Tui jest zasłużenie uważany za jeden z najpopularniejszych drzew iglastych w ogrodnictwie ogrodów osobistych, więc nie jest zaskakujące, że kwestia sadzenia i dalszej produktywnej pielęgnacji jest interesująca dla wielu ogrodników, i nie tylko dla początkujących. Więc kiedy lepiej posadzić drzewo, jak nie pomylić się z wyborem jego lokalizacji i co powinieneś wiedzieć o zasadach uprawy kultury - zostanie to omówione w tym artykule.
Kiedy sadzić
Jeśli chodzi o konkretny czas sadzenia, tuja można przypisać roślinom uniwersalnym, ponieważ równie dobrze zapuszcza korzenie w miejscu zarówno podczas sadzenia wiosennego, jak i jesiennego, najważniejsze w obu przypadkach jest spełnienie pewnych wymagań procesowych. Zaletą sadzenia sadzonek na wiosnę jest uważany za dłuższy czas przed nadejściem zimowych przymrozków, co oznacza, że młode niedojrzałe rośliny będą miały czas, aby dobrze rozwinąć swój system korzeniowy i spokojnie przenieść zimę.
W celu szybszego dostosowania rośliny do nowego miejsca, podczas wiosennego sadzenia, do gleby sadzonki należy dodać około 50 g nitroammofoski.
Oczywiście, aby tak się stało, nie powinieneś sadzić arborvitae zbyt wcześnie, chociaż młode osobniki zwykle dobrze przystosowują się w nowym miejscu. Przenosząc sadzonkę do nowego miejsca wzrostu, grudkę ziemi należy zachować, aby nie zerwać znajdujących się w niej małych procesów korzeniowych.
W razie potrzeby możesz odwilżyć odwilż jesienią, najważniejsze: nie opóźniaj tego procesu aż do nadejścia mrozu. Optymalny czas na jesienne sadzenie to początek września-połowy października, ponieważ druga połowa sezonu w prawie wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej charakteryzuje się gwałtownym chłodzeniem, prawdopodobnie ze znacznym spadkiem temperatury.Ważne! Dawkę nawozu na roślinę należy obliczyć, biorąc pod uwagę liczbę tui posadzonych w tym miejscu: im więcej sąsiadów ma dany okaz, tym więcej składników odżywczych będzie potrzebnych do normalnego wzrostu i rozwoju.
Po posadzeniu rośliny glebę w jej kręgu blisko pnia należy zaizolować opadłymi liśćmi lub położyć tam warstwę kompostu, a następnie regularnie usuwać zaspy śniegu z delikatnych gałęzi drzew (często pękają pod ciężarem przylegającego śniegu).
Wideo: Funkcje lądowania tui podczas pór roku
Wpływ regionu na daty lądowania
Dorosłe tuja są roślinami odpornymi na mróz, które łatwo tolerują zimy w środkowych regionach Rosji. Jednak w przypadku młodych sadzonek wszystko nie jest tak jasne, dlatego przed wykonaniem czynności sadzenia powinieneś wybrać najlepszy czas na to, szczególnie koncentrując się na cechach klimatycznych konkretnego regionu zamieszkania.
Przykłady najczęstszych obszarów podano w tabeli:
Region Federacji Rosyjskiej | Zalecane daty |
Obwód leningradzki | Pierwsza trzecia sierpnia |
W szczególności środkowy pas Rosji i region moskiewski | Początek września |
Kraj południowy | Od ostatnich dni września do początku października |
Syberia i Ural | Nie później niż w połowie sierpnia |
Jeśli z jakiegoś powodu nie masz czasu, aby ukończyć wszystkie prace na czas, spróbuj zrobić to co najmniej miesiąc przed nadejściem oczekiwanego mrozu.
