Odmiany ziemniaków Irbitsky pojawiły się na rynku stosunkowo niedawno, jednak od kilku lat aktywnej uprawy wielu plantatorom warzyw już się podobało. Ta odmiana jest cenna dla tych, którzy ją zasadzili, ze względu na jej bezpretensjonalność, odporność na zmiany pogody, a także doskonały smak. Następnie poznasz główne cechy ziemniaka Irbitsky, a także zapoznasz się z podstawowymi zasadami jego udanej uprawy.
Opis i cechy charakterystyczne odmiany
Irbitsky to bezpretensjonalna odmiana ziemniaków w środku sezonu przeznaczona do uprawy w strefach umiarkowanych i północnych. Od początku sadzonek do kopania bulw często zajmuje od 70 do 90 dni, co pozwala uzyskać plony nawet na obszarach o krótkim lecie. Roślina została wyhodowana nie tak dawno temu: w 2009 r. Odmiana została po raz pierwszy wprowadzona do testów przemysłowych, po czym natychmiast podbiła nowoczesny rynek gatunków owoców. Autorami rośliny byli rosyjscy hodowcy z Ural Research Institute Rosyjskiej Akademii Rolniczej.
Czy wiesz Jedną z najbardziej znanych zabawek na świecie jest Mr. Głowa ziemniaka. Jest to plastikowa bulwa z wszelkiego rodzaju wymiennymi częściami i akcesoriami (oczy, uszy, ręce, buty, czapka, język, wąsy itp.).
Ziemniak ten ma typowe cechy morfologiczne: jest średniej wielkości rośliną zielną, z częściowo wyprostowaną łodygą i pośrednim rodzajem wzrostu. Wysokość rośliny wynosi od 50 do 60 cm, liście są duże lub średniej wielkości, typu pośredniego, kolor liści jest nasycony jasnozielony. Ostrze liścia jest niesparowane i rozcięte i składa się z 3–7 płatów. Odmiana kwitnie polubownie i obficie. W tym czasie na krzaku rozwijają się małe kwiaty o antrocjonicznym kolorze od wewnątrz. Po kwitnieniu na krzaku pojawiają się owoce - wieloziarniste jagody o jasnozielonym odcieniu, o średnicy około 2 cm.
Pod względem kształtu i struktury są podobne do owoców pomidorów. Jagody są trujące, dlatego nie stosuje się ich w żywności. Bulwy odmiany są okrągłe, lekko podłużne, z czerwono-żółtą skórką. Bulwy rozwijają małe oczy o ciemnoczerwonym kolorze. Miąższ bulw w sekcji jest gęsty, wodnisty, nasycony jasnożółty. Rozmiar bulw jest średni; masa przeciętnego okazu nie przekracza 190 g.
Plony są wysokie: w optymalnych warunkach wzrostu można zebrać od 25 do 40 ton na hektar. Smak ziemniaków jest zwiększony; bulwy charakteryzują się dość wysoką zawartością skrobi i niskim indeksem cukru. To sprawia, że pulpa jest umiarkowanie nasycona substancjami aromatycznymi i dobrze smakuje. Z kolei potrawy z tego ziemniaka mają umiarkowany smak ziemniaka, co czyni go uniwersalnym do przygotowywania dowolnych potraw i przystawek.
Zalety i wady
- Odmiana stała się popularna dzięki takim funkcjom:
- wysoka wydajność;
- bezpretensjonalność wobec warunków uprawy;
- doskonała jakość utrzymywania plonów (około 97%);
- odporność na poważne zmiany zakaźne;
- niski współczynnik degeneracji;
- bulwy są odporne na uszkodzenia mechaniczne;
- zwiększone właściwości handlowe bulw;
- plon dojrzewa razem, co pozwala uzyskać duże bulwy o prawie równej wielkości.
W całej historii istnienia nie znaleziono wad w odmianie Irbitsky. Pewne trudności, w tym spadek plonu, zaobserwowano tylko w przypadku rażącego naruszenia technik uprawy rolnej i ogólnych zasad pielęgnacji sadzenia.
Sadzenie ziemniaków
Ten rodzaj ziemniaka nie wymaga żadnych skomplikowanych metod sadzenia, więc każdy ogrodnik może uprawiać go na swojej działce. Najważniejsze w tym samym czasie jest wybór wysokiej jakości i zdrowego materiału do sadzenia, a także odpowiednie przygotowanie miejsca do sadzenia. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę nie tylko cechy fizjologiczne rośliny, ale także jej potrzeby metaboliczne.
Zasady rotacji upraw
Pierwszą rzeczą, którą należy wiedzieć podczas sadzenia ziemniaków jest to, że wymaga żyznej gleby i specjalnego mikroklimatu glebowego. Można to osiągnąć, zmieniając miejsce w różnych kulturach. W takim przypadku możliwe jest nie tylko zapewnienie umiarkowanej ekstrakcji składników odżywczych z gleby, ale także ochrona bulw przed uszkodzeniem przez różne szkodniki i choroby. Wyjaśnia to fakt, że podczas uprawy ziemniaków w monokulturze gleba jest aktywnie nasycana resztkami wierzchołków i innych tkanek. Z tego powodu w glebie powstaje korzystne tło dla długoterminowej ochrony patogenów określonych zakażeń, a także larw owadów szkodników.
