temperatury. Temperatura powietrza powinna wynosić + 20 ° C w ciągu dnia, + 15 ° C w nocy. Unikaj nagłych zmian, unikaj przeciągów, nie wlewaj pieprzu zimną wodą.
4. Zapewnij umiarkowane podlewanie. Stojąca woda, szczególnie w połączeniu z wysokimi lub niskimi temperaturami, powoduje rozwój grzyba. Podlewanie powinno być umiarkowane i regularne; poluzuj glebę po podlaniu, aby była lekka i oddychająca.
5. Posyp ziemię wierzchnią warstwą kalcynowanego piasku rzecznego. W takich warunkach pleśń nie rozwija się na powierzchni.
6. Unikaj zbyt ciasnych lądowań. Sadzonki papryki muszą nurkować na czas. Jednak najlepiej sadzić nasiona w osobnych małych pojemnikach lub doniczkach, ponieważ pieprz nie toleruje zbierania.
7. Zapewnić dobre oświetlenie, umieszczenie sadzonek w oknach po słonecznej stronie.

Czy wiesz 10 lat - w tak długim okresie grzyby wywołujące więdnięcie mogą żyć w glebie.

Szara zgnilizna

Pierwszym znakiem jest pojawienie się brązowych, płaczących plam w dolnej części łodygi lub na liściach. Z czasem takie plamy pokrywają się szarą powłoką lub cienką białawą powłoką. Przyczyną tego zjawiska jest nadmierna wilgotność, stagnacja wody w glebie i niskie temperatury. Konsekwencje - wzrost roślin spowalnia, zanikają, stają się niezdolne do fotosyntezy, dlatego z czasem umierają.

Kontrola chorób

Jeśli ta choroba już dotknęła sadzonki, musisz wykonać następujące czynności:

1. Zniszcz wszystkie chore kiełki. Są zaraźliwi i nie można ich już uratować. Zdrowa potrzeba przesadzenia na nową, zdezynfekowaną glebę.
2. Wlać i spryskać pozostałe sadzonki roztworami dezynfekującymi: nadmanganian potasu, witriol, płyn Bordeaux.
3. Potraktuj rośliny fungicydem Kuproksat zgodnie z instrukcją.
4. Użyj ludowego środka - naparu czosnkowego. Do jego przygotowania nalegaj na 2 dni 30 g czosnku rozcieńczonego w 5 l wody. Posyp pieprz gotowym naparem.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze to:

• przestrzeganie reżimu temperaturowego;
• zapobieganie różnicom temperatur;
• podlewanie w temperaturze pokojowej;
• brak przeciągów;
• umiarkowane podlewanie;
• rozluźnienie gleby.

Późna zaraza

Pojawia się w postaci brązowych plam. Początkowo są małe, ale wkrótce łączą się w jedno duże miejsce. Wpływa na łodygę i liście. Liście bledną i opadają. Trzon w miejscach zwężenia może pęknąć. Pod wpływem zarazy, sadzonki blakną, przestają rosnąć, a fotosynteza się zatrzymuje. Rośliny umierają. Choroba rozwija się tylko wtedy, gdy używana jest zanieczyszczona gleba lub występuje nadmierna wilgotność.

Czy wiesz Phytophthora, która uderzyła w irlandzkie pola ziemniaczane w połowie XIX wieku, spowodowała śmierć 1 miliona Irlandczyków i 2 milionów więcej emigrantów za granicę.

Kontrola chorób

Chore kiełki należy natychmiast usunąć.

Możesz walczyć z inwazją grzybów za pomocą narkotyków:

• Previkur;
• „Fitodoctor”;
• „Bariera”;
• Trichodermin;
• Bariera

Można także dezynfekować rośliny nadmanganianem potasu, płynem Bordeaux, naparem czosnkowym lub roztworem jodu (5 ml jodu na 1 litr wody).