Wybór sadzonki
Aby uzyskać tylko wysokiej jakości i piękną dorosłą roślinę tui, warto zwrócić większą uwagę na kwestię wyboru młodej sadzonki, którą pożądane jest kupować tylko w specjalistycznych szkółkach. Po pierwsze, w takich miejscach są znacznie większe szanse na uzyskanie określonej różnorodności zainteresowań, oraz po drugieJeśli w przyszłości pojawią się jakiekolwiek problemy w procesie uprawy roślin, zawsze możesz skontaktować się ze sprzedawcą i wyjaśnić interesujące Cię kwestie.
Ważne! Aby dowiedzieć się o prawdziwym stanie wybranej sadzonki tui, niektórzy ogrodnicy uciekają się do małej sztuczki. Staraj się delikatnie ściskać igły w dłoni przez kilka sekund, a następnie puść: jeśli szybko powrócą do pierwotnego stanu - możesz kupić taką roślinę, wszystko jest w porządku.
Dzisiaj w sprzedaży są młode sadzonki dwóch głównych rodzajów, z których każdy będzie miał swoje charakterystyczne cechy zewnętrzne, na które warto zwrócić uwagę przy ich zakupie. Rośliny z zamkniętym kłączem są zawsze sprzedawane w pojemniku (doniczce lub innej pojemności) i są uważane za bardziej racjonalne rozwiązanie ze względu na zwiększoną ochronę systemu korzeniowego podczas uprawy i transportu do punktu sprzedaży.
Ponadto takie altany są znacznie łatwiejsze do przesadzenia do stałego miejsca wzrostu (metodą przeładunku), najważniejsze jest usunięcie kłącza ziemną bryłą bezpośrednio przed sadzeniem w wybranym miejscu: jeśli pozostawisz otwarty kłącze dłużej niż 10 minut, korzenie zaczną wysychać, co w przyszłości będzie ujemne wpłynie na żywotność młodej sadzonki.
Czy wiesz W języku łacińskim słowo „Thuja” ma starożytne greckie korzenie, co pozwala interpretować to słowo jako „kadzidło”. Nie jest to zaskakujące, ponieważ w czasach starożytnych gałęzie drzew były używane do ognisk w rytuałach ofiarnych.
Kłącza z otwartym korzeniem są zwykle sprzedawane w workach i bez ziemnej śpiączki. Oczywiście ich koszt jest znacznie niższy niż poprzednia opcja, ale podczas sadzenia będzie więcej problemów, zwłaszcza jeśli roślina zostanie kupiona z wyprzedzeniem i nadal trzeba ją gdzieś przechowywać.
Jednak bez względu na to, jaką opcję lubisz, ważne jest, aby pamiętać o kilku ogólnych zasadach wyboru wysokiej jakości sadzonki tui:
- Dobrze jest, jeśli jest to roślina w wieku 3-4 lat (takie przypadki zapuszczają korzenie szybciej).
- Wszystkie części arborvitae powinny mieć swój naturalny kolor, bez zażółcenia, zbyt suche lub, przeciwnie, zbyt miękkie plamy, zarówno na pędach, jak i na samym pniu.
- Pożądane jest, aby korona rośliny miała regularny, symetryczny kształt, aby był wspaniały i piękny w dorosłej tui.
- Rośliny z otwartym kłączem powinny mieć sprężyste i elastyczne korzenie, bez śladów pleśni, gnicia lub rozwoju chorób (możesz nawet wąchać korzenie, aby upewnić się, że nie ma zgniłego zapachu ani aromatu wilgoci). Aby ocenić stan kłącza w zamkniętej sadzonce, spójrz na otwory drenażowe znajdujące się w dolnej części zbiornika: kłącze nie powinno się z nich wystawać, w przeciwnym razie można założyć, że tuja była w pojemniku przez bardzo długi czas i nie mogła się w pełni rozwinąć z powodu zatłoczenia. Naturalny kolor zdrowych korzeni jest biały i różowy, ale brązowy odcień powinien ostrzec.
- Igły sadzonki tui odpowiednie do sadzenia mają zwykle bogaty zielony kolor, a wyjątków można dokonać tylko w przypadku odmian ze złotymi lub żółtymi igłami, które są układane na poziomie genetycznym. Brązowy kolor wskazuje na słabą opiekę nad młodą rośliną, szczególnie jeśli igły się rozpadną.