Istnieje wiele programów płodozmianu z aktywnym wykorzystaniem ziemniaków, ale wśród mieszkańców lata tak zwane dwu- i trzyletnie płodozmianowe są uważane za najbardziej popularne. Opierają się one na podziale terenu na odpowiednio 2 lub 3 jednolite strefy, na których uprawiana jest osobna uprawa. Alternatywnie, z każdym sezonem uprawy są wymieniane między strefami, co stwarza optymalne warunki dla długoterminowych plonów ziemniaków bez żadnych problemów.
Ważne! Najgorszymi poprzednikami odmiany ziemniaków Irbitsky są pomidory, bakłażan, papryka i inne odmiany ziemniaków. Na ich miejscu zaleca się uprawę ziemniaków nie wcześniej niż za 2-3 lata.
W przypadku dwuletniego płodozmianu jedno pole zajmują ziemniaki, a na drugim uprawiane są inne warzywa i zioła. Po zebraniu ziemniaków cała działka musi zostać zaszczepiona zielonym nawozem, który przed koszem zimowym musi zostać skoszony i zaorany. W przypadku systemu trzyletniego ziemniaki są uprawiane w jednej strefie, warzywa w drugiej, a rośliny strączkowe w trzeciej. Po zbiorach obszar pod ziemniakami obsiewany jest zielonym nawozem, który później również kosi i ora.
Czas lądowania
Ziemniaki sadzi się tylko w dobrze ogrzanej glebie - na głębokości 10-15 cm gleba powinna się rozgrzać do co najmniej +7 ... + 8 ° С. Na środkowym pasie okres ten rozpoczyna się od początku do połowy maja. Wcześniejsze daty mogą prowadzić do zamrożenia materiału do sadzenia. Sadzenie roślin w wyższej temperaturze doprowadzi do słabego i niewystarczająco rozgałęzionego systemu korzeniowego, co pomaga zmniejszyć liczbę i wielkość bulw.
Przygotowanie gleby
Przygotowanie gleby pod ziemniaki powinno rozpocząć się jesienią, w tym celu strona musi zostać nawożona substancjami organicznymi. Najlepiej nadaje się do tego wprowadzenie świeżo skoszonych zielonych nawozów lub obornika (0,5–1 kg / m²). Nawozy należy stosować późną jesienią, kilka tygodni przed nadejściem mrozu, po czym gleba zostaje zaorana na głębokość 25-30 cm, a zimą substancje organiczne rozkładają się na substancje bardziej odpowiednie dla roślin i dobrze je nasycają.
W przyszłości przygotowanie gleby rozpocznie się wiosną, po optymalnym reżimie temperaturowym do sadzenia. W tym czasie do 1 m² gleby należy dodać mieszaninę 1 wiadra próchnicy, szklankę posiekanego popiołu drzewnego, 30 g superfosfatu i 15 g azotanu potasu. Po karmieniu miejsce należy ostrożnie zaorać na głębokość 12-15 cm.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Konieczne jest również wcześniejsze przygotowanie materiału do sadzenia, około 20–25 dni przed przewidywaną datą sadzenia bulw.
Procedura odbywa się w kilku etapach:
- Dokładnie sprawdź bulwy pod kątem wszelkich patologii i chorób.
- Sortuj materiał do sadzenia według kształtu.
- Do sadzenia wybierz tylko ziemniaki o tym samym kształcie, o gęstej skórce i co najmniej 3–6 oczach.
- Następnie umieść w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, w temperaturze +20 ... + 22 ° С. W takich warunkach ziemniak gromadzi w sobie solaninę - substancję toksyczną dla infekcji i pasożytów.
- Bezpośrednio przed sadzeniem podziel bulwy na części, aby każda z nich miała co najmniej 3 pełne oczy.
Czy wiesz Ziemniak to pierwszy gatunek owoców na świecie, który z powodzeniem uprawia się w kosmosie. Stało się to w 1995 roku na pokładzie amerykańskiego promu Columbia.
Technologia lądowania
Ziemniaki należy sadzić w uprzednio przygotowanych bruzdach lub pojedynczych otworach w sposób podobny do rzędu. Rzędy są równomiernie rozmieszczone w całym obszarze lądowania, równolegle do najdłuższego boku. Utrzymuje się odległość około 60 cm między poszczególnymi roślinami, a odstępy między rzędami powinny wynosić około 35–40 cm.
Gleba nie wymaga dodatkowego zagęszczania, ponieważ doprowadzi to do wydłużenia czasu kiełkowania. Jeśli to możliwe, plantacje należy podlewać, jednak nie jest to konieczne, ponieważ podczas sadzenia gleba często zatrzymuje wcześniej nagromadzoną wilgoć.