Zapobieganie

Aby zapobiec chorobie zarazy późnej, można zastosować następujące metody:

• umiarkowane podlewanie;
• rozluźnienie gleby;
• komfortowa temperatura powietrza;
• brak wysokiej wilgotności;
• dezynfekcja nasion przed sadzeniem;
• kalcynacja gleby;
• nawożenie nawozami potasowymi i fosforowymi.

Fusarium i twardzina

Obie choroby znane są pod ogólną nazwą - więdnięcie grzybów. Choroba zwykle zaczyna się od nadmiernej wilgotności, obfitego podlewania, w połączeniu z wysokimi temperaturami od + 20 ° C i powyżej. Objawy i leczenie są takie same. Nie ma wyraźnych oznak choroby. Sadzonki bez wyraźnego powodu zaczynają zanikać. Na liściach i łodygach nie ma plam ani uszkodzeń.

Powód jest znacznie głębszy - w korzeniach. Grzyby infekują system korzeniowy. Najpierw małe gałęzie korzeni, a następnie grzybnia rozprzestrzenia się na pozostałe większe korzenie. Żywienie papryki jest zakłócone, naczynia krwionośne zatkają się, w wyniku czego opadają liście, a następnie więdnięcie i śmierć. Łatwo jest sprawdzić fusarium i sclerotinia: przeciąć roślinę przez łodygę i spojrzeć na miejsce cięcia - łodyga wewnątrz zmieni kolor na brązowo-brązowy.

Kontrola chorób

Nie można wyleczyć więdnięcia grzyba, więc chore rośliny należy zniszczyć i nie próbować ratować dotkniętych nimi okazów.

1. Zdezynfekuj glebę roztworem nadmanganianu potasu.
2. Potraktuj glebę Planrizem.
3. Traktować sadzonki papryki słodkiej oznacza „Oksikhom” lub „Previkur”.

Zapobieganie

Głównym powodem więdnięcia są osłabione rośliny, często z uszkodzonymi korzeniami, co może się zdarzyć przy niedokładnym obluzowaniu lub uszkodzeniu przez owady. Silne kiełki o dobrej odporności zwykle skutecznie przeciwstawiają się fusarium i sklerocinii.

Aby zapobiec:

• zdezynfekować nasiona i glebę przed sadzeniem;
• nasiona można również traktować Fundazolem.

Choroby bakteryjne

Ta kategoria chorób jest wywoływana przez bakterie. Zwykle nie ma wyraźnych oznak; często krzyżują się z objawami innych chorób. Choroby bakteryjne mogą być zarówno miejscowe, jak i bardzo zakaźne, rozprzestrzeniając się na sadzonki. Zakażenie zachodzi od chorych roślin, przez skażoną glebę lub gdy są przenoszone przez owady i zwierzęta. Pod warunkiem, że gnijące resztki roślin pozostaną w glebie, bakterie mogą żyć w takiej glebie przez wiele lat.

Czarne bakteryjne plamienie

Takie plamienie nazywa się czarnym z jakiegoś powodu, ponieważ małe liście w kolorze czarnym, żółtawym obrysie, rozłożone na liściach i łodygach. Na pieprz wpływa czarna plamka bakteryjna od początku pierwszych pędów. I zwykle kończy się śmiercią.

Kontrola chorób

Metody walki są następujące:

1. Usuwanie roślin wykazujących oznaki czarnego plamienia bakteryjnego.
2. Dezynfekcja gleby i innych sadzonek za pomocą tych samych środków, które są stosowane w chorobach grzybiczych (nadmanganian potasu, płyn Bordeaux).
3. Zapobieganie
4. Kalcynacja gleby.
5. Moczyć nasiona w nadmanganianu potasu przed sadzeniem.
6. Zaprawianie nasion Fitolavin-300.

Błyskawiczne więdnięcie bakterii

W tej chorobie bakterie wchodzą do rośliny i rozprzestrzeniają się wszędzie. Z tego łodygi i liście żółkną. W rezultacie sadzonki bardzo szybko blakną i umierają. Jeśli zostanie wykonane nacięcie na łodydze, z niego wypłynie biały śluz.

