Koper włoski i koper to różne rośliny, chociaż niektórzy mieszkańcy lata uważają, że są prawie tym samym. Aby zrozumieć, czy tak jest, czy nie, należy dokładnie przestudiować cechy i przydatne cechy każdego z nich, które zostaną omówione później.
Opis i charakterystyka roślin
Zarówno koper włoski, jak i koperek należą do grupy roślin parasolowych, ale jest to ich jedyne absolutne podobieństwo. Co do reszty, każda z roślin ma swój własny zestaw funkcji, z którymi musisz się zapoznać, aby określić różnice między tymi kulturami.
Koper włoski
Koper włoski to roślina wieloletnia, która rozwija się lepiej w regionach podzwrotnikowych. W przeciwieństwie do koperku potrzebuje więcej ciepła, dlatego bez względu na lokalizację działki koper można sadzić na sadzonkach dopiero po zakończeniu przymrozków: nie wcześniej niż w kwietniu.
Łodyga rośliny jest porowata i cienka, osiągając wysokość 1,6–1,9 m. Ostrza liści są długie i cienkie, często przypominają kształtem pióra. Kwitnienie kultury rozpoczyna się w czerwcu i charakteryzuje się pojawieniem się na pędach małych kwiatów o żółtawym odcieniu, zebranych w bujne, puszyste kwiatostany.
Pierwsze owoce pojawiają się na roślinie dopiero w sierpniu, ale rzadko są spożywane. Podczas gotowania nasiona i liście kultury, które są wykorzystywane do przygotowania pierwszych dań i do tworzenia przystawek, są bardziej poszukiwane.
Smak kopru włoskiego jest pod wieloma względami podobny do smaku mięty, uzupełniony lekkim posmakiem estragonu, a jego pikantnego zapachu anyżu nie można pomylić z żadną inną rośliną. Podczas uprawy będziesz musiał uzyskać jak najwięcej korzyści z rośliny, ponieważ potrzebuje ona dużo światła słonecznego i wymaga częstego podlewania i spulchniania gleby.
Czy wiesz Koper włoski jest uważany za jeden z najlepszych produktów do odchudzania, ponieważ usuwa nadmiar płynu z organizmu, stymuluje procesy metaboliczne i obniża poziom cholesterolu. Wśród dodatkowych właściwości - uspokojenie układu nerwowego.
Koper
Roczna roślina zielna o długości łodygi 0,4–1,3 m (w zależności od odmiany). Na prostej i rozgałęzionej łodydze wyraźnie widać woskową powłokę i charakterystyczne rowki. Płytki liściowe są cienkie i długie, mogą tworzyć złożone pióra.
Okres kwitnienia przypada na koniec czerwca, kiedy na krzakach tworzą się małe kwiatostany składające się z kilku żółtawych kwiatów. Pod koniec lata na koperku pojawiają się małe owoce o szaro-brązowym kolorze. Kultura charakteryzuje się silnym aromatem i pikantnym smakiem, z lekkim słodkim akcentem i efektem odświeżającym.
W porównaniu z koprem włoskim ciepło kopru jest mniej ważne i bardzo dobrze znosi małe przymrozki. Siew nasion wykonuje się wczesną wiosną i wszystkie dobrze kiełkują, nawet jeśli temperatura gleby wynosi tylko + 5 ... + 6 ° C.
Pierwsze pędy młodego koperku pojawiają się tydzień po siewie, a gdy tylko osiągną 6-8 cm wysokości, można zebrać pierwszą roślinę. Szybkie dojrzewanie tej zieleni pozwala wysiewać ją kilka razy w sezonie, dzięki czemu możesz dostarczać sobie świeże witaminy przez ponad sześć miesięcy.
Ważne! Koper może i powinien być sadzony między rzędami roślin warzywnych. Odstrasza małe szkodniki owadzie i pomaga oszczędzać plony na każdym etapie rozwoju.
Jaka jest różnica między koprem włoskim a koprem?
Oprócz ogólnej charakterystyki kopru włoskiego i kopru istnieje szereg kryteriów, które również pomagają ustalić, jaka jest między nimi różnica. Po pierwsze, warto dokładnie zbadać skład chemiczny upraw, aby zrozumieć ich pochodzenie i możliwość wykorzystania ich do celów kulinarnych.
Skład chemiczny
Dokładne badanie właściwości chemicznych kopru i kopru włoskiego łatwo wyjaśnić ich różne działanie na organizm ludzki.
W pierwszym przypadku skład rośliny obejmuje:
- witamina C i kwas nikotynowy;
- karoten;
- tętniak;
- witamina B2;
- flawonoidy (w szczególności kwarcetyna, izoramnetyna i kempferol);
- związki mineralne (żelazo, potas, wapń, fosfor);
- olejki eteryczne i tłuszczowe.
Wartość odżywcza 100 g oskubanego zielonego koperku wynosi 43 kcal, a stosunek BZHU jest wyrażony na następujących rysunkach:
- węglowodany - 4,92%
- białka - 3,46 g;
- tłuszcze - 1,12 g.
Jeśli chodzi o koper włoski, charakteryzuje go następujący zestaw przydatnych elementów:
- aneurina (witamina B1);
- witamina B2;
- witamina C i kwas nikotynowy;
- witaminy E, K;
- mikro i makroelementy (wapń, magnez, sód, potas, fosfor, żelazo, cynk, miedź, mangan).
Czy wiesz Koper nie zawsze był wykorzystywany wyłącznie do celów kulinarnych. W starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie roślina była uprawiana jako kultura dekoracyjna, a kochający ludzie zamiast kwiatów dawali ukochanym kwiatostany wybranym.