Instrukcja lądowania
Przed posadzeniem wybranej sadzonki tui warto zwrócić uwagę na kilka podstawowych aspektów tego procesu, ponieważ oprócz obserwacji sekwencji wszystkich wykonanych czynności ważne jest również wybranie odpowiedniego miejsca do lądowania i przygotowanie dziury do lądowania. Oczywiście każdy z nich ma swoją własną charakterystykę.
Czy wiesz Mieszkańcy Kanady często używają świeżych gałęzi tuji jako miotły do czyszczenia lub po prostu dekoracji swoich domów, ponieważ oprócz przyjemnego aromatu iglastego mają również przydatne lotne związki, które oczyszczają powietrze.
Wybór miejsca
Wybierając miejsce do sadzenia przedstawiciela drzew iglastych, zawsze bierz pod uwagę cechy zakupionej odmiany tui, ponieważ w przypadku dużych okazów będziesz potrzebować znacznie więcej miejsca niż w przypadku odmian karłów. Jednak w obu przypadkach wybrany obszar powinien być dobrze oświetlony światłem słonecznym.
Rośliny mogą rosnąć w zacienionych miejscach, ale ucierpią ich dekoracyjne walory i przepych korony: niedostateczne oświetlenie sprawia, że igły i pędy są rzadkie i mało atrakcyjne.
Skład gleby w miejscu uprawy może być dowolny, ale lepiej, jeśli okaże się, że są to żyzne i przepuszczające wilgoć podłoża. Bez wystarczającej ilości wilgoci w glebie roślina bardzo szybko zacznie żółknąć i rozpadnie się.
Przy właściwym wyborze terytorium i zgodności ze wszystkimi wymogami dotyczącymi samych działań związanych z sadzeniem dalsza pielęgnacja arborvitae nie będzie trudna i zawsze zachwyci oko bogatą zieloną barwą.
Przygotowanie studni
Zaczynają przygotowywać otwór do sadzenia na kilka dni przed samym sadzeniem, wybierając rozmiar dołu, biorąc pod uwagę parametry ziemnej śpiączki sadzonki. Średnio średnica takiego otworu wynosi około 1 m, a głębokość 70–90 cm (około 2 łopaty bagnetowe). Górną warstwę ziemi należy odrzucić, a następnie zmieszać z nawozem i powrócić do dziury podczas sadzenia.
Drenaż
Dobry drenaż jest ważnym warunkiem przy uprawie tui, ponieważ pomimo zamiłowania do wilgotnej gleby lepiej unikać stagnacji wody w pobliżu systemu korzeniowego rośliny. Optymalna grubość warstwy drenażowej wynosi 10-15 cm, a łamana cegła, ekspandowana glina i inne podobne skały skalne są idealne do roli materiału.
Wypełniamy otwór podłożem
Oprócz ułożonego drenażu należy wlać warstwę mieszanki torfowo-piaskowej, jeśli to konieczne, dodając do niej substancje przydatne w wzmacnianiu kłączy Thuja (sprzedawane w wielu sklepach ogrodniczych). Na drenażu można najpierw ułożyć warstwę darni rozdrobnioną łopatą (trawa w dół), a następnie wypełnić warstwę liści (o grubości 3-5 cm), a następnie dodać odrobinę czystej ziemi i ubić.
Powtarzając tę procedurę kilka razy, wypełniasz dół do około połowy, po czym pozostaje tylko umieścić sadzonkę w środku i wypełnić ją pozostałą ziemią.Sadzenie sadzonki
Ogólnie rzecz biorąc, technologia sadzenia tui niewiele różni się od podobnego procesu z innymi drzewami, jednak aby młoda roślina mogła szybko zakorzenić się w tym miejscu i rosnąć, szyjka korzenia powinna pozostać na poziomie gruntu, nie głębiej i nie wyżej.