Kontrola chorób

Środki kontroli są następujące:

1. Zniszczenie chorych sadzonek.
2. Dezynfekcja gleby

Zapobieganie

Nie można uratować chorych kiełków. Bakterie rozprzestrzeniają się szybko, wpływając na całe sadzonki, dlatego o wiele łatwiej jest zapobiegać rozwojowi bakterii niż walczyć z konsekwencjami.

Aby zapobiec chorobie:

1. Zdezynfekować glebę i nasiona. Ziarna można namoczyć w naparze czosnkowym.
2. Trzymaj się temperatury.
3. Obserwuj umiarkowane podlewanie.
4. Natychmiast usuwaj osłabione rośliny, nie czekając, aż bakterie zaczną się w nich rozwijać. Cierpią tylko kiełki o słabej odporności.
5. Przyczyniają się do powstawania odporności dzięki biostymulantom i mineralnym opatrunkom dolistnym.
6. Spryskaj sadzonki preparatami ochronnymi zawierającymi miedź (siarczan miedzi, mieszanka Bordeaux, Kurzat, Oksikhom itp.).

Miękka zgnilizna bakteryjna

Choroba ma podobne objawy z błyskawicznym więdnięciem bakterii. Bakterie również przenikają do rośliny, wpływając na wszystkie jej części. Naczynia są zatkane, jedzenie zatrzymuje się. Miękka zgnilizna bakteryjna przejawia się w postaci przebarwienia łodyg i jej pustki, na liściach pojawiają się oznaki chlorozy i martwicy, a także możliwe jest pojawienie się miękkich wodnistych zagłębień.

Choroba pojawia się tylko w niektórych sytuacjach:

• kiedy bakterie przedostają się przez uszkodzenie roślin;
• w warunkach wysokiej wilgotności i ciepła;
• przy braku wentylacji.

Kontrola chorób

Środki kontroli są następujące:

1. Zniszczenie chorych roślin.
2. Dezynfekcja pozostałych sadzonek i gleby.
3. Usuwanie wszelkich resztek zainfekowanych sadzonek z ziemi, ponieważ będą służyć jako siedlisko rozprzestrzeniania się infekcji.

Zapobieganie

Możesz zapobiec chorobie za pomocą następujących środków:

1. Dezynfekcja ziemi.
2. Zaprawianie nasion.
3. Zgodność z temperaturą i nawadnianiem.
4. Poluzowanie gleby.
5. Regularna wentylacja bez przeciągów.

Bakteryjny rak pieprzu

Kolejna choroba, która atakuje sadzonki papryki słodkiej. Nie jest leczony i jest bardzo niebezpieczny. Pojawia się w postaci plam na liściach. Na początku są małe, mają nieregularny kształt. Są brązowe, ale środek jest jaśniejszy. W trakcie choroby małe plamki łączą się w duże, o średnicy do 3 cm. Z kolei na dużych plamach tworzy się skorupa.

Przyczyną rozwoju choroby są:

• zawartość wysokiej temperatury od + 25 ° C do + 35 ° C;
• nadmierna wilgotność, która często jest nieodłączną cechą schronów szklarniowych;
• metoda zraszania;
• gęste lądowania.

Bakterie są transportowane na różne sposoby:

• owady
• narzędzia
• ręce ludzi.

Kontrola chorób

Przed usunięciem chorych roślin należy najpierw przetworzyć i zdezynfekować zdrowe sadzonki. Do tego odpowiednie są dowolne preparaty zawierające miedź.

Zapobieganie

W celu zapobiegania stosuje się wszystkie powyższe środki. Najbardziej skuteczne będzie zastosowanie „Fitolavin-300” do zaprawiania nasion przed sadzeniem.

Choroby wirusowe

Wirusy są niebezpieczne, powodują nieodwracalne zmiany w komórkach nosicielskich, a wywołane nimi choroby nie są uleczalne. Wirusy rozprzestrzeniają się za pośrednictwem wektorów - szkodników owadzich, które jedzą delikatne warzywa pieprzowe.