Na 100 g zieleni jest 345 kcal, 15,8 g białka, 14,87 g tłuszczu i 12,49 g węglowodanów. Okazuje się zatem, że to koper włoski ma wysoką wartość odżywczą i nie należy go stosować w menu dietetycznym. Jednak taki wniosek wcale nie oznacza jego bezskuteczności w tej materii, którą łatwo zweryfikować, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe zastosowania każdej rośliny.
Zastosowanie
Obie rośliny są z powodzeniem stosowane w kuchni, tradycyjnej medycynie i kosmetologii, ponieważ mają wiele pozytywnych właściwości.
- W przypadku kopru lista jego zalet obejmuje:
- właściwości moczopędne i hipotoniczne nasion;
- przeciwskurczowe i uspokajające właściwości olejku eterycznego;
- silny aromat, który pozwala na stosowanie rośliny w celach kulinarnych, i nie tylko jako dodatek do pierwszego i drugiego dania, ale także jako składnik octu (używanego do konserwowania warzyw), a nawet do sporządzania likieru.
Do celów kosmetycznych koperek znalazł zastosowanie ze względu na swoje właściwości zmniejszające przekrwienie. Perfumy, kosmetyki, a nawet pasty do zębów są produkowane na podstawie jego ekstraktów. Zaleca się również dodawanie go do żywności dla osób cierpiących na utratę apetytu, zaburzenia trawienne i zaburzenia metaboliczne w organizmie.
Koper włoski jest nie mniej wyjątkową rośliną, mimo że koperek jest rzadziej wykorzystywany do celów kulinarnych.
- Wśród jego pozytywnych właściwości można wyróżnić następujące skutki dla organizmu:
- przeciwdrobnoustrojowy;
- przeciwdrgawkowe;
- środek wykrztuśny;
- moczopędny;
- uspokajający;
- lek rozszerzający oskrzela;
- okrywający;
- przeciwskurczowe;
- środek przeciwbólowy;
- przeciwutleniacz;
- żółciopędny.
Wszystko to pozwala z powodzeniem stosować koper włoski w medycynie ludowej do przygotowywania wywarów i naparów z liści i nasion. W kosmetologii koper włoski stosuje się do zwalczania suchej skóry, jednocześnie promując jej odmłodzenie i ujędrnienie (często stanowi część kremów przeciwstarzeniowych).
Ważne! W porównaniu z koperkiem koper włoski jest często uprawiany w pomieszczeniach jako odświeżacz powietrza o lekkim słodkawym zapachu. Tłuszczowe olejki eteryczne są również poszukiwane w przemyśle technicznym, gdzie są one stosowane jako smar do mechanizmów.
Pochodzenie
Koper i koper włoski można bezpiecznie dodać do listy najstarszych roślin, z których korzyści nadal znali starożytni Rzymianie i Grecy. Od dawna są uprawiane w Europie, Japonii, Afryce i Argentynie. Koper pochodzi z południowo-zachodniej Azji i Indii, ale istnieją dowody na to, że kultura ta była z powodzeniem uprawiana przez Egipcjan, około 5000 lat temu.
Nie tylko robili lecznicze napary i wywary z zieleni, ale także dekorowali swój dom parasolami, chroniąc go przed złymi duchami i negatywną energią. W Europie Środkowej i Zachodniej koperek zaczął być zasiewany około 10 wieku.
Terytorium współczesnej Europy Południowej jest uważane za miejsce narodzin kopru włoskiego, gdzie od setek lat uprawiano go do gotowania, leczenia krztuśca, chorób płuc, astmy i bólów głowy.
Po raz pierwszy jego cechy medyczne zostały opisane w pismach Pliniusza, który zauważył korzystny wpływ kultury na widzenie ludzkie i zalecił stosowanie jej w leczeniu zaćmy i zapalenia spojówek. We współczesnym świecie niektóre indyjskie restauracje nadal serwują nasiona mieszane z cukrem, które po posiłku odświeżają oddech.
Który jest lepszy?
Koper i koper włoski to nie to samo, ponieważ każda kultura ma swoje własne cechy. Trudno jednoznacznie powiedzieć, co warto sadzić na swojej stronie, ponieważ dalszy cel jego wykorzystania odgrywa znaczącą rolę w wyborze konkretnej kultury: na przykład do codziennych celów kulinarnych lepiej jest sadzić koperek, a przy uprawie ziół do gotowania kosmetyków lub naparów leczniczych możesz zwrócić większą uwagę koper włoski
Rosnące funkcje
Podczas uprawy opisanych roślin należy najpierw skupić się na ich rodzaju: koperek jest rośliną jednoroczną, a koper włoski nie wymaga corocznego sadzenia ze względu na potężny system korzeniowy. Czas sadzenia nasion jest wybierany z uwzględnieniem termofilności upraw: ze względu na wysokie wymagania dotyczące warunków temperaturowych koper włoski należy sadzić później, ponieważ w przeciwieństwie do koperku nie jest on w stanie łatwo tolerować przymrozków wiosennych.
W przeciwnym razie wymagania dotyczące opieki są prawie identyczne: terminowe podlewanie, ochrona przed oparzeniami słonecznymi i okresowe stosowanie składników odżywczych, chociaż bez nawozu rośliny są w stanie uformować dobrą zieloną masę.
Jeśli wątpisz w swój wybór, po prostu znajdź miejsce dla obu upraw, ponieważ tylko na podstawie własnego doświadczenia możesz wyciągnąć ostateczne wnioski dotyczące łatwości uprawy i cech stosowania kopru włoskiego i kopru.