Cechy uprawy i pielęgnacji ziemniaków po posadzeniu
Podczas uprawy ziemniaków największą uwagę należy zwrócić na pielęgnację gleby. Aby uzyskać duże bulwy, sadzenia wymagają okresowego pielenia, uprawy i sadzenia. Zaleca się łączenie rozluźniania i pielenia - w ten sposób można usuwać chwasty z łóżek, a także nasycać glebę tlenem. Za pierwszym razem pielenie i rozluźnienie jest konieczne 3-4 tygodnie po posadzeniu bulw, do głębokości gleby do 10 cm.
Ważne! Odmiana Irbitsky nie wymaga obowiązkowego podlewania. Ale w celu poprawy jakości bulw podczas suszy łóżka powinny być nadal nawadniane (nie więcej niż 3 razy w sezonie). Ziemniaki należy rozlewać obficie, aby wilgoć mogła dotrzeć do niższych poziomów gleby.
W przyszłości pielenie i spulchnianie należy przeprowadzać w miarę potrzeby, na głębokości nie większej niż 7 cm .. Hilling jest głównym warunkiem tworzenia dużego systemu korzeniowego, na którym będą się rozwijać bulwy. Bez tego plony ziemniaków są zmniejszone, a wielkość ziemniaków zmniejsza się 2-3 razy. Pierwsze sadzenie należy wykonać, gdy rośliny osiągną wysokość 16 cm, następne - podczas zamykania wierzchołków i po kwitnieniu.
Ziemniaki nie wymagają dodatkowego sosu wierzchniego. Przy odpowiednim przygotowaniu gleby nawozy stosowane jesienią i wczesną wiosną powinny być w pełni wystarczające, aby zapewnić sadzeniom wszystkie niezbędne składniki odżywcze i minerały.
Choroby ziemniaków i szkodniki
Ta odmiana jest odporna na najbardziej specyficzne infekcje, dlatego ma na nią wpływ tylko w przypadku rażącego naruszenia technik uprawy rolnej. Jednocześnie ziemniaki nie są odporne na wszelkiego rodzaju szkodniki, w tym stonki ziemniaczanej, wireworm i niedźwiedzia. Dlatego rośliny koniecznie wymagają zapobiegawczych środków ochronnych. Aby to zrobić, podczas sadzenia do każdej dziury należy dodać niewielką garść popiołu drzewnego.
Dokładnie posiekana skorupa jaja smarowana olejem roślinnym (10 g / studzienkę) pomoże zwiększyć skuteczność zapobiegania. Aby chronić ziemniaki przed owadami, łóżka należy również traktować roztworami preparatów Aktara, Confidor lub Prestige. Procedura jest przeprowadzana raz w miesiącu, ale nie później niż 30 dni przed przewidywaną datą zbioru i nie wcześniej niż 20 dni po posadzeniu bulw.
Daty zbiorów i podstawowe zasady przechowywania plonu
Żniwa są gotowe do zbioru, gdy szczyty łóżek zmienią kolor na żółty. Z reguły okres ten rozpoczyna się w drugiej połowie sierpnia - na początku września. Aby poprawić jakość bulw, około 7-10 dni przed datą kopania ziemniaków, blaty należy przyciąć. To pomaga w gromadzeniu dodatkowych składników odżywczych w uprawie, a także w tworzeniu gęstej skórki na bulwach, która nie podlega uszkodzeniom mechanicznym ani innym.
Świeżo wykopana roślina musi być dokładnie wysuszona - w tym celu pozostaw ją na 3-4 godziny, pozostaw na słońcu, a następnie przenieś do zacienionego miejsca na 14-20 dni. Następnie bulwy należy dobrze oczyścić z gleby i posortować na żywność, sadzenie i odrzucony materiał. Do jedzenia używa się tylko dużych bulw, resztę należy pozostawić do sadzenia w następnym sezonie. Owoce z wyraźną infekcją i infekcją szkodnikami są odrzucane i usuwane. Posortowane ziemniaki należy przenieść do piwnicy lub ciepłej piwnicy.
Najbardziej optymalne warunki dla zachowania uprawy to:
- temperatura - +2 ... + 3 ° С;
- wilgotność - 70–80%;
- całkowity brak światła słonecznego.
Irbitsky jest jedną z najbardziej obiecujących współczesnych odmian ziemniaków. Jest bezpretensjonalny, a także może dobrze rosnąć i owocować nawet w zimnym klimacie. Bulwy mają doskonały smak, dzięki czemu można je stosować do wszelkich potraw i zabiegów kulinarnych. Podczas uprawy roślin konieczne jest przestrzeganie wszystkich zasad technik uprawy rolnej, a także warunków przygotowania gleby i materiału do sadzenia, w przeciwnym razie ziemniak będzie chory, co bezpośrednio wpłynie na jego wydajność.