Po pokropieniu punktu wzrostu ziemią roślina iglasta zacznie gnić, a jeśli pozostanie nad powierzchnią ziemi, roślina może szybko wyschnąć i umrzeć. Nie jest trudno określić szyjkę korzenia na sadzonce: w tym miejscu korzenie przechodzą do części łodygi rośliny, a kolor powierzchni zmienia się z jasnobrązowego na zielony.
Szczegółowy opis czynności związanych z lądowaniem będzie składał się z następujących kroków:
- Umieszczenie sadzonki na środku przygotowanego otworu.
- Wypełnienie mieszaniną gleby, przy zagęszczeniu gleby w całej objętości.
- Podlewanie i mulczowanie ziemi.
Przygotowane związki mineralne potasu lub fosforu w ilości 50–100 g na roślinę można dodawać do gleby jako składniki odżywcze podczas sadzenia. W przyszłości górny opatrunek powtarza się nie więcej niż raz lub dwa razy w roku, a jeśli roślina wygląda bez nich zdrowo i jest wysoce dekoracyjna, możesz zwiększyć odstęp między zabiegami do 1 raz w ciągu 2 lat.
Wideo: Sadzenie sadzonek tui
Pielęgnacja roślin
Po wylądowaniu tui wszystkie działania podczas jej dalszej uprawy ograniczają się do kilku głównych aspektów: regularne podlewanie, okresowe ubranie wierzchnie, sezonowe przycinanie i właściwe przygotowanie młodych, niedojrzałych sadzonek na zimowe mrozy. Podczas wykonywania każdej z tych czynności należy przestrzegać pewnych wymagań.
Podlewanie i karmienie
Wszystkie arborvitae uwielbiają wilgoć, ale nie należy ich nadmiernie zwilżać. Wystarczy podlewanie raz na 7 dni, przy natężeniu przepływu 15-20 litrów wody dla każdej dorosłej rośliny, wystarczy. W okresie suchym częstotliwość nawilżania można zwiększyć nawet dwa razy w tygodniu, a gdy wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni, wręcz przeciwnie, można zminimalizować sztuczne nawilżanie. Jeśli tuja nie ma wystarczającej ilości wilgoci, objawia się to żółknięciem części wierzchołkowej lub nawet zrzucaniem igieł.
Oprócz podstawowego zwilżania cotygodniowe spryskiwanie z węża, podczas którego cały kurz i brud są zmywane z rośliny, będzie nie mniej użyteczne. Jeśli na zewnątrz jest bardzo gorąco, tę procedurę należy wykonywać dwa razy dziennie: rano i wieczorem.
Nawożenie kultury rozpocznij nie wcześniej niż rok po posadzeniu, używając do tego głównie złożonych kompozycji mineralnych. Przy pierwszym sadzeniu w glebie wczesną wiosną (do końca marca), a jeśli chodzi o dawkowanie, warto rozważyć zalecenia producenta wskazane na opakowaniu (w tym przypadku odpowiednie będą kompozycje takie jak „AGRECOL” lub „VILA SPRINT”).W razie potrzeby ogrodnik może wykonać drugi jesienny górny opatrunek, szczególnie jeśli tuja została niedawno przesadzona lub została posadzona na zubożałych glebach. W takim przypadku bezpiecznym sposobem nawożenia jest dodanie rośliny z substancjami takimi jak torf, popiół, kompost lub mączka kostna, które wystarczy zamknąć w ziemi w okolicy pnia arborvitae.
Kadrowanie i modelowanie
W większości przypadków roślina iglasta jest cięta kilka razy w roku (wczesną wiosną, w czerwcu i sierpniu), począwszy od trzeciego roku po posadzeniu na miejscu. Podczas formowania przycinania zaleca się cięcie nie więcej niż 1/3 długości każdego pędu, pamiętaj, aby pokryć miejsca cięcia odmianami ogrodowymi. Po wiosennym przycinaniu przez całe lato możliwe jest przycinanie korygujące, co jest ważne w przypadkach, gdy już ścięte gałęzie zaczęły rosnąć w złym kierunku.
Jeśli do celów dekoracyjnych musisz stworzyć małe i zwarte drzewo, lepiej uszczypnąć szczyt altany, stymulując w ten sposób wzrost pędów bocznych i ograniczając wysokość. Sanitarne usuwanie pędów odbywa się głównie wiosną, ale jeśli podczas przygotowywania przedstawiciela drzew iglastych na zimę ogrodnik zauważy złamane lub uszkodzone gałęzie choroby, należy je również odciąć, lecząc rany lakierem ogrodowym lub specjalną farbą ogrodową.
Choroby i szkodniki
Głównymi szkodnikami tui są zwykle cętkowane ćmy, dzięki którym obumierają wierzchołkowe pędy kultury, fałszywe tarcze (żywi się sokiem młodych pędów, z powodu których te ostatnie umierają), dziadek do orzechów (uszkadza kłącze rośliny). Ponadto mszyce często występują na roślinach, chociaż w porównaniu z poprzednimi owadami staje się problemem znacznie rzadziej.
W każdym razie, aby roślina iglasta dobrze rosła i rozwijała się, zaleca się pozbycie się owadów za pierwszym razem, gdy zostaną odkryte przez spryskanie drzew roztworem preparatu owadobójczego (na przykład „Karbofos” lub „Aktellik”). Normy użycia i sposób przygotowania gotowej do użycia mieszanki są zawsze wskazane przez producenta na opakowaniu z substancją.
Jeśli chodzi o powszechne choroby tui, częściej niż inne można znaleźć na nim oznaki późnej zarazy (niszczy korzeń kultury i prowadzi do zmiękczenia łodygi), pędów fusarium i brązowienia, z żółknięciem poszczególnych płatków igieł.
Aby zapobiec rozwojowi tych dolegliwości, często stosuje się lek „Fundazol”, chociaż Horus i Topsin-M mogą pomóc w leczeniu dolegliwości. Opryskiwanie plantacji dowolną z nich powinno odbywać się tylko przy suchej i spokojnej pogodzie, najlepiej co najmniej 2-3 dni przed spodziewanymi opadami deszczu.
Jak przygotować drzewo na zimę
Dorosłe rośliny tui spokojnie tolerują zimowe spadki temperatury w prawie każdym regionie Rosji, ale lepiej jest przykryć młode, niedawno posadzone sadzonki w pierwszych latach uprawy konopiami, które powinny chronić je przed zimnem i oparzeniami słonecznymi.
Jako materiał pokrywający pożądane jest stosowanie wyłącznie produktów tekstylnych, ponieważ warianty polimerowe lub syntetyczne nie będą w stanie niezawodnie chronić roślin przed zamarzaniem.Nie warto mocno dociskać materiału do korony tui, ponieważ bez dobrej cyrkulacji powietrza podczas odwilży roślina może się zablokować.
Aby pomóc kulturze przetrwać zimowe spadki temperatury, przydatne będzie karmienie drzew przed hibernacją, prawidłowe dobranie składu składników odżywczych i staranie się nie przesadzać z ich ilością (włączenie torfu lub kompostu do ziemi nie jest złe do tych celów).
System korzeniowy młodych roślin można dodatkowo przykryć opadłymi liśćmi, posypanymi ziemią. Taka warstwa nie tylko wytworzy ciepło w grubości gleby, ale również dobrze zatrzyma wilgoć, jednocześnie poprawiając skład ziemi podczas gnicia.
Zasadniczo, z zastrzeżeniem wszystkich zaleceń dotyczących sadzenia i dalszej pielęgnacji arborvitae na tym terenie, nie powinny wystąpić trudności w uprawie. Jeśli roślina jest wygodna w wybranym miejscu, a z gleby może otrzymywać wystarczającą ilość wilgoci i składników odżywczych, będzie mogła oczarować oko swoim blaskiem i bogatym zielonym kolorem igieł przez cały rok. Właśnie te cechy najbardziej cenią projektanci krajobrazu i ogrodnicy w tej kulturze.