Mozaika tytoniowa

Choroba powoduje wirusa mozaiki tytoniowej - TMV. Może być przenoszony z rośliny na roślinę, poprzez skażoną glebę, nasiona, sprzęt. Jednak najczęściej jest dystrybuowany przez owady: roztocza zjadające rośliny, mszyce, mrówki. Choroba pojawia się na liściach w postaci mozaikowego lub marmurowego wzoru ciemnych i jasnozielonych plam.

Podświetlanie miejsc występuje z powodu faktu, że wirus przenikający do komórek powoduje ich zmiany patologiczne. Z czasem mozaika ciemnieje, liście stają się czarne, krzepną i ostatecznie odpadają.

Czy wiesz Pierwszym wykrytym wirusem jest wirus mozaiki tytoniowej. Został odkryty pod koniec XIX wieku przez rosyjskiego mikrobiologa Iwanowskiego, który odkrył, że rośliny tytoniu infekują organizmy znacznie mniejsze niż bakterie.

Kontrola chorób

Choroba jest nieuleczalna. Chore kiełki można usunąć i spalić, jednak najprawdopodobniej wirus został już przeniesiony na pozostałe sadzonki, z powodu których wszystko umrze.

Zapobieganie

Aby zapobiec pojawieniu się wirusa mozaiki tytoniowej na następujące sposoby:

1. Do dezynfekcji nasion i ziemi.
2. Do obróbki gleby środkami dezynfekującymi.
3. Używaj tylko czystych narzędzi.
4. Delikatnie zanurz paprykę, ponieważ wirus przenika do zmian.
5. Zwalczaj szkodniki środkami owadobójczymi w odpowiednim czasie.

Stolbur

Choroba jest również znana jako fitoplazmoza. Wpływa na system korzeniowy, powodując jego gnicie. Z tego powodu rośliny nie otrzymują wystarczającej ilości składników odżywczych, zaburzony jest metabolizm. W rezultacie wzrost spowalnia i powstaje zjawisko takie jak karłowatość. Liście stają się małe, wysychają, kręcone, żółkną.

Zakażenie kolumnowe występuje głównie przez cykady - szkodniki pijące soki roślinne. Podczas odżywiania cyrk przebija powierzchnię liści. W te nakłucia wirus przenika. Cykady są najbardziej aktywne w maju, dlatego w tym okresie istnieje największe prawdopodobieństwo zachorowania sadzonek. Mszyce, przędziorków, wciornastki również niosą stolburę.

Ważne! Żadna z odmian pieprzu nie ma dobrej odporności, aby wytrzymać stolbury.

Kontrola chorób

Nadal nie ma lekarstwa na tę chorobę, która byłaby wystarczająco skuteczna. Można jednak zastosować wszystkie poprzednie miary, jednak przyczyną rozprzestrzeniania się infekcji wirusowej są wektory owadów. Tak więc walka powinna mieć na celu przede wszystkim zapobieganie ich pojawianiu się na twoich sadzonkach papryki.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze obejmują traktowanie papryki środkami owadobójczymi w celu zapobiegania szkodnikom.Choroby, na które narażone są sadzonki papryki, niezależnie od tego, czy są grzybicze, bakteryjne czy wirusowe, są najczęściej nieuleczalne. Niezależnie od tego, jaką chorobę nawiedziły rośliny, chore kiełki należy zniszczyć, a zdrowe należy leczyć środkami ochronnymi. Jednak sukces uprawy polega przede wszystkim na zapobieganiu - dezynfekcji nasion i gleby przed sadzeniem, nawożeniu dla silnej odporności, przestrzeganiu odpowiednich warunków uprawy wymaganych przez paprykę.

Obejrzyj wideo: Pomidory - częste choroby pomidorów - zaraza ziemniaka i inne (Grudzień 2